Alþýðublaðið - 19.10.1943, Qupperneq 6

9
ALÞYÐUSLAÐSf?
Þriðjudagur 19. októker 1943.
f
S Ameriskar
*
s
s
s
s
s
s
\
s
s
Kápur
á börn og unglinga
Lífstykkjabúðin h.f.
Hafnarstræti 11.
Sími 4473.
Bezl að auglýsa í Alþýðublaðinu.
VEGGFOÐRIÐ
komið
pipmirar
Fréttir frá i. S. f.
Iý sambandsfélðg,
aý met og nýir
ibrðttamenn.
NÝ SAMBANDSFÉLÖG:
Nýlega hefir íþróttafé-
lagið Þróttur, Nauteyrarhreppi,
Norður-ísafjarðarhreppi, geng-
ið í Í.S.Í. Tala félagsmanna er
20, formaður Jakob Jónsson frá
Hallstöðum.
Fleiri félög hafa sótt um inn
töku í sambandið, en hafa eim
ekki sent fullnægjandi upplýs-
ingar um félögin eða skatt-
greiðslu.
Nú eru sambandsfélög Í.S.Í.
158 að tölu með um 21 þús.
félagsmenn.
Staðfest met: 60 st. hlaup 7,1
sek. Jóhann Bernhard KR sett
31/8 ’43. 300 st. hlaup, 37,2 sek.
Brynjólfur Ingólfsson KR sett
28/8. ’43. 4X200 st. boðhlaup
1 mín. 36,4 sek. Knattspyrnu-
félag Reykjavíkur 28/8. ’43.
5x80 st. boðhlaup kvenna 57.7
sék. Knattspyrnufélag Reykja-
víkúr 28/8. ’43. Kringlukast
beggja handa samanlagt 71.11
st. (41,51 og 29,660() Gunnar
Huseby KR sett 28/8. ’43. Kúlu
varp beggja handa samanlagt
26,48 st. (14,57 og 11,91) Gunn-
ar Huseby KR sett 21/9. ’43.
íþróttanámskeið var haidið í
Keflavík að tilhlutun Í.S.Í. frá
2. til 26. september. Þátttak-
endur voru 155 í knattspyrnu
og handknattleik. Kennari var
Axel Andrésson.
Sunnudaginn 10. október
sýndi sendikennari Í.S.Í. Axel
Andrésson knattspyrnukerfi
sitt í húsi Jóns Þorsteinssonar
fyrir fjölda boðsgesta og við
ágætar undirtektir.
Hin nýju sambandslög Í.S.Í.
ihafa nú verið send öllum sam-
bandsfélögum ásamt umburðar
bréfi. o fl. Ársskýrslueyðublöð-
in ber þeim að útfylla og endur-
senda upp úr áramótunum.
Sendikennarar Í.S.Í. eru nú
þessir: Anton B. Björnsson, er
kennir frjálsar íþróttir, fim-
leika o. fl. Axel Andrésson, er
kennir knattspyrnu og hand-
koattleik. Kjartan Guðjónsson,
er kennir íslenzka glímu. Ósk-
ar Ágústsson, er kennir fimleika
og frjálsar íþróttir. Auk þessara
hafa kennt á vegum l.S.I. Guð-
mundur Þórarinsson (sund) og
Hermann Stefánsson (frjálsar
íþróttir og handknattleik)
Enn fremur hefir sambandið
veitt fjárstyrk ýmsum íþrótta-
og ungmennafélögum, íþrótta-
ráðum og héraðasamböndum til
íþróttakennslu og námskeiða.
HANNES Á HORNTNU
Fx(h. af 5. síðu.
inguna að mér fannst sjálfsagt að
fá faglærðan mann til að prýða
það.“
AÐ SJÁLFSÖGÐU hefir verið
léttara að vissu leyti fyrir þennan
duglega bónda að reisa hús sitt
sjálfur, en gera má ráð fyrir að
það reynist verkamönnum hér í
Reykjavík og veldur þar aðallega
um lóðaspursmálið, en það hygg
ég, að ef ráðamenn bæjarins hafa
góðan skilning á þessu máli, þá sé
hægt að ryðja þeim örðugleikum
og ýmsum öðrum úr vegi, svo að
möguleikarnir opnist fyrir fjöld-
ann. Og sérstaklega væri það mik
ils virði fyrir menn ef bærinn réði
í þjónustu sína einn eða tvo fag-
lærða menn til aðstoðar við áþ, sem
vilja byggja hús sitt sjálfir.
HÉR ER um mjög þýðingarmik
ið mál að ræða, sem verður að
vænta að fullur gaumur sé gef-
inn, og ég /hygg, að menn, sem
hafa getað nurlað saman nokkr-
um þúsundum króna undanfarin
ár, geti varla varið þeim betur en
að byggja sér hús af eigin ramm-
leik, og trúað gæti ég því, að marg
ur mundi finna til mikillar gleði
og hamingju, sem nú er á hrakn-
ingi, en gæti til dæmisj, næsta
haust, sezt í eigin stofu, sem hann
hefir sjálfur réist.
ÉG VIL GJARNA halda þessu
máli vakandi. Ég þakka „Hjalta“
fyrir bréf hans um daginn, og
vildi gjarna fá fleiri bréf frá hon-
um um þetta mál og eins öðrum.
Komið með tillögur ykkar og at-
hugasemdir, frá mér komast þær
til þeirra, sem þessum málum
ráða, og bezt er að sjónarmið, sem
allra flestra komi fram.
Hannes á horninu.
Leikfélag Reykjavíkur
sýnir Lénharð fógeta annað
kvöld. Aðgöngumiðar seldir frá kl.
4 í dag.
Þingmaður spyr um
Rððstafaiir gegn syndinni!
JÓNAS Jónsson hefir lagt
fram á alþingi bráðskemmti
lega fyrirspurn, sem nauðsyn-
legt er að birta til gleði og
skemmtunar fyrir lesendurna
— með hinum alvarlegri mál-
um.
Er fyrirspurnin stíluð til rík-
isstjórnarinnar og er „varðandi
nauðsynlegt aðhald frá hálfu
ríkisvaldsins, að því er snertir
rétta breytni borgaranna í land-
inu“.
Fyrirspurnin er svohljóðandi:
„Hvaða ráðstafanir hefir rík-
isstjórnin gert til að koma í veg
fyrir, að menn í hinum ýmsu
stéttum þjóðfélagsins stundi ó-
leyfilegar athafnir, sem koma í
bága við borgaralegt siðferði?“
Að sjálfsögðu fylgir greinar-
gerð þessari skemmtilegu fyrir-
spurn og er hún 20 sinnum
lengri en fyrirspurnin sjálf. Hún
er á þessa leið:
„Haraldur Guðmundsson al-
þingismaður hefir nýlega tekið
til meðferðar takmarkaðan þátt
þess viðfangsefnis, sem frá er
greint í þessari fyrirspurn.
Fylgi ég um það efni frásögn
Alþýðublaðsins 9. þ. m. Blaðið
greindi þar frá í hátíðlegu máli,
sem var lukt í sérstakri ujngerð
á tilhaldsstað í blaðinu, að Har-
aldur Guðmundsson hefði, utan
dagskrár, snúið sér til ríkis-
stjórnarinar með fyrirspurn
varðandi hneigð bændastéttar-
innar til ófrómleika. Fer blaðið
um þetta efni svofelldum orð-
um:
„Fá bændur verðuppbót á
kjötið, sem þeir nota til heim-
ilisþarfa? ....
Spurðist Haraldur fyrir um
það, hvaða ráðstafanir ríkis-
stjórnin hefði gert til að koma
í veg fyrir, að kjötframleiðend-
ur geti fengið greiddar verð-
uppbætur á það kjöt, sem þeir
nota sjálfir til heimilisþarfa. . .
Það er vitaskuld hægur vandi
fyrir kjötframleiðendur að
leggja kjötið inn og fá greiddar
á það verðuppbætur og taka það
síðan út aftur við því verði, sem
ákveðið er í útsölu. Sérstaklega
liggur þetta vel við þar, sém
auðvelt er um flutninga.“
Fyrirspyrjandi og blað hans
gera bersýnliega ráð fyrir
þrennu:
1. Að bændur, sem framleiða
kjöt, eigi að fá vöruna dýrari
til heimanota en samborgarar
þeirra, sem ekki fást við þá
framleiðslu.
2. Að bændur muni í svo stór-
um stíl, að úr því verði þjóð-
félagslegt vandamál, hafa í
frammi það, sem fyrirspyrj-
andi lítur á sem vítaverðan
fjárdrátt.
3. Að það, sem fyrirspyrjandi
lítur á sem fjársvik, muni að-
allega blómgast þar, sem eru
greiðar samgöngur á sjó eða
landi.
Þar sem hér’ er um að ræða
að skora á ríkisstjórnina að hafa
eftirlit með siðferði bændastétt-
arinnar, einkanlega þar, sem
vegakerfið er fullkomnast, þótti
mér rétt, að málið yrði rakið á
breiðari grundvelli og látið ná
til allra stétta þjóðélagsns. Lítill
vafi er á, að hneigð til synd-
samlegra athafna er ekki bundin
við eina stétt eða staði, þar sem
létt er um bifreiðaakstur. Menn
syndga á hinn fjölbreyttasta
hátt. Sumir svíkjast um að |
vinna, þótt þeir hafi hátt kaup,
aðrir leyna eignum og tekjum,
er þeir telja fram til skatts.
Sumt heiðursfólk etur sælgæti,
sem er eign verzlunarinnar.
Menn, sem starfa í bönkum,
taka stundum fé úr sparisjóðs-
bókum annarra. Eigendur veiði-
skipa breiða yfir nafn og núm-
er og veiða í landhelgi. — Synd-
in kemur fram í óteljandi mynd
um. Þess vegna vekur það undr-
un, þegar einn af helztu leiðtog-
um verkamanna tekur bænda-
stéttina út úr og heimtar ríkis-
eftirlit með breytni, sem er á-
reiðanlega mjög fátíð og auk
þess vafasamt, hvort getur talizt
til saknæmra athafna.
Þó að gert sé ráð fyrir vegna
röksemda, að íslenzkir bændur
megi ekki selja kjöt í kaupstað,
fá á það verðlækkun eða neyt-
endastyrk og kaupa það síðan á
opnum markaði, þá má telja
fullvíst, að sá verzlunarmáti sé
svo fátíður í landinu, að ríkis-
stjórnin þurfi þar ekki að koma
til skjalanna. Margra alda
reynsla sýnir og sannar, að
bændastéttin ber allra stétta
mest fyrir brjósti hag þjóðfé-
lagsins og er ábyrg gerða sinna.
Ef bændastéttin álítur, að hún
eigi að borða dýrara kjöt en
annað fólk í landinu, þá sætta
bændur sig við það og eru allra
manna ólíklegastir til að reyna
að hagnast á manfélaginu með
óleyfilegu atferli.
En það, sem Haraldi Guð-
mundssyni og Alþýðublaðinu
skjátlast hrapallega um, er
sjálfur grundvöllur sektardóms
þess, er þeir vilja fella. Sókn
Haralds Guðmundssonar bygg-
ist á því, að sveitafólkið eigi að
borða dýrara kjöt en allir aðrir
landsmenn. Þetta er hvergi á-
kv'éðið í lögum, og engin skyn-
samleg rök mæla með, að svo
slculi vera. Mér er nær að halda,
að eftir anda rétt framkvæmdra
dýrtíðarlaga ætti að greiða
bændum neytenda- eða verð-
lækkunarstyrk á það kjöt, sem
þeir nota til heimilisþarfa. Ef
Stefán Jóhann og Haraldur
Guðmundsson væru bændur á
Hólsfjöllum, þar sem sauðféð er
vænst, og teldu sig þurfa 50
dilka hvor til heimilisþarfa,
sýnist auðsætt, að þeir gætu
lagt inn alla sína dilka í næstu
verzlun og fengið síðan hvor
annars dilka út úr kjötbúðinni.
Ég hygg, að slík framkvæmd
væri ekki brot .á landslögum og
ekki meiri synd en svo kallað
heiðursfólk fremur af og til, á-
tölulaust af þeim, sem vaka yfir
góðum siðum.
Tilgangur þessarar fyrirspurn
ar er sá að benda á, að ef ríkis
valdið á að hefja nýjar aðgerð-
ir í siðbótarmálum, þá skortir
grundvöll undir, að sérstök her-
ferð sé hafin út af heimaneyzlu
kjöts í sveitum. Jafnframt er
haldið opinni leið, ef dóms- og
kirkjumálastjórninni þykir á-
stæða tl, að varpa leiðarljósi
nýrra og hærri siðgæðishug-
mynda yfir mannlegan veik-
leika, eins og hann birtist í dag-
fari fólks í öllum stéttum í land-
inu.“
Alveg má gera ráð fyrir að
ræður J. J. út af þessari fyrir-
spurn muni að minnsta kosti
taka nokkra tugi blaðsíðna í
næstu þingtíðindum!
Gamlir menn geta líka leikið
sér eins og börn — og er það
vel!
Vinningar í happdrætti
Styrktarsjóðs skipstjóra og stýri
mannafélagsins Kári í Hafnarfirði:
1. Stofuskápur nr. 7880. 2. 1 tonn
kol nr. 7401. 3. 100 kr. í peningum
nr. 11598. 4. 1 tonn kol nr. 10256
5. Borðlampi nr. 10329. 6. 1 tonn i
kol nr. 10427. 7. 100 kr. í pening-
um nr. 8594. 8. 1 tonn kol nr. 5542.
9. 100 kr. í peningum nr. 4888 10.
1 tonn kol nr. 2138. 11. skrifborð
nr. 11086. 12. Vz tonn kol nr. 8048.
13. 1 tonn kol nr. 11733. 14. stand-
lampi nr. 4248. 15. 1 tonn kol nr.
5671. Vinninganna sé vitjað til
Jóns Halldórssonar, Linnetsstíg 7.
Eftir vinnutíma
og yfirleitt hvenær sem þér hafið b
stund til lesturs, þá er HEIMIL- •
ISRITIÐ tilvalið. S
Það kemur út mánaðarjega meðS
léttar smásögur og úrvals smá-)
greinar. Efnið er sérstaklega val-i
ið til Iesturs í frístundum og)
hvíldar frá störfum eða lestri)
þyngri bóka. •
Paö
Mahogni-
kommóður.
Aðalstræti 6 B.
sími 4958.
jEnskar |
\ oliukápur \
Grettisgötu 57.
Minnist pess
•— Mæður! Gætið barnanna,
látið þau ekki leika sér á ak-
brautinni.
— Farið varlega í umferð-
inni. Óvarkárni og kæruleysi
getur valdið því að þér verðið
fatlaður alla æfi.
— Munið! að mismunurinn á
að hemla bíl á auðri götu og í
hálku er 1:3. Þrisvar sinnum
lengra rennur bíllinn á hálk-
unni. Ökumenn, farið varlega
þegar hálka er.
— Það er skortur á umferða-
menningu að minka ekki ljósin
ábílnum þegar mætt er farar-
tækjum og vegfarendum.
— Farið varlega þegar þið ak-
ið bílnum aftur á bak. Þið sjá-
ið ekki afturhjólin og lítil böm
geta auðveldlega orðið undir
bílnum.
— Gefið gaum að börnum á
akbrautinni, notið lítið flaut-
una, en verið viðbúnir að
stöðva bílinn samstundis.
— Það er betra að aka ekk-
ert, en aka illa. Umferðin krefst
hæfra ökumanna.