Alþýðublaðið - 18.11.1944, Blaðsíða 8

HEAH COMES OL.
PlNTO, PÖIN' HIS
GOOP PEED FO' TH
PAV / ^
__CiNCH Niy N
SADDLEIT'S A
G.I. PlSTRESS SISNAL
SOMEONE'S IN
TROUBLE POWN
IN THEM HILLS... /
... LOOKS LIKE I'M TH'
ONLV ONE AEOUND HEAH
TOO ... GUESS IT'5 UP
T'ME T'SEE WHAT'S
AILIN' 'EM /
AM»ÝÐUBLAÐIf>
Langardagxir 18. nóv. Í944
■TMKNARSIð.
SJÓHETJUR
(Heroes of the Sea)
Rússneskur sjónleikur um
Svartahafsflotann í orustu
S. D. ^TOLYAROV
A. M. MAKSIMOVA
A. A. ARKADEV
Sýning kl. 7 og 9
FIESTA
Skrautleg dans- og söngva-
mynd frá Mexikó í eðlileg-
um litum
Sýning kL 3 og 5
Sala aðgöngum. hefst kl. 11
FYRIR 70 ÁRUM.
»— Úr Strandasýslu 2. júlí.
Hér lítur nú eigi vel út hjá
oss. Mikxll hajís kominn jyrir
ströndum og hrafl inn á firði.
Sigling því teppt, þó að kaup-
mennimir Bryde og P. Egg-
erz yrðu svo heppnir að sleppa
inn á Borðeyri rétt á undan.
Þrjú skip Clausens etatsráðs
eru tvíbúin að snúa aftur. Eitt
ætlaði á Steingrímsfjörð, ann-
að á Hrútafjörð og þriðja á
Sauðárkrók. Vér erum því hér
allslausir af kaupstaðarvöru og
lakast, að flest vantar til að búa
sig undir sláttinn. Hver hnekk
ir kemur í grasvöxt, má nææYi
geta. Á Kúvíkum er lítil vara
°g dýr, og á Borðeyri verður
sjálfsagt bráðum vöruskorturú
Víkverji.
* * *
FASTÁKVEÐIÐ
Frúin: „Þér hafið kysst dótt
ur mína og sagt henni að þér
elskuðuð hana. Hver er ásetn-
ingur yðar?“
Ungi maðurinn: „Að gera
það aldrei aftur.“
* * *
GILD AFSÖKUN
Gunna litla: „Ert þú ekki pip
armey, frænka?“
Frænkan: „Jú, en það er Ijótt
af krökkum að spyrja svona.“
Gunna litla: „Ég veit það, en
það er ekki þér að kenna.“
peningana aftur. Hann ætlaði
að skrifa Fitzgerald og Moy, út-
skýra allt og senda J>á símleið-
is. Ef til vill fyrirPæfu T-
um. Ef til viíl bæðu belr hann
um að koma aftur. Hann ætlaði
að bæta það upp, sem hann
hafði logið að leynilögreglu-
bióninum. Þvínæct ætl"*' •1—-
að yfirgefa bessa undarlegu
borg.
í heilan Íclukkutíma var hann
að hugsa um, hvernig hann
gæti sýnt beim málið í réttu
ljósi. Hann vildi helzt segja
beim allt um konuna sína, en
gat bað ekki. Að lokum lét hann
hann sér nægja að skrifa bað,
að hann ihefði verið allháfit
uppi, efítir að hamn hafði verið
að skemmta sér með nokkrum
vinum sínum, að hann hefði
fundið peningaskápinn opinn,
og begar hann hefði tekið pen-
ingana út, hefði skámirinn
iskoRið í láis. Hann iðiraðist þessa
ákaflega mikiö. Honum bótti
leitt að hafa ómakað bá svona
mikið. Hann ætlaði að reyna að
bæta úr bessu bví að ro-u
peningana til baka — megnið
af beim. Hinn hlutann ætlaði
hann að borga eins fljótt og
hann cræti. Var nokkur möeu-
leifci til bess, að hann fengi hina
gömlu stöðu sína aftur? Hann
talaði aðeins undir rós unrs u - “
síðasta.
Því næst sendi hann bréfið,
og ætlaði að bíða eftir svari,
áður en hann sendi peningana.
En á meðan sætti hann sig
við ástandið eins og það var
ásamt Carrie, og reyndi að ná
þeirri hamingju sem mögulegt
var, v
Um hádegisbilið sást til sól-
ur, og gullið ljósflóð streymdi
gegnum hina opnu glugga. Spör
fuglarnir kvökuðu. Loftið var
fullt af söng og hiáitai. Hurst-
wood gat ekki tekið augun af
Carrie. Hún var eini sólargeisl-
inn í allri óhamingju hans. Ó,
bara að hún elskaði hann af
öllu hjarta — ef hún faðmaði
hann eins glöð og hamingjusöm
og í litla Skemmtigarðinum í
Chicago — 'hversu hamingju-
samur yrði hann þá. Það væri
honum nægilegt endurgjald,
það gæti sýnt honum, að hann
hefði ekki glatað öliu. Þá yrði
hajnn áhyggjulaus. »
„Carrie“, sagði hann og reis
á fætur og gekk til hennar.
„Æflarðu nú að vera hjá mér
það sem eftir er æfinnar?"
Hún horfði spyrjandi á hann,
en hún fann til innilegrar með-
aumkunar, þegar hún tók eftir
svipnum á andliti hans. Nú var
það ást, sterk og heit — ást,
sem hafði vaxið í óhamingju
og andstreymi. Hún gat ekki
annað en brosað.
„Leyfðu mér að vera þinn
héðan í frá“, sagði 'hann. „Láttu
mig ekki þjást lengur. Ég skal
koma heiðarlega fram gagnvart
þér. Við Skulum fara til New
York og fá okkur góða íbúð.
Ég tfer að vinna aftur, og við
verðum hamingjusöm. Viltu það
ekki?“
Carrde 'hlustaði alvarleg á
hann. Hún bar engar heitar til-
finningar til hans, en rás við-
burðanna og nærvera þessa
manns vöktu hjá henni tilfinn-
ingu, sem var ekkii ólík ást.
Hún f ann til samúðar með hon-
mn — sorgar, sem stafaði af
fyrri aðdáun hennar á honum.
í raun og veru hafði hún aldrei
elskað hann. Hún hefði getað
komizt að því, ef hún 'hefði get-
að gert sér fyllilega grein fyrir
tilfinningum sínum, en þessi
samúð, sem ástríðá hans vakti
hjá henni, brúaði djúpið á milli
þeirra.
„Þú ætlar að vera hjá mér,
er það ekki?“ spurði hann.
,,Já“, sagði hún ,og kinkaði
kolli.
Hann tók hana í fang sér og
þrýsti heitum kossi á vanga
hennar og varir.
„En þú verður að giftast
mér“, sagði hún.
„Ég ætla að ná í leyfisbréf
í dag“, svaraði hann.
„Hve:rnig?“ spurði hún.
„Undiir nýju nafni“, svaraði
hann. „Ég ætla að taka mér nýtt
nafn og lifa nýju lífi. Héðan í
frá heiti ég Miurdock.“
„Nei, taktu þér ekki það
nafn“, sagði Carrie.
„Hvers vegna ekki?“ sagði
hann.
„Mér geðjast ekki að þvi.“
„Hvaða nafn á ég þá að taka?“
spurði hann.
„Eitthvað annað en þetta.“
Hann hugsaði sig um stund-
arkorn, meðan hann hélt henni
í fangi sér.“
„Hvað segirðu um Wheeler?"
„Það ér ágætt“, sagði Carrie.
„Jæja, Wheeler þá“, sagði
hann. „Ég ætla að útvega leyf-
isbréfið á eftir.“
Þau voru gefin saman af sér-
itrúarpresti, fyrsta prestinum
sem hentaði þeim.
Loksins kom svar frá Clhiica-
go Það var samið af herra Moy.
Hann var undrandi yfir því að
Hurstwood hefði aðhafzt þetta,
og 'honum þótti mjög leitt, að
þetta skyldi hafa borizt eins
fljótt út og raun bar vitni. Ef
hann skilaði peningunum,
myndu þeir þegar í stað aft-
_ NTM BiO .
IÆFINTÝRI í
LEIKHÚSI
(„Lady of Burlesque“)
Sérkennileg og spennandi
mynd.
Aðalhlutverkin:
BARBARA STANWYCK
og
MICHAEL O’SHERA
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11, f. h.
Böm fá ekki aðgang
urkalla kæru sína, því að þeim
væri alls ekki illa við hann. En
þeir væru ekki vissir um, hvort
honum væri mögulegt að snúa
heim aftur eða taka aftur við
stöðu sinni. Þeir ætluðu að at-
huga málið nánar og tilkynna
honum það seinna, senínilega
yrði það ekki fyrst um sinn o.
s. frv., o. s. frv.
í stuttu máli sagt hafði hann
enga von og þeir vildu fá pen-
ingana aftur með eins Mtilli fyr-
irhöfn og unnt var. Hurstwood
las dómsúrskurð sinn. Hann á-
kvað að borga sendimanni
þeirra 9,500 dollara, en halda
eftir 1.300 dollurum sjálfur.
« QAMLA BiO ■
RIO RITA
Söng og gamanmynd
Aðalhlutverkin leika
BUD ABBOTT
LOU COSTELLO
Sýnd kl. 3, 5, 7 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h.
Hann sendi þeim símskeyti um,
að hann væri þessu samþykk-
ur, skýrði fulltrúa þeirra frá á-
kvörðun sinni, fékk kvittun
fyrir upphæðinni og sagði
Carrie að láta niður farangur-
inn Hann var dálítið niðurdreg-
inn yfir því, að hann skyldi
hafa gengið inn á þetta, en
smátt og smátt va,rð honum
hughægra. Hann óttaðist, að
jafnvel nú yrði hann tekinn
höndum og fiuttur heim, svo að
hann reyndi að fara dult með
hreyfingar sínar-. Hann sendi
ferðatösku Carrie til brautar-
stöðvarinniar og skipaði að láta
flytja hana til New York. Eng-
Fyrsfa ævinlýrið.
gæti staðið, kom Ihann með þá tillögu, að leitað væri í vös-
um drengjanna. Þá skildist mér, hvað fyrir þeim feðgum
vakti, og að hér var um djöfullegt kænskubragð að ræða.
Að sjálfsögðu fór svo, að auramif, sem ég hafði gefið Ei-
ríki, fundust í vasa hans, og kennarinn kvað þegar upp úr
með það, að hann hefði stolið peningunum úr glugganum.
„Jæja, góðurinn minn,“ mælti herra Stolpe, og úr
svip hans skein sú mesta meinfýsi, sem ég hef séð á and-
liti nokkurs manns. „Við tölum um þetta í kvöld, þegar ég
kem heirn til þín. Ég Skal gera það isem ég get til þess að
þú fáir ókeypis gistingu í nótt, og ég vona, að hann faðir
þinn hindri mig ekki 1 því.“
Ég spratt á .fætur og stóð við hlið Eiríks á næsta and-
ar-taki. Ég lýsti því yfir, að Eiríkur hefði ekki stolið pen-
ingum þessum og horfði hvasst 1 augu herra Stolpes, sem
var öndóttur í meira lagi. — En hann rak aðeins upp hæðn-
ishlátur og bað mig að halda mig á mínum stað, þar til hann
gerði boð eftir mér. Ég varð að fara aftur í sæt'i mitt skjálf-
andi af bræði, en Eiríki var skipað að standa út í einu horpi
kennslustofunnar, unz kennslustundin væri úti.
MYNDA-
SAGA
rétt að athuga 'hvað er þarna
i hæðunum. Svona gamli Pin-
tó, nú færðu tækifæri til að
gera afreksverk.“
- Cr SCORCHVS SCUAPEON
...ABOVE THE
„HVAÐ er þetta? Þetta er á-
reiðanlega neyðarkall. Ég er
víst sá eini hérna. Það er víst
(Fyrir norðan flugvöll Arnar,
fyrir ofan fjellin)
IIIOII
"Srood
/