Alþýðublaðið - 17.12.1944, Side 6

am>Y0.mb.mmííð
L»ogarcb,ífar 16. deseaaSwr £911
Jólaævlotfrið.
FTh. af 4. sflfai.
Fyrir nokkru barst xnér í
hendur Jólaævintýri Dicfeens í
íslenzkri þýðingu. Mig undraði
það, að ég hafði ekki orðið bók
ar þessarar var fyrr, og óg hef
komizt að raun um það, að ýms
ir, sem fylgjast allvel með út~
gáfu bpka hér í höfuðstaðnum,
hafa sömu sögu að segja. Ég
las svo hina íslenzku þýðingu,
enda þótt ég þekkti til bókar
þessarar áður, mér til mikiliar
ánægju. Vona ég að íslenzkir
'ibókaímenn láiti ekki bótk, þessa
fram hjá sér fara, því að hún
á erindi til allra, sem unna fögr
um bókmenntum.
Charles Dicbens er kunnast
ur hér á landi fyrir bækur, sem
hann ritaði fyrir böm og ungl
inga eins og fyrr um getur.
Jólaævintýrið er hins vegar
fullorðna fólkinu ætlað. Og efa
laust harmar enginn þann
tíma, er hann ver til lesturs
hennar. Fáar bækur hafa hlot
ið betri viðitökur en þessi bók,
þegar hún kom út í heimalandi
höfundarins forðum daga, og
fáar bækur munu hafa verð-
skuldað söluimet henn fremur.
Rit Dickens hafa verið talm
víðlesnastar bækur á Bretlandi
næst ritum meistarans Shake-
peares og heilagri ritríingu. ald
arlangt. Slíkar viðtökur hljóta
aðeins frábærar bækur. En það
er Jólaævintýri, sem lagði
grundvöllinn að rithöfundar-
frama Dickens,' enda mun það
allajafna talið til hinna merk-
ustu bóka hans.
Ég hygg, að það sé vandi að
velja bók úr.bókaflóði því, sem
mú skellur yfir, sem sé betur
fallin til lesturs komandi jóla-
daga en þetta snlldarrit hins
brezka meistara. Karl ísfeld hef
ir þýtt Jólaævintýrið af Mnrni
alkunnu smekkyisi sinni, og er
nafn hans næg sönnun þess, að
þýðájnigin sé bókinni samiboðin.
Bókin er prýdd tíu ljósmynd-
um etftir N. M. Brook og er frá
gangur hennar allur hinn þekki
legasti.
Hér er um bók að ræða, sem
hinir mörgu aðdáendur Charles
. Dickens meðal íslenzkra les-
enda munu fagna og ekki láta
framhjá sér fara frekar en önn
ur rit snillingsins, sem dró upp
á svo meistaralegan hátt mynd
. ina af Oliver Twist, þegar hann
rétti fram tóma skálina og bað
um meira.
Helgi Sæmundsson.
Ný bók frá tm
Óláfsspi.
FYRIR NOKKRU kom á
bóbarmairkaðinn ný bók
eifitir Ártna Ólafsson, en áður
hafiur þeisisi riithöfumdur látið
ifrá sér fjórair liitlar bækur.
ÍÞiegsi nýjia ibók Áma Ólafssonar
er atænst og veigamiesta bók
hamis, 132 bla'ðsíður að stærð.
Bók þiassi hefiur immi að halda-
sjö sögur ,auk formála höfund-
arins og efitirmáiLa hams. Hin
lengsta sagnanna er Jón íslend-
ingur, tæpar 70 blaðs. í þess-
’ ari sögu, sem er fyrir marga
hluiti sakir fnumíé(g í masta
máta, Kkapar^hiöfiumdamonn pér-
sónugerfing íslendingsins, Jón
íslendinig og læfiur íha'nn upp-
lifa ýmsa helsfiu atburðr íslamds
söigu finá 1262 og tdl ánsins 1939.
Er þefita skemmitilega rifiuð saga
og geifiur gotit yÆMiit yfir það
sem á daga íslendinga hefir drif
ið á þessu tímaibiili. Sagan er
spenmandi oig athyglisiverð, rit-
iuð í sérkennileigum stil og ait-
hyiglilsivierðuim.
í>á er saga „Afbrýðisemi yið
dauðans dyr“. Er þetta örlaga-
þnueigin saga og svo spemmamdi
að fáitítt er, er það rneina en
hægjt er að segja uim margar
ismásögiur, sem nú enu ritaðar,
enda er efni hennar næsta eins
dæmi í ís'lehkzri smásagnagerð
og minnir að sumu leyti á Poe.
Næst er ævintýri: „Togstreitan
uim maminsisálima“ og á þetta
ævimtýri samnailega erimdi til
mamma nú á tímum. Næst er
táknræn saga sem m'efinist
„Frosúi maðurihn". Fjallar
þessi saga um þjáningu manns
sálarinnar. - Þá er smásagan
„Flugur“ og getur höfundurinn
þess að hún sé uppritun „úr
dagbók viðkvæms manns“. Ein
sagan heitir „Undarlegur eld-
ur“. Er þetta kitlandi gaman-
saga úr Reykjavikurlífinu um
lítinn skrifstofumann og yfir-
stéttardömu, sem er í þann veg
inn að missa af tækifærum lífs
dns, en hreppir það sxðasta, er
hún fær skrifstofumanninn. En
síðast er sagan „Ást og pönnu-
kökur“ gamansöm og smellin,
en milli línanna /má finna hár-
beittá ádeilu.
Árni Ólafsson fer ekki troðn
ar slóðir í sögum sínum og ekki
'heldur í stil sínum. Hann gerir
tilraun til að brjóta nýjar braut
ir í skáldsagnaritun og það er
alltaf virðingarvert.
Lítill vafi mun á því að þetta
er langbezta bók Árna Ölafs-
sonar og að mönnum muni
þykja fengur að henni. Verður
að telja, að hann standi nú fram
arlega i smásagnariiun.
II—s—n.
Vainslitampdir Guð-
mundar Þorsteins-
sonar
SÍÐASTLIÐINN suiuiudag
gat að líta í verzlunar-
gluggum Málarans í Banka-
stræti, nokkrar sérkennilegar
en fágrar vatnslitamyndir.
Voru þær eftir Guðmund
Þorsteinsson, málara Holtsgötu
37, en hann hefir allt frá
bernsku fengizt mikið við vatns
litamálun, samhliða iðn sinni.
Vöktu myndimar, sem hann
hafði til sýnis í gluggum Málar-
ans — en þær voru um 30 að
tölu—: mikla athygli þeirra er
leið áttu um Bankastrætið á
sunnudaginn, enda seldust þær
flestar strax á mánudagsmorg-
uninn, er verzlunin var opnuð,
en ef til vill er von.á fleiri mynd
um frá honum fyrir jólin, og
verða þær þá væntanlega til
sýnis í Málaranum.
Viðfangsefni Guðmundar eru
flest tekin úr bæjarlífinu, aðal
lega frá höfninni og ýmsum
naustum hér við bæinn, uppsát
ur báta o. fl. Ennfremur hefur
hann málað nokkra gamla bæi,
og bæði vetrar og sumarmynd-
ir. Má segja að viðfangsefni
ha,ns séu raanmíslienzk Oig þjóð-
leg og verka myndirnar gleðj-
andi fyrir augað.
Bandamönnum hefir orðið all
vel ágengt á vígstöðvum 8.
hersins á Ítalíu, einkum í
grennd við Faenza.
Ffegnir hafa borizt um upp-
þot og óeirðir í Catania á Sikil-
ey.
la-siwu Jt/22
4. hefti þ. á., er nýlega komia
út, og flytur ritgerðir, sögur„
'kvæði o. £1. eftir ýmsa. Af efnií
heftisins má nefna Fölnuð blöð
eftir ritstjórann, ferðasöguna,
Gengið á Snæfell (með myndum)
söguna Gjöfin eftir Kristmann
Guðmundsson og aðra úr nútíð-
arlífi höfuðborgarinnar Grár leik-
ur, eftir Þóri Bei’gsson, grein um
leikstarfsemi leikkonunnar Am-
dísar Björnsdóttur eftir Lárus Sig-
urbjörnsson með 10 myndum og
grein um stjórnarmyndunina o. fL
í greinabálkinum Við þjóðveginn.
Ennfremur eru í heftinu ritdómar
eftir ýmsa um nýjar bækur, smá-
saga eftir Hildi Kalman, nýjan
höfund, kvæði eftir Guðrúnu Stef-
ánsdóttur frá Fagraskógi. o. m. Q,