Alþýðublaðið - 27.04.1945, Blaðsíða 8

ALÞYÐUBLAÐIP
Föstudagur 27. april 1945.
caTlARNARBtÓrsi
Sráklædtli mað-
urinn
(The Man in Grey)
Áhrilfamikill sjónleikur
effcir skáldsögu eítir Lady
Meanor Smith
Margaret Lockwood
James Mason
Phyllis Calvert
Stewart Granger
Sýning kl. 5, 7 og 9
;uð börnum innan 14 ára®
«, BÆJAHBSO
Hafíiarfirðt
6ösfa Berlingssaga
eftir skáldsögu Selmu Lager
iöf.
'Hljómmynd
Aðalhlutverk:
Lars Hanson
Greta Garbo
Gerda Lundquist
Sýnd kl. 7 og 9
Sími 9184
I
FÆR SÉR LÚR
Prestur nokkur hafði orð á
því víð safnaðarfólkið, að sér
þœtti leitt að sjá suma af kirkju
gestunum „dotta“ eða „fá sér
lúr“ undir messugerðinni og
fara svo burtu við messulokin,
án þess að afsaka Iþetta við sig.
Um þetta kvað meðhjálparinn
neðangreinda vísu:
„Presturinn á svipinn súr,
sagði mér frá þessu:
Fólkið kemur fær sér lúr
og fer svo heim frá messu.“
w
■ÍF OG
WSOMEBSET
....
LEISU
M A i S H A M
trufla hana eða ónáða, og lagði handlegginn um hálsinn á henni
og brosti á mót. mvndavélinni, þegar það átti við.
Hún fór öðru hverj'U til Eton til iþess að ihitta hann og drekka
með Ihionuim te. Henni þótti ivænt uim, að það Ihén'giu margar mynd
ir atf henni. í ihenbergi hans. Hún isá það vel, að koma fláennar til
Eton vakti aifialf mestu eftirtelkt, og Bradkenbridge, sem hann
bjó Ihijiá, gerði sér allt tfar um að vera sem stimamýikistur við hana.
Þau Miikaed og Jfúlíla voru iflutt til Taplow, er skólaleytfið
hóífist, svo að Roger íór beina leið þangað. JúMa kyissti Ihann
hrærð í hug. Hanrt yar isaimt ekki eins glaður yífir 'þvá að v'era
koaninn heim og hún hatfði væ.nzt. Hann virtiist vera orðinn á
'katflega eimþykkur. |
Hann sagði JúMu istrax, að hann vildi ihætta niámi í Eton um
jólaleytið. Hann þióttist e;kki hafa imiikið gagn atf iþví að vera þar
lengur, og nú vildi hann helzt fara tiil/ Vínarborgar og vera þar
niokkra m'ánuði cg læra þýzku, áður en Ihann byrjaði nám í Cam
bridge.
Miikael ihetfði ef til vdl.1 helzt vitjað láta hann ganga í herinn.
En það atftóik drengurinn með öilu. Hann 'viissi. ekiki enn, hvað hann
vikli.
Þau Miikael og Júlía ihiöfðu bæði óttazt það, að hugur hans
myndá fyrr eða síðar hneiigjast að leiklistinni. En það hefði ekki
borið á bví fram til bessa.
,,Að minnsta fcosti hefur flaann ekfci kveðið upp úr með það“,
sagði Júliía.
Hann tfór einlförum. Það var yndi haras að róa út fljótið eða
liggja úti í garðinum ytfir einlhíverri ibók.
Þegar hann varð iseytján ára g.alf Júlía honum nýja bif
reið í afmseliteigjiötf. A ihenni geyistilst hann um nálægar sveitir.
„Eitt er þó huggun,“ sagði Jálía „Hann er ekki öðrum til
ama. Hann unir sér bezt einn.“
Á sunnudögum var oft gestikvsemt hjlá þeirn. Það voru leik
arar og leiiklkonur, stoku sinnum rithötfundar o,g ýmsir tignir
kunningjar þeixra til uppbótar. Júlíu var hið mesta yndi að
þessu gestaboðum, og hún vissi bað lífca, að fólfci þótti gaman
að íheimlsastajia þau.
Fynsta sunnudaginn stftir heimikomu Roigers kom fljlÖIdi. gesta.
Roger var mjlÖg kurteis við þá og upptfyilti heimiili'sisikyM'ur sínair
eins vel oig hinn reyndasti iheiimsmaður. En ,samt isem áður fann
Júlía ,að hann samfhætfðist ekki (þessu umhvenfi. Það var eins
Oig hann væri að teika hlutvenk, sem honum Ibætti. ékki meira
en svo gaman að. Júlía sá líka, að hann kærði sig ekíki uim að eiga
nein óþiönf kynni rvið þetta 'fólk, héMur virti það fyrir isér eins
oig úr tfjiarlægð 0;g án aillrar samúðar. ,Hana grunaði, að hann liti
það jatfnvel veltflest tfremur smáum augum.
Tomlmi hatfði gert rláð fyrir að koma niæsta lauigardagsifcvöld.
Júiía tók 'hann tf vagn sinn, að lokmni leiksýninigunni. Tungl
var f'ullt þetta 'kvöM, og lítil umiferð á vegunum. Þetta var heill
andi ferð. Hún hallaði isér upp að honum, og hann laut ,að henni
og kyssti hana (hívað effitir annað í .háíltfröklkrínu.
„Ertu bamingjusaimur?“ spurði hún.
„Já, óumræðilega,“ svaraði hann.
Mákael oig Röger voru háttaðir, en kvöklímaturinn ibeið beirra
á borðinu í matstotfunni. Þögnin í Ibúsi.nu blés þeim einikenni
legum tilfinningum í brjlóst. Þeim Æannst þau vera ifveir fferða
langtar, sem verið höfðu lenigi á göngu, ag lotas bar þau að ó
kunnuigu húisi, er ikoimin var nótt. Þau gengu inn óg fundu þar
mat á borðum. Þetta var alilt svo ævintýralegt. Þetta minnti á
sögurnar í „Þú'sund og einni nótt.“
Júlía sýndi ihonum, bivar hann átti, að sofa. Herlbergiisdyrn
_ NÝJA BlÓ
Á úfleið
(“Between two Worlds”)
Stórmynd eftir hinu
fræga leikriíi.
Aðalhlutverkin leika:
Paul Henreid
Fay Emerson
John Garfield
Sýnd klukkan 9.
Litmyndin
Ramona
Sýnd ld. 5 og 7.
SÍÐASTA SINN
QAMLA Bfð —
KAIRO
Amerísk söng- og gaman-
mynd
Jeanette MacDonaid
Róbert Young.
Sýnd kl. 9.
Lif í veSi
(Pierre of the Plains)
John Carroll
Ruth Hussey
Bruce Cabat
Sýnd kl. 5 og 7
Bönnuð börnum innan 12 ára
ar voru beint á irnöti heribérglisdyrum Roigers. Síðan lögðust þau
fyrir.
Júilía vaknaði >seint morguninn eftir. Það var diásamlegt.
Nú var Tomlmi klominn, svO að hún hafði ekki boðið þangað
neinum gestum Iþennan sunnudaginn. Þau höfðu talað um að róa
út á' fljótið, undir ei.ns og hún væri, Ibúin að klæða siig.
iHún flýtti isér að baða sig oig iborða árbítinn. Síðan fór hún
í stuttan, Ihvítan tajól, sem fór henni isvo vel á sólríkum bökk
unum við tfljótið, og setti upp rauðan, barðaíbreiðan stráhatt,
Frændi gamii
„Færð þú ek'ki að koma til okkar í skóiann'1, spurði stúlk
an ennfremur. „Við erum allar farnar að þrá þig svo fjarska
mikið. Við tölum varla um annað í frímínútunum en þig.“
„Ég á vist ekiki að fara í skólann,“ svaraði Ad'eia dauf-
tega.
„Kömstu vel eftir því, hvort svo er,“ sagði stúlkan.
„Ég þori þvi ekki“, hvíslaði Adela.
1 „Þetta 'hefi ég alitaf sagt, að þú værir hrædd eins og
fu'glsungi, — ég hefi séð þetta á þér“, sagði stúlkan og hló
við. „En ég iskal segja þér, að þú verður að herða upp hug-
ann og spyrjast fyrir um þetta. þegar ég fer hér framhjá
næst, skaltu hrista höfuðið, ef þú færð ekki leyfi til þess að
ganga í skóla. — En þú veizt ekki ennþá, hvað ég heiti“, —
sagði hún hló við, — ..ég heiti Elín“.
Nú heyrði Adela, að jómfrú Jensen var að koma, og
án þess að hafa tíma til þess að svara Elínu og gefa henni
minnstu s'kýringu, slkellti hún glugganum aftur, til þess að
kerlingin, — fangavörðurinn í húsinu, — skyldi ekki kom-
ast á snoðir um neitt.
Uppfrá þessu fannst Adelu tilveran ekki vera jafn von-
laus og teiðinleg og áður. Og hún bar sig betur. Það var
unaðsteg tilfinning að vita marga aðra hugsa vingjarnlega
ti'l sín, — og fyrst og fremst að vita það, hversu hlýhuga
Elína litla var.
Hún gat ékki hætt að hugteiða það, að stúlkurnar skyldu
vera að tala um hana í fríminútunum .Hún hafði alltaf stað-
ið í þeirri méiningu, að enginn í bænum vissi af 'komu
^CORCHY ANP CWET'
CHESTEI? HAVE THEIR
RRST ENCOUNTER WITH
THE ENE/VSY___WHEN
THEIR TRANSPORT 16
ATTACKEP BV JAP
ZEROS, BUT ARE
SAVEP 0YTHE ARRIVAL
OP YANK VVARHAWb
PIGHTERS ---

-^JiilóuJ
MYNDA-
SAG A
Þegar Örn og Chester eru á
leiðinni til Kyrrahafsins ráðast
japanskar orrustuflugvélar á
flugvél þeirra; en þeim er bjarg
að, er amerískar orrustuflug-
vélar koma á vettvang.
ÖRN: „Úff! Félagarnir komu
einmiil, þegar ég var búinn að
telja þrjá Japani. Þú segir að
einn félaganna sé kallaður
Sody?“
FLUGSTJGRINN: „Já,
er sjálfur hefnarinn yfir Tokió.
Japanir skuiu hann illa, þegar
Doolitlle flaug til hinna skakk-
eygu, en þonum íókst þó að
fljúga til baka og nú er hann
aftur kominn á stúfana og
leikur sér að því að berja hina
japönsku skalla.“