Alþýðublaðið - 29.12.1946, Síða 4

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Sunnudagur, 29. des. 1948.
^tl|><^dubtaðtð
Útgefandi: Alþýðuflokkuiinn
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Símar:
Ritstjórn: símar 4901, 4902.
Afgreiðsla og auglýsingar:
4900 og 4906.
Aðsetur
í Alþýðuhúsinu við Hverf-
isgötu.
Verð í lausasölu: 40 aurar.
Sett í Alþýðuprentsmiðjunni
Prentað í Félagsprentsm.
Verkaiýðsfiokkur
eða úfgerðar-
maeinaffokkur!
ÞJÓÐVILJINN i gær gerir
afgreiðslu alþingis á frum-
varpinu um ríkisábyrgðina
vegna bátaútvegsins og verð-
jöfnunina millli sáldarinnar
•og vetrarf isksins að umræðu-
•efni í forustugrein, sem er
likust því, að Þjóðviljinn sé
orðinn imálgagn útvegsmanna
•og Kommúnistafiloikkurinn
flokkur þeirra. Verkalýður-
inn og ilaunþegamir hafa al-
gerlega glleymzt, og Þjóðvilj-
inn sézt ekki fyrir af heift
yfir því, að álmenningi í
íandinu skyldi ekki gert að
nalda isjávarútveginum uppi.
Afstaða kommúnista i
þessu máli var slík, að því
var líkast sem þeir kepptust
við að auka öngþveiti það,
„sem hér er orðið i f járhags-
análum. Þeir vildu lláta ríkis-
sjóð bera ábyrgð á hámarks-
verði á vetrarfiskinum, án
þess að gerðar væcnu nokkrar
ráðstafanir tíl þess að verja
ríkið áföillum vegna þessarar
skuldbindingar. Hefði verið
íarið að ráði kommúnista,
hefði Oirðið að leggjia þunga
skatta á alla þjóðina til þess
að ábyrgðarheimillidiin yrði
annað og rneira en pappírs-
'gagn á ilíkingu við frumvarp
Áfca Jakobssoniar Alþingi
valdi þann kostinn að gera
ráðstafanir til þess að báta-
ílotinn igæti haf ið starfrækslu
sína á komandi veritíð, en
hagaði afgreiðslu málsins á
þann. isjálfsagða hátt, að
sjávarútvegurirm hjálpaði
sjiáHÆum sér í stað þess að
verða tiilfinnanleg byrði á
herðum þjóðarinnar oig verka
lýðsins og launþegianna þá
.séir i lagi.
Hugsandi mönnum bland-
ast auðvitað ekki hugur um
það, í hvert óefni er komið,
ef aðalatvinnuvegur þjóðar-
innar verður að vera byrði
fyrir ríkissjóð. Það verður
hedur ekki um það deilt, að
það var ekki hægt að veita
í-jávarútveginum þau sérrétt-
indi, sem kommúnisítar vildu
veita honum, án þess að öðr-
um atvinnustéttum yrð-u lát-
in sömu isérréttindi í té, og
geta alllir séð, hvaða arleið-
ingar slík ráðsmemnskia hefði
haft fyrir afkomu þjóðarinn-
ar í framtíðinni. Stsfna al-
•bingis varðandá fu'lltíngið við
bátaútveginn er grundvöllur
«ð nýju fyriirkomiulagi varð-
andi situðriiing víð aðrar at-
vinnústéttir landsmanna. At-
Um áramótin. — Ásetningurinn og efndirnar. —
Gáfur — og vinna. — Einstaklingurinn og heiidin.
— Bezta nýársóskin.
ÞÓ AÐ ENN séu tveir dag-
ar, þar til gamla árið kveður
fyrir fullt og allt, nota ég þetta
tækifæri til að þakka ykkur
fyrir þ.að og óska ykkur gleði-
legs árs og friðar. Samvinnan
hefur verið góð milli okkar á
þessu ári, og sem betur fer hef-
ur okkur langflestum vegnað
mjög vel. Ýmsir voru meS hrak
spár um síðustu áramót, en
þær liafa ekki rætzt, en ef til
vill lxöfum við þó færzt nær
því að þær rætíust. Það er rétt,
sem gamlir menn segja oft, að
bezt er að búast við því slæma,
því að þá er maður viðbúinn
og hið góða skaðar ekki.
VIÐ HÖFUM AÐ VÍSU stað-
ið í boðaföllum á þessu ári, en
við höfum kornizt af, og ég
hygg að bjartara muni verða
yfir minningum þessa árs en
mörgum öðrum árum, sem við
höfum lifað á þessum áratug.
Þjóðin hefur þokazt áfram og
einstaklingarnir vaxið. Þetta er
áreiðanlega staðreynd, þó að
langt sé frá því að við höfum
náð þeim þroska í sambúð
okkar og félagslífi, sem efni
standa þó til. Það ber um of á
kæruleysi og skeytingarleysi,
eyðslusemi, sem engan tilgang
hefur í sjálfu sér og fyrir-
hyggjuleysi um velferð okkar
sjálfra og náunga okkar.
VINUR MINN, sem ég hitti,
sagði við mig í fyrradag: Það
er mikils virði að hafa góðar
gáfur og niikla menntun, en
framtak, áræði og dugnaður
eru þó aðalatriðin. Gáfur og
menntun, verða einskis virði,
ef framtakið vantar, ef slegið
er slöku við. Hugmynd er mik-
ils virði, en framkvæmd henn-
ar kostar vinnu, og allt, sem
vinnst, er að níutíu hundraðs-
hlutum vinna, starf og vinna.“
Þetta var spaklega mælt og á-
reiðananlega rétt. Sumum
finnst ákai'lega fínt að geta
mælt fram háfleygar setningar,
að kunna skil á listum, bók-
menntum, vísindum o. s. frv.
Og þeir láta sér þetta nægja,
ganga með sólskinið í kollin-
um um göturnar og sitja með
sælubros í kaffihúsum, en gera
aldrei nokkurn skapaðan hlut.
Líf þeirra verður aska af því
að framtakið vantar.
Svo koma þau og hinn góði á-
setningur gleymist og lítið
verðúr úr framkvæmdunum.
Þetta er einn allra versti ókost-
ur okkar mannanna. Ef okkur
tækist að standa við áformin,
myndi ísland byggja ákaflega
framtakssöm og iðin þjóð. Þá
yrðu hér stórfenglegri framfar-
ir en nokkurn hefði órað fyrir,
og það yrðu varanlegar fram-
farir. Jafnframt batnaði hagur
okkar til mikilla muna. Og
vinnan myndi gera okkur há-
leitari, sterkari og stærri.
JÁ, NÚ ER ÁR að kveðja
og nýtt að byrja. Kristján
Jónsson segir í einu ljóði sínu:
„Vonandi augu stöðugt stara
streymandi tímans bylgjur á.
Árin koma og árin fara
aldanna fram í djúpan sjá,
því allt um víðan heimsins
hring
háð er sífelldri umbreyting.
Tiðin breytist og tíðarandi;
tíðin kemur og fer á braut.
Árstraumur hennar óstöðv-
andi
eilífðar rennur fram í skaut,
og lífið er eintóm boðabönd,
er brotna loks á heljar-
strönd."
JÁ, LÍFIÐ ER EINTÓM
BOÐABÖND. Og við stöndum
meðal þeirra. í þeim leik gildir
það eitt að vera heill og óskipt-
ur maður, maður með tilfinn-
ingu fyrir náunga sínum og
heildinni, sem hann starfar og
stríðir með. Hver maður er
lítill ef enginn er með honum.
En hvar og einn sem er þátt-
takandi í heildarstarfi lífsins,
er meira en hann sjálfur. í sam-
tökum vex hver einstaklingur,
í einangruninni minnkar hann
niður fyrir sjálfan sig. — Nýj-
ársósk okkar ætti að vera sú,
að hver og einn geti staðið við
fyrirætlanir sínar, því að allir
hafa góðar fyrirætlanir, mis-
tökin liggja ætíð í því, hvernig
þær eru framkvæmdar og hvort
þær verði framkvæmdar. -—
Gieðilegt ár.
Hannes á horninu.
, I
UM ÁRAMÓT þykjast allir
ætla að bæta ráð sitt. Þá skal
nú heldur en ekki taka til ó-
spilltra málanna og láta hendur
standa fram úr erxnum. Þeir
liggja í leti milli jóla og nýjárs
og velta sér um hrygg af á-
nægju yfir því, hvað þeir ætli
að gera mikið eftir áramótin.
Bifreiðastjóri sá,
sem síðari hluta annars jóla-
dags fann slasaðan mann í
námunda við Elliðaárnar, flutti
hann í Landsspítalann og skildi
hann þar eftir, án þess að láta
nafns síns getið, er vinsamlega
beðinn að gefa sig fram við
Sigurgeir Friðríksson, Berg-
þórugötu 18, sem allra fyrst.
vkmustétti/rnar verða hver
um :sig að hjálpa sjállfum sér.
Sú istefina kominúnista og
Framsóknarmanna, að ríkis-
sjóðuff- eigi iað vera varasjóð-
ur atviamusitéttanna, leiðir til
hruns fyrr eða siðar, og þa
öfugþróun verður um fram
alilt ari torðast.
*
Afgreiðsla alþdngis á irikis-
áþyngðinni vegna bátaútvegs-
ins cig verðjöfnuininni milli
láilldarirjnar og vetnarfisksins
var raunhæf og djörf. Hún
-ber þess vitni, að a^’ingi ber
gæfu til að taka stór mál
föstum tökum. Afstaða kom-
múnista og Framsóknar-
manna viitnaði útn uridanláts-
semi og sýndarmennsku og
verður þessum tveimur
flokkum ' tii vansærndáí- . en
ekki brautargangis. '' '
sem hefur góða skólamenntun og hefur
unnið að skrifstofustöríum óskast í
UTANRÍKISRÁÐUNEYTIÐ
nú þegar. Góð íslenzku- og enskukunn-
átta nauðsvnleg.
geta fengið atvinnu í brauðbúðum
ALÞÝÐUBRAUÐGERÐARINNAR og
í bakaríinu.
Upplýsingar í skrifstofunni á morg-
un, mánudag.
Alþýðubrauðgerðin h.f.
Laugavegi 61.
Hér með er skorað á alla þá innflytjendur,
sem eiga hér í skriístofunni aðflutningsskjöl til-
búin til afgreiðsiu, að leysa þessi skjöl út fyrir
áramót.
Tollstjórinn í Reykjavík,
28. desember 1946.
Auglýsið í Alþúðublaðlnu
til skaftgreiðenda í Reykjavík
frá skrifsfofu folisfjóra.
Hér með er athygli skattgreiðenda í
Reykjavík vakin á því, að dráttarvextir
tvöfaldast á tekju- og eignarskatti og tekju-
skattsviðauka fyrir árið 1946, hafi gjöld
þessi ekki verið greidd að fuilu fyrir ára-
mótin, og verða vextirnir þannig 1 % fyrir
hvern byrjaðan mánuð úr því, í stað Vz %
áður.
Athugið, að líffeyrissjóðsgjald, eignar-
skattur og fasteignaskattur eru dregin frá
skattskyldum tekjum, á árinu 1946, hafi
gjöldin verið greidd upp fyrir áramót.
Tolistjóraskrifstofan, 27. des. 1946.
ani
!•:: ;v;;