Alþýðublaðið - 01.02.1947, Blaðsíða 6
6
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Laugardagur, 1. feb. 1947.
3 TJARNARBtð 3
Síðada hulan
(The Seventh Veil)
Einkennilega og hrífandi.
músikmynd.
James Mason
Ann Todd
Sýning kl. 5, 7 og 9.
vorra uaaa
F
litkvikmynd Óskars Gísla
sonar.
rumsýnsng
í Tjarnarbíó í dag kl. 3
e. h.
Aðgöngumiðasala frá kl.
11 f. h.
SB BÆJARBtO
1 . Hafnorfir'ði
Engin
sýning
s
vegna sýningar
Leikfélags Hafnarfjarðar
á gamanleiknum
húrra mmi
7 þú
hafa séð tén
TÓNLISTARSÝNINGIN
hefur ,nú staðið yfir á aðra
viku og hafa um 7 þúsund
ffnanns þegar sótt sýninguna.
tðl
AI þ ý ð u b I a ð i ð
barnalegri með hverjum deginum . . . og Renshe á að fara
með tóbakið til hr. Pieterse“.
„Það er ína, sem á að gera það í dag“, maldar Renshe í
móinn og í hálfum hljóðum bætir hún við: „Frú Overbos
er meira barni.ð, að hún skuli trúa þessari stelpu, sem að-
eins hefur verið hér í tvo mánuði fyrir lyklunum sínum.
Hún á eftir að sjá eftir því.“ Síðan þýtur hún út úr eld-
húsinu og andlitið á hennii er eins og óveðurský.
„Hun er öfundssjúk, þér skuluð ekki taka það nærri
yður“! Segir frú Overbos hughreystandi. „Viljið þér ann-
ars ekki fá frídag bráðum? Þér hafið þrælað upp á síð-
kastið.“
„Mjög gjarnan!" svarar ína glöð. Einmitt kvöldið áð-
ur hefur hún fengið bréf frá W;im de Vries. Hann verður I
verzlunarerindum í Groningen í næstu viku, svo að þá
verður hann alveg á næstunni, og hann spyr, hvort hún
geti fengið frí einn dag og verið með honum. ína hefur
ekki þorað að biðja um það, því að hinar fá mjög sjaldan
leyfi heilan dag. Það er rétt svo, að þær fái þá eftirmiðdaga
fría sem tilskilið er. Frú Elsa er alltaf fýld á svip þegar þær
fara, og henni finnst þær aldrei koma’ nógu snemma aftur.
En nú býður frúin henni sjálf frí.
„Þú átt það skilið, segir Nel, þegar hún og ína ræsta
herbergi, eftir gest, sem er nýfarinn. „En Renshe gæti vel
klórað úr þér augun. Stundum held ég jafnvel, að hún sé
smám saman sjálf orðin geggjuð að umgangast sjúkling-
ana hér. Það er heppilegt að blessaður læknirinn okkar lít-
ur þig ekki sérlega hýru auga, annars endaði þetta víst með
afbrýði og harmleik, kannske eiturmorði eða einhverju
því um líku.“
ínu finnst Nel vera að þvaðra: „það er langt frá, að
hún sé geggjuð af öfund eða afbrýði. En það er heimskulegt
af henni að vera önug út af svona litlu.“
En ef ína hefði séð svipinn á andliti Renshe, þegar hún
horfir á eftir ínu, er hún stígur upp í bláa bílinn um morg-
uninn, þegar hún fékk fríið, hefði hún kannske skipt um
skoðun.
Renske fleygir reiðhjólinu sínu upp að lágu hvítmáluðu
grindunum fyrir framan ílæknisbústaðinn og gengur hratt
upp hellulagðan stíginn upp að aðaldyrunum.
Garðurinn er al.þakinn sölnuðu laufi frá fyrra hausti.
Rósarunnarnr hafa ekki verið klipptir, og óreglulegar og
langar greinarnar blakta í næturgolunni. Hér og þar eru
frosin blóm frá í fyrra.
„Það væri engin óhófseyðsla, þá að fenginn væri hirig-
að garðyi’kjumaður í þennan garð“, hugsar Renhe, eins
og hún er vön að gera, þegar hún sér hvað hann er van-
hirtur. „Og ekki veitti af að mála hvítkalkáða húsið með
rauða þakinu, séi’staklega græni gluggaumbúnaðurinn, þar
sem málningin er víða alveg dottin af. Hvítir veggirnir eru
óhreinir og þai’f að kalka þá. Að vísu er dr. Reynolds ekki
milljónamæringur, en svona þarf ekki að líta út hérna. Nú
þar, sem engin husmóðir er. .
Renshe lítur illa út. Hún hafði, bláa bauga fyrir neðan
augun, • og þreytulegir og önuglegir drættirnir kringum
munninn gera andlitið á henni ellilegt og visið.
88 NYJA BIO 88 16 3 GAMLA BIO æ
„NOB HILL" Klukkur
Skemmtileg og íbui’ðar- heilagrar Maríu
mikil stórmynd í eðli- legurn litum. (The Bells of St. Mary’s). Tilkomumikil og skemmti
Aðalhlutvei’k: leg amerísk stórmynd.
George Raft Joan Beniiett Aðalhlutverk:
Vivian Blane Ingrid Bergman
Peggy Ann Garner Bing Crosby
1 Sýxxd kl. 3. 5. 7 og 9. Sýnd kl. 3, 6 og 9.
Sala hefst kl. 11 f. h. Sala hefst kl. 11 f. h.
EN5K
IM á ungiinga
14—18 ára fyrirliggjandi.
Framkvæmum allar minniháttar breyt-
ingar, ef með þarf.
K<~
Hverfisgötu 59.
á samkvæmis- og síðdegiskjólum,
byi’jar laugardaginn 1. febrúar.
r
TIZKAN, taugavegi 17.
Útídyrnar standa hálfopnar og þef af mjólk, sem hefur
soðið upp úr og af brenndum lauk leggur á móti þér.
Renshe hnyklar óþolinmóðlega bxýnnar. Annechien
kann ekki að laga mat, og læknirinn er bjáni að hann skuli
hafa hana kyrra. „Hún er lxeiðai’leg og hreinleg, og hvers
er hægt að krefjast frekar?“ er hann vanur að segja, þegar
Renshe er að gagnrýna Annerhien.
„Annechien! Annechien!“
'TWITT: En áður en þú færð mína
káetu, hvað iget ég kennt þér?
ÓRN: Ég hélt, að álltaf væri mað-
ur á varðbergi i framsiglunni á
hvalveiðiskipi. En til hvers er
þetta?
TWITT: Til þess að bræða hvala-
lýsi.
ÖRN: Það er Ijóti óþefurinn af
þessu.
TWITT: Við hverju gaztu búizt
hér, blómaangan eða hvað?
SJÓMAÐUR: Eftir þessu höfum
við 'beðið, hr. Twitt, símskeyti
til skipstjórans.
ÖRN (hugsar): Enn sem komið er,
hefur ekkert samxazt um sjó-
■
træningjáhátt á seilveiðum, en
þetta fólk er heldur ekki að
hvalveiðum.