Alþýðublaðið - 10.04.1947, Blaðsíða 4

ALÞYE JBLAÐIÐ
Fimmtudagur, 10. apríl 1947
fU|><j&nbl<iðiíl
Útgefandi: Alþýöuflokkurinn
Ritstjóri: Stefán Pjeíursson.
Símar:
Ritstjórn: símar 4901, 4902.
Afgreiðsla og auglýsingar:
4900 og 490S.
Aðsetur
í Alþýðuhúsinu við Hverf-
isgötu.
Verð í Iausasölu: 50 aurar.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
Hæítuleg mistök vegna umbúða. — Aðvörun til
almennings og vísbending til lyfjabúða. — Sam-
kvæmisfatnaður og vandræði með fataefni.
UM ALLT LAND £agna
menn þeirri frétt, að siðustu
amerisku hermennirnir, sem
dvöldu hér á stríðsárunum,
skuli vera farnir. Ekki vegna
þess, að við höfum litið á
þá sem neina andstæðinga
okkar, hvað þá heldur sem
kúgara, — enda komu þeir
hingað samkvæmt gerðum
samninigum, — heldur vegna
hins, að við viljum eiga land
okkar einir, vera alfrjáls
þjóð í alfrjálsu landi; og það
finnst okkur við ekki vera
meðan hér dvelur erlendur
her, hversu vinveittur og
hversu fámennur, sem hann
kann að vera.
*
En þó að þjóðin fagni
brottför síðustu hermann-
anna héðan, eru til þeir
menn á meðal okkar sem
láta sér fátt um slika frétt
finnast. Það sýnir blað
kommúnista í gær svo að
ekki verður um villzt. Þar
varð með logandi ljósi að
leita að fréttinni af brottför
hermannanna áður en hún
fannst í lítilli klausu neðst
á öftustu blaðsiðu. Svo mik-
ill- reyndist áhugi Þjóðvilj-
ans fyrir brottför Banda-
ríkjahersins eftir allan háv-
aðann út af dvöl hans hér
eftir striðið! Því blaði hefði
áreiðanlega þótt betra, að
hermennirnir hefðu verið
hér áfram; þá hefði það að
minnsta kosti getað brigzlað
Bandarikjunum um svik við
gerða samninga. Og hvort
það hefði.ekki verið tilvinn-
andi fyrir kommúnista, að
vera hér við érlendan her
áfram, ef það hefði skapað
þeim aðstöðu til slíks áróð-
urs, sem vissulega hefði einn
ig mátt snúa gegn islenzkum
stjórnarvöldum! í svo ein-
kennilegum hlutföllum bland
ast ættjarðarást og pólitík
hjá hinum rússnesku agent-
um! !.ij ,
■*
En sem sagt; íslenzka
þjóðin fagnar brottför hers-
ins, þó að hún geri sér það
vel ljóst, að létt hafi verið
hlutskipti hennar á ófrið-
arárunum við erlendan her
í landinu í samanburði við
flestar aðrar þjóðir, sem
slikt hafa orðið að þola og
margar hverjar verða enn
að þola. Sumir eru jafnvel
þeirrar skoðunar, að það
hafi verið mikiil fengur fyr-
ir okkur að fá hinn erlenda
her hingað. En það er ekki
skoðun íslenzku þjóðarinn-
ar yfirleitt.
Ilvað, sem öllum fjárhags
legum. hagnaði líður, er það
UM DAGINN kom það ó-
happ fyrir i húsi einu hér í bæ,
að þegar gefa átti þriggja ára
stúlku lýsi, var lýsóformflaska
tekin í misgripum. Ástæðan
var sú, að Bæði lýsið og lýsó-
formið hafði verið afgreitt úr
apótekunum á samskonar flösk-
um, amerískum bjórflöskum.
Nú hef ég frétt af ýmsum öðr-
um samskonar óhöppum, eins
og t. d. því, að maður tók inn
salmíakspírítus í stað lýsis o. fl.
o. fl.
VÆRI EKKI RÉTT af apótek-
unum, að reyna, þrátt fyrir
flöskuerfiðleika, að velja aðrar
flöskur undir meðul til inntöku
heldur en venjulegar hreinlæt-
isvörur. Þótt miðarnir á með-
alaflöskum séu öðru vísi á lit
en hreinlætisvörum o. þ. h. þá
er slíkt alls ekki nóg, enda veit
allur þorri manna varla, að
flöskur með bláum miða geyma
efni, sem ekki séu ætluð til inn-
töku. Ennfremur má benda á,
að efnagerðirnar selja edik og
ef til vill ediksýru á bjórflösk-
um, og þetta eykur enn á hættu
um mistök.
NORÐLINGUR SKRIF-
AR: „Nýlega var einhver stúlka
að fárast yfir því í pistlum þín-
um, að ekki væri alltaf ákveð-
ið, hvort kvenfólkið skyldi
mæta stutíklætt eða síðklætt á
vissum dansleikjum og það aug-
lýst rækilega fyrirfram. O jæja,
margt er það sem veldur fólk-
inu áhyggjum og þegar menn
hafa ekki neitt til að gera sér
áhyggjur af, búa þeir þær stund
um til.
ANNARS VIRÐIST MÉR
frekar gengið of langt, en of
skammt í því í Reykjavík að á-
kveða, hvernig menn skuli
klæddir í samkvæmum. Fyrir
nokkru heyrði ég „sýslunga-
mót“ auglýst í útvarpinu, og
var þar tilkynnt, að menn
skyldu mæta samkvæmisklædd-
ir. Þetta tel ég hneyksli. Ég hef
álitið, að sýslungasamtökin í
Reykjavík væru til þess að efla
kynningu, vinfengi og menn-
ingarstörf meðal sýslunga, en
þau væru ekki búningasýningar
hða búningasamkvæmi, þar sem
klæðnaðurinn skæri úr um það,
hverjir mættu.“
„ÉG SKAL TAKA það fram,
að ég á engan samkvæmisbúm
ing og hef aldrei átt, en ég á
marga sýslunga og kunningja í
Reykjavík og gaman hefði ég
af að sjá framan í þá sýslunga
mína, sem vildu bægja mér frá
að mæta í félagsskap þeirra þó
ég kæmi þar eins og ég er
klæddur. Hér vil ég líka skjóta
því fram, að menningarlega séð
tel ég miklu meira undir því
komið að menn fari af hverri
skemmtun samkvæmishæfir, en
að þeir komi þangað í svonefnd-
um ,,samkvæmisfötum“.
EN NÚ ÆTLA ÉG að trúa
þér fyrir áhyggjum mínum —
því við höfum líka okkar á-
hyggjur hér norður við heim-
skaut, og stúlkan, sem ég minnt
ist á í upphafi þessa máls, má
gjarnan heyra þær. Nú eru tvö
ár liðin síðan ég fékk mér föt.
Og þar sem starfi mínu er svo
farið, að ætlazt er til, að ég
gangi að því í jakkafötum, eru
föt mín orðin næsta slitin. Ég
þarf því nauðsynlega að fá mér
föt. En hér í kauptúninu fæst
ekkert karlmannafataefrii og
hefur ekki fengizt í allan vetur
og lengur þó. Og ég sé engin
ráð til að fá mér föt fyrstum
sinn af þessari ástæðu. Kaup-
maður, sem ég ræddi um þetta
við nýlega, sagði mér, að hann
ætti í raun og veru alltaf von
á fataefnum frá heildsala í
Reykjavík, en hann hefði alger-
lega brugðist sér fram að þessu,
þó upplýst væri, að sá góði mað-
ur hefði bæði fengið fataefni og
tilbúinn fatnað í vetur.“
KONAN MÍN eignaðist not-
aða peysufatakápu íyrir mörg
um árum og lét sauma sér kápu
upp úr henni: Fyrir tveim árum
ætlaði hún að fá sér nýja kápu,
því hin var þá orðin harla snjáð
og slitin. En slíkar kápur og
Frh. á 7. síðu
alvarlegt mál íyrir eins litla
þjóð og við erum, að hafa
um ilengri tíma fjölmennjan
erlendan her i landinu, ‘þótt
vinveittur sé. Það eru mörg
verðmæti, þó að ekki verði
þau reiknuð til peninga, sem
við það er stofnað i hættu
eða far.a forgörðum. Og
hvað fjárhagslega hagrtað-
inn snertir, er enn eftir að
sjá, hver hann verður, þegar
allt kemur til alls. Við höf-
um enn ekki sigrast á þeirri
dýrtíð, sem dvöl tiltölulega
fjölmenns setuliðs í land-
inu hefur átt höfuðþátt í að
skapa.
Viá kveðjum hina iame-
rísku hermenn 'iþrátt fyrir
ailt sem vini. Við vitum
ekki, hvert hlutskipti lands
var opnuð í gær í sýningarskála
Myndlistarmanna.
Sýningin er opin frá klukkan 10 f. h.
til klukkan 10 e. h.
SÝNIN G ARNEFND
Breiðfirðingðfélagið
heldm’ fund í kvöld kl. 8.30 e. h.
Erindi verður flutt um heimilislífið í Ólafs-
dal fyrir 50 árum.
Félagar mega koma með gesti.
Breiðfirðingafélagið.
okkar hefði orðið á ófriðar-
árunum án þeirra; ef til vill
hefðum við fengið að kom-
ast íí kynni við hersetu hér
aillt annarrar tegundar. En
við vitum hitt, favern þátt
vera þeirra hér, og hvern
þátt þjóð þeirra yfirleitt, átti
i þvi að vinna istriðið og
brjóta öfl kúgunarinnar á
þak aftur. Og við virðum
það, að við obkur hafa
verið haldin gefin loforð um
að hverfa héðaín brott að
stríðinu loknu. Það er meira
en hægt er að segja, að visst
annað herveldi hafi gert,
þar sem það hefur haft setu
lið í þessi ófriðarlok. ;
En umfram allt fögnúm
við þvi, að vera nú aftur
lausir við allan her úr land-
inu, ■— að vera aftuir örðnir
fulLkomlega frjáls þjóð.
vanir algengri byggingarvinnu, óskast nú
þegar.
Byggingarfélagið Hvoll,
Aðalstræti 7 B. — Sími 5778
Hafnarfjörður.
Alþýðuflokkurinn í
heldur
sína í hinum nýju húsakynnum sínum
Strandgötu 32, laugardaginn 12. þ. m.,
og heíjast hátíðarhöldin með sameigin-
legri kaffidrykkju kl. 8,30.
Til skemmtunar verður:
Ræðuhöld, söngur kvikmyndasýning og
dans.
Aðgöngumiðar fást í miðasölu Alþýðuhúss-
ins frá kl. 1—8 í dag. — Sími 9499.
Alþýðuflokkurinn
Hafnarfirði.
Okkur vantar duglega verkamenn í
byggingarvinnu nú þegar.
Upplýsingar í skrifstofunni. — Sími 6298. >