Alþýðublaðið - 15.04.1947, Blaðsíða 6

6
MÞÝÐUBLAfilP
Þriðjudagur, 15. apríl 1947.
æ NYJA BSö
Sænsk stósmynd er bygg-
ist á samnefndri sögu eft-
ir SALLY SALMINEN, er
komið hefur. út í ísl. þýð-
ingu, og verðið lesin sem
útvarpssaga.
Aðalhlutverk:
Marta Ekström.
Frank Sundström.
Brgit Tengroth.
Sýnd á morgun (sunnudag)
kl. 5, 7, 9.
æ BÆJARBÍÓ e
^ Hafnarfirði
Örlög ráSa
(Jað ár eld oeh luft)
Stórfengleg mynd eftir
skáldsögu Fritz Thorén.
Aðalhlutverk:
Viveca Lindfors
Stig Járrel
Anders Henrikson
Olof Widgren
Hasse Ekman
Sýnd a sunnudag kl.
Sýnd kl. 9.
Myndin hefur ekki verið
sýnd í Reykjavík.
Sími 9184.
Úfbreiðið
AlþýSublaðið
3 GAMLA BÍÓ ð
Æu inlýri á fjöilum
(Thrill of a Romance)
Bráðskemmtileg og hríf-
andi. fögur söngvamynd,
tekin af Metro Goldwyn
Mayer í eðlilegum litum.
Aðalhlutverkin leika:
sundmærin
Esther Williams
Van Johnson
og óperusöngyarinn frægi
Lauritz Melchior
Sýnd kl. 9
i abba
(Mama Loves Papa)
Amerísk gamanmynd með
LEON ERROL
Sýnd kl. 5
03 TJARNARBIÓ 8
Sesar og Kleopafra
Stórfengleg mynd í eðli-
legum litum eftir hinu
fræga leikriti Bernhaard
Shaws.
Vivien Leigh
Glaude Rains
Stevart Granger
Leikstjóri:
Gabriel Pascal
Sýnd kl. 9.
í FANGABÚÐUM
(The Captive Heart)
Áhrifamikil .'mynd um
örlög og ævi stríðsfanga.
Michael Redgrave
Mervyn Johns
Basil Radford
Rachel Kempson
Sýning kl. 3—5—7
LESTRARFELAG KVENNA HELDUR
BÁZAR
á morgun (miðvikudaginn 16. þ. m.) kl. 2 e. h.
í G.T.-húsinu uppi.
Nytsamir og hentugir munir til sumargjafa.
Bazarnefndin.
Unglinga
vantar til að bera Alþýðublaðið til áskrifenda í
eftirtöldum hverfum.
%
Grettisgötu
Austurstræti
Lindargötu
Seltjarnarnesi
Þverholti
Kleppsholti
Talið við afgreiðsluna.
Aiþýðublaðiðr sími4900
Gina Kaus:
j
SLEPP! ÞER ALDREI
Auglýsið f Alþýðublaðlnu.
er mér. Ég er orðin alveg ein,
ég hef - hafnað öllum vinum
mínum og öllum skemmtun-
um, sem ég er vön —“
Hann svaraði ekki. Það er
systir komu í því tilefni t-il
Wínar. Til að spara sér dýra
gistingu á gistihúsi, ferðuð-
ust þær um nóttina með lest,
sem hafði seinkað svo að þær
urðu að fara beina lei’ð frá
brautarstöðinni í háskólann.
Þegar Albert hafði fengið
doktorsskjalð sitt fór hann
doktorsskjalið sitt fór hann
Móðir hans faðmaði hann að
sér með tárin í augunum.
„Þetta er einhver ham-
ingjusamasti dagurinn í lífi
mínu,“ sagði hún, en á næsta
gröm: ,,Þú hefur þó ekki
,,Þú hefur þó ekki fengið þér
ný smokingföt?“
„Ég skal skýra það allt
fyrir þér seinna,“ sagði Al-
bert hálfreilður. Síðan þaut
sagt henni að hans vegna.
gæti hún verið með sínum
gömlu kunningjum og lifað
sínu venjulega lífi ef hún
bara vildi, þá myndi ástríð-
,an blossa upp í henni aftur.
Hann sagði ekkert en lofaði
henni að segja frá hunrduð-
um smáfórna, sem hún hefði
fært hans vegna. Hún hafði
ekki farið á óperudansleik-
inn, hún hafði ekki farið í
skemmtiferðina með Sobces,
af því að það ætlaði hver
maður að hafa með sér kampa
vínsflösku, hún hafði ekki far
ið í ferðina til Fenerhogel.
Allt hans vegna.
„ Og svo verðurðu að
muna éftir því að sorgarárið
mitt er einmitt á enda. Ég er
í rauninni veik af löngun í
einhverjar skemmtanir”.
Hann hafði vafilð örmum sín-
um um hálsinh á henni, það
munaði engu, að hún væri
komin í kjöltu hans. Hún
var filslétt, en samt varð hon-
um af einhverrói ástæðu hugs-
að til þess óheillavænlega
beltis í heimshöfunum, sem
öll skip reyna að sneiða hjá,
af því það er fullt af ein-
hverju leyndardómsfullu
þangi, sem læsir sig um allt,
sem það nær í og dregur það
miskunnarlaust ofan í djúp-
ið.
„Mér finnst það svo sár-
grætilegt að vita til þess, að
þú verður að sleppa svcna
miklu mín vegna“, sagði
hann. „En ég get breytt al-
veg gagnstætt. eðli mínu og
uppeldi. Ég yrði ákaflega
vansæll ef ég væri skuldug-
ur.“
, „Þá tölum við ekki meira
um það í dag, elskan mín“.
Doktorsprófið var haldið
fyrsta júní. Móður hans og
hann gegnum mannþyrping-
una og þrýsti hendi Stefáns,
Fransí og Emmy mjög kröft-
uglega og hjartanlega en í
mesta flýti. Hann hafði nefni
lega tekið eftir Melaníu,
hún stóð svolítið utan við
stúdentahópinn á einni
neðstu tröppunni á háskól-
anum.
Hún óskaði honum innii-
lega allra heilla, og síðan
sagði hún: „Við borðum á
Grand, ég hef séð um það
allt.“
,,Ég get ómögulega farið
frá mömmu og systuir
minni,“ sagði Albert hrelld-
ur. „Okkur mun áareiðan-
lega koma saman, mér og
fjölskyldu þihni. Vertu bara
rólegur.“
Móðir hans og systir fóru
með honum heim til að
snyrta sig svolítið til og fara
í bað, á meðan hann skipti
um föt. Þegar þær komu inn
til hans aftur, hreinar og
greiddar, þá tók hann það
sárt að sjá, hve ellileg og
þréytuleg móðir hans var.
„Ég skal finna gistihús,
sem ekki er hijög dýrt handa
okkur, svo að þið getið hvílt
ykkur svolítið eftir matinn“,
sagði hann, „og þið megið
ekki faira fyrr en á morgun,
við verðum að sjá svolítið af
börginni áður. Eigum við að
koma í leikhúsiiÖ í kvöld?“
„HverS konar lífi heldur
þú að við lifum?“ sagði syst-
irin hörkulega.
„Hver á að gera verkin
heima, þegar ég er á burtu?
Ég gat komið því fyrir í dag,
en það var nógu eirfitt.“
Það var barið. Frú Hessler
kom með böggul til Alberts.
Það voru tvær líkjörflöskur
frá Fritz frænda og Mörtu
og innilegt hamingjuóska-
bréf.
„Okkur þykir svo laitt, að
geta ekki komið sjálf,“ skrif-
aði Marta.
OPIN DAGLEGA FRÁ KL. 10—10.
SÝNIN G ARNEFND
Hann vissi vel, að Marta,
sem alltaf gaf sér tíma til
alls sem hún vildi, hafði bara
dregið sig í hlé vegna móður
hans. Þess vegna fanhst
honum það ennþá leiðara,
þegar móðir hans fór að út-
hella sér yfir þessa „kven-
snift“ aftur. „Það var heppi-
legt .fyrir hana, að *hún kom
ekki, já, það verð ég áð
segja! Ég hefði hrækt á hana
ef hún hefði vogað sér að
koma hingað á heiðuirsdegii
þínum og látið sem hún væri
ein af fjölskyldunni — svona
kvensnipt, sem skammast
sín ekki fyrir, að búa opin-
berlega með- manni, sem ekki
gifti'st henni!“
Kjarkur Alberts þvarr óð-
um við tilhugsunina um mið-
daginn. Hvað ætlá móðir
hans myndi segja og halda
um Melaníu?
Þær fengu sæti hver við
hliðina á annarri í strætis-
vagninum. Albert stóð fyrir
framan þær, og var að hugsa
um, hve notalegt það hefði
verið, ef hann hefði!, getað
verið heima og borðað frið-
samlega máltíð heima í komp
unni sinnii, sem að minnsta
kosti var svöl á sumrin. Þess
á milli flögraði sú þægilega
hugsun að honum, að nú væri
hann „doktoir“.
Og strax á moirgun myndi
hann sækja um rétt til að
halda fyrirlestra.
^JJjáipiJ j
tií aJ grcsja íandiJ.- diecjcfic
cjrœt
iler^ í cJJandcjrœJi inijóJ
JJbrijJitojJa -Jdiapparilícj 29
GOTT
ÚR
ER GÓÐ EIGN
Guðl. Gíslsson
(Jrsmiður, Laugaveg 63.
Baldvin Jónsson
hdl.
Vesturg. 17. Sími 5545*
Rlálflutniugur. Fasteignasala.