Alþýðublaðið - 15.08.1947, Side 4

AL&»VÐUBLA®!B
Föstudaginn 15. águst 1947
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfréttir: Heigi Sæmundsson.
Ritstjórnarsimar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
Kaffiskömmtun. — Bensínhamstur. — Panik. —
Furðuleg framkoma hálfóðra manna. — Slúður-
sögur bornar út af ásettu ráði og á skipulagðan
hátt. — Til bess að koma af stað vandræðum.
Hver kúgar þjóðirnar?
ÞAÐ er hægt, að segja
brandara vitandi vits og það
er hægt að gera það óafvit-
andi. Hið síðara gerði Þjóð-
viljinn í gær, er hann skýrði
frá umræðum öryggisráðsins
um deilu Egipta og Breta.
Þjóðviljinn segir í fyrir-
sögn fyrir þessari frétt: ,,For-
sætisráðherra Egiptalands
krefst þess, að Bretar verði
á brott með her sinn fyrir 1-
september.“ En í undirfyrir-
sögn blaðsins stendur: „Full
trji Póllands í öryggisráðinu
lýsir yfir fyllsta stuðningi
Póllands við kröfur Egipta.“
Þessi fyrirsögn kommún-
istablaðsins gæti gefið tilefni
til ýmislegra hugleiðinga. En
í augum uppi liggur þessi
spurning fyrir hvern éinasta
lesenda blaðsins: Hversvegna
fer ekki fulltrúi Póllands
fram á, að hans eigið land
losni við erlendan her?
❖
En með slíkri spurningu
væri komið við hjarta komm
únista: Þeár liggja sem sé
hundflatir fyrir Rússlandi,
en láta siga sér fyrir stórveld
ishagsmuni þess í hverju ein
asta máli, sem fyrir kemur.
Þannig finnst þeim það al
veg sjálfsagt, að Rússland
hafi her í hálfri Evrópu og
handtaki þar þá menn, sem
því þóknast. Dæmin um það
eru deginum Ijósari í Eist-
landi, Lettlandi, Lithauga-
landi, Póllandi, Ungverja-
landi, Rúmeníu, Júgóslavíu
og Albaníu. Úr sumum þess-
um löndum hafa þúsundir
manna verið herleiddar aust
ur í Síbiríu, eða til einhverra
þeirra staða, sem Rússar
telja nægiiega örugga til
fangageymslu, og þeir sjálf-
stæðustu og þjóðlegustu hafa
verið drepnir. En það finnst
Þjóðviljanum ekki vera nema
sjálfsagt, þegar Rússar gera
það- Hinsvegar er hann full
ur vandlætingar, hvenær sem
minnst er á hersetu annarra
þjóða í öðrum löndum.
í þessu sambandi er rétt
að minast örfáum orðum á
muninn á alþjóðapólitík
brezku jafnaðarmannastjórn-
arinnar og rússnésku sovét-
stjórnarinnar.
Það hefur verið gumað
geysimikið af því, hve tillits
söm sovétstjórnin sé við hin-
ar ýmsu þjóðir í sovétríkja-
sambandinu; í orði kveðnu
eiga þær rétt á því, að segja
sig úr því þjóðafangelsi. En
hvenær, sem á hefur reynt,
„SMATT SKAMMTAR hrun-
stjórnin kaffið“ stóð í einu blað
anna í gær og menn geta alveg
reiknað það sjálfir, hvað blað
það hafi verið, sem hafði þessi
ummæli. Sama blað segir sama
dag, að ríkisstjórnin hafi aðvar
aS peningamenn um að kaupa
benzín á tunnur af því að benzín
skömmtun væri að koma. Finnst
ykkur ekki bragð að þessari
pólitík? Finnst ykkur þetta ekki
rök? — Sterkur grunur hvílir
á ákveðnum hópi manna um að
hann beri út sögur meðal al-
mennings til að reyna með því
að koma af stað óróa, „panik“,
í þeim tilgangi að eyðileggja
nauðsynlegar ráðstafanir gegn
dýrtíðinni, ofeyðslu og fyrir-
hykkjuleysi.
AÐ MINNSTA KOSTI er
það vitað, að sagan um benzín-
skömmtunina var upphaflega
komin annars staðar frá en úr
herbúðum ríkisstjórnarinnar. Og
með sögunum tókst að koma af
stað svo vitfirringslegum lát-
um einstakra manna að slíks
eru fá dæmi hér. Ástandið við
benzínstöðvar Reykjavíkur á
miðvikudaginn var þannig að
það mun lengi í minnum haft.
iÞarna ruddust um menn ragn-
andi og bölvandi með riðgaðar
tunnur jafnvel í tugatali og
heimtuðu afgreiðslu. Hrinding-
arnar gengu úr öllum áttum og
afgreiðslutækin voru hrifsuð úr
höndum afgreiðslumannanna
svo að á tímabili fengu þeir ekki
við neitt ráðið.
OG SVO VAR engin benzín-
skömmtun og er enn ekki kom-
in. „Panik“ hafði gripið nokk-
urn hluta bifreiðaeigenda og þá
fyrst og fremst þá, sem sízt þurfa
að óttast það, að hart verði geng
ið fram gágnvart þeim þó að
benzínskömmtun verði fyrirskip
uð. Atvinnubifreiðastjórar, þeir
sem aka fólksbifreiðum í þjón-
ustu almennings og þeir sem
vinna að framleiðslunni með
vörubifreiðum sínum, þurfa
sízt að óttast að þeir fái svo lít-
inn skammt að þeir geti ekki
stundað atvinnu sína. Hins veg-
ar geta þeir ef til vill kviðið fyr
ir, sem eiga einkabifreiðar og
nota þær að mestu til að leika
sér 'að þeim, enda er sjálfsagt
að takmarka eyðslu þessa
fólks.
RÍKISSTJÓRNIN neyddist
til að gefa út reglugerð sína um
benzínið á miðvikudagskvöld
vegna sögusagnanna sem dreift
hafði verið út — og þessum sög
um var dreyft út af skemmdar-
vörgum í þjóðfélaginu í ákveðn
um tilgangi. ,-,Panik“ er alltaf
vatn á myllu slíkra manna. Og
margar sögur eru til um það
erlendis, að þessir hópar reyna
oft á hættutímum að koma
,,panik“ af stað og vinna að því,
næstum því á vísindalegan
hátt.
JÁ, KAFFIÐ er smátt skammt
að. En missum við nokkuð við
það að spara kaffi meira en við
höfum gert? Og getum við ekki
alveg gert ráð fjrrir því, að þó
að ég og þú höfum ráð á því,
sem einstaklingar, að liugsa
ekki neitt um þennan sparnað
eða annan, þá hafi íslenzka þjóð
in, sem heild, ekki ráð á því að
leyfa þennan lúxus? Afkoma
okkar allra í framtíðinni velt-
ur á því, að við getum látið mæt
ast peninginn, sem við fáum fyr
ir útflutningsaíurðir okkar, og
þann, sem við þurfum að greiða
með nauðsynlegustu tækin og
vörurnar, sem við verðum að
kaupa af öðrum þjóðum.
VIÐ ÞURFUM að kaupa vél-
ar og áhöld handa landbúnaðin
um og sjávarútveginum. Við
þurfum að kaupa varahluti og
hráefni til atvinnulífsins, veið-
Frh. á 7. siðu
hafa þjóðir þess verið kúgað-
ar til að þýðast valdboð
Rússa; er í því sambandi
skemmst af að segja undir
okun Georgíu í Kákasus
1921, sem ekki hafði komið á
hjá sér svovétstjórn, heldur
jafnaðarmannastjórn. Fleira
mætti segja, sem síast hefur
út úr hinu rússneska þjóða-
fangelsi; en fáar staðfestar
sögur fara þaðan.
Og beri menn nú þetta sam
an við stefnu brezku jafnað-
armannastjórnarinnar, sem
jafnaðarmenn um allan heim
hylla. Eftir þrjú hundruð ára
nýlendupólitík o g arðrán
brezku yfirstéttanna, afsalar
brezka jafnaðarmannastjórn-
in sér í dag völdum á Ind-
landi. Slíkur viðburður er al
gerlega einstæður í veraldar
sögunni, og öll ævintýri Sov-
vét-Rússlands um lausn þjóð
ernisvandamálanna blikna og
verða að engu við hliðina á
hcnum- En það hindrar ekki
Þjóðviljann, að halda áfram
með daglegan róg um heims-
valdastefnu og kúgun Breta!
=P
Héf á íslandi er lýðræði og
frelsi, og menn hafa, því bet
ur, leyfi til þess, að segja
það, sem þeir vilja; en það
hafa þeir ekki í hinu fyrir-
heitnalandi Þjóðviljans. En
Þjóðin, ssm nýtur þess frels-
is, á að hugsa og íæra; það
er eina tryggingin fyrir því,
að hún haldi frelsinu. Og við
ihugun mun hún minnast
þess, að í návist við Bret-
land og Bandaríkin hefur
hún fengið sitt frelsi; en í
návist við Rússland hafa
flestar þjóðir tapað því.
Vlf) ÞÖKKUM HJARTANLEGA
alla þá margvíslegu sæmd og ástúð, sem okkur
var sýnd á silfurbrúðkaupsdaginn, 10. ágúst.
Bryndís Þórarinsdóttir. Árni Sigurðsson.
Nokkrir vörubílar, fólksbíll og kranabíll til
sölu. Bílarnir verða til sýnis á Reykjavík-
urflugvelli frá kl. 10—12 f. h. næstu daga.
Tilboð óskast lögð inn á skrifstofu flug-
vallarins, merkt: „Bílar“.
Ðýrssýninain í Örfirisey
ÐANSLEIKUR
í kvöld kl. 10.
Skotbakkinn er opinn.
Sjómannadagsráðið.
II
Samkvæmt heimild í reglugerð útgefinni
í dag um skömmtun á skófatnaði, hefur
verið ákveðið að frá og með 15. ágúst 1947
skuli stofnauki númer 11 á núgildandi
matvælaseðli gilda sem innkaupsheimild
til 1. maí 1948 fyrir einu pari af skóm, sbr.
þó 2 gr. reglugerðarinnar.
Reykjavík, 14. ágúst 1947.
Fjárhagsráð vill vekja athygli á því, að til-
gangslaust er að senda umsóknir um fjár-
festingarleyfi fyrir öllum nýjum húsbygg-
ingum og þeim öðrum byggingum, sem
verulegt mágn af bygginarefni þarf til að
Ijúka, nema þeim fylgi teikningar.
Reykjavík, 14. ágúst 1947.