Alþýðublaðið - 12.12.1947, Blaðsíða 4

ALÞYÐUBLAÐIÐ
F.östudagur 12. deSi 1947
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fréttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Auglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 490B.
Afgreiðslusími: 4900.
Aðsetur: Alþýðuhúsið.
Alþýðuprentsmiðjan h-f.
Ósigur kommúnisfa
dýrtíðarmálunum.
HINN móðursjúki orða-
bókarhöfundur, sem ritar
Þjóðviljann, á heldur bágt
þessa dagana. Dag eftir dag,
viku eftir viku, mánuð eftir
mánuð höfðu húsbændur
hans fyrirskipað honum að
segja lesendum blaðsins, að
engin dýrtíð og engin gjald-
eyrisvandxæði væru hér á
landi. AUt væri í la-gi með
atvinnuvegina og allar að-
varanir um hættu á yfirvof-
andi atvinnuleysi væru lygar
ríkisstjórnar og fjárhagsráðs.
*
, Á þessu átti að mata full-
itrúa þá, sem komu á flokks-
.þing kommúnista og Alþýðu
sambandsþingið, en þar brást
bæði þeim móðursjúka og
Brynjólfi bogalistin. Fulltrú-
arnir utan af landimu voru
annarrar skoðunar. Þeir
vissu, að verðbólga, dýrtíð og
gjaldeyrisskortur voru stór-
hættuleg atvinnuvegunum
og að sérstakra aðgerða var
þörf til þess að koma útgerð-
inni af stað á vertíð. Brynj-
ólfur og hinn móðursjúkr
börðust gegn þessari skoðun
sauðsvarts almúgans á með-
an þeir gátu. En allt kom
fyrir ekki.
Um Árbækur Espólíns. — Lokum Áfengisverzl-
uninni um jólin. — Húsaleiga. — Gæt þú sjálfs
bín.
Þungirm utan af landmu: koma þessu merka riti fyrir al-
var svo mikill, að Brynjólfur
og hinn móðursjúkd sáu sitt
óvænna- Þeir létu undan síga
og sömdu í skyndi ,,tillögur“
um að ráða bót á dýrtíð,
verðbólgu og vandræðum at-
vinnuveganna, sem þeir
höfðu í marga mármði sagt
að engin væru, önnur en fyr-
irætlanir hinnar ,,vondu“
ríkisstjómar um að lækka
kaupgjaldið.
*
Auðvitað voru ,,dýrtíðar-
tillögur“ þeirra félaga „að-
eins til þess að sýnast“ eins
og Einar Olgeirsson komst
að orði, en þó voru þetta
þung spor fyrir þá Þeir voru
búnir að segja of mikið um
hve heimskulegt væri að
hafa orð á þessum hættum.
Og nú hafa þeir sjálfir
neyðst til að hefja það, sem
þeir nefna „öfluga baráttu
gegn dýrtíðinni“, sem þeir
áður sögðu að ekki þyrfti
neinna aðgerða við.
Slíka flengingu frá almenn
ingi hafa fáir stjórnmálaleið-
togar fengið, en þó mun bet-
ur áður en lýkur.
*
Alþýða manna e:r nú um
heim allan að hrista af sér
kommúnistana, sem sannir
NU HEFUR Lithoprent lok-
ið við að Ijósprenta Árbækur
Espóiíns og er allt verkið, alls
12 deildir auk registurs, komið
í bókabúðir. Árbækurnar voru
uppseldar fyrir löngu síðan, og
óhætt mun að fullyrða að yngri
kynslóðin vissi lítt eða ekki um
þetta merkilega sagnarit. Er
það því hið þarfasta verk að
gera almenningi kleift að kynn-
ast þeim að nýju. Eins og kunn-
ugt er, eru Árbækur Espólíns
ótæmandi brunnur fróðleiks
um liðnár aldir, sögu þeirra og
menningu, ættir og náttúrúvið-
burði, fyrirburði og reimleika.
í fáum orðum sagt: Árbækurnar
ná yfir allt, sem gerðist í ís-
lenzku þjóðlífi frá því við lok
Sturlungaaldarinnar og töluvert
fram á nítjándu öld. Þær eru
saga íslenzku þjóðarinnar á
myrkustu tímum hennar.
ESPÓLÍN SKRIFAR á þrótt-
miklu máli, sem er í ætt við
sögustílinn forna og laust við
útlenzku hreim þann, sem ein-
kenndi stíl margra lærðra
manna á hans dögum. Þess
vegna eru Árbækurnar heill-
andi lestur þann dag í dag, eins
og þær voru er þær byrjuðu
fyrst að koma út fyrir meira
en hundrað árum. Það þarfc
ekki orðum að því að eyða,
hver nauðsyn er á því að þjóð-
in fái greiðan aðgang að hinunr
beztu sagnaritum sínum,. þvi að.
þau eru sú kjölfesta, sem halda
mun þjóðinni uppi gegnum.
brimsjóa þá, sem nú ganga yfir
veröldina. Lithoprenfc á þökk
skilið fyrir að hafa: ráðizt í að
memnngssjonLr.
GÖMUL OG ÞREYTT skrif-
ar þetta bréf: „Um gjaldeyris-
skort, skömmtun, jólatré, epli
og ölbrugg er búið að tala og
rita svo mikið, að það er nóg
komið af svo góðu. En það er
annað, sem ég vildi minnast á
við þig, Hannes minn, sem sé
það, hvort þú treystir þér ekki
til að hafa þau áhrif á þánn
ráðherra, sem ráðin hefur yfir
Áféngisverzlun ríkisins, að
hann vildi nú einhvern • næsta
dag loka þeirri eiturkrá orða-
laust og þegjandi og opna hana
ekki fyrr en eftir þrettánda."
„ÞAR FÆRI HANN að
dæmi Jónasar Jónssonar, þegar
hann var ráðherra 1930 og lét
þá loka vínverzluninni orða- og
hljóðalaust hálfum mánuði áður
en Alþingishátíðin hófst og
opna hana svo ekki aftur fyrr
en flestir eða allir gestir voru
horfnir úr bænum.“
„EF UNNT VÆRI að koma
þessu í verk nú, þá er það á-
reiðanlegur sannleikur, að það
yrðu ekki fá heimili hér í bæ,
sem lofuðu guð sinn hátt og í
hljóði fyrir að losna við áfeng-
isbölið yfir yndislegustu og
dýrlegustu hátíð ársins.“
KONA SKRIFAR MÉR á
þessa ieið: „Það er fallegt orð
að heita jafnaðarmaður, en því
fylgir líka mik'ill vandi, og það
eitt er víst, að ef allir jafnað-
armenn sýndu það í verki, þá
mundi sú stefna eiga langflesta
áhangendur um allan heim, en
því miður er þetta oft bara fal-
legt nafn.“
„ÞÚ TALAÐIR UM í pistl-
um þínum fyrir nokkru, að það
væri réttlátt að samræma betur
kostnað á því að kynda kolum
og heita vatnið, sem þú telur
ódýrara og má það vel vera,
En þú talar ekki um hvernig á
að samræma húsaleiguna. Við
vinnum 2 sitt á hvorum stað,
önnur okkar verður að borga,
í nýju húsi, húsaleigu, sem er
tvisvar sinnum hærri en hjá
þeirri, sem býr í gömlu og eins
góðu húsi. Hvernig á að jafna
þetta?“
„STUNDUM TAIÍAR ÞÚ um
braggaíbúðir, en er ekki tií
húsnæði, sem er bétrá en það
og er bara fyllt af kössum. Ég
gekk vestur í bæ og fór um
Fischerssund. Þar sá ég sæmi:
legt steinhús fullt af kössum.
Hvers vegna lætur húsáleign-
nefndin slíkt viðgangast? Þar
er jafnaðarmennskan ekki á.
háu stigi. Hvað ætli sá maður
mætti borga, ef húsaleigunefnd
færi þar eftir húsaleigulögun-
um, þar sem sagt er að séu kr.
200,00 í dagsekt á húsnæði, sem
er látið standa óleigt?“
„ÞH> TALH) UM BURGEISA
og menn, sem hafa haft vit á
að fara vel með verkalaun szn.
Svo er oft talað um þá sem ó-
bótamenn. En hverpig stendur
á því, að þið áminnið ekki „rón-
ana“ um að lifa eins og menn?
Það er sannarlega góðtemplara
verk að láta þá ekki ganga
lausa. — Mikið er talað um öl-
frumvarpið, og er það blettur
á allri þessari skólamenningu,
að þjóðin þoli ekki öl. Allir
vita hvað þeir eru sterkir á
svellinu með brennivínið! —
Viltu ekki í pistlum þínum
fara að telja okkur trú um, að
við eigum að passa okkur sjálf,
en heimta það ekki af öðrum,
að þeir passi okkur? Væri ekki
líka gott að kenna það í skól-
Framh. á 7. síðu.
eru að svikráðum við sínar
eigin þjóðir. Þeir verða víð-
ar að láta í minni pokann en
hér á landi. Kommúnistar
hafa beðið ósigur og eru á
niðurleið. Þetta er þeim Ijóst
og þess vegna'gengur Brynj-
ólfur um hrelldur og þung-
búinn, en hinn móðursjúki
skrifar blaðagreinar, sem
stangast á, bæði innbyrðis
og hver við aðra og hagar- sér
að öllu Ieyti eins og slíkra
manna er háttur.
in
Geymið ekki til síðasta dags að koma stofn-
auka nr. 16 í einhverja af matvörubúðum
vorum. Komið strax með stofnaukana og
takið ávísun á jólaeplin.
Þriggja fil fjögurra
'berbergja íbúð vil ég kaupa á hitaveitusvæðinu,
þó ekki skilyrði. Staðgreiðsla.
Tilboð merkt „staðgreiðsla“ sendist blaðinu sem
fyrst.
Mörgum eyrinum er ver varið en til
kaupa á íslenzkum leikföngum af
Handbók
í logsuðu og rafmagnssuðu
er komin út.
Til sölu í skrifstofu Landssambands iðnaðar-
manna, Kirkjuhvoli.
vantar ungling til blaðburðar á
Seltjarnames
TALIÐ VIÐ AFGREIÐSLUNA.
Alþýðublaðið. Sími 4900.
Auglýsið í Alþýðublaðinu
íAíAíALAíAíAlAíAíAíAlXÍAÍAííAlAíAlAlXlXL'^lXlAl^íAí