Alþýðublaðið - 03.01.1928, Blaðsíða 4

6
ALÞÝÐUBUAÐIÐ
I
Um siagliisi ©fg ¥©ginffi.e
Næturlæknir
er í nótt ólafur Þprsteinsson,
Skólabxú 2, sími 181.
Nýtt „höfuð“
'!ií ■ -
er koinio á „Morgunlilaðiö' þ.
e. nýtt létur í nafnið á blaðinu.
Því iniiöur eru ekki komdn ný
höfuð á ritstjórana, að minsta
kostti ber greiti sú, er Jón Kjart-
ansson r(itar nafn sitt unddr i
„Mgbl.“ í dag, Viitni um, að [iar
sé sama höfuðfð ■ oig við áður
þekkjum.
Veðrið.
Heitast í Vestmannaeyjium, 3 sti,g.
Kaldast á Grimsstöðum, 9 stiga
frost. Djúp lægð fyrir vestan land
á austurleið. Horfur: Allhvass
s’unnan og suðvestari uin land alí.
Úxkomrulítið á. Austfjörðum. Ann-
ars staðar iiúkii úrkoma; hríðar-
veður á Norðausturlandi.
Eélag ungra jafnaðarmamia.
Stjórmarfundur í kvöld kl. 8JÓ.
Tpgararnir.
„Karlspfni'' kom af veiðum í
nótt með 1100 kassa ísfiskjar, og
„Otux“ kotn frá Englandí.
Hjónaefni.
Trúlofun sína opinberuðu á
gamlárskvöld uttgfrú Þórveig Ax-
fjörð og Jens Guðbjörnsson bók-
bindari.
Skipafréttir.
,,Esja“ fer héðan á sunnudag
eustur unt land til Akureyrar.
Með ii: nni komia þiogmenn.
Linuveiðarinn
„Kifsnes'* er nýkominn að norð-
an. Fór hann til Sigiufjarðpr milli
jó’la oig nýjárs til jress að ta sér
teitusíld. Nú er hann á förum á
veiðar.
Þenna dag
árið 107 fyrir Kr-ists burð íædd-
ist hinn mikii rómverski mælsktt-
maður Cioero.
Frá Hafnarfirði.
VerkamainniEf- og verkakvenna-
félögin í Hafnarf.irði hafa Iram-
lengt óbreytta tii árs samninga
sína víð atv/nnurekendur. Félög-
im í Hafnarfiröi hiafa jóJatrés-
skemtun annað kvöld fyrir fé-
iagsimenn, konur Jteirfa og börn.
Trúlofun.
sína opinberuðu á aðfangadag
ungfrú Jónína Þorláksdóttir frá
Hvammstenga og Ölafur Ág. Guð-
mundsson verziunarm., Laugavegi
70. Á gatnláxsdag opiniberuðu
Annia Jónsdóttir frá Stokkseyri
og Benedikt-Benedjktsson sjómað-
ur. Einnig Þorbjörg Guttorms-
dóttir, Laugavegi 33, og Sigurðnr
Sveinsson sjómaður, Seii við
Reykjavik. Ennfremur opinberuðu
/ á ný.jársdag ungfrú Bjarnfrlður
Viihjáimsdóttir, Lindangötu 9, og
Guöilaugur Stefánsson, Sltóla-
yörðustíg í7.
Tala bréfa
og bréfspjaida irtborinna frá
pósthúsimu í Reykjavík nú utn
jólin og nýjárið var 28031 stk.
Trl samanburðjar má, geta þess,
að árið 1924 var jóia og nýjárs-
póiSturinn aðéins 19415 stk., árið
1925 22344 stk. og 1926 23287
stk. Mestur heíir jó.’a og iiýjárs-
pósturiinn ver.iö árib 1915, ca.
33000 stk.
Nýja skósmiðavinnustofu
helir Sófus Guðmundsson seít
á stofn við Bergstaðastíg 19 (í
kjallaranum).
„Rökkur“
Dezember.hefti ' „Rökkurs" er
koiníð út. Er í því saga eftir
Einar Þorkelsson. Heitir hún „Ó-
/líkindatólið“. Sagan lýsir vel ein-
kennilegum manni, en máltyrfni
höfundar e.r í henni mjög áber-
andi. Með Juessu hefti „Rökk-
urs“ er 5. árgang iokið.
Útvárpið.
Esperantó-námsskeiðið byrjar í
kv.öld ki. 8. Kenmari er Öi. Þ.
Kristjánisson. Kennir hann fram-
vegis á hverju | >riöj u dagskvöidi.
Bændafyrirlestrarnir verða
■einnig haldnir á hverj.um þriðju-
degi í tvo mánuöi enn jiá.
U. M. F. „Velvabandi“
heh'hir fund í kvöld ki. 9 í
Bárunni til undirbúnings ýmsu
viðvíkjanrli fyrirhuguðum álfa-
danzi um hæstu hefgi. Er aivar-
lega skorað á alla félaga að fnæta
og söniuleiöis þá ungmennafélaga
utan 'af landi (karlmenn), sem
viildu Ijá félágínu aðstoð sína við
það tækifæri.
Þýzkur togari
kphi inn í dag með imitna
vind'u.
Gengi í dag:
Sferlingspund kr. 22,15
Dolfar — 4,54 j/4
100 kr. danskar — 121,70
100 kr. sænskar -— 122,49
100 kr. norskar — 120,91
100 frankar fran.skir — 18,01
100 gyllini hoiienzk — 183,83
100 gullmörk þýzk — 108,50
ISvösamasaaisúr með festi
tapaðist i gærkvöidi frá Skóia>
vörðustig lö að Alpýðuprentsm.
skilist á Skólavörðustig Í6
(niðri).
Fostkoi't töpuðust íyrir helg-
ina, skilist á afgreiðslu blaðsins.
í Örkinni hans Nóa fást vel
skerptir skautar.
Híw jafnan til sölu. Hús tekiu
f umboðssöiu. Kmipenclur að hús-
um oft til taks. Helgi Sveinsson
Aðalstr, 11. Heima 10—12 og 5—7
öll smávara til saumaskapar,
alt frá þvi smæsta til þess stærsta
Ait á sama stað. — Guðm. B. Vih■
ar, Laugavegi 21.
Hólaprentsmiðjan, Hafnnrstræti
1S, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alis
smáprentun, simi 2170.
Mssssfd eftip hinu fjölbreytta
úrvali af veajtpirfisdom js.
ienzkum og útlendum. Skipa>
og fl. Sporöskjurammar
Freyjugötu 11, sími 2105. Myndir
innrammaðar á sama stað.
LJtsala á brauðum og kökum
frá Alþýðubrauðgerðinni er á
Framnesvegi 23.
irspurn? Er [>að satt, að Jens Eyj-
ólfsson byggingameistari hafi vís-
að einuim af trésmiöum sínum
úr vinnu viö kirkjubygginguna,
af því að h.ann mætti ekki í „reisu-
gildmu“? Þ. G.
Aðalfundur
Emrskipafélaigs isíiands verður
hnldiimn 23. júní í sumar.
F/FÍrSpUHl.
Geiur ritstjóri Alþbl. eöa hlut-
aðeigandi svarað eftirfarándi fyr-
Ritstjóri og ábyrgðarmaðuT
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðu prentsmið jan.
William ie Queux: Njósnarinn niiklS.
er ég viss um. Og hvernig hann hefir náð
i nafnið, er hann hefir notað upp á síðkastið,
er mér ráðgáta,“ sagði yfirþjónninn, fullur
af vandlætingu.
Svo hröðuðum við okkur upp á loftið.
5. kapítuli.
Nafnið Stanvay.
Við fundum ekkert, — alls ekkert mark-
vert. >
Það var ekkert annað í herberginu ar
stór leðurtaska. í henni var nærfatnaður
og þess. háttar. Annars var Jiar ekkert nema
umslag með þremur tíu punda- seðlum innan
í og svo nokkur nafnspjöld með áritun-
inni: „Mr. Henry White“, áþekk þei-ra, er
fundiust í vasa dauða mannsins í Sydenham.
Þjónarnir á hótelinu gátu engar verulegar
upplýsingar gefið. Burton hafði þá með-
fæddu gáfu að þekkja menn eims og þeir
voru. Það var eins og hann sæi í gegn um
alia, sern á hófelið komu. Það yar eins og
hann gæti mælt þá og vegið og vissi ai
eðlishvö.t einni, hvort þeir æsktu eftir íbúð
á annari hæð eða á sjöttu eða sjöundu hæð
þessa stóra glstihúss. Að eins skarpur og
skynugur miaður getur verið yfirþjónn með
góðum árangri í hinum stóru hóteium i
Lundúnum, þar sem alt er á ferð og flugi
næstum allan sólarhringinn.
Um það bil, sem skoðun okkar var á
enda, kom aðaldyravörðurinn inn í gyltum
einkennisbúnjngi, og meö honum var feitur,
rauðbirkinn, lítill maður.
„Mr. Hodder frá Sootiand Yard óskar eftir
að haía tal af yður, Burton!“ sagði hann.
Þessi maður skýrði undir eins frá því,
að hann væri frá „Glæ])amálarannsóknar-
deild !ögregJunnar“, og þuldi upp iir sér
langa rollu urn það, að hann kæmi vegna
þess, að símfregn hefði komið frá Sydenliam
viövíkjandi manni, er þar hefði fundist
dauður, og a'ð þessi maður myndi hat'a-
vexið gestur í hótelinu. Hann var nokkuö
óðamála og ekki svo lítið upp með sér af
stööu sinni. En þó vjrtist mér auðsætt, að
hann hefði þegar noklua æfingu sem leyni-
lögregiunjósnari.
Burton svaraði honum með því að segja
með nokkrum vei völdum orðum, að við
hefðuni verið að rannsaka íbúð hins dária
manns. Enn fremur skýrði hann frá því,
hvernig á triér stæði, og að ég væri eitt-
hvað við þetta riðinn.
„Nú, fyrst þér eruð vitni í málinu,“ hróp-
aði leynilögreglumaðurinn og snéri sér hvat-
lega að mér og mjög undrandi á svip, „þá
virðisf svo, sem þér vitið meira um það
en vér gerum.“ Hann talaði mjög digurbarka-
iega, og ég brosti að því með sjálfum mér,
og síðan hló ég hálf-hátt að ólundár-
svipnum, sem á hann kom.
„Ég heid, að ég eigi ekki mikla sök á því,
ef svo er. Það er af tilviljun einni, að ég
læt mig mál þetta nokkru skifta. Ég fann
veslings dauöa manninn á undan öllum öör-
um. Mér leikur því forvitni á að vita, hvern-
ig i þessu liggur, og yður myndi Iiafa farið
iílrt og mér, ef þér hefðuð verið í mínum
sporum."
„Hm,“ urraði rauðbirkni maðurinn mjög
óánægður yfir þessu. „Ég hefd, að það hefði
nú farið bezt á þvi að láta oss alveg um
það. Þetta er vort verk, — verk, sem vér
errnn einir færir um. Það sætir undrun,
hve margir þeir eru, sem halda, að þeir
séu t'ærir um a'ð komast fyrir orsakir og
atvik glæpa.“
Ég þagði. Leynilögreglustjóri Sootíand
Yards og ég vorum góðir kunuingjar, og
sumir af þeim, er næst honum gengu að
völdum og virðingu, 'þektu mig og ég þá.