Alþýðublaðið - 22.06.1948, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Þriðjudágur 22. júní 1948.
Nokkar orð til eigenda Nýja. Bíós. — Ljót
gluggarúða. — Nýr búningur fyrir Gamla Bíó.
-— Erlendir menn kvarta yfir því að Islendingar
svari ekki bréfum.
NÚ VERÐUR ÞAÐ ekki eftir-
Útgefandi: AiþýSnflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Fróttastjóri: Benedikt Gröndal.
Þingfréttir: Helgi Sæmundsson.
Ritstjórnarsímar: 4901, 4902.
Anglýsingar: Emilía Möller.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Affsetur: Alþýffuhúsiff.
Alþýff'mrentsmiffjan h.t.
VIÐBURÐIRNIR, sem nú
eru að gerast á Þýzkalandi,
m'arka tvímælaíaust tímamót
í átökum austursins og vest-
ursms eítir str.íðið, og verð-
ur þó sízt sagt, að þeir.þurfi
að koma mönnum á óvart.
Meira ien þiiú ár eru liðin,
síðan Þýzkaland gafst upp
fyrir ban damömium, skilyrð-
aslaust; og allan þann tíma
kefur það verið sem opið sár
á líkama Evrópu og hind.rað
afturbata bennar eftir stríðið.
Hefur stórveldtmuni fjórum,
sem halda Þýzkalandi her-
setnu, vafalaust lengi verið
það Ijóst, að Vestur-Evrópa
að múnnsta kosti yrði ekki
reist úr rústum ófriðaxins,
nerna því aðeins að Þýzka-
land yrði jafnframt rétt við;
hafa og Vesturveldin, Bret-
land og Bandaríkin, í seinni
lííð knúið meira og meira á
- lum íað hafizt yr.ði handa um
viðreisn Þýzkalands og form-
Jega friðarsamninga við það;
en allt slikt hefur hingað til
strandað á Rússlandi, sem
íekiki virðist kæra sig.neítt um
það, að Þýzkaland og Vestur-
Evrópa rísi úr rústum! Þvert
á móti: Það virðist telja það
stór v eldishagsmu num sínum
hentisamas-t, að Þýzkaland
haldi sem lengst ófram að
vera opið sár á líkama Evr-
ópu og að hungrið og neyðín
verði sem. lengst hluitskipti
Vestur-Evrópu; á tannan hátt
verður þverúð þess í öllum
samninguan við Vesturveldin
nm Þýzkaland og hin hat-
ramrna barátta þess gegn við-
reisn Vestur-jEvrópu með
Marshallhjálp ekki skilin.
❖
Hingað til hafa Vesturveld-
in, þrátt fyrir ailt, stöðugt
reynt að hafa samvinnu við
Rússland um Þýzkalandsmál-
in, :svo eem ráð var fyrir gert
!í Potsdamsamkomulaginu um
hemám Þýzíkjalanidls fyrdr
þremur árum. En siannleikur-
inn er sá, að það samkomu-
Iag hef«r alidrei verið haldið
af Rússlandi; það hefur farið
SÍnu fram á hemémssvæði
sínu á Austutr-fÞýzk'alándi,
íbersýniléga með það fyrir
augum, að 'koma þar á kom-
onúnistastjórn í Austur-Evr
ópu'stíl, og landiS því verið
raiunverul'ega Iklofið alla tíð
Elíðlan það var hernumið og
því skdpt í hernámssvæði.
Það, sem nú er að gerast á
Þýzkalandi, er aðeins þetta:
að Vesturveldin draga í verki
BÍnar ályktanir af þri'ggja ára
gefiff. Ekki verður maður bil-
legri á almenningi og stjórnar-
völdunum, efíir aff félagiff til
fegrunar Reykjavíkur liefur ver
iff stofnaff. Hvernig stendur á
því, að jafn myndarlegt fyrir-
tæki og Nýja Bíó er, ekki sízt
eftir aff það hefur byggt stór-
hýsi sitt við Lækjargötu, skuli
hafa giuggann sinn við Lækjar-
götu eins hraksmánarlega út-
lítandi og hann er nú og hefur
veriff undanfariff. Ég veit, aff
forsíjórarnir eru báffír smekk-
menn, og því erfiðara á ég með
aff skilja, að þeir skuli ekki fyr-
ir löngu hafa seít nýja rúffu í
þennan mikla glugga.
ÞÁ VITA ÞEIR ÞAÐ, að eftir
þessu hefur verið tekið, og er
vonandi, að þeir láti nú hendur
standa fram úr ermum. — Þá
minnist ég þess, að Gamla Bíó
hefur verið lokað lengi, óg' einn
dag'inn leit ég þar inn. Þar var
allt dökkt ' og leiðinlegt, enda
von. Búið var að rífa upp alla
stólana og trönur voru um alla
veggi. Verið var að mála loftið.
Ég spurði Hafliða, hve lengi við
gerðin myndi standa, og kvað
hann tvo mánuði hafa verið á-
ætlaða, en líkur bentu til, að
vinnan tæki þrjá mánuði. Væri
nú ekki upplagt fyrir Gamla
Bíó að fá nýjan búning, eins og
til dæmis Hótel Borg. Við mynd-
um fagna því, ef svo yrði gert.
ÞAÐ VAKTI nokkra íurðu
mína, þegar ég dvaldist erlendis
um daginn, hve margir þeirra
erlendu manna — og einnig ís-
lendinga — sem ég hitti, kvört-
uðu undan því að íslendingar
svöruðu ekki bréfum, sem þeim
væru send. Þegar þessi kvörtun
hafði margendurtekið sig í mín
árangurslausum tilraunum til
þess að hafa samstarf við
Rússland um formlegan
friðarsáttmála við Þýzkailand
og viðreis-n þess, og hefjast nú
handa um hvort tveggja upp
á eigin spýtur.
Þetta þýðir að sjálfsögðu,
að allar viðrei'snarrá'ðstafanir
Vesturveldanna á Þýzkaliandi
verða fyrst um sinn að mið-
ast við Vestur-Þýzkaland eitt,
þó að’ því :se enn yfir lýst, að
hemámssvæði Rússiands á
Auistur-Þýzkal'andi sé frjálst
iað gerast aðili að því sam-
kcmulagi, sem Vesturveidin
hafa nú gert með sér um
framtíð Vestur-Þýzkalands og
fyrirsjáanlega mun innan
fárra mánaða leiða til stofn
uniar vestur-þýzks sambanids-
ríkis. Það þarf víst varla að
gera ráð fyrir því, að Rúss-
land sjái isig svo «n hönd
fyrst 'um sinn, að það fallizt
á bæði efnahagslega og póli-
tíska1 sameiningui landsins á
grundvelii V esturvel dasam-
komulagsinB; þvert á móti
bendir allt til, að járntjaldið
falli nú til fulls ttniUi Austur-
eyru, hafði ég orð á þessu við
kunnan íslending, og kvaðst
ekki trua því að þetta væri rétt.
svaraði hann. ,,Þetta er
rétt. Ég hef sjálfur»reynslu fyrir
þessu. Það er hrein undantekn-
ing, ef ég til dæmis fæ svar við
bréfum, sem ég skrifa heim.“
HVERNIG STENÐUR Á
ÞESSU? Ég skil þetta ekki, að
minnsta kosti ekki þegar um
einkabréf er að ræða, því að ég
hélt satt að segja ekki að fs-
lendingar væru pennalatir. Hitt
skil ég, að þegar um viðskipta-
mál er að ræða, þá gangi erfið-
lega að fá svar við kröfum. Á-
síæðan er sú að gjaldeyrismálin
eru þannig, að þeir, sem þurfa
að standa skil á greiðslum héð-
an, vita sjaldan hverju þeir eiga
að svara kröfum.
MENN SÆKJA HÉR UM
gjaldeyrisleyfi, og það tekur
langan tíma að fá ákveðið svar.
Jafnvel þó að neitun berist við
beiðni um gjaldeyrisleyfi er allt
af einhver von um að úr rætist.
Svo er það líka oft þannig, að
þegar leyfi fæst, er ómögulegt
að vita með vissu, hve langan
tíma það tekur í bankanum að
fá gjaldeyrinn afgreiddan. Menn
komast þannig í sjálfheldu og
vita ekki, hverju þeir eíga að
svara, en þetta setur svo blett
hirðuleysis og kæruleysis á ís-
lendinga í augum erlendra
manna.
Hannes á borninxi.
MUNURINN á innflutnihgi
og útílutningi í Englandi er nú
aðeins 40 milljónir punda, og
hefur hann enn minnkað í maí-
mánuði.
Þýzkaiands og Vestur-Þýzka1
lands og kið sigraifa og ó-
gæfusama land í Mið-Evrópu
verði þar með klofið í tvennt
uan ófyrirsj áanlegan tíma.
*
Það er hörmulegt til þess
vita, að svo er nú k'omið fyrir
þverúð og skammsýni hinna
rússnes'ku valdhafa; en það er
þó, fy.rir þýzku þjóðinia,
skárra, en það ásitand, sem
hún hefur átt við að búa síð-
an í ófriðarlok. Mikill meiri-
hluti hennar verður þó nú
loksins raunverulegs friðar
aðnjótandi xriið Vesturvel'din,
tákur sæti á bekk með lýð-
ræðisþjóðum Vestur-Evrópu
og getur byrjað aið reisa Vest
ur-Þýzkaland úr rústum ó-
friðarins.
En e'kki hefur sambúð
Rússlands og Vesturveldanna
baitnað við þessa síðustu við-
burði ,á Þýzkalandi, og má
sjálfsaigt við ýmsu búast í
fréttum þaðan á næstunni,
'ekiki sfet frá Berljix, þar sem
sambúðin hefur verið nógu
erfið fyrir í seinni tíð, þótt
ekki bættust nýjar viðsjér við,
Landbúnaðarráður.eytið hefur ákveðið að búfjár-
tryggingadeild taki til starfa' 1. júlí 1948.
Samkvæmt lögum nr. 20 frá 26. febrúar 1943 á
Brun'abótafélags Islands að annast um framkvæmd bú
fjártryggingiadeildar og umboðsmemn Brunabótafélags
ins jafnframt að vera umboðsmenn búfjártrygginga
deildar.
Samkvæmt ákvæðum nefndra laga er skylt að
trj'ggja í deildinni g'egn venjulegum vanhöldum:
a. Kynbótanaut og kynbótahesta, sem notaðir eru x
félögum, sem njóta styrks af opinberu fé.
b. Bústofn isiauðfjárkynbóta 'Og annari'a kynbótabúa,
ssm rekin eru. með opinberum styrk og undir
opinb'eru eítiiiiti.
Heímilt er að tryggja í deildinni:
a. Gegn vanhÖIdum: Kýr og hrúta.
b. Gegn slysum: Tiltekið búfé eða hópa búfjár.
Ofangreind tryggingarskylda fellur á 1. jíilí 1948.
Umboðsmönnum Brunabótafélagsixxs verða bráðlega
send nauðsynleg skjöl varðandi tryggingarnar, og geta
búfjáreigendur úti um land snúið sér til þeirra og fengið
hjá þeinx nánari upplýsingar, í Reyikjavík hjá aðalskrif-
stofu.
Reykjavík, 21. júní 1948.
BRUNABÓTAFÉLAG ÍSLANDS.
Búfj ártrygg'inigadeiM.
nr. 17 1948 frá skömmtunarsfléra
Ákveðið hefur verið, að skömmitunarreitirnir „stofn-
auki mr. 14“ og „skammtur 1“, sem gilda xiú 'hvor um sig
til kaupa á einu fcg'. af sfcömmtuiðu smjöri, skuli ekki
vera löglegar innikaupahieiimiMir lengur en til 1. júlí
næstk'omandi.
Allar þær verzlanir, er s-elt hafá 'sfcammtað smjör
og eiga cifangreinda skömmtunarreiti 1. júlí, skulu þann
dag skila þeim tjl sikömm+unarsfcrifstofu ríkisins, með
því annaðhvort að afbenda þá á skrifstofunni, eða póst-
leggja þá til hennar í ábyi’gðarpóst.
Reykjavik, 21. júní 1948.
SKÖMMTUNARSTJÓRINN.
lafreiðsía
iaup

Nofckra duglega og vana matreiðslunxenn
f
eða konur vaxxtar á landsnxót skáta á Þing-
völlum' dagana 31. júli til 9. ágúst. Eldhús
m'eð nýtízku tækjum.
Upplýsingar í síma 1066
eftir kl. 6 síðd.