Alþýðublaðið - 10.01.1928, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
r
Lóks er Lagt fyrir nefndina aö
vera í, samvinnu v,i'ð bændur í
þeim héruðum, sem j>etta nær til,
nm að leysa af hendi framam
nefnd störf, og sérstaklega fuli-
trúa bænda á Flóaáveitusvæðinu'
og Skeiðaáveitusvæðinu.
'IÍ8M dagf'ÍEisat ?eginii.
Næturlæknir
er i nótt Gunnlaugur Einarsson,
Laufási, sirni 1693.
Verkakvennaiéi. „Framsókn“
heldur fund á fimtudaginn i
Kauppingssalnum 'um kaupgjalds-
málið. -Takið eftir auglýsingunni
á morgun.
Strandarkirkja.
Áheit frá konu afhent Alpýðu-
blaðinu kr. 2,00.
Félag ungra jafnaðarmanna.
Fundur í kvöld k!. 81/* í Good-
templarahúsinu uppi. Ólafur Frið-
riksson talar.
Jafnaðarmannafélag íslands
heldur aðalfund í kvöld kl.'S'/s
i kauppingssalnum. Jón Baldvins-
son talar um pingmál.
ísfisksala.
„Karlsefni" seldi i gær afia sinn
í Englandi, 982 kítti, fyrir 988
stpd.
Sælii eru andlega voiaðir.
Það er orðin venja hér i borg-
inni að segja, pá er einhverjum
tekst klaufalega að svara fyrir sig:
Hefirðu gengið í skóla hjá ,Mogga‘?
En ritstjórar „Moggans" eru jafnan
sjálfumglaðir og pykjast menn
miklir, svo sem titt er kögursveinum
er köpuryrðum hreyta af vanviti.
í blaðinu i dag reyna peir að
svara — pó óbeint — pví, sem
Alpýðublaðið sagði um bókmenta-
fáfræði peirra og visvitandi ósann-
indi um skuldagreiðslu Rússa.
Hvortveggja svörin eru loðin,
fávísleg og skerpulaus. Rit-
stjórarnir reyna hvorki að af-
sanna orð Alpýðublaðsins um
meðferð auðvaldspjóðfélaganna
á frumleguin andan smönnum né af-
saka fávizku sína um Poe. Þeir
bera heldur ekki við að sana að
Rússar hafi ekki staðið við greiðslu-
skuldbindingar sínar. Situr illa
á peim að tala um fáfræði al-
mennings, par eð peir og peirra
nótar eru fáfróðari öllum almenn-
ingi um andleg efni. Segja má í
tilefni af sjálfumgleði peirra:
Sælir eru andlega volaðir.
Heilsufar.
Heilsufar segir landiæknir ö-
venjugott um land alt. Iðrakvef
enn pá i sumuin héruðum og kik-
hósti í Flateyjarhéraði og á Aust
fjörðum. Engar nýjar farsóttir.
Gengi i dag:
Sterlingspund kr. 22,15
Dollar — 4,55
)oo kr. dansiar — . 121.77
100 k.r. sænskar — 122,38
100 kr. norskar 120,98
100 frankar fmnskir 18,02
100 gyilini hollenzk — '183,52
100 gulhnörk pýzk 108,25
Veðrið.
Frost um land alt. Minst á Ak-
ureyri og Seyðisfirði, 2 siig. Mest
á Grimsstöðum, 8 stig. Norðanátt
alls staðar á landinu. Hvassviöri
á ísafirði og í Vestmannaeyjum.
Djúp lægð (715 m. m.) við Suð-
austurland. Hreyfist hægt ausf.ur-
eftir. Hörfur: Suðvesiuriand og
Faxaílói: Stormfregn. Hvass norð-
an i dag. Minkandi í nótt. Norð-
austan hvassviðri annars staðar á
landinu. Bjart veður á Suðvestur-
landi, við Faxaflóa og á Suðaust-
urlandi. Úrkomulaust við Breiða-
fjörð. Snjókpma á Vestfjörðum
og hríð á Norður- og Austur-landi.
Álfadanz
»Velvakanda« verður ekki í
kvöld.
Verkakvennafélagið í Hafnar-
firði.
Á aðalfundi verkakvennafélags-
ins i gærkveldi voru kosnar
í stjórn: Formaður Sigur-
rós Sveinsdóttir, ritari Sigurborg
Eggertsdóttir, Fjármálaritari Stein-
unn Qlafsdóttir, gjaídkeri Áslaug
Ásmundsdóttir, varaformaður Guð-
rún Helgadóttir. Sigurrós Sveins-
dóttir' var varaformaður i stjórn
peirri, er frá fór, en engin hinna
átti par sæth
Togararnir.
»Njörður« og »Baldur« komu
frá Engl ndi í gær. »Gylfi« korn i
gær af veiðum og fór til Énglands
til pess að selja afla sinn.
Erlendír togarar.
Þýzkur togari kom hingað i
gær. Enskur togari kom í gær
með veikan mann. Tveir enskir
togarar komu hingað í inorgun.
„Óðinn“.
. í nótt fór „Óðinn“ vestur og
norður að sækja pingmenn.
Attræður
verður á morgun Siguróur
Þorvarðsson fyrrunr hreppstjóri,
nú á Vesturgötu 59.
Auglýsendur.
Almenningur ætti sjálfs síns
vegna að verzia við pá kaup-
menn, sem auglýsa í „Alpýðu-
Umboðssalan Laugavegi 78. tek-
ur til sölu alls konar varning, nýjan
og notaðan. Hefir til sölu: ytri og
innri fatnaði á drengi og fuliorðna.
Stakar buxur, karlmatmasokka, kven-
sokka, barnasokka, nlla'peysur,
millumskyrtur, kápur karla og kvenna,
frakka. Rúmstæð.i, borð, veggmyndir,
harmónikur, grammófóna. saumavél,
rafsuðuvél, rafsuðuketil. Bækur. Bif-
reiðagúminí, bifreiðafjaðrir, bifreiða-
oliur og feiti.
Hús jafnan til sðlu. Húa tekin
í umboðssölu. Kaupendur að hús-
um oft ti.1 taks. Helgi Sveinsson,
Aðalstr. 11. Heima 10—12 og 5—7.
Meamð eftír hinu fjölbreytta
úrvali af vecjgmyndum ís-
lenzkum og útlendum. Sísipa-
myndir og fl. Sporöskjurammar
Freyjugötu 11, sími 2105. Myndir
innrammaðar á sama stað.
Útsala á brau'ðum og kökum
frá Alpýðubraúðgerðlnni er á
Framnesvegi 23.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstrastl
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og nllu
smáprentun, sími 2170.
blaðinu". Það eru menn, sem eru
hafnir vfír fordóma, sem annars
eru all algengir hjá verzlunarstétt
pessa lands. Þeir eru með öðrum
orðum víðsýnir menn og vitrir
og kunna pess vegna betur öðrum
að velja vörurnar pannig, að
hverjum manni hki. Þeir sjá og,
að hagur almennings er hagur
peirra. Þess vegna hafa peir ekki
hærra verð á vörum sínum en
nauðsynlegt er i pjóðfélagi, senr
stynur undir oki samkepnistefn-
unnar.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðui
Haraldur Guöraundsson.
Alpýðuprentsmiðjan.
William le Queux: Njósaarinn mikli.
pað tii að hæða paö og fordæma, sem hann
taldi gagnsiaust, óheppilegt eða sérlega ó-
hyggilegt. Hann hafði aldrei heimboð, og
yfir tuttugu ár hafði engin stúlka nokkru
sinni stigið fæti sínum inn fyrir prepskjöid
þessa stóra.dimma og ömurlega húss. Sasmt
voru það fáeinir -fí sannleika sagt pó mjög
íáir sem pektu hann eins og hann var í
insta eðli sinu, er komist höfðu að raun um,
að undir niðri var hann ekki eitis og á yfir-
boröinu, að utan um blíðar tiifinningar, er
ekki fengu að njóta sín -ú ef til vill vegna
eigingirni og franrsóknar-Iöngunar hans
haf'ði vaxið pykk skel. Sorg og vonbrigöi
í ás.ta- og einka-málum höfðu mjög breytt
skapferli hans pegar fyrir mörgum árum.
öll pau ár, sem ég starfaði sem njósnari.
fyrir utanríkisráðuneytið, hlaut ég aldrei; eitt
einasta viðurkenningar- eða pakklætisorð
hjá honum nema a'ð eins ©inu.sinni: En hanin
bafði oft sýnt mér vináttuhót í verki. Framé
sýni hans barg mér oftar en einu sinni úr
miklum vandræðurn, og ráð hans og bend-
ingar reyndust jafhán vel i þeim feikina hætt-
um, sem stöðugt umkringja menn eins og
mig, i’aé getur ekki hættulegri köilun i líf-
inu en pá, er ég valdi mér.
Það gengu alls konar kynjasögur um Clin-
ion lávarð. Þær voru eflaust flestar upp-
spuni einn. Enginn maður í heiinönum var
honum handgengnari en ég. Ég þekti pví
allru manna bezt kosti og ókosti |>essa
manns, sem er mesti stjórnmálamaður nú-
tiðarmnar á Englandi.
VI. kapítuli.
Á að fara suður.
Þegíir hann var búinn rrw/ð talsverðu rósar
útflúri a'ð undirrita skjal pað, er fyrir Iram-
an hann lá á borðinu, var Clinton hljóður
um hríð. Að pví búiiu leit hann upp, og
•horfði rneð nístandi, svörtum augum á mig.
Hann stundi. Svo ávarpaði hann mig með
hásri röddu : '
„Jardine! Vér boöuðuip pig hingað til pess
að trúa pér enn einu sinni íyrir mikl'u
leyndarmáli og leita aöstoðar pinnar."
Hann hallaði. sér aftur á bak í stólinn og
spenti greipar.
Sendiherrar og valdsmenn stórvelda og
smóvelda vissu, hvaö annað eins og petta
pýddi. Þegar hann spenti greipar, pá var
jiað 'óræk sönnun pess, að hann hafði télcið
sérstaka ákvörðun. Ákvarðanir hans voru
óhagganlegar, og að eyða um pær ileiri
eður færri orðum var með öllu áTangurs-
laust,
„Lestu pétta til að byrja með,“ sagði hann
án pess :að líta á mig og rétti mér skjai yfir
lrorðið, -- einkaskeyti frá Claucare lávarði
sendiherra i Rómaborg. Innihald skeytisins
var eingöngu trúnaðarmál ætlað hans há-
göfgi Clinton íávarði éinum. Sjálfsagt hefir
enginn inaöur í víðri veröld fengið að sjá
og lesa pað nema ég einn. Ekki var ég ‘búinn
að lesa nema örfáar línur, pegár mér var
ljóst, aö skeyti petta var sérlega pýðingar-
mikið.
Ég las pað hægt og hægt til enda.
„Þetta er mjög alvarlegt; - já, hér er
sannarlega feikna alvarlegt á ferðum."
„Feikna alvarlegt!“ endurtók hann og opn-
aði nú alveg augun, sem höfðu verið um
stund hálf-lokuð, og Iwesti pau á mig. Vér
höldum að páö hafi verið Durrant, sem ann-
aðist um, að skeytið kæmist með skilum til
vor. Skoðun vor er iíka, að útlitið. sé ój-
segjanlega viðsjárvert ,og . aivariegt.. Clau’-
care biður um fyrirskipanir símleiðis. En
hvernig má þ;aö verða? Hvaða fyrirskipanir
getum vér gefið? Auðsæilega alls engar!
Hendur vorar eru fjötraðar 1 jötraðar."
Ég tók ekiki til máls, — beið péss, að hann