Alþýðublaðið - 16.01.1928, Blaðsíða 4

4
ÆLÞÝÐUBlíAÐIÐ
---------i----
verkunar, og stærsta _ og bezta
skipið. Hvorttveggja er á nafni
konunnar. Hin skipin eru talin
eign éinhvers hlutafélags í Sand-
gerði,. sem ku heita' Keiltr og
fáir vita deili á. Haraldnr hef-
/
,ir neitað að greiða útsvar af
þeim á Aknanesi og á í máíaferl-
lum við hreppinn af þeim sökum.
Þetta getur maðnr kallað ;fyr-
nrmyndiar ihaldsmaun: máttar-
stólpa síns syeitarfélags(!), um-
hyggjusaman(!) ,,atwinnuveitanda‘‘
og síðast en ekki síst, glöggar
fjármálamanri(!!!). X.
©808 éíf| w@§jtrara.
Næturlæknir
er í nótt. Friðrrk Björnsson,
Thorvaitlsensstrati 4, simii 1786.
Til hjónanna á Vatnsleysu-
strönd. .
Frá trnefnidiri kr. 3,00, og ó-
nefndri knnningjaltonu kr. 30,00.
Danzsýning
Siigurðjar Guðmundíssonar í gær
fór hið bezta fram. Margir sóttu
hana og jióttf ffestiuim að vel
faefði tekást.
Sveinbjörn Sveinbjörnssom
Lárus Svémibjjömsson hefir gef-
ið út steinp'ren.taða rnynd, stó.ra
og liistavei gerðá, aif tónskáldinú
okkar góða Sveinhirui Svein-
bjjörnssyni. Á Lár.us Jjakkir skilið
fyrir fmamkvæmidiir á jressu, því
að góða mynd af þessum fræga
landa vorum vantaði ,á margan
heilmilisvegg. Myndiin fæst í
bákaverzjun Þorsteinis Gísialbnar
og kogtar kr. 3,50.
Veðrið.
Bieáitjast í Gniindá'víik', 4 stiga hiti.
Kaidast á Gríimisstöönm, 7 stiiíga
frost. Stonnur í Vpstmaninaeyjum,
snpirpiuir vtodwr í ..Grindavik, Hæg-
viiðri. armars, staðar á land.inu.
Djúp lægð fyritr Suðvestu'rliandj,
stefnár austureftir. Horfur: Hvass
suðaustan um land alt. Stonnur
á Suövesturlandi' og við Faxaflóa.
Bjiart veður á Noröur- og Norð-
austurlandi.
Tvö fisktökuskip
y.
frá Kveldúlfi fóru héðan í gær,
artnað tirSpánar o.g Portúgai, en
hiitt suður um land til Aústfjarða.
Togararnir.
„Karisefni" og „ImþaSáliist"
konhtu frá Englandi. í gær. „Karls-
efni“ 'fór á veiða-r í mo-rguin.
Enskur togari
kom Mngfað i gærkvelldi, hafði
hiáinn laskast í ofviðri, nrist báta
o. fii.; er hann að fá viðgerð hér.
Gengi í dag;
Sterlingspmxd kr. 22,15
Doliar 4,54
100 kr. danska'r - 121,70
100 kx. sænskjar 122,19
100 icr. xiorskjair 120,91
100 frankaír iranskiir — ■ 18,01
100 gyll'ini boiHenzk 183,47
100 gulímörk [xýzk - 108,25
Út úr neyð.
í yfirlýsingu Jöns Þorjákssph-
a:r í síðasfa „VerðS'“, a:f tilefni
ummæiia Álþbl. út af rhstjóra-
skflffumun, kemst J. ió sf'o að
orC(L: „... . efiki héfiÖ'i fionfið íil
málci ad skifki nm ritstjóra, ef
hr. Kr. Albcrtsón hsfrj uíljað
vera qjramf- (Leturbr. hér.) Þaö
er svo sem ekki tim aö villast,
Árfli er' tekinn út úr nevð.
„Voðaskot"
(ó diinska Vaudesfind) í „Mori/-
unblaþfnu“. „Morgunblaöiö" birtí
Brauð og kökur frá Alþýðu-
braúðgerðirini á Baldursgötu 14.
LL|ósmyndas$®S£a
Siijurðar Guðmundssonar & Co. Nathan
& Olsens húsi. Pantið myndatöku i
sima 1980.
Byltinc/in í Rússlandi eftir Ste-
fán Pétursson dr. ph.il.
Deilt um jafnfíðarstefnuna eftir
Upton, Sinclair og amerískan í-
háldsmann.
Rök jajnáðarstejnimnar. Útgef-
andi Jafnaðarmannaíélag IsiandB.
Bezta bókin 1926.
Kommúnista-ávarpið eftir Karl
Marx og Friedrich Engels.
Bylting og íhald úr „Bréfi tii
Láru“.
„Smiður er ég nsjndureftir
Upton Sinclair. Ragnar E. Kvarnn
þýddi og skrifaði eítirmála.
Fást í aígreiðslu Alþýðublaðs-
ins.
í gær ályktun þá, er Blaðamainna-
iélag islands. htr uim árið sain_
þykt/ af tilefni þass, að uppv’ísi
vairð 'irni tóná réttu eigelndur
biaðsins og kröfur þeirfa um yf-
irráö yfir því. Það var víða sið-
ur í sveiiíum, aö bindá hrisvömi
í rófu flökkiuhunda; gáfuðui.stu
sepjtarniiír héLdu líyrru fyrir og
settust á V'öndinsn, ■ en hinir
heimskari hlupu bæ frá bæ og
barði vöndurinn þá því meir, sem
þeir Jilupu harðara. Ályktun
^E'laðaniannafélagsins var, eins og
ali-ir vi.ta, hárti ngaa'v öúd'úr á
„Mogga“; hommn svip.ar til
híeiimiskairi sepþaima. Þegar vömcl-
urmh Je;Ikur ritstjórana s-vona
grátt má geta nærri hverniig fajri,
ef þeim væri trúað fyrir byss-
um. Þá yrð.i áreiðanlega „voða-
skot“, á Mog'gamáli.
Kvensokkar, unglingasokkar, úr
ull, silki og baðmull, á Laugavegi
5. Sími 1493.
Ytri og innri klæðnað fáið þér
beztan og ódýrastan á Laugavegi
5i Sími 1493.
Stakar buxur og drengjapeysur
í mikiu úrvali Laugavegi 5. Sími
1493.
Vetrarfrakkaefni bezt og ódýrust
Laugavegi 5. Sími 1493.
Rykfrakkar og regnkápur beztar
og ódýrastar Laugavegi 5. Sími
1493.
Fataefni bezt og ódýrust Lauga-
vegi 5. Sími 1493.
Vinnufatnaður er beztur á Lauga-
vegi 5. Simi 1493.
Kvennærfatnaður — skyrtur —
náttkjólar, smekklegast og ódýrast
á Laugavegi 5. Sími 1493.
Sokkar, karla, kvenna og ung-
linga, á Laugavegi 5. Simi 1493.
Beztu fatakaupin gera menn á
Laugavegi 5. Simi 1493.
Vörnsalinn, Hverfisgötu 42,
(húsið upp i lóðinni). Tekur á-
valt til söiu nýja og gamia muni.
Fljót saia.
Fatakápur og dívanar, til sölu
i Vörusalanum, Hverfisgötu 42.
SakkaK*—Sokfeai»— ©©kkai?
frá prjónastofjinní Malin eru ia-
ienzkir, endingarbeztir, hlýjíístir
Hóiaprentsmiðjan, Hafnarstrætf
18, prentar smekkiegast og ódýr-
ast kmnzaborða, erfiljóð og alis
smáprentun, sími 2170.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðui
Haraldur Guðmundsson.
.. ; ~
Aijrýðuprentsmiðjan.
Wiliiain le Queux; Njósnarinn mikli.
þitt, og hann dáir þíg mjög mikið persónur
lega. Vér höfuin oftar en einu sirini talað um
við hann, hve inikia skuld ríkið á þér að
gjalda, hve mikið vort mikla heimsveldi á
þér að þakka. Hann er oss samdóma um
það, a‘ð j>ú sért einn nytsamasti borgari
Bretlands hins inikla.“
„Þá hlýt ég rneira en næg laun 'fyrir
það, að ég legg líf mitt og frelsi bvaö eftlr
annað í hættu. Fyrir hans hátign og rfkið
og y'ðar hágöfgi er ég fús'að leggja í söl-
urnar ait, seni' ég á. Yöar hágöfgi getur verið
þess fuilviss, að ef ég vegna einhverra ó-
happa lendi i kióm erlendrar lögreglu, þá
Verða varir minar ávalt og undir ölt.uní
kringumstæðum Jokaðar með iás þagnarinn-
ar. Lífi og freisi geta jreir svift imig, en
þaö, sem ég veit, geta þeir, aldrei írá mér
tekið-“
„Vei nxælt, Jardine! Vér vitum, að vér
meguan treysta þér," sagðí ráöherrann og
tók í hö'nd mina að skilnaði. „Faröu mjög
variega, svo að akki fari iiia fyrir þér. Ef
þú yrðir handtekinn, þá gætum vér kom-
;ist i hin mestu vandræði. Þú auövitaö ijóstr-
ar engu upp beinlinis; — Jxað vituin vér/
En jxaö' gæti staðið svo á, að Jxú hefðir á-
ríðandi skjöl á jxér, sem imyndu verða nxisk-
unnarlaust notuð gegn oss. Ef þú hefðir
bréf frá oss og aðrar fyrirskipanir, þá
ixiyndi viröing vor og Englands j voða
stödd. Það má ekki koma fyrir, að þú
■verðir hand tekinn á þeim tínia, :seni þú
hefir nokkur skjöl frá oss i vösum þinum.
Gæt nú vei að þér, — og sé svo hamingja
vor og Englands með þór.“ Hann hmeigði
,sig sem bendingu um, að samtalið væri nú
á enda.
Á leiðinni út úr húsinu seni var
krókaieið eins og áður er á vikið — við
hlið Hayles hljómuðu viövö'runarorð ráð-
herrans í eyrum mínum, og mér fór að-
sýnast útlitið iskyggiiegt. Mér virtist nú er-
indisrekstur minn muiidu geta haft feikma
hættu í för nxeð sér. En eins og annara
þjóðrækniismanna voru einkuinnarorð mJn
— einnig í verki — Jxessi; Alt fyrir guð
og England.
7. kapituli.
Ég tala við innanrikisráðherrann.
Ég var í niiklum vandræðum, og jafn-
skjótt, sem ég var komimn út á Berkiey
Sijuare, iöraöist ég þasjs að hafa ekki sagt
utanríkiisráðherramim frá öllu því, er við
bar kvöldið áður, og beðið hann ráða.
Ég var eins og miili steins og sleggjlu
eða eins og mUli tveggja elda. Mép var
boðið, aö íara þegar af stað til ítalíu og
hefja leynistarfsemi mina jxar. Einnig bar
mér skylda til að vera kyrr og bera vitoi
í raiinsóknarréttiinum áhf'æmxxdi skyndidauða
hins dularfulla Mr. White. Á leið minni um
Piccadilly velti ég Jiössu öliu rækilega fyr-
ir mér, og mér varð Ijóst, að ef ég yrði
fjarverandi á Jxeirri stund, sem ákveðin
myixdi verða fyrir réttarrannsóknina, þá
gæti svo farið nei, nxyndi sjálfsagt svo
fara , að lögreglan hef'ði nxig alvariega
grunaðan úr því, en ef ég væri kyrr, Jxá
vagri ég þar með búinn að óhlýðnast yfir-
boðara nxínum, og það myndj leiöa það af
sér, að vdrðfng mín seni mesta og dugleg-
asta póiitiiska njósnara hins voiduga Bret-
iands biði hnekki éða eyöileggingu.
i.ögregiumii var ókunnugt uni stöðu íriiíia,
og' Jxað var því auðsætt, að Jxeir myndu
geia miikið veiður úr fjarv'eru nxinni við
rétitarhaldiið. Hins vegar gat ég ekki dulið
sjáilfan xnig þess, aö ég var vegna þess
þagnareiðs, er ég hafði unnið stúlkunni,
sem óg elskaðii, samsekur henni.