Alþýðublaðið - 17.01.1928, Síða 2

a
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
(
Grjótkast úr glerhúsi.
|alþýðublaðið[
4 kemur út á hverjum virkum degi. I
IAfgreiðsla i Alpýöuhúsinu við {
Hveriisgötu 8 opin irá kl- 9 árd. t
tii kl. 7 síðd.
Skrifstoía á sama staö opin kl. |
< 91/*—10 Vs árd. og ki. 8—9 síðd. t
< Simar: 988 (aígreiðslan) og 1294 ►
} (skriistoian). [
| Verðlag: Áskriítarverð kr, 1,50 á f
3 mánuði. Auglýsingarverðkr.0,15 (
j hver mrn. eindálka. f
J Prentsmiðja: Alpýðuprentsmiöjan [
< (í sama húsi, sömu simar), |
Bæ j arst j órnarkosningar
í Vestmannaeyjum.
Alþýðan vinnur á.
- í gær íóiru tram kosningar til
bæjarstjórnar í Vestmannavxjum.
' Átti að kjósa tvo merai til 5 ára
og einn, ti tveggja áira.
Kosningin hóíst um kl. , 10 f.
m. og stóð tiil kl. 9 í gærkveldi.
Var mikill hiti í kosningunum
eins og títt er í- Vestmannaeyj-
uim- Stóðu aJjrýðumenn frekar
illa að vígi, pví margir !góðir
starfsmenn alpýðufélaganna eru
farnir til sjióróðra út uim land-
ið, flestir ])ö til Sandgerðis, um
30.
Kosnángamar fóru jÆnnig:
A-Jisti fékk 445 atkv.
B4iisti fékk 550 atkv.
Alls kusu 1017. Alþýðumenn
kornu að einum mainni, Guðlaugi
Hanssyni verkamanni. IhaJ.dslist-
mn kom að tveimur mönnum,
Jónii Hinrikssyni kaupfólagsstjóra
og Jóni) Jónssyni útvegsbónda í
Hliö.
AJpýðan í Eyjiuim hefir unnið, á
við jiessar kosniingar. i h,itt eð
fyrra vár mismiuniurdnn 224 at-
kyæði, í fyrra 193 og nú að eáns
105, og pegar tekið er tillit til
J>ess, hive margir sjómenn voru
fjaatverandi, pá má teija þetta
glæsilegan vott þess, að alþýiðan
er farin að skilja, að stjórnsemi
ihaldssmnaðra manna á bæjar-
mállefnunum er líftt heppiileg til
að bæta hag hennar og afkomu.,
Alþýðublaöið óskar félögunum
i Vestmannaeyjum tii hamingju
með jjessa ágætu framsókn.
Mrlend símskejrti.
Khöfn, FB„ 16. janúar.
Yflrgangur Bandaríkjanna vek-
ur óánægju.'
Frá Berlín er símað: Afskiftí
Bandaríkjanna af innanlandsmál-
um í Nicaragua mæta vaxandi
mótspyrnu latneskra Ameríkuríkja.
Blöðin i Argentínu heimta, að
pan-atneríska ráðstefnan, sem hefst
í Havanna í dag. ræði málið. En
til þess kváðu Bandaríkin vera
lítt fús.
Nýfundnar oliulindir.
Frá París er sirnað: Nýjar oliu-
uppspreítur hafa fundist í Mosui-
héraðinu. Er áætlað, að þær muni
gefa af sér um hálfa fjórðu miilj-
jón smálesta árlega.
1 síðasta tbl. „Varðar“ var
gredinarstúfuir um sjóðþurðma í
Brunábótafélagi íslands og af-
skiitfti Alþbl. af því miáli.
Ritstjóri „Varðar“ er, svo sem
kunnugt er, jafnframt, af íhailds-
iins náð, forstjóri Brunabótafé-
lagsins. Einmitt frá honum hefði
því jnátt vænta upplýsinga um
þetta ljóta mál-
Því er þó ékki að heidsa.
Greinarstúfur þessi aná heita ein-
göngu grjióitfcast fúkyrða, dylgna I
og aðdróttana ti:l ritstj. þéssa
blaðs. Skrif Alþbl. um málið kall-
ar „Vörður": „dyilgjur, róg og lyg-
ar um nafngreinda ihaldsmenn“.
Til þess að sýna hvað hæft er i
þessum ummælum, birtist hér
líiðasta gresnin, sam „H.“ skrifT
áði í Alþibl. um sjöðþurðarmál'ið:<
Skuldabréfakaup Brunabóta-
félagsins.
Kafli úr viðskiftasögu.
Hinn 10- ágúst þ. á. faar Pétuir
Magnúsison bæstaréttairlögmaður
sér útlagðiar af uppbóðsréttinum
húsöignirnar við Vatnsstíg 3 og
Laugaveg 31, fyrix hönd erleindra
lánardrottna Jónatans Þorsteins-
sonar fyrir 135 000 — eitt hund-
raö þrjátíu og fimm þúsund —
krónur.
Hinn 17. september þ. á. æskir
svo Pótur Magnússoín þess, að
uppboðsxétturánn gefi út afsal fyr-
ir eigniunum til Marteins Einars-
sonar kaupnmnns, þar eð hann
falli frá útlagniingu fyrir hönd
umbjóðienida sinna. Þetta er svo
gert.
Sama dag gefur svo Marteinn
Einarsson út yeðskuldabréf til
Bxunabiótafélags íslands, trygt
með 1. veðrótti í sömu húseign-
um, að upphæð kr. 200 000 —
tvö bundruö þúsund krónur —,
nieð 41/2% ársvöxtum.
Málsmunurinn á útlagningarverð-
imi tií Marteinis og skuIidabréFi
því, sem hann gefur út tiil Bruna-
bótafélagsins, er þannig kr. 65 000
'— sextiu og fámm þúsund krón-
ur —.
Nú hslýtur miaðux að spyrja:
Hvernig steudur á því, að
Brunabótafélag íslands er aö
blanda sér í þessi viðskifti, með
[m að kaupa 200 000 króna veð-
skukiabréf í eign, sém útlögð er
af úppboðsréttinum fyrir að eins
fcr. 135000 og nneð 30;o lægrivöxt-
um en bankarnir taka? Og hefir
B.runabótaféiagi)ð yfirleitt heiunld
tiil að verja sjóði símwn til kaupá
á veðskuidabréfum, og ef svo er,
sem er næsta ótrúlegt, nær þá
heimildin t;il svo stórfeldra kaupa
og með slíkuni i.j' rum? Eða er
jætta gert me'ð sérstöku samþykki
stjómariinnar ?
AiþýðWblaðiiö hringdi í sljórn- -
arráðiö til að fá að vita um þetta
atraði, en gat eigi náð tali af
atv'ihnaímáfaráðlieiTa. SkrrfstoJan
kvaðst eigi vita til þess, að stjórn- A
iin hefði ilagt samiþyfkld sitt á þessi
kaup Brunabótafélagsins. H.“
í hinum öðrum greinum. sem
„H.“ skrifaðii uim máfið, er því
hialdið fraim, sem og er á allra
vitoröi, að fooðið hafi verið að
láta níokkurn hluta Jresisara 65 þús.
króna. ásamt öðxu fleiiru, ganga til
greffiðslu á sjóðþ'urðinni, ef rnólið
þar með væri látið niður falla.
Það. ligguir lika í augum uppi, að
eiina skynsamlega ástæðain, sem
forstjóri Brunabóitafélagsins gat
haft til að kaupa bréfið,. var sú,
að þar mað fengist eitthvað upp
í sjóðþurðina. Birunaibótefélag ís-
lands er engin lánsistofniun.
Enn fremur var benf á það, að
annaðhvort hlytu hiinir erlendu
fánardrottnar J. Þ. að hafa fengiið
verðmuninn, 65 þús. iiróriumar,
og hafi þá ætlað aS lána eða gefa
eitthv'að af hontum til greiðslu á
sjöðiþiurðinni, eða' þeir hafi ekki
fengið bann, en umlboðsmenn
þeirra hér hafi ætlað aið ráðstafa
einhverjuim hlufa lians svona.
Hvergi var því haidið fram,, að
umiboð/smennimir hefðu eigi að
lögum rétt tl að bjóða féð fram
eða ráðstafa {>ví.
í greiinum þéssuto var yfirleitt
að eins bent á staðreyndiir og
. rökréttar ályktanir af (>eim dregn-
ar. Menn vtoru nefndir réttum
nöfnuim, etos og sjálfsagt er, og
þeám ]>ar með gefinn kostur á
að reka réttar sins, ef Jjeáir þætt-
ust borniir ósönnum sökum. Dylgj,-
ur eða aðdróttanir voru þar eng-
ar.
Ekki verður hjá því koanist
að fara nokfcrum orðum um af-
stöðu iiorstjórans, Árna frá Múla,
tiill þessa máls, úr því að hann
hefir fcosið að hefja umræður
urn það á ný. Verður þá jafn-
framt stuttlega rifjuð upp sag-
an um opinibera starfsemi bans.
Árnii fxá Múia var kosinn á
þing 1923; var hann þá búsettur
á Vopnafirði, forstjóri danskrar
selstöðuwrzlunar þar. Bauð hann
sig fram utan flokka, en gekk
þegar á næsta þingi, 1924, í I-
haldsflokkinn. Strax að ioknu
þiingi sendi íhaldsstjórnin hann
tii útlanda til að greiða fyrir sölu
lan.dbúnaðarafurða,' Segiir ekkert
af þelrri för hans, né lvvað hún
kostaði, en sýniJegan árangur hef-
ir hún engan boriö. Árið eftir
gerði ihaMsstjómin hann svo að
iorstjóra Brunabótafélagsiins og
siama haust sendi hún .hann aft-
u,r tiil útlanda. Var ferðinni heit-
iÖ tU Vesturheims, og skylidi harin
greiiíia fyrir söilu islenzkrar ullar
þar. Til Vesturheims komst Árni
þó ekkii, eri dvaldi alllanga hríið í
Kaupmannahöfn og varð að
hverfa þiaöan heiim aitur, að því
er íhaldsstjiórnin sagði, vegna
veikinda; má það eflaust til samns
vegar færa.. Fé það, sam Ámii
hafði fengið 'útborgað úr rtkis-
sjóði til ferðarinnar, um 10 þús.
kr., var endurgreitt ríkissjóði. Ár-
iö eftir, 1926, gegndi Ám,i um
hrið, auk forstöðlu Brunabiótaifé-
lagsins, ritstjórastarfi við „Vör’ð",
og loks gerði; íhaldið hann að
trúnaðarmanni. sinum' í f jármáluto
ríkiisins, með því að gera hann að
yfirskoðanda landsreikninganna.
Þau ár, sem Árni hefir verið
forstjóni Brunabótafélagsins, 'óx
sjóðþurð gjaldkerans, að J>ví er
„Tiimiinin“ segir upplýst við rann-
sókn miálsiinis, úr ca. 30 þús. upp í
oa. 70 þús. krönur. „Vörður"
hefir og upplýst, að Árna hafí
um langt skeið verið kunnugt
um sjóðþurðima, án þess að bann
hafi ilátið gjaldfcerann fara.
■ Þetta eru1 staðreyhdffir úr sögui
Áma frá Múla. Sagan er rauná-
saga. Grjótkast Árna úr glerhúsi
bætáx máistað hans í engu. Er
þess þó fuJ I þörf.
Ámi telur að „H“ sé furðu
ujarfur „að gera sóig að dömara
„siðgæðis“ og „fjármála". „H“
kaJlar hann „H“-yf|iírdióimara“, og
þyldist fyndinn.
„H“ hefár ekki gert sig að dóm-
iara. Hann hefiir að eins skýrt frá
staðreyndum og síðan lagt máltfö
í döm hins eina rétta háyfirdóm-
ana, alþjóðar.
Þessi háyfiirdómari miun dæma
milli ihaldsflokkisins og Alþýðu-
flokksinis, imilli Alþýðublaðsins og
„VarðaT“, milli Áma frá Múia og
„H“. Þeám dómii verða báðir aö
hlíta.
Aðalfundur Fiskifélags ísLands
vár haldiinn dagana 10. og 11-
þ. m.
Fundurinn var illa sóttur og
sérstaklega seinni daginn.
Forseti gaf skýrslu um starf
féiagsins á síðasta ári. Félagatala
þess víðs vegar um Iamd telst
vera um 1600, — deildir um 45.
Þó eru sumar af þessum deiJd-
um Jíitt starfandi og inikil deyfð.
yfir mörgum þeirra.
Fyrir fundinum lágu þessi mói :
Lagabrí'ytingar. Fiskisýndng
1930, Notkun dxagnóta, Sölufyrir-
komulag sildarmnar, Lánsstoífmm
fyrir bátaútveginn og önnur mái,
sem fram yröiu borin. Um fiski-
sýningu var engin ályktun gerð.
Um dragnótavteiöi var samjyykt
þanuig hljóðandi ályktun með 8
atkv. gegn, 2: Fundurmn ályktar,
að lög nr. 27 frá 20. júní 1923,
héraftssamþyktir um notkun drag-
nóíia (snurrevaad) í Jandheigí
skuli vera óþreytt. Uim sölufyrir-
kqmulag síidaritnnar uröu langar
unrræður. Að þeiim loknum komu
fram miargar tillögur:
Frá Kr. Bergssyni: „Aðalfundur
Fiskifélags íslands vSM skora á
síldarframleiðendur aft koima á íót
fyrir næsta síidveiaatímabil sairn-
lagi um sölu salt- og krydd-síldar
á grundvéllii síidarsattniagsiaganna
frú 1928 “ Feld mb> 6 : 2 jaii{kty.