Alþýðublaðið - 31.03.1951, Síða 4

1
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Laugardaguv 31. marz 1951.
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Auglýsingastjóri: Emilía Möller
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími 4900.
Alþýðuprentsmiðjan h.f.
Einhver veila í heila-
búi prófessorsins!
ÓLAFUR BJÖRNSSON pró-
fessor virðist vera farinn að
hafa eitthvert hugboð um það,
að hann sé ekki lengur tekinn
mjög alvariega af blaðalesend-
um landsins; hann segir í nýrri
Morgunblaðsgrein í gær, að
þeim, sem lesið hafi Alþýðu-
blaðið undanfarið, kunni að
finnast, „að einhver veila sé í
heilabúi prófessors, sem á víxl
stendur að samþykktum ákveð-
inna hagsmunasamtaka um
dýrtíðarmál, en hamast síðan á
móti þessum sömu samþykkt-
um í blaðagreinum, er fjal’.a
um sömu málefni“.
Já, það er vissulega hætt við
því, að lesendum Alþýðublaðs-
ins, og ekki aðeins þeim, finn-
ist þetta. Og mikið var, að Ól-
afur Björnsson skyldi fá hug-
boð um það sjálfur! En það
hefur þó ekki nægt til þess að
kenna honum að vera sjálfum
sér svolítið samkvæmari hér
eftir en hingað til; því í Morg-
unblaðsgrein í gær gerir hann
sig að viðundri á ný með því að
byrja strax að skrifa á móti
samþykkt þeirri, sem stjórn
Bandalags starfsmanna ríkis
pg bæja gerði rétt fyrir pásk-
ana og hann sjálfur var með í
að semja og lagði blessun sína
yfir!
ÍjC
í þeirri samþykkt taldi
stjórn BSRB, þar á meðal Ól-
afur Björnsson, „að kjör meg-
inþorra launafólks séu nú
slík, að frekari kjara-
skerðingu beri að af-
stýra eftir öllum hugs
anlegum leiðum“; og
krefst stjórn bandalagsins þess,
að ríkisstjómin „tryggi hlut-
fall milli launa og raunveru-
legs framfærslukostnaðar, er
ekki sé óhagstæðara en var um
síðast liðin áramót“. Minnir
stjórn bandalagsins í þessu
sambandi á það, að þétta séu
engar nýjar kröfur af hennar
hálfu, því að síðasta þing þess
hefði vænzt þess, „að ríkis-
stjórn og alþingi gerðu nauð-
synlegar ráðstafanir til hefting
ar verðbólgunni", en að öðrum
kosti krafizt „mánaðarlegra
launahækkana til handa opin-
berum starfsmönnum til sam-
ræmis við hækkun á vísitölu
framfærslukostnaðar“.
Þannig hljóðaði í höfuðat-
riðum samþykkt sú, sem stjórn
BSRB gerði fyrir páskahelg-
ina og Ólafur Björnsson pró-
fessor var með í að samþykkja.
*
En Adam var ekki lengi í
paradís og Ólafur Björnsson
ekki lengi á „línu“ Bandalags
starfsmanna ríkis og bæja.
Strax í gær byrjaði hann að
skrifa í Morgunblaðið á móti
samþykkt þess, sem einnig var
hans eigin samþykkt, en reyndi
þó jafnframt að draga fjöður
yfir það með því að gera sem
minnst úr kröfunni um „mán-
aðarlega launahækkun til
handa opinberum starfsmönn-
Göturnar undir klakanum. — Leitað að lausn.
— Bréf frá Akurevri.
um til samræmis við hækkun á
vísitölu framfærslukostnaðar11,
en sem mest úr kröfunni um
„nauðsynlegar ráðstafanir til
heftingar verðbólgunni". Að
vísu er prófessorinn ekki al-
veg viss um það, að núverandi
ríkisstjórn hafi gert „nægilega
öflugar ráðstafanir til þess að
vinni bug á dýrtíðinni“(!); en
þó vill hann helzt að því ha’l-
ast og ber í því efni fyrir sig
blöð stjórnarandstöðunnar,
sem hann segir, að hafi „að
undanförnu álasað ríkisstjórn-
inni fyrir það, að hún hafi að-
hafzt of mikið í þessum efn-
um, en ekki o"£ lítið“(!) Er Ól-
afur Bjömsson prófessor áreið
anle^a eini maðurjnn í öllu
landinu, sem hefur getað lesið
slíkt út úr blöðum stjórnar-
andstöðunnar undanfarið, að
minnsta kosti út úr Alþýðu-
blaðinu. En því virðast engin
takmörk sett, hyaða vitleysur
þessi „vísindalegi" hagfræðing
ur og prófessor getur farið
með.
*
En hvað um það: Kvort held
ur ríkisstjórnin hafi gert of
mikið eða of lítið að því, að
vinna bug á dýrtíðinni, þá læt
ur hann það ekki undir höfuð
leggjast, að ganga að endingu
alveg í berhögg við sína eigin
samþykkt í stjórn BSRB fyr-
ir páskana, því að niðurstaða
Morgunblaðsgreinar hans i
gær er þessi: „Ef vöruverð er-
lendis fer hækkandi, ag ó-
breyttu verði útflutningsvara,
getur það þó verið skynsamleg
stefna af hálfu launþeganna,
að sætta sig við kjara-
skerðingu í því formi,
að kaup hækki ekki til
samræmis við erlend-
ar verðhækkanir, því
að það getur haft mjög
slæm áhrif á atvinnu-
ástandið, ef reynt er
að halda uppi kaup-
mætti launanna gagn-
vart erlendum vörum, þrátt
fyrir versnandi verzlunarár-
ferði“!
Með þessum orðum hefur
Ólafur Björnsson enn einu
sinni farið í gegnum sjálfan
sig, og er nú, eins og menn
sjá, kominn aftur með húð og
hári yfir í herbúðir íhalds-
stjórnarinnar og atvinnurek-
endavaldsins. Þag er erfitt að
trúa því, að sá, sem þannig
talar í dag, hafi fyrir aðeins
örfáum dögum verið með því,
að krefjast til handa opinber-
um starfsmönnum og raunar
öllum launþegum „hlutfall
milli launa og raunverulegs
framfærslukostnaðar, er ekki
sé óhagstæðara en var um síð-
ast liðin áramót“, — með öðr-
um orðúm: fullrar dýrtíðarupp
bótar á kaupið! Og þó er það
staðreynd, að hann var með í
því.
Er það nokkur furða, þó að
ýmsum finnist, „að einhver
veila sé í heilabúi prófessors",
sem segir þannig eitt í dag og
annað á morgun og ekki getur
staðið stundinni lengur við
sín eigin orð og yfirlýsingar?
r
Staðfest Islandsmei
í skautahlaupi.
STAÐFEST íslandsmet í
skautahlaupi: 500 m. 51,6 sek.
Kristján Árnasson KR. 1500 m.
3:46,4 mín. Edda Indriðadóttir
S.A., Ak. 3000 m. 5:55.2 mín.
Kristján Árnasson KR. 500 m.
71,4 sek. Guðný Steingrímsdótt
ir KR. 500 m. 67,2 sek. Krist-
jón Árnason KR. 500 m. 71.4
sek. Guðný Steingrímsdóttir
KR. 500 m. 50,4 sek. Kristján
Árnason KR. 5000 m. 10:27,9
mín. Kristján Árnason KR
1500 m. 2:51,4 mín. Kristján
Árnason KR. 8.3.
GÖTURNAR eru nú hver af
annarri að koma í ljós untlan
vetri, klaka og snjó. Erti þær
að vonum ekki frýnilegar, og má
gera ráð fyrir því, að hafist
verði handa um endurbætur á
þeim eins fljótt og nokkur kost-
ur er, Því ber ekki að neit.i, að
gugnagerð í Keykjavík hefur
batnað mjög á síðustu tíu árum,
þó að enn sé langt í Iand að
sæmilegt megi teljast. Undan-
j raunir með gatnagerðina, að
prófa sig áfram með ofaníburð,
en ekki er kunnugt um að nein
endanleg Iausn hafi fundist.
ERFIÐASTA VIÐFANGS-
EFNLÐ virðist vera gerð mal-
biksins, en sú staðneynd er
kunn, að malbikið, sem hér er
notað, reynist miklu ver en ann
ars staðar í löndum. Jafnvel þó
að ekki sé mjög lieitt í veðri,
bráðnar bikið og maður veður
í tjöru. Þó að þrjátíu stiga hiti
sé í borgum erlendis, bráðr.ar
malbikið alls ekki.
SAGT ER að reyndar hafi
verið ýmsar malbiksgerðir á
Laugavegi undanfarin sumnr. í
ljós kemur, að kaflar vegarins
eru mjög mismunándi, og ætti
það að vera þörf lexía fyrir verk
fræðingana. Annars verð ég að
koma enn einu sinni að því, að
það er furðuleg íhaldssemi að
steypa ekki fleiri götur en gert
er hér í höfuðstaðnum. Reynsl-
an af steinsteyptum vegum er
mjög góð, og því þá ekki að
njóta þeirrar reynslu eftir föng
um, gera áætlanir um steypt-
ar götur og taka hverja af ann-
ari smátt og .smátt til þess að
forðast að leggja í of mikinn
kostnað á stuttum tíma?
EFTIRFARANDI BRÉF
barst mér nýlega frá G. B. á Ak
ureyri: „Þegar rafstöðvarhúsið
við Glerá og vélar þess brunnu í
vetur, vakti það athygli, að loks
ins er slökkviliðið komst á vett
vang, eftir töf, vegna vanrækslu
um að greiða fyrir umferðinni,
þá voru gúmmíslöngur þær. sem
nota þurfti við slökkvistarfið,
svo fúnar, eftir slæma gaymslu
í saggaskotum, að þær duttu
sundur í höndum slökkviliðs-
mannanna, og mun þessir van-
rækslu-atburðir hafa átt aðal-
þáttinn í, að svo miklar skemmd
ir urðu, sem raun gefur vitni.
En það mun vera almer.nt álit
borgara á Akureyri, að minna sé
gert úr tjóninu, en það í raun
og veru er.
í SAMBANDI VIÐ þessi mál,
hefur líka komið á daginn, að
vélar og hús voru svo til ekk-
ert vátryggð. Og að líkt sé á-
statt um aðra verðmætai; eignir
bæjarins. Þær séu ekki vátryggð
ar. Mun þetta vera atveg ein-
stakt vanrækslustarf, og sem
haldið hefur verið leyndu fyrir
almenningi um tugi ára.
I farin ár virðast verkfræðingar
\ bæjarins hafa verlð að gera til-
„Friðarhreyfing” á móti vopnahléi!
ENGUM MANNI mun dyljast,
hver er tilgangurinn með
„friðarhreyfingu“ kommún-
ista. Hann er sá að krefjast
þess, að hætt verði fram-
leiðslu vopna, sem Vestur-
veldin hafa undir höndum, en
Rússar ekki, og að predika lýð
ræðisþjóðunum, að þær skuli
vera andvaralausar í land-
varnamálunum jafnframt því,
sem Rússar og fylgiríki
þeirra vígbúast af ofurkappi.
Kommúnistum dettur ekki í
hug að beina neinni þeirri á-
skorun til rússnesku vald-
hafanna, að þeir hætti að
stofna heimsfriðinum í hættu
með síauknum vígbúnaði.
Þvert á móti boða þeir, að
Rússar séu hinir einu og
sönnu friðarsinnar. Vargarn
ir í véum íriðarins eru hins
vegar að þeirra dómi leiðtog
ar lýðræðisþjóðanna, sem nú
sjá sig til neyddar að efla
landvarnir sínar vegna yfir-
vofandi hættu á rússneskri
árás!
KÍNADEILD hinnar kommún
istísku „friðarhreyfingar“
hefur nú opinberað öllum
heiminum hræsnina í Stokk
hólmsávarpinu svokallaða.
Hún tilkynnti í fyrradag, að
tilboð MacAr.thurs, yfirhers-
höfðingja sameinuðu þjóð-
anna í Kóreu, um viðræður
við yfirhershöfðingja Kín-
verja í Kóreu um vopnahlé
væri móðgun við kínversku
þjóðina og hvatti kommún-
ista í Kína og Kóreu lögeggj
an að berjast áfram, unz
„innrásarher Bandaríkja-
manna“ hafi verið gersigrað
ur og Kórea „frelsuð“! Mörg
um mun finnast þetta ein-
kennileg afstaða „friðarhreyf
ingar“, en aljt er þetta þó
harla skiljanlegt, þegar - að
því er gætt, að hér eru komm
únistar að verki.
KOMMÚNISTAR hafa sem sé
ekkert við það að athuga, þó
að Rússar og Ieppríki þeirra
hefji styrjaldir og sýni öðr-
um ríkjum yfirgang og of-
beldi. Þeir dáðust að árás
Rússa á Finna forðum daga.
Þeir áttu heldur ekki org til
að lýsa hrifningu sinni, þeg-
ar rauði herinn kom til liðs
við herskara Hitlers og rak
rýtinginn í bak Pólverjum,
meðan þeir börðust upp á líf
og dauða við nazista. Kom-
múnistar hafa vegsamað
valdarán samherja sinna,
uppreisnir þeirra og blóðsút
hellingar. Það er því í fyilsta
samræmi við fyrri afstöðu
þeirra, að þeir kunnu sér
ekki læti af hrifningu yfir
árás kommúnistahersins í
Norður-Kóreu á Suður-Kór-
eu í fyrrasumar, enda ætlaði
fagnaðarlátunum á „friðar-
þingi“ þeirra aldrei að linna,
þegar því bárust fregnir af
sókn árásarhersins í Kóreu.
Slík er einlægni „friðarvin-
anna“, mannanna, sem undir
ritað hafa Stokkhólmsávarp-
ið!
í LJÓSI ÞESSA er það auð-
skilið mál, að Kínadeild
„friðarhreyfingar“ kommún-
ista vísi á. bug tilboðinu um
vopnahlé í Kóreu og hvetji
Kínverja og Norður-Kóreu-
menn til áframhaldandi bar-
áttu. Vöpnaburðurinn fer
fram í þágu friðarins, þegar
kommúnistar eiga í hlut, en
ráðstafanir lýðræðisríkjanna
til að efla landvarnir sínar
með vörn frelsis síns og sjálf
stæðis fyrir augum er ger-
ræði við heimsfriðinn. Séu
til menn á íslandi, sem efist
um, að þessi túlkun á „friðar
ást“ kommúnista sé rétt, þá
er heimildin handhæg og ó-
yggjandi. Hún er Þjóðvilj-
inn, málgagn íslandsdeildar
hinnar kommúnistísku „frið-
arhreyfingar“.
ÞAÐ ER SANNARLEGA at-
hyglisvert og lærdómsríkt að
kynna sér afstöðu Kínadeild
ar „friðarhreyfingar“ komm
únista til yfirlýsingar Mac-
Arthurs varðandi vopnahlé í
Kóreu. Hún á auðvitað ekk-
ert skylt við einlægan frið-
arvilja, heldur er hún alger
andstaða hans. En svona er
„friðarást“ kommúnista í
Ijósi raunveruleikans.
UM LEIÐ kom líka úr kaí’inu,
að vatnsveitustjórn ba-jarins
hefur aldrei látið gera, og á því
eigi til, neinar teiknirigar yfir
stærri sem smærri vatnsæðalagn
ingar, og hefur oft orðið ieit að
eldri lögnum, sem grafa þurfti
upp og gera við. Kostnaður við
slíka leit, með mörgum mönn-
um í vinnu við uppgraftrarleit í
mörgum stöðum, en þá svo mik-
ill og óverjandi, að slíkt má ekki
óumtalað líðast. Sér hver heil-
vita maður hve mikið fjarmagn
og vinnukraftur sparaðist við að
geta gengið beint að hvern bil-
aðri vatnslögn, án víðtækra og
langdrægra uppgraftra út í blá-
inn, unz hin rétta lögn finnst
af hendingu.
FÚNU SLÖKKVILIÐSSLÖNG
URNAR og vatnslagnakortaleys
ið eru dýrir liðir og hættulegir
öryggi okkar Akureyrarborgará.
Og færi betur að úr yrði bætt
hið fyrsta“.
Ufaniandsflug Guii-
faxa í sumar.
FLUGFÉLAG ÍSLANDS hef
ur birt sumaráætlun sína í ut-
anlandsfluginu og gildir hún
frá 15. apríl.
Samkvæmt áætluninni á
Gullfaxi að fara til og frá Lon-
don alla þriðjudaga og til
Kaupmannahafnar alla laug-
ardaga, en koma þaðan aftur
á sunnudögum. Ráðgert er að
áætlunarferðir hefjist til Osló
18. maí og verði flogið þangað
hálfsmánaðarlega úr því, það
er annan hvern föstudag.