Tíminn - 15.01.1964, Qupperneq 8

Verkamanna-
féfagið Dagsbrún
TILLÖGUR
uppstillingarnefndar og trúnaðarrá'ðs um stjórn og
aðra trúnaðarmenn félagsins fyrir árið 1964 liggja
frammi í skrifstofu félagsins frá og með 16. þ.m.
Öðrum tillögum ber að SKÍla í skrifstofu Dags-
brúnar fyrir kl. 6 e.h. föstudaginn 17. þ.m., þar
sem stjórnarkjör á að fara fram 25. og 26. þ.m.
Athygli skal vakin á, að atk /æðisrétt og kjörgengi
hafa aðeins aðalfélagar, sem eru skuldlausir fyrir
árið 1963. Þeir sem enn skulda eru hvattir til að
greiða gjöld sín strax í skrifstofu félagsins.
Kjörstjórn Dagsbrúnar

FéElu dönsk*
um vel í geð
Námskeið til undirbúnings
atvinnuflugprófs
hefst þriðjudaginn 21. þ.m. i kennslustofu flug-
skólans Þyts á ReykjavíkurfJugveJli. — í fram-
haldi af þessu námskeiði verður haldið siglinga-
fræðinámskeið að hausti kjjnanda. Innritun dag-
lega kl. 9—5. — Sími 10880.
VeriíðarfóBk
Vertíðarfólk óskast, konut t!g karlar á komandi
vetrarvertíð — fæði, hús:;æði og vinna á sama
stað. 4
Upplysingar gefur Stefán R.mólfsson, símar 2042
og 2043, Vestmánnaeyjum
Fiskiðjan b f., Vestmannaeyjum
* SVEINN BJÖRNSSON og þrí',
ungir, danskir málarar héldu sam
sýnlngu í Charlottenborg 17. nóv.
tll 2. des. s. I. Þar voru 15 mál-
verk eftir Svein, og vlrSast þau
hafa falliS dönskum augum vel
í geS. Listgagnrýnandinn Jan
Zibrandtsen fer eftirfarandi viS-
urkenningarorSum um máiverk
hans í Berlingske Tidende 2. des.,
undir fyrirsögninni „íslenzkur
hæfileikamaSur":
„Á sýningu þessari verður mað-
ur fyrir mestum áhrifum af mál-
verkum Sveins Björnssonar. Þau
eru þrungin persónuleika málar-
ans. Hann segir kynjasögur af hin-
um furðulegu áhrifum náttúruun
ar í hinu fagra heimalandi sinu.
Fyrir hans tilstilli veitist okkur
það að fá að koma á álfafund, sem
haldinn er við útþaninn kónguló-
arvef. Það er málari, sem hefur
skapað bláu veruna með gullna
dýrðarbauginn. Þegar maður virð-
ir fyrir sér landslagsmyndina,
„Fyrsti snjórinn”, skilst manni, að
þarna er á ferð ungur málari,
sem eys af reynslu sinni sem lista-
cnaður. Hann hefur lært af lis‘
Kjarvals. í gegnum snjóinn ljóma
hinir rúbínrauðu og bláu litir
klettamyndanna með logandi
þrótti. Sá maður, sem hefur skap-
að „Rauðan fisk“ og „Bláan fisk“.
er maður draumsins, maður, sem
hlotið hefur ósvikið listaskyn í
vöggugjöf “-
ýk KAI FLOR seglr I Berllngske
Tidende þann 25. nóv.:
„Athyglisverðasta hæfileika sýn-
Bðrn
Unglingar, eía fu^lorðið fólk óskast til að
bera blatliti út í eftirtalin hverf* •
• LINDARGATf
© SKIPHOLT
Afgreiísla
Bankastræti 7 — Símar:
12323—18300
SVEINN BJÖRNSSON
ir Islendingurinn Sveinn Biörns-
son, sem sýnir þarna nokkrar risa-
andlitsmyndir, „Flöskusalann ‘, ea
andlit hans er málað með næst-
um krítargráuim litum og grófum
dráttum, og „Gamlan mann“, en
yfir honum hvílir næstum hfc'V'i-
legur blær vegna hins kraftalega
vaxtar og hins stríða og næstum
yfirlætislega yfirskeggs.
Málarinn býr óumdeilanlega yfir
ríku litaskyni, þótt litir hans kunni
að virðast helzt til óskýrir. Hinar
mörgu táknþrungnu myndir hans,
„Álfaskip“ og „Álfafundur" og
„Kóngulóarvefur", draga þó úr
frumleika listar hans, og virðast
þær helzt til greinilega vitna um
áhrif frá list Carl-Hennings.
Fram yfir slíkar myndir tekur
maður „Duimbungsdag á hafinu*',
en sú mynd ber vott um þekkingu
fslendingsins á sjómennskunni,
skipinu, sem ríkir á myndfletinum,
umvafið dökkum litum, aðeins upp
lýst af einstökum glórauðum lita-
deplum“.
HESTAR OG MENN
Hestamannaþáttur
Tíminn hefur orðið við þeim
tilmælum ýmissa lesenda sinna
um að taka upp sérstakan þátt,
sem að meginefni fjalli um
málefni hestamanna og félags-
starfsemi þeirra. Þessum þætti
verður ætlað rúm í blaðinu
pg birtist fyrst um sinn a.
m. k. annan hvorn miðvikudag.
Ætlazt er til, að á þessum vett-
vangi geti hestamenn og hesta-
unnendur komið á framfæri
því, sem þeir telja mestu varða
um þessi áhugamál sln og fé-
lagslega starfsemi.
Hestatnennska er nú orðin
svo snar þáttur í þjóðlífi voru,
að vert er að veita henni nokk-
urn atbeina á breiðari grund-
velli en verið hefur. — Að
vísu hafa hestamannafélögin nú
sitt eigið málgagn, þar sem er
„Hesturinn okkar“, en hvort
tveggja er, að það blað nær
ekki enn til eins margra og
vera skyidi og svo er efni þess
þeim takmörkum bundið, að
þar er ekki hægt að koma á
framfæri öllu því, sem æskilegt
væri, þessum málum viðkom-
andi. — Að sjálfsögðu er ekki
ætlazt til að það efni, sem bet-
ur á heima í „Hestinum ökkar’
komi í þessum Tima-þáttum
heldur vnrtri nér um að ræða
eins konar útfærslu á þeim tak
markaða vettvangi, sem við
höfum haft til umráða hingað
til.
í þessu sambandi vil ég
beina þeim tilmælum til sam-
herjanna innan hestamannafé-
laganna, að þeir veiti aðstoð
sína til að gera þennan þátt
svo úr garði, að betur sé af
stað farið með hann en heima
setið. En það gera þeir bezt
með því að senda þættinum
eitthvert „innlegg" um hin sam
eiginlegu áhugamál okkar,
fréttir af félagslífi og fram-
kvæmdum hinna einstöku fé-
laga og annað það helzta, sem
máli þykir skipta hverju sinni.
Guðm- Þorláksson,
Seljabrekku.
Formannaskipti í L. H.
Á síðasta ársþingi Landssam
bands hestamannafélaga, sem
haldið var í nóvember s. 1.,
varð sú breyting á stjórn sam-
bandsins, að Steinþór Gests-
son á Hæli lét af formennsku,
en Einar G. E. Sæmundsen
skógarvörður var kosinn í
hans stað.
Steinþór Gestsson hefur ver-
ið formaður sambandsins í full
13 ár við almennar vinsældir
og vaxandi álit allra, sem hann
átti einhver samskipti við. Und
ir forsæti Steinþórs hefur L-H.
mótazt og eflzt að miklum
mun og er nú sýnt, að þessi
félagssamtök eiga mikilsverðu
hlutverki að gegna í þjóðlífi
voru á komandi tímum. —-
Stjóm L. H. hefur jafnan ver-
ið skipuð ágætum mönnum,
sem Lagt hafa sig alla fram við
úrlausn þeirra mála, sem verið
hafa á dagskrá hverju sinni. En
þótt margt hafi þar verið vel
gert, hygg ég að allir séu sam-
mála um, að hlutur Steinþórs
sé þar mestur og beztur.
Um hinn nýja formann L. H.
er óþarft að fjölyrða. Hann er
svo landskunnur maður, að
nóg er að nefna nafnið eitt. —
Því jnun almennt fagnað meðal
hestamanna, að Einar skuli
hafa fengízt til að takast þetta
starf á hendur og hugsa gott
til forystu hans. — Sæti Stein-
þórs er að vísu vandfyllt, en
Einari er trúandi til að skipa
það með fullum sóma. — G.Þ.
Hrossunum fækkar
Enn fækkar hrossum á landi
hér og hefur svo verið síðustu
árin. Tvær meginorsakir munu
hér mestu valda: önnur breytt-
ir búskaparhættir vegna vél-
væðingarinnar og hin mikill
áróður af ýmsum málsmetandi
mönnum fyrir fækkun hross-
anna. — Sá áróður hefur að
surnu leyti verið réttmætur en
einnig stundum öfgakenndur
og ósanngjarn. Þetta hvort
tveggja — vélvæðingin og áróð
urinn — hefur aðallega valdið
því, að hrossunum hefur fækk-
að um meir en helming frá því
þau voru í hámarki 1943, en
þá var hrossafjöldinn talinn

EINAR G. E. SÆMUNDSEN
STEINÞÓR GESTSSON
vera um 62 þúsund. Síðan hef-
ur þeim farið fækkandi ár frá
ári og eru nú 3Í) þúsundir.
Um þessa hrossafækkun er
yfirleitt ekki nema gott að
segja, því að þau voru víða orð-
in of mörg. En hér held ég að
við ættum að staldra við og at-
huga hvort hyggilegt sé að
fækka þeim meira en orðið er.
Þessi hrossastofn (30 þús.) er
ekki meiri en svo, að hæfilegt
getur talizt til viðhalds og sölu
á þeim mörkuðum, sem nú eru
fyrir hendi.
Undanfarin ár hefur verið
nokkur sala á hestum til út-
landa og verð þeirra allsæmi-
legt. Vitanlegt er, að þennan
útflutning má auka. jafnvel að
verulegum mun, ef fullnægt er
þeim skilyrðum, sem sett eru
af hálfu kaupenda.
Halldór Pálsson, búnaðar
málastjóri, gat þess m. a. í ára
mótayfirliti sínu um landbún
aðinn, að eftirspurn eftir ís
lenzkum hestum færi vaxandi
í Þýzkalandi og þangað mætti
selja árlega mun fleiri hesta
en gert hefur verið, ef hestarn-
ir væru þægilega viljugir, vel
tamdir og hrekkjalausir. Og
fyrir slíka hesta fengist gott
verð.
Líkindi eru fyrir því, að víð-
ar en í Þýzkalandi megi afla
markaða fyrir íslenzka hesta
og mun það nú vera í athugun
J
8
TÍMINN, mlðvikudaginn 15. janúar 1964 —
/