Alþýðublaðið - 20.01.1952, Side 4

AB-AIþýðublaðíð
20. janúar 1952.
Afvinnuleysið og bæjaríhaldið
ÞAÐ VIRÐIST SVO af
fregnum blaðanna af síðasta
hæjarstjórnarfundi, sem íhald
ið með borgarstjórann í broddi
fylkingar sjái sér ekki fært
að verja einum eyri af fé bæj
arins til að bæta úr þeirri
neyð, sem atvinnuleysið er að
leiða inn á mörg hundruð al-
þýðuheimili í bænum. Að vísu
er ætlunin að taka 40—50
menn í vinnu við að leggja
vatnsleiðslur í smáíbúðar-
hverfið, enda væri það ólíkt
íhaldínu, ef skjólstæðingar
þess í Óðni fengju ekki örlít
inn bita til að veifa framan í
verkamenn fyrir Dagsbrúnar
kosninguna. En þessari rausn
arlegu ráðstöfun fylgir sá
galli, að bæjarvinnan á að
minnka sem þessu nemur síð
ar á árinu, svo að atvinnuaukn
ing reykvískra verkamanna
verður nákvæmlega engin. I-
haldið er enn einu sinni að-
eins að nota fé borgaranna til
pólitískra blekkinga.
Ástæðan'til þess, að ekki má
verja einum eyri til þess að
bæta úr sárustu neyð hinna
atvinnulausu er sú, að fjár-
hagsáætlun bæjarins verður
að standast, að því er borgar-
stjórinn lýsir yfir. Þessi fjár
hagsáætlun gerir ráð fyrir, að
bærinn hafi í tekjur á þessu
ári 94.081.000 króna; en af
þeirri upphæð sá íhaldið ekki
ástæðu til að verja einum eyri
til atvinnuaukningar og það
felldi eðfc. vísaði frá tillögum
alþýðuflokksmanna um slíkt
framlag. Þó hiaut það að
vera hverjum manni ljóst í
desembermánuði, að hér
mundi verða stórfellt atvinnu
leysi eftir nýárið. Það var því
knýjandi nauðsyn að gera ráð
fyrir slíku framiagi, eins og
jafnan var gert fyrir stríð,
enda þótt atvinnuleysi væri þá
aldrei líkt því eins mikið og
það er nú. íhaldið eitt er á
annarri skoðun í þessu máli.
Gunnar Thoroddsen borgar-
stjóri slær úr og í um þetta í
ræðum sínum, en dregur all
ar aðgerðir, sem nokkru gætu
breytt, á langinn eða hummar
þær fram af sér.
Það er venjulega viðkvæði
íhaldsins, þegar um atvinnu-
ieysið er rætt, að þetta sé tíð
arfari, aflabresti éða einhverju
slíku að kenna, og borgarstjór
inn heldur sýnilega, að það
muni fylla potta hinna at-
vinnulausu eða hita hús
þeirra, að þeir séu minntir á
vinnu, sem ef til vill verður
næsta vor og sumar. Nei, þess
ir fínu menn hafa sýnilega
litla hugmynd um það, hvað
það er að ganga um atvinnu-
laus vikum og mánuðum sam
an.
Reykjavíkurbær hefur marg
víslegar framkvæmdir með
höndum og þarf mörg verk að
láta vinna. Samt ber borgar
stjórinn því við, að ekki séu
til verkefni fyrir verkamenn
hjá bænum, nema þetta eina
í smáíbúðahverfinu.
Þó blasir sú staðreynd við
hverjum manni í þessum bæ,
að götur bæjarins hafa verið
illfærar fyrir snjó. Jafn að-
kallandi verkefni og þetta er
látið hálfunnið á sama tíma
sem hundruð verkamanna eru
atvinnulausir á eyrinni! Ætli
200 verkamenn eða svo myndu '
ekki taka fegins hendi snjó
hreinsun í nokkra daga? Og
ætli vörubílstjórarnir gætu
ekki annað slíkj verki? Og
skyldi umferðin í bænum ekki
taka því með þökkum, að göt
urnar yrðu rýmdar? Skyldu
fótgangandi bæiarbúar ekki
fagna því, ef klakahellurnar
yrðu brotnar af gangstéttum
miðbæjarins og slysahætta ör
lítið minnkuð?
Atvinnunefnd fulltrúaráðs
verkalýðsfélaganna gekk á
fund bæjarráðs sl. þriðjudag
og ræddi þessi mál við ráðið.
Borgarstjóri hafði þá orð á
að bæjarráð kæmi saman
næsta dag og ræddi atvinnu-
leysismálin. Sá fundur var
hins vegar aldrei haldinn, en
í þess stað hélt borgarstjóri
bæjarráðsfund um bílastyrki
embættismannanna, og var
helzt á honum að heyra, að
athuga bæri, hvort styrkirnir
ættu ekki að hækka! En að
verja einum eyri til að vinna
gegn atvinnuleysinu, — það
kemur ekki til mála!
íhaldið er sjálfu sér líkt í
atvinnuleysismálunum. Það
ætlar sér að dotta 1 skamm-
deginu án þess að grípa til
nokkurra raunhæfra ráðstaf-
ana gegn versta böli reyk-
vískrar alþýðu!
Hækkun framfærslukostnaðarins í Yestur-Evrópu á árunum 1948—1951.
Faslefpaep
til bæjarsjóðs Reykjavíkur féllu í gjalddaga 2. þ. mán.
Gjaldseðlar hafa verið sendir eigendum og og fór-
dáðamönnum allra gjaldskyldra eigna, en reynslan hef-
ur jafnan orðið sú, að allmargir seðlar koma ekki í
hendur réttum aðilum, einkum reikningar um gjöld
af óbyggðum lóðum.
Gjaldendum í Langholts- og Laugarásbyggð er bent
á að greiða fasteignagjöldin til Útibús Landsbankans,
Langholtsvegi 43. Opið virka daga kl. 10—12 og 4—7,
nema laugardaga kl. 10—12 og 1—3.
SKRIFSTOFA BORGARSTJÓRA.
AB AlþýðublaSiS. Útgefandi: Alþýðuflokkurinn. Ritstjóri: Stefán Pjetursson.
Auglýsingastjóri: Emma Möller. — Eitstjómarsimar: 4901 og 4902. _Auglýsinga-
sími: 4906. — Afgreiðslusími: 4900. — Aiþýðuprentsmiðjan, Hverlisgötu 8—10.
AB 4
TÍMARITIÐ „EUROPEAN
REVIEW“, sem gefið er út á
tveimur tungumálum, i London
og Paris, til stuðnings við Ev-
rópuhreyfinguna, birti í desem
ber athyglisverða línuritamynd
af vexti dýrtíðarinnar eða
hækkun framfærslukostnaðar-
ins í 16 Vestur-Evrópulöndum
og í Bandaríkjum Norður-Ame
ríku á árunum 1948—1951, að
báðum meðtöldum. Þykir AB
rétt, að láta þessa fróðlegu línu
ritamynd koma fyrir augu les-
enda sinna og birtir hana því
hér með.
Eins og myndin ber með sér,
eru línuritin jafnmörg og iönd-
in, og sýna þau breytingarnar
á framfærslukostnaðinum í
hverju þeirra síðan 1943; en
það ár er framíærslukostnaður
inn settur 100.
Ef miðað er við 1948 hefur
Austurríkii (Austria), eins og
myndin sjmir, metið í hækkun
framfærslukostnaðarins, sem á
fjórum árum hefur hækkað
þar um 100% <eða ur 100 upp
í 200. En þar næst hefur hækk
un framfærslukostnaðarins orð
ið mest á þessum fjórum árum
á íslandi (Iceland). En séu að-
eins tvö síðustu árin tekin,
1950 og 1951, þá hefur ísiand
dýrtíðarmetið, því að á þeim
árum hefur framfærslukostnað-
urinn hækkað hér úr rúmlega
100 upp í rúmlega 100 eSn um
60%, en í Austurríki á sömu
árum ekki nema úr 150 upp í
200, eða um 33 %.
Það er athyglisvert víð línu-
ritið af hækkun frarnfærslu-
kostnaðarins á íslandi, að hann
hækkar svo að segja ekki neitt
á árunum 1948—',949, enda
var dýrtíðinni þá haldið í skefj
um af stjórn Stefáns Jóh. Stef-
ánssonar með niðurgreiðslti á
Útsöluverði ýmissa nauðsynja
og öðrum ráðstöfunum. En
um áramótin 1949—1950, þeg-
ar sú stjórn var farin frá, og
breytt var um stjórnarstefnu,
tók dýrtíðin aftur að vaxa og
framfærslukostnaðurinn • o
hækka, eins og myndin sýnir,
og þá hraðar og gífurlegar en
í nokkru öðru Vestur-Evrópu-
landi.
Nokkur hækkun hefur orðið
á framxærslukostnaðinum í
Danmörku (Benmark;, Noregi
(Norway) og Svíþjóð (Swed-
en), í Danmörku rúmlega 20%
og í Noregi um 25%, áðallegn
á árunum 1950—1951 í báðum
löndum, og í Svíþjóð rúmlega
20%, aðallega á einu ári, 1951.
Nokkur hækkun hefur einnig
orðið á Bretlandi (U. K. þ. e.
United Kingdom), bó hægari en
á Norðurlöndum og ekki eins
mikil og þar. Ört vaxandi dýr-
tíð hefur aftur á móti verið á
Frakklandi (France) og Grikk
landi (Greece), þó að hvorugt
þeirra landa komizt neitt ná-
lægt dýrtíðarmeti íslands, síðan
íhaldsstjórnin tók við hér fyrir
tveimur árum.
Unglingar 18-22
ára fíerskyfdir á
Vesfur-Þýzkatandi
BONNSTJORNIN tilkynnll
í gær, að allir ungíingar á Vest
ur-Þýzkalandi 18—22 ára verði
kvaddir til herbjónustu.
Þessir æskumenn munu þó
ekki allir hljóta hernaðarlega
þjálfun, heldur aðeins þær 300
þúsundir, sem Vestur-Þýzka-
land á að leggja hinum fyrir-
hugaða Evrópuher til. Þær
verða valdar úr öllum hinum
skrásettu.