Alþýðublaðið - 17.02.1952, Blaðsíða 6

s
s
s
S'
s
s
s
s
s
V
S“
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
s
s
s'
s
s
5
s
s
s-
s
s
s
s
S
s
s
s'
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
s
s
s-
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
S '
s
V
s
s
s
s
s
s
s-
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s.
s
s
s
s
s
s
s
V’
V
s
s
s
V
s
s
s
s
AB
inn í hvert hús.)
Köid borð og
heitur veizíu-
matur.
Siid & Fiskur.
Annast ailar teg-s
undir rafiagna. ^
Viðhald raílagna. ^
ViðgerSir á heimilis- ^
taekjnm og óðrum ^
rafvélum. ^
Raftækjavinnustofa S
Siguroddur Magnússon •
TT_*-1 n J
s
___s
FramhaSdssagan 23——Agatha Christie:
Morðgátan á Höfða
Ur&arstíg 10.
Sími 80729
Ora-viðgerðir.
s
s
Fljót og góS afgreiðsla. S
GUÐL. JGÍSLASON, V
Laugavegi 63, b
sími 81218. S
se ndih íi asf öði n
hefur afgreiðslu í
BæjarS
bílastöðinni í Aðalstræti
.S
16.
Sími 1395.
S
s
Minningarspjöld s
dvalarheimilis aldraðra sjó^
manna fást á eftirtóldum^
stöðum í Reykjavík: Skrif-b
stofu Sjómannadagsráðs^
Grófin 1 (gaigið inn frá)
Tryggvagötu) sími '80788, ^
skrifstofu Sjómannafélags)
Reykjavíkur, _Iverf teötu S
8—10, VeiðafæraverzluninS
Verðandi, MjólkurfélagshúsS
inu, Verzluninni LaugateigS
ur, Laugateig 24, bókaverzlS
uninni Fróði Leifsgötu 4,S
tóbaksverzluninni Boston, S
Laugaveg 8 og Nesbúðinni, S
Nesveg 39. — í Hafnarfirði S
hjá V. Long. S
--------------------s
Minningarspjöld J
Barnaspítalasjóðs HringsinsS
eru afgreidd í Hannyrða-S
verzl. Refill, Aðalstræti 12. S
(áður verzl. Aug. SvendS
sen), í Bókabúð Austurbæj S
ar, Laugav. 34, Holts-Apó-S
teki, Langhuitsvegi 84, S
Verzl. Álfabrekk’i við Suð- S
urlandsbraut og Þorsteins*S
búð, Snorrabraut 61. S
Minningarspjöld s
Krabbameins- $
félagsins s
fást í Verzl. Remedía, Aust)
urstræti 6 og
Elliheimilisins.
skrifstofu
flókna og óvenjulega lagamál,
eins og þér munuð fara nærri
um.“
Þá var það, að Karl Vyse
spurði Poirot, hver hefði ráð-
lagt honum að leita til sín um
aðstoð.
„Ungfrú Buckley," svaraði
Poirot umsvifalaust. „Hún er
frænka yðar; er ekki svo?
Heillandi stúlka. Ég ympraði
eitthvað á því, að ég ætti í
vandræðum með þetta, og hún
ráðlagði mér undir eins að leita
til yðar. Ég kom hingað á laug-
ardagsmorguninn, — um hálf-
tólfieytið —, en þér voruð ekki
við þá.“
„Nei; ég man að ég fór
snemma héðan á laugardags-
morguninn.“
„Ungfrúnni, frænku yðar,
hlýtur að finnast mjög ein-
manalegt í þessu stóra, gamla
húsi. Hú dvelst þar svo að segja
ein síns liðs; er ekki svo?“
„Jú; rétt er það.“
„Segið mér eitt, herra mála-
færslumaður; — getur það hent
sig, að sú eign sé til sölu?“
„Það held ég ekki.“
„Ég skal segja yður eitt
herra málaflutningsmaður, að
ég spyr ekki aðeins fyrir for—
vitnis sakir. Ég vildi nefnilega
sjálfur gjarna kaupa slíkt hús.
Ég kann svo einstaklega vel
við loftslagið hérna. Satt er
það að vísu, að húsið er hrör-
legt og í niðurníðslu; enda
skilst mér, að eigendurnir hafi
ekki haft mikið fé handa á
milli til þess að kosta viðhald-
ið. Og þegar tekið er tillit til
allra aðstæðna, væri þá ekki
hugsanlegt, að ungfrúin vildi
selja eignina, ef henni byðist
gott verð?“
„Ekki tel ég til þess neinar
minnstu líkur," svaraði mála-
færslumaðurinn og hristi höf-
uðið. „Frænka mín hefur tekið
tryggð við húsið og umhverf-
ið. Ég hygg áreiðanlegt, að hún
vildi ekki fyrir nokkurn mun
selja það. Þetta er ættaróðal.
sjáð þér til . . . . “
„Já; ég skil það.“
„Það er með öllu útilokað.
Ég þekki frænku mína. Hún
hefur tekið ástfóstri við þann
stað.“
Að nokkurri stundu liðinni
AuglýsiS í AB
Smurt brauð
og snittur.
Nestispakkar.
Ódýrast og bezt. Vin-;
samlegast pnntið með?
fyrirvara. ^
MATBARINN ?
Lækjargötu 6. •
Sími 80340. ?
Smurt brauð.
Snittur.
Til í búðinni alian daginn.
Komið og veljið eða símið.
SileS 8d Fiskur.
——------------------s
Guðmundur j
Benjamínsson s
klæðskerameistari S
Snorrabraut 42. S
ENSK FATAEFNI * S
nýkomin. S
1. fiokks vinna. )
Sanngjarnt verð. S
vorum við aftur staddir á
strætum úti.
„Jæja, vinur minn,“ mælti
Poirot. „Hvernig leizt þér svo
á þennan herra Vyse?“
Ég dró við mig svarið.
„Mér leizt hann mjög frá-
hrindandi persóna,“ sagði ég
loks. „Með afbrigðum fráhrind-
andi persóna.“
„Og ekki neitt sérstaklega
áhrifasterk persóna; fannst þér
það?“
„Nei, síður en svo. Einn af
þessum mönnum, sem maður
þekkir ekki aftur, þegar mað-
ur sér þá næst. Sannkallað
miðlungsmenni.“
„Það er að minnsta kosti
ekkert sérstakt athyglisvert
við framkomu hans. Tókst þú
eftir nokkru athyglisverðu,
sem fram kom í samtali okk-
__.O <í
ar:
„Já,“ mælti ég, og heldur
seinlega. „Hann virtist vera
því ákaflega mótfallinn, að
Höfðaeignin yrði seld.“
„Öldungis rétt. Mundir þú
telja, að ungfrúin, — eftir því
sem við bezt vitum, — hefði
tekið slíku ástfóstri við Höfð-
ann, að það væri óhugsanlegt
með öllu, að hún fengist til að
selja hann?“
„Ég myndi telja það mjög
sterkt til orða tekið.“
„Já, einmitt. Og Karl Vyse
málafærslumaður mun ekki
hneigður fyrir að taka sterkt til
orða. Hann hagar orðum sínum
venjulega þannig, að fremur
má telja, að hann kveði helzt
til gætilega að orði en hitt.
Samt segir hann, að ungfrúin
hafi tekið svo miklu ástfóstri
við þetta ættaróðal, að óhugs-
andi sé, að hún fáist til þess að
selja það.“
„Slíkt var að minnsta kosti
ekki á henni að heyra í morg-
un. Þá talaði hún mjög rólega
og skynsamlega um það mál.
Henni þykir að vísu mjög vænt
um staðinn; enda væri annað
óeðlilegt, — en heldur ekkert
fram yfir það.“
„Þá hlýtur annað hvort
þeirra að halla réttu máli,“
sagði Poirot, þungt hugsi.
„Karl Vyse er ekki þannig
maður, að hann sé líklegur til
að fara með staðlausa stafi.“
„Og slíkt er alltaf mikill
styrkur manni, ef hann telur
sig þurfa að Ijúga á annað
borð,“ svaraði Poirot enn. „Já,
það vantar ekki, að hann beri
sama sakleysissvipinn og Georg
sálugi Washington. Var það
ekki eitthvað fleira, sem þú
veittir athygli ....?::
„Nei; — ekki það ég man.“
„Hann var ekki staddur í
skrifstofu sinni á þeim tíma,
sem kúlunni var skotið í gisti-
hússgarðinum .... “
Sjöundi kafli:
HARMLEIKURINN
Niek var fyrsta manneskjan,
sem við sáum, þegar við kom-
um að Höfða um kvöldið. Hún
sveif léttum skrefum um and-
dyrið, sveipuð greiðsluslopp,
skreyttum drekamyndum.
„Ó, eruð það bara þið?“ sagði
hún.
„Ungfrú, — það hryggir mig
-. . . “ sagði Poirot.
„Fyrirgefið. Ég veit, að þetta
var ókurteisi. En, sjáið þið til,
— ég er að bíða eftir því, að
þeir sendi mér nýja kjólinn
minn. Þessir svikarar lofuðu
því statt og stöðugt, að hann
skyldi vera kominn í tæka
tíð.“
„Ó, afsakið; fyrst málið
snertir klæðnaðinn, þá er þetta
afsakanlegt." Þið ætlið vitan-
lega að stíga dans, þegar flug-
eldasýningunni er lokið; eða er
þess ekki rétt til getið?“
,,Jú; við förum og fáum okk-
ur snúning á eftir. Svo er að
minnsta kosti ráð fyrir gert.“
Hún lækkaði skyndilega
röddina. Á næstu andrá fór
hún að hlæjá.
„Aldrei að gefast upp. Það
er mitt kjörorð. Ef maður gerir
ekki ráð fyrir neinum örðug-
leikum, þá mæta þeir manni
heldur ekki. Ég er fullkomlega
taugastyrk í kvöld. Og í kvöld
ætla ég svo sannarlega að
skemmta mér.“
Fótatak heyrðist uppi í stig-
anum. Nick leit um öxl.
„Ó, þarná kemurðu þá,
Maggie. Þetta eru þorpararnir,
sem hafa tekið að sér að verja
mig fyrir launmorðingjunum.
Vísaðu þeim inn í setustofuna,
Uppbðð
Opinbert uppboð verður
haldið hjá áhaldahúsi
bæjarins við Skúlatún,
föstudaginn 22. þ. m., kl.
1,30 e. h. og verða þar
seldar eftirtaldar þifreið
ar eftir kröfu tollstjór
ans í Reykjavík, bæjar
gjaldkerans í Reykjavík
o. fl.:
R 38; R 107: R 129; R
674; R 1072; R 1144; R
1537; R 1770; R 2011; R
2145; R 2156; R 2386; R
3098; R 3673; R 3764; R
3098; R 367°, R 3764; R
4000; R 4274; R 4447; R
4465; R 4544; R 5388; R
5834; R 6106 og R 6148.
Greiðsla fari fram við
hamarshögg.
Borgarfógetinn í Reykjavík.
„PROMETHEUS“
S
s
s
s
s
þýzku S
eru komin aftur. S
S
j hraðstraujámin
) Véla- og raftækjaverzlunin ^
S Bankastræti 10. Sími 6456.)
Tryggvag. 23. Sími 81279.)
S
Myndcisaga barnanna:
Túskiiasninn
Samúðarkori i
Slysavarnafélags fslands:
kaupa flestir. Fást hjá;
slysavarnadeildum um ■
land allt. í Rvík í hann-:
yrðaverzluninni, Banka-;
stræti 6, Verzl. Gunnþór- ■
unnar Halldórsd. og skrif-j
stofu félagsins, Grófin 1.;
Afgreidd í síma 4897. — ■
Heitið á slysavarnafélagið.:
Það bregst ekki. ■
Skátadrengurinn hélt beina
leið inn í skrifstofu jólasveins-
ins og skýrði fyrir honum,
hvers vegna hann væri kominn
með Bangsa. „Sæll Bangsi!“
sagði gamli maðurinn vingjarn
lega. „Átt þú þennan asna?
Hvernig lætur þú hann
stökkva? Skátinn sagði mér, að
hann gæti stokkið.“ Það hýrn-
aði yfir Bangsa, er hann sá
asnann sinn. „Ég veit ekkert,
hvernig hann fer að því,“ svar-
aði Bangsi.
Bangsi sagði svo jólasvein-
inum alla söguna um asnann.
Hann sagði, að asninn virtist
helzt stökkva, þegar bezt væri,
að hann stæði alveg kyrr. Ann-
ars væri hann hálf óþekkur og
hefði hvað eftir annað reynt
að strjúka eitthvað út í busk-
ann. Meðan Bangsi talaði,
horfði hann til skiptis á jóla-
sveininn og asnann; en allt í
einu stökk asninn hátt upp í
loftið.
„Hann getur þá stokkið!“
sagði jólasveínninn hissa. En
asninn hreyfði sig’ ekki eftir
þetta, og jólasveinninn varð
fyrir vonbrigðum aftur. Hann
sagðist ekki vilja gefa börnum
slíkt leikfang og bað Bangsa
að fara með asnann með sér
heim. Svo fylgdi hann strák-
unum út og sagði skátadrengn-
um að flytjá Bangsa heim í
flugvélinni. Svo kvöddu þeir
Sveinka og lögðu af stað.
Skíðafólk.
Skíðaferðir á sunnud. kl. 10
og 13 að Hamrahlíð, Lögbergi
og ef til vill fyrir Kollafjörð.
Burtf erðarst'’ðir:
Félagsheim)ili KR (15 mín.
fyrir augl. tíma). Horn Hofs
vallag. og Hringbr.i .itar (10 mín
fyrir augl. tíma) Skátaheimilið
Afgreiðslan Am.rnannsstíg 1,
sími 4955.
Skíðaféiögin.

AB 6