Alþýðublaðið - 09.04.1952, Side 6

Alþýðublaðið - 09.04.1952, Side 6
'Framhatdssagam 67 Agatha Christie: atan a Frú DárítSw k jJaltaeinut: Á 4-NDLEGUM VETTV'AA’GI. Aldrei get ég skilið í því ióiki, «em sí og æ er að skammast og mögla út af öllum sköpuðum <og ósköpuðum hlutum, og þó al veg sérstaklega ef Sambandið á hlut að máli. Það er með bless að Sambandið alveg eins og euma menn, þegar þeir eru tekn ,ir fyrir og .fólk fer að lasta þá, að þá er ekkert gott í fari Jþeirrra, jafnvel þótt þetta séu vönduðustu og ber.tu menn, ef til viil oft.miklu befri en þeir, .sem almannarómur hefur ekkert \úð að athuga_ Það er reglulega Ijótt að taka menn svona fyrir og það er líka regiulega ljótt að taka fyrirtæki eins og Sam bandið svona fyrir, og mér finnst-það bara blettur á Mánu dagsblaðinu hvernig það lætur með Sambandið. Ég ætla bara að taka hériTa eítt dæmi til þess að . sý.na hvernig allt.er -notað og öllu /angsnúið í sambaudi við Sam bandið. Fyrst er það h.und- skammað fyrir að ílytja kjöt út úx landinu, svo að nú sé að .verða hér kjötlaust; síðan er það skammað fyrir að flytj.a ekki smjörið út úr landinu,.og nú sé hér ofmikið af smjöri! Svona er nú samræmið, -þegar Sam- bandið er annars ve-gar. Það má ekki geyma það í iandinu! Sönnunin er sú, að það eru viss öfl eða vissir menn, sem einhverra hluta vegna hund- elta Sambandið og forstjóra þess. Ég skal náttúrlega ekki fullyrða að það sé alveg að ósekju; við vitum ósköp vel, að alltaf má eitthvað að öllu og ölliun íinna. En alveg, er ég hins vegar viss um það, að það er ekki meiri ástæða til að vera alltaí að níða Sambandið og Vilhjálm, heldur en -bara hvað og hvern sem er! Og það er núna fyrst, sem ég held að ég skilji hvað veldur; það eru sum ir menn; sem eru logandi hræddir við að Vilhjálmur Þór verði boðinn fram rem forseti, ©g það vilja þeir ekki. Ég segi fyrir mig, að ég myndi ekki hika við að kjósa hann, bara fyrst og íremst íyrir þá sök hvernig Mánudagsblaðið fer með hann ©g reynir að níða hann niður. Mér finnst hann eiga fullan rétt á því, að þjóðin sýni hvers hún inetur Mánudagsblaöið. En ar.nars er það eins og ég hef einhvers staðar lesið, það er einkennilegt hve hijótt er um þessar forsetakosnmgar. Það er eíns og ekkert megi á það minn ast. Ég veit ekki hvers vegna. jlödd fóiksins er þögr.uð og þar með búið. Hvers vegna má ekki ræða urn þetta eins og aðrar kosningar. Jæja, — í andlegum friði!! Etóríður Dulheims. AB inn í hvert hús * ekki neina ástæðu því til fyrir- stöðu, að för mín hefði mátt dragast í nokkra daga. Ég hef ekki tíma til að skriía meira að sinni. Við ætlum i tedrykkjuboð hjá nágrönnun- um, áströlsku hjónunum, sem i tekið hafa ráðsmannsbústaðinn á leigu. Nick segir þau vera indæl.is manneskjur, er ekki sem skemmtilegust. Prú Rice og Lazarus koma hingað til dvalar. Hann er listaverkasali. Ég legg þetfa bréf í póstkass- ann hérna við hliðið, og þá á það að komast til skila. Ef til vill skrifa ég ykkur lengra bréf á morgun. Ykkar elskand. idóttir. Maggie. P.S. Nick fullyrðir, að hún hafi haft góða og gilda ástæðu til að biðja mig um að koma þegar í stað. Hún kveðst .ætla að segja mér hana, þegar við komum heim aftur frá Croíts- hjónunum. Hún er næsta ein- kennileg í framkpmu og eins og hún geti ekki fest hugann við neitt. — Maggie." „Rödd hinnar framliðnu,“ mælti Poirot. lágt og innilega. „Og. hún getur ekki frætt okk- ur um neitt, er að gagni má koma.‘‘ „Póstkassinn við hliðið,“ varð mér að orði. „Það er þar, sem Croft kveðst hafa látið bréfið með erfðaskránni.“ „Já, hann segir það. En ég efast um að hann segi það satt. Já, það geri ég óneitaulega.“ „Annars er ekkert markvert í þessum bréfum, sem þér hafa 1 borizt?“ spurði ég. „Ekki vitund. Það eru mér sár vonbrigði, Hastings. Ég paufast þetta í myrkrinu. Enn er hvergi glætu að sjá; ekki glætu...... Ekkert, sem hægt er að henda reiður á.“ Símahringing kvað við um leið og hann var að sleppa orð- inu. Hann reis á fætur, gekk að símanum og svaraði. Á næsta vetfangi gerbreytt- ist svipur hans. Hann varð á- kaflega íbygginn, en mér duld- ist samt ekki,. að símtalið fyllti hug hans undrun og eftirvænt- ingu. Ekki gat ég neitt ráðið í efni viðtalsins af orðum hans. Hann gerði ýmist að segja já eða nei, eða önnur eins atkvæðis orð, sem ekkert var á að græða. Um leið og samtalinu lauk, hengdi hann talnemann á tæk- ið, kom til mín og augu hans skinu af undrun. „Vinur kær,“ sagði hann; „hvað sagði ég? Nú er að kom- ,ast skriður á málið ....“ „Hyað fréttirðu svo mark- vert?‘‘ spurði ég. ,,Ég átti tal við Karl Vyse málafærslumann. .Hann til- kynnti mér, að snemma í morg un hefði sér borizt hin týnda erfðaskrá ungfrú Nick. i pósti.. Erfðaskráin sé undirrituð.nafni hennar og dagsett þann 25. febrúar síðast liðinn.“ „Hvað segirðu? .... Erfða- skráin komin fram?“ „Það ber ekki á öðru.“ „Og barst í pósti?“ „Já; á réttu andartaki. Það er nú það.“ ..Heldurðu að hann segi þett.a satt?“ ,,Eða held ég, að erfðaskráin hafi alltaf legið hjá honurn? |Það er það, sem þú raunver.u- , lega meinar með spurníngunni. O-jæja; allt er þetta nú dálítíð .einkennilegt. En eitt verður þó ekki hrakið. Ég sagði þér, að ’ við dauða ungfrú Nick myndi . eitthvað koma í ljós, sem máli skipti; og það hefur svo sann- arlega reynzt rétt til getið.“ | „Stórfurðulegt,1' varð mér að orði. „Já; þú hefur á réttu að | standa. Ég geri ráð fyrir, að nú jkomi það á daginn, að frú Rice sé svo gott sem einkaerfingi i ungfrúarínnar.“ „Herra Vyse sagði ekkert um það. Ekkert um nein ákvæði erfðaskrárinnar. Honum brást ekki formfestan, fremur en endranær. Enginn vafi virðist samt geta leikið á því, að þarna sé um einu og sömu erfða- skrána að ræða. Hann kveður Elínu og mann hennar hafa ritað undir hana sem vitund- arvotta.11 „Og enn ber allt að sama brunni. Böndin berast að fmú Rice .... “ „Ráðgátan, kunningi; ráð- gátan.“ „Fállegt kvenmannsnafn, Fredericia Rice,“ varð mér að orði. „Það er að minnsta kosti failegra heldur en nafnstytt- ingin, sem vinir . hennar hafa sæmt hsfa, Freddie. Það er lágkúrulega hversdagslegt. — Freddie? — það hæfir ekki ungri konu.“ Og Poirot gretti sig- „Það er ekki svo auðvelt að, stytta það nafn á annan hátt,“ syaraði ég. „Öðru máli gegnir með nafn eins og Magdalena." .;Satt, er það. Jæja, Hastings minn. Líður þér ekki betur nú? Nú er skriður að komast á þetta allt sama.n.“ „Jú; ,vitanlega líður mér bet- ur. Segðu mér eitt; — bjóst þú við því, að einmitt þetta myndi ,gerast?“ „Nei, ó-nei. Ekki beinlínis. Eiginlega hafði ég ekki gert mér neitt ák%'eðið í hugarlund hvað það snerti. Ég sagði sem svo við sjálfan mig, að hvað svo sem gerðist í þessu sam- þandi, hlyti það að verða tií þess að auðvelda ráðningu gát- unnar.“ „Já, %dtanlega,“ svaraði ég í víðurkenningartón. „Hvað var það nú aftur, sem ég ætlaði að fara að vekja máls á, einmitt þegar síminn hringdi?" tautaði Poirot. „Ó-já; það var viðvíkjandi bréfinu frá Maggie sálugu. Ég held, að ég verði að athuga það betur. Mér datt skyndilega í hug, að það væri eitthvað í-því, sem þvrfti nánari skýringar við.“ Ég rétti honum bréfið. Hann las það í hljóði. Ég reis úr sæti mínu og gekk um gólf; staðnæmdist svo við: gluggann og horfði út, yfir f jörðinn, þar sem bátarnir voru á fleygiferð fram og aftur. Þeg- ar ég hafði staðið þar nokkra hríð, heyrðí ég Poirot tuldra eitthvað, leit við og sá, að hann hélt báðum höndum að höfði sér og reri fram í gráðið. „Heimskingi hef ég verið,“ t.uldraði hann reiðilega. „Stein- blindur á báðum, steinblindur asni ....“ „Hvað amar að?“ spurði ég undrandi. „Flókíð, hef ég sagt. Já; ég hef talið mér trú um, að þettaí væri svo óumræðilega flókið. Og þegar öllu er á botninn i hvolft, þá er það eíns einfalt Myndasaga barnunna: Bangsi og álfobjallmi. Bangsi og Gutti vildu nú ólm ir fara heim sem fyrst. „Get- urðu komið okkur upp á jörð- ina?“ spurði Bangsi. „Þið ratið ekki þaðan núna,“ svar- aði álfurinn. „Þar er niðdimm þoka, þangað tíl við erum bún ir að koma öllu í lag“. Síðan fór hann með þá eftir löngum gangi, og lét þá svo alla, setjast á .stóreflis bjarg. Nú gerðist margt í einni svip an. Álfurinn sneri handfangi og bjargið tók viðbragð, lyftist i upp og samstundis voru þeir j allir uppi á jörðinni. Álfurinn | sem. hafði fylgt þeim, kom.með þeim upp. „Óskapleg þoka er i þetta“, hrópaði Gutti. ,,Hvar • er.um við staddir? Ekki rata ég j héðan heim“. „Ég veit ekki.til j hvers þið hafið alla þess.a þoku“, sagði Bangsi. ÁB 6 furinn fylgdi þeim heim að gírðingu hjá Bangsa. Þar svaraði hann spurningunni um leið og hann fékk Bangsa bjölluna. „Við búum til þok- una til þess að tré og grös geti sofið. Flugvélar, bílar og eim- lestir hafa stundum svo hátt um nætur, að þau geta ekkert sofið. Þá sendum við upp þok- una og .öll umferð stöðvast'1. Þetta þótti þeim strákunum undarlegar fréttir. FELAGSLIF: SKÍHAFÓLK: Skíðafélag Reykjavíkur vill.að gefnu tilefni mæl.ast til, þess, að þeir, sem' sækja skíðaskála.þess í Hveradölum, noti að öðru jöfnu skíðabíl.a þéss. — Skíðaferðir frá af- greiðslum skíðafélaganna. Hnefaleika- meisiaramól IslandS verður háð föstud. 18. apríi' n.k.- í íþróttahúsi Í.B.R. — Keppt verður í öllum þyngd arflokkum. Þátttökutilkynn- íngar sendist eigi síðar en 16. apríl í skrifstofu Í.B.R., Hóla torgi 2. Í.R. Kolviðarhóll Enn eru nokkur dvalarleyfi laus á Kolviðarhóli um pásk- ana. Upplýsingar gefur Ragn, ar Þorsteinsson, sími 4917. Um páskana verða farnar, gönguferðir í Innstadal, Mar_ ardal og á Hengil frá Kolvið- arhóli. Innanfélagsmót verða í svigi og stökki drengja og páskaeggskeppnin. Jakob A1 bertsson sér um keppnirnar og gefur allar nánari upplýs- ingar um þær. Skíðadeild Í.R. Skíðaferðir í Jósefsdal, Kol- yiðarhól og Hveradali (Skíða skálann); Miðvikudag kl. 14, 18 og kl. 21. Skírdag kl. 10 og kl. 13. Föstudaginn langa kl. 10 og kl. 13. Laugardag kl. 10, kl. 13 og kl. 18. Páskadag kl. 10 og kl. 13. Annan páska dag kl. 10 og kl. 13. Tekið i Vesturbæ fyrir kl. 10 og kl. 13 ferðir á leið úr bænum í öllum ferðum, en látið af- greiðsluna vita, sími 4955. — Geymið tilkynninguna. —. AÍgreiðsla skíðafélaganna, — Amtmannsstíg 1. Árm., Í.R., KR, Skátar, Skíðafél., Val.uiv K.R. Skálafell Ferðir verða um páskana mið vikudag kl. 16 og kl. 20, fimmtudag kl. 10, föstudag kl. 17, laugardag kl. 17, sunnudag kl. 10 og í bæinn á mánudag kl. 16. og kl. 18. — Nokkrir dvalargestir geta enn fengið dvalarleyfi í Skálafelli yfir páskana. Upp- lýsingar í Verzl. Áhöld, Lvg. ATH. Flutningur komi fyrir kl. 4 í dag. — Skíðadeild KR. Afgreiðsla skíðafélaganna, — Axntmannsstíg 1. H A N N LES A B

x

Alþýðublaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.