Alþýðublaðið - 13.08.1952, Blaðsíða 4

AB'AIþýðublaöið Í3. ágííst 1952
Maður, ííttu frérnær! ?
STJÓRNMÁLADEILUR og
erjur hafa jafnan þótt með
harðasta móti hér á landi og
málgögn flokkanna hafa vfir-
leitt ekki dregið af sér í hinu
stöðuga návígi. Það er því
næsta athyglisvert, þegar eitt
þeirra setur upp svip hins al
vitra læriföður og tekur sér
fyrir hendur að leggja öðrum
flokki lífsreglur og sýna hon
um, hvernig hann eigi að fara
að því að vaxa og blómgast!
Einmitt þetta gerði Tíminn
í gær, er sjálfum svartleturs
pistlinum var varið í hugleið
ingu um ..Hlutverk Alþýðu-
flokksins“. Seint mun sá dag
ur korrla, að Alþýðuflokkurinn
taki alvarlega ráðleggingar
Tímans eða annarra andstæö-
inga sinna um það, hver
stefna flokksins eigi að vera
og hverja hann skuli velja sér
til forustu, en þó er vert áð
staldra við þessa Tímagrein
og athuga hana örlítið nánar.
Það er fyrst athyglisvert
við greinina, að höfundurinn
virðist hafa mikinn áhuga á
því, að stjórnmál á íslandi
verði heilbrigðari og komist
inn á svipaðar brautir og í ná
. grannalöndum okkar. Undir
þetta er AB mikil ánægja að
taka með Tímanum, enda er
það svo í öllum nágrannalönd
unum, á Norðurlöndum og í
Bretlandi, að þar eru Alþýðu
flokkarnir stærstir og öflugast
ir pólitískra flokka, og þar hef

’
. -
ur jafnaðarstefnan átt drýgst
an þátt í að lyfta þjóðunum
upp yfir aðrar þjóðir heims í
pólitísku og efnahagslegu lýð
ræði og réttlæti. Vonandi ger
ist hið sama hér á landi, þótt
síðar verði.
Þessi fróma ósk Tímans er
harla lofsverð, en því miður
gat svartpistilshöfundur blaðs
ins ekki látið við svo búið
standa, heldur þurfti hann að
gera sig hlægilegan með því
að bera Alþýðuíiokknum á
brýn. að hann stæði of nærri
íhaldinú! Menn brosa, og
spyrja:
Er það Alþýðuflokkurinn,
sem setið hefur i ríkisstjórn
með íhaldinu undanfarin tvö
ár?
Er það Alþýðuflokkurinn,
sem batzt samtökum við í-
haldið og leiddi yfir íslenzka
alþýðu gengislækkun, kjara
rýrnun og atvinnuleysi?
Er það Alþýðuflokkurinn,
sem færði íhaldinu í Reykja
vík einokun á atvinnumiðlun
í bænum?
Er það Alþýðuflokkurinn,
sem er svo fastur í flatsæng
íhaldsins, að hann getur eng
an ágreining við það fundið?
Þannig mætti lengi spyrja,
en þegar Tíminn talar mn
hinar pólitísku afleiðingar af
samstarfi annarra flokka við
íhaldið, þarf ekki að svara
honum öðru" en þessu: Maður
líttu þér nær!
SÞ og landhelgismálin
ÞAÐ ER ALGENGT, að
menn telji eftir sendiferðir
íslenzkra fulltrúa á alþjóða
þing úti í löndum, enda ekki
alltaf að ástæðulausu. En þess
ber líka að geta, þegar slíkar
sendiferðir bera góðan árang-
u,r, sem oft er.
Nú berast fregnir um það,
að nefnd sameinuðu þjóð-
anna, sem fjallar um þjóða-
rétt, sitji á rökstólum í Genf
og ræði um Iandhelgismál.
Það er verk íslenzkra fulltrúa
á allsherjarþingi sameinuðu
þjóðanna, að þessi nefnd fjall-
ar yfirleitt um landhelgis-
málin, og komu fulltrúar okk-
ar þessu fram á þinginu, gegn
vilja sumra stóivældanna.
Þetta var mikill vinningur
sökum þess, að geti íslend-
ingar ekki fengið rétt sinn í
landhelgismálinu viðurkennd
an af alþjóðasamtökum og
dómstólum, er hæpið að sá
réttur verði þeim mikils virði.
Þess vegna er þýðingarmikið
fyrir okkur, að þessi nefnd
rannsaki landhelgismálin, og
sameinuðu þjóðirnar síðan
beiti sér fyrir því, að fyrr eða
síðar skapist skýr og ótvíræð
ur þjóðaréttur um þessi mál.
Orðsending.
sem ætla að koma auglýsingum í sunnu-
dagsblaðið, eru vinsamlega beðnir að skiia
auglýsingahandritum fyrir kl. 7 síðdegis á
föstudag.
loiögregluþiónarálandinu. Þótt Grænland sé stórt, eru þar aðeins til; 10
” ~ 1 J lögregluþjónar, 5 danskir og 5 grænlenzkir.
Þessi mynd var tekin á hátíðahöldum í Grænlandi vegna komu dönsku konungshjónanna
þangað, og fremst á myndinni sést. einn af hinum fimm grænlenzku lögregluþjónum.
Brynjólfur Ingólfsson:
011 Helsinki fók þátt í olympíu-
og barnið horfði á sljóum og
| syfjuðum augum. Ofi gat að Uta
I ölvað fólk, jafnvel fullorðnar
l konur, um hábjartan daginn,
Virðist ekki fjarri lagi að álykta,
að hinn steíki bjór, sem allsstað
ar er fáanlegur eigi sinn þátt x
þessari'ómenningu.
Eins og fyxr er sagt, tók’ öll
Helsinki þátt í leikunum af ,hug
ÞA£> ER ERFITT VERK og komið fyTÍr á götuhornum til og hjarta, og allt Finnland: Er
vandasamt fyrir Mvaða bjóð sem | að fólk gæti heyrt fréttir frá þá rétt að minnast á, að stjórn
er að -standa fyrir ólympíuleik | leikunum. Erfiðasta hindrunin endur iandsins hafa ekki látið
um, ekki sízt ef þjöðin er fá- íyrir finnskan aimenning í um- sitt eftir liggja í að.rétta fram-
menn. Hefur það þvi oftast fall. ' gengni við hina fjölmörgu út- kværndandfpdinni hjálparhönd
ið í hlut hinna fjölmennari lendinga, var málið, eða réttará og styðja hana. Forsætisráðherr
þjóða að takast þennan vanda sagt málleysi Finnanna, sém ann, dr. Urho Kekkonsn, er lík.a
á hendur og munu Finnar vera tala mjög fáir annað en sitt oig- gamalfrægur frjálsíþróttamáður
minnsta þjóðin, sem trúað h-ef-, ið móðurmál, en finnska verður sjálfur og var lengi formaður
ekki lærð á fáum dögum, því Frjálsíþróttasambands Fjnh-
hún er gvo algeilega óskyld lands. Er ánægjulegt fyrir alla
flestum Evrópumálum, nema þá mörgu aðila, sem lagt hafa
Tyrknesku og Ungversku, að fram krafta sína tii að gera
ur verið fyrir framkyæmd leik-
anna. Mun það, að Finnar urðu
fyrir valinu, fyrst og fremst
sprottið af Jrægð Finna sem
ólympíukeppenda fyrr og síðar.
AB — AlþýSublatSið. Otgefandi: Alþýðuflokkurirm. Bitstjöri: Steíán Pjetursson.
Auglýsingastjóri: Emma Möller. — Ritstjómarsímar: 4901 og 4902. — Auglýsingí-
Eimi: 4906. — Afgreiðslusími: 4900. — AlþýðuprentsmiSjan, Hverfisgötu 8—10.
Áskrlftarverð blaðsins er 15 krónur á mánuði; í lausasölu 1 króna hvert tölublaB.
Finnum var það ljóst þegar í
upphafi, að við margskonar erf-.
iðleika var að etja og ekki tæk-
ist vel, nema allir leggðust á
eitt. Verður ekki annað sagt, en
að framkvæmdanefndin, unöir
forystu Erik v. Frenckell, hafi
unnið hreinasta kraftaverk.
Framkvæmd leikanna var, að
því er bezt varð séð, algerlega
lýtalaus. Var rnikill munur á
framkvæmd frjálsíþróttakeppn-
innar, sem er kjarni leikanna,
hér eða í Lundúnum, árið 1948.
Hér gekk allt reglulega og skipu
lega, keppendur og dómarar
gengu í röð inn á lcikvanginn
áður en hver grein hófst og síð-
an brot á sama hátt, að keppni
lokipni. Engin inistök ,urðu
dómurum á, svo að sjá mætti. ]
er þó erfitt að fylgjast með
■gangi 10 km. hlaups þar eð kapp
éndur eru yfir 40. í London
vissi enginn hver varð 6. í 10
km. hlaupinu, hvað þá meira.
Fyrst var sagt að það hefði ver
ið Belginn Everaert, en hann
tilkynnti að hann hsfði gefízt
upp og aldrei lokið hlaupinu
og var þá Frakkanum Abdullah
gefið 6. sætið. Það hefði eins
getað Ient hjá einhverjum öðr-
um, því að Abdullah var ekki 6.
í mark, það var maður í hárauð
um bol, svo mikið er víst, en
sleppum því. í Belsinki höfðu
blaðamenn fengið tilkynningar
um röð og tíma allra keppenda
innan stundarfjórðungs frá lok-
um hlaupsins
Ólympíuleikarnir voru mið-
depill í lífi álmennings í Finn-
landi þá daga, sem þeir stéðu,
ekkj aðeins þeirra, er höfðu áð
sér í miða að áhorfendasvæðum
heldur einnig alls almennings.
Hvarvetna voru búðargluggar
skreyttir ólympíumerkjum og
hringjunum fimm, jafnvel götur
skreyttar og víða u+an höfuð-
borgarinnar var gjailarhornum
varla heyrist nokkurt orð, sem
minnt getur á skylt orð í algeng
ustu málum Evrópu. Lögreglu-
þjónar voru mjög il!a að sér i
málum og töíuðu fæstir annað i
en finnsku, en ekki vantaði það, |
að þeir væru vingjarnlegir og
fylgdu útlendingum oft lan.ca
leið vegna þess að þeir gátu ekki >
sagt þeim til vegar. Bifreiðai-
stjórar voru álíka erfiðir viður
eignar. nema þeir voru ekki eins
velviljaðir og reyndu að pretta!
mann. eftir föngum. í fíestum
stórum verzlunum voru hinsveg
ar túlkar, aðallega námsmenn.
sem aðstoðuðu útlendinga, svo
framkvæmd leikanna, sem glæsi
legasta, að hafa nú séð ávöxt
erfiðisins og hlotið alheimslof
fyrir.
50 þús. útflytjendur
frá Evrópu á 5 mán.
HIN alþjóðlega nefnd, sem
fjallar um flutning útflytjenda.
frá Evrópu til nýrra beimkynna
í öðrum hlutum heims, hefur á
þeim fimm mánuðum, sem liðn-
allt gekk vél. Sama er að segja ir eru síðan nefndin tók til
starfa eftir að alþjóða flótta-
um vei.tingahúsin, þar var eng-
um erfiðleikum buvidið að gera
sig skiljanlegan.
Keppendur bjuggu ásamt
fylgdarliði sínu í „Olympísku
þorpi“, sem kallað var, en var
raunar hverfi af nýréistunv í-1
búðarhúsum, 5—6 hæða. Var
hverfið vandlega girt og mun1 Sen.
ekki hafa veitt af. Viðurgernin,
ur var framúrskarandi í „þorp-
mannastofnunin IRO var lögð
niður, séð um flutning tæplega
50 þúsund útflytjenda frá : Ev-
rópu. í júnímánuði voru 8560
sendir af stað — ýmist sjóleiðis
eða loftleiðis, að því er formað-
ur nefndarinnar skýrir frá, en
hann er Daninn Pierre Jacob-
Ekkí er búizt við að hægt
inu“, alls konar matur, bæði | verði að sjá uni flutning 10 þús
kjöt, grænmeti, fiskur, mjólk, unci útflytjenda að meðaltali á
ávextir, ís, kaffi og fleira, sem niánuði á næstunni eins og gert
of langt yrði upp að telja. | hefur verið að undanförnu. A-
I stæðan fyrir þessu er sú, að nú
er orðið takmarkað hvað hægt
Helsinki er mjög hreinle
borg og mátti seint og snemma
sjá götusópara á ferlj með söfl
og handkerru. Húsin eru mjög
gömul, hlaðin úr múrsteini.
Stéttaskipting virðist vera tals-
vert áberandi, en þó var ekki
neina eymd að sjá hjá almenn-
ingi, nema helzt eymd og volæði
í sambandi við árjkkjuskap,
sem er mikill. Það var hörirtuieg
sjón að sjá föður, dauðadrukk-
inn, leiða á að gizka 4 ára son
við hönd sér, óhreinan og tötr-
um klæddan. Þessa sjón fengum
við íslendingarnir að sjá fyrsta
kvöldið, sem við dvöldum í borg
inni. Teymdi faðirinn barnið
beint að borði, þar sem áfengt
öl var selt og fékk sér flösku
er að taka við af útfyltjenduni
og áætlanir nefndarinnar um að
senda útflytjendur frá Ítalíu og
Grikklandi geta ekki komizt til
framkvæmda fyrr en seint í
haust.
Á þeim fimm mánuðum, sera
nefndin hefur starfað, hafa
31 222 útflytjendur verið sendir
frá Þýzkalandi, 9666 fivá Aust-
urríki, 4179 frá Hollandi og
Belgiu, 2317 frá Ítaiíu og Tri-
este, 399 frá Shanghai-svæðinu
og 1534 frá öðrum löndum.
35 000 fóru til Bandaríkj-
anna, 6927 til Ástralíu, 4424 cil
Kanada, 1874 til Brasilíu. og
hinir til annarra landa.
AB 4