Alþýðublaðið - 06.09.1952, Síða 7

s
i
s
s
s
s
s
s
s
s
s
S'
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
<
s
s
<
{
*
l
Smurt brauS, s
Snittur. )
Til í búðinni allan daginn.
Koxnið og veljið eða aímið. ^
SiicS & Fisfctir. \
,-------------------=i
0ra-viðger«5ir. ^
.Fljót og góð aígreiöal*. \
GUÐL. .GÍSLASON, \
Laugavegi 63, b
sími 81213. S
_____________________S
S
Smurt brauið \
og snittur.
Nestispakkar.
Ódýrast cg bezt. Vin-S
samlegast pantið með'
Framhald af 5. síðu.
)
fyrirvara.
MATBARINN
Lækjargötu S.
Sími 80340.
Köid borð og
heitur veizfu-
matur.
SíSd & Fiskur.
Faxaflóa og út af Jökli, til-
; kynnti nefndin, að skoðun sín
.væri óbreytt í þessu efni; hann
viidi fá eingöngu síld saltaða
ekki sérlega ógeðfellt, því að eftir mánaðamótin ágúst/sept-
eina stefnuskráratriðið frá vor ember.
inu 1950, sem virðist veru Persónulegt nagg Haraldar
heilagt og með engu móti virð Böðvarssonar í garð einstakra
ist mega hverfa frá, er, að á- meðlima síldarútvegsnefndar
lagning á innfluttar vörur hirðum vér eigi um að svara að
skuli yfirleitt vera frjáls. Það shmi, en viljum þó aðeins geta
má taka upp raunverulega cvö þess, að hvorki síldarútvegs-
falda gengisskrámngu, og það nefnd né einstakir meðlimir
má-taka upp skyldu til vöru- hennar höfðu nokkur afskipti
kaupa í vissu.m löndum. En á einn eða annan máta af, hve-
það má með engu móti taka nær ;>þeir feðgar“ kölluðu báta
upp verðlagseftirlit. |sina heim af síldveiðum; það
Fyr. ta fráhvarfið frá hinni er að sjálfsögðu þeirra einka-
röngu stefnu ríkisstjórnar- mal °2 skipverjanna, og þá
innar hefði þó átt áð vera að,.einnig að sjalfsögðu það. Sém
taka upp verðlágseftirlit á !”hefur af göAunum gengio“
ný. Það eitt mundi þó að við þær raðstafanir; en um það
sjálfsögðu ekki duga. Þjóð-|er 053 ókunnugt. Hins vegar
in kemst ekki út úr þeim ó-jvllJum ver benda a- að slldar-
göngum, sem búið er að leiða utvegsnefnd hefur skyldur
hana út í nema méð ger- 13aSnvart vJÖsemjendum smum,
breytingu á viðskiptahátt- að afgreiða eins mikið magn
Norourlandssildar upp 1 samn-
inga (í ár eru samningar úm
200 þús. tunnur) eins og unnt
urn snium.
5
*
<
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Minnfngarspjöld {
dvalarheimilis aidraðra *jó )
manna fást á eftirtðldum S
ítöðum í Reykjavík: Skrií-S
gtofu Sjómannadagsráði^
Grófin 1 (geigið inn fráS
Tryggvagötu) sími 6710,)
tkrilstofu Sjómannafélags b
Reykjavíkur, .dverfisgötu)
8—10, Veiðafæraverzlunin )
Verðandi, Mjólkurfélagshús S
inu, Guðmundur Andrésson^
gullsmiður, Laugavegi 50.^
Verzluninni Laugateigur, $
Laugateigi 24, Bókaverzl-S
uninni Fróði Leifsgötu 4,)
tóbaksverzluninni Boston,)
Laugaveg 8 og Nesbúðinni, S
Nesvég 39. — í Hafnarfiröi )
hjá V. Long. )
ÞAÐ, SEM GERA ÞARF.
Það verðu.r að gera ráðstaf- er’ °g hefur Því eif aðstæður
anir til þess að tryggja sjó-,td Þess bemkms að hvetja ub
mönnum og útvegsmönnhm gerðarmenn.Ll þess að hætta
sannvirði þeirrar vöru, sem' snefma sildveiðum norðan-
þeir framleiða, með því að fá lands austan. Varðandi flutn
þeim ekki lakari aðstöðu í/samlin£ a tunnu.m milli landshluta
bandi við fýrirtæki þau, sem,shal Það fúslega viðurkennt,
vinna úr aflanum (hraðfrysti-jað æskilegt væri að geta beint
hús, söltunarstöðvar o. fl.), en tunnuflutningum erlendis frá
bændur hafa nú varðandi þau . einmitt á þá staði, þar, sem
fyrirtækr, sem koma afurðum síðar kann að konia í ljós að
þeirfa í verð. Milliliða og brask Þeirra er mest þörfin; en það
arastéttin verður m. ö. o. að, er_ oft hægara um að tala en í
hverfa úr sjávarútveginum, á.að komast. Svíar leggja sjálfir
sama hátt og hún er horfin að j111 tunnu.r undir alla sína síld,
því er snertir verzlun með Jand (°S má ekki beina þeim til los-
búnaðarafurðir. Svo þarf út-junar sunnanlands, nema með
flutningur sjávarafurða að samþykki eigenda. í ár höfum
komast í hendur slíkra sam-iv®r samninga við Svía um 116
taka sjómanna og útvegs- þúsund tunnur af ca. 200 þús^
manna sjálfra. Innflutningújr- Svíar áttu ligjandi norðan-
inn þarf sem fyrst að komast lands tunnur undir 50- 60c í
í hendur fárra stórfyrirtækja, ,af samningsmagni. Þeir sendu
sem starfa undir nákvæmu svo UPP 1 íuní °S Jul1 tunnur.
eftirliti, en vörudreifingiri inn þannig, að þeir áttu þá norðan-
anlands í stórauknum mæli í lands um 80% undir samninga-
síld. Umtalað var, að bíða með
um 20% þar til nokkuð sæist
Alúðar þakkir votta ég þeim er sýndu mér samúo og hlut-
tekningu við andlát og jarðarför kunnurnar minnar
ÞÓRUNNAR HANSDÓTTUR
Auðunn Magnússon.
fellum. Haraldur Bóðvarsson minnilegir dagar. í bæði þessi
telur þann mu.n kr. 12,00 á skipti fékk ég landsýn af hafi.
tunnu. jNú kom ég hins vegar flugleið
Vér munum láta þessa grein-; is; flaug með suðurströndinni
argerð nægja við skrifum Har- í heiðskíru veðri, og það var
aldar Böðvarssonar, en viljum sannarlega dýrðleg sjón, sem
þó að lokum benda á, enda þótt þar blasti við augum, — firrð-
vér teljum nauðsynlegt, að sala ; blá fjöll og heiðir jöklar. Degi
síldarinnar sé á einni hendi og síðar gafst mér svo tækifæri
að saltað sé eingöngu u.pp í til að ferðast um Suðu.rlandið,
fyrirfram gerða samninga og ■ al]a leið austu.r í Fljótshlíð.
söltunarreglum sé hlýtt, þá (Sú ferð verður mér einnig
höfum vér oftsinnis, og síðast j minnisstæð. Við skoðuðum
nú í sumar á fundi með 60—70 ikornræktina að Sámsstöðum og
síldarútgerðarmönnum og salt- j sandgræðsluna að Gunnars-
endum þann 12. ágúst (en ájholti. Sandgræðslan finnst mér
þann fund létu þeir ,,feðgar“ (einkum merkilegt fyrirbæri.
eigi svo lítið að koma), bent á (Það væri sannarlega bæði gagn
að ef saltendu.r væru óánægðir , og gaman, ef ykkur tækist að
með framkvæmdir og sölufyr- ! breyta öllum þessum gráu, víð-
irkomulag nefndarinnar, stæði áttui miklu söndum í græn
þeim opin leið, tkv. lögum um J gróðurlönd. Og nú, þegar
síldarútvegsnefnd, að stofna j áburðarverksmiðjan rís af
eigið sölusamlag, eins og salt- j grunni, ætti ekk-i að verða
endur norðanlands gerðu árið skortur á áburði til þéirrar at-
1944. j hyglisverðu ræktu.nartilraun-
Þá hefur síldarútvegsnefnd ar —--------“
Undanfarin ár skrifað öllurn
saltendum norðan- og sunnan-
lands og óskað álits þeirra um,
hvort þeir teldu rétt að óbreytt
fyrirkomulag héldist á söiu
saltsíldar, eða ef svo væri ekki,
hendur neytendahreyfingar-
S
$
)
V
\
befur afgreiðslu í Bæjar-)
bílastöðinni i Aðalstræt) •
16. — Sími 1395, •
sendibíiasföðin hi,
s
s
Mmníngarsplöld n
Barnaspítalasjóða Hringslns
eru aígreidd í HannyrSa- ^
verzl. Refill, Afialstrætl 12 )
(áður verzl. Aug. Svenó)
»en). í Verzlunni VictorY
Laugaveg 33, Holts-Apó-)
teki, Langhjitsvegi 84 S
Verzl. Álíabrekk’i við Suð- S
urlandsbraut og Þorsteins S
búð, Snorrab”au* 81. S
Hús og íbúðir
af ýmsum stærðum í S
bænum, úthverfum bæj-S
arins og fyrir utan bæ-S
inn tii sölu. — Höfum)
einnig til sölu jarðir, S
mnar.
um, hvernig síldveiði ýrði
En kjarni stefnunnar í efna- 1 norðanlandé; og taka þá til at-
hagsmálum, b. e. viðskipta- hugar, að fá þær beint til
málum fjárféstiiigarmálum sunnanlandshafna, ef mögu-
og fjármálum, á að vera sá ieikar yrðu fyrir Svía til kaupa
að tryggja ölluni vinnufær- a Faxasíld. Þegar séð varð, að
um mönnuin vel launaðá at- síldVeiðin nyrðra brást svo ger-
vinnu og að sjá um að öil; samlega sem raun varð á,
tæki, sem til eru í landinu, hættu Svíar við að flytja hing-
og öl! náttúruauðæíi þess-ag meira af tunnum, en óskuðu
séu hagnýtt til íulls. jeftir að flytja tunnur að norð-
Að svo miklu leyti, sem það 'an snður- Þe8ar samningar
er samrýmanlegt þessum mark (lnnflutningsleyfi) kæmust í
miðum, á innflutningur að la§' 1111111 Þn haia þeir því eigi
vera sem frjálsástur tifþess að sámÞW ,fluffiinga tU Suður'
tryggja sem mest og fjöibreytt lands- Smíðaðar voru, norðan-
ast vörufrainboð og heilbngða lands liðiega 60 þúsund tunn-
samkeþpni í verzluninni:
r
Framh. af 1. síðu.
þá hverjar breytingar þeir'þessara landa
eiga þsss ekki
teldu æskilegar. Flestir salt- kost að heyra eða lesa annað
enda hafa óskað eftir óbreyttu
sölu.fyrirkomulagi, þ. e. að síld-
arútvegsnefnd hefði söluna á
hendi, en aðeins örfáir (2—4
menn) óskað mismunandi
en það, sem Kremlstjórnin
leggur blessun sína yfir.
Hermenn Bandaríkjanna í
Kóreu gegna .sérstöku; hlut-
verki í þessum hatursáróðri
breytmga. Svipað hefur komið ; Kremlstjórnarinnar. Þeim er
fram a fundum þeim, sem sild- jafnan lýst sem viðbjóðslegum
arutvegsnefnd hefur haft und- < grimmdarseggjum og böðlum,
anfarí nar með saltendum og S£m hafa mest yndi af hryðju.
utgerðarmonnum. Virðist þetta erkum; svo sem pyntingum,
eigi benda^ til þess, að almenn nauðgu,num og sýklahernaði og
oanægja se með stöif nemdai- er SVQ hent d þaðj að hermenn-
mnar hjá þeim aðilum, er mest -rnir géu sannir fMrúar þjóð-
skipti hafa við nefndina.
Síldarútvegsnofnd.
ur
Framh. af 1. síðu.
„Rússar lrafa sjálfir ákveð-
—, og fluttar voru til Norður- , , „ „
, og. Austurlandsins á tímabilinu stundum hafa litlar eða engar
byrjun júní - miðjan júlí jfr^nir komlð fra þelm um
milli 30 og 40 þúsund tékk-
nokkurn tírna; rússnesk yfir-
völd hafa gert veiðarfærin upp
Framh. af 2. síðu.
.neskar tunnur. en engar aðrar, , • , ,
jutan framangrenidra tunna S..°?„fara£Z“u Þu!*!
, Svía. Eftir þann tíma voru; , . , ,, . . ,
hlutfalli við söltu.n þeirra fra eHgar tunnur fluttar til Norð. i Þeir heldur fengizt tihað skjota
því almenn söltun var leyfð og uriandsins. ef undan eru skild- jÞes,Su' agreinmgsmali fynr dom
þar til söltun lýkur. Iar m 1800 tunnur fra Svíum, lstolmn 1 Haag’ °S Þar Vlð Slt'
Það hefu.r, því miður, konnð sem vér með öu móti reyndum ur'
' ljós, að síld sú, sem nú veið- að fá sendendur
vélbáta,
verðbréf.
bifreiðir og
Nýja fastelgnasalan.
Bankastræti 7.
Sími 1518 og kl. 7.30-
8.30 e. h. 81546.
i ijos, ao suq su, sem nu veiu- að fá sendendur til að losa i
ist, er mjög blönduð smarri Faxaflóa, en án árangurs. í
síld, og veldur það erfiðleik- byrjun ágúst losaði m.s. Lag-
um með söltun. Síðast liðin ár arfoss tæpar 11 000 tékknesk-
hefur þó síld, sem veiddist í ar tunnur hér sunnanlands
september og framan af okto- sem komu beint utanlands frá
ber, verið Lalin bezt til söltun- yar ollum saltendum gefinn
ar, og t. d. hafa sænskir síldai- kostur a að fá af farm,.
kaupendur óskað að til þeirra en saltendur á Akranesi ósk-
væri eigi afgreidd súd, sem uðu ekki eftir úthlutun úr ski
veidd væri og verkuð fynr inu Þess skal getið að yerð á
mánaðamotm agust/septem- síldartunnunu.m til saltenda
ber, Emn af stærstu, sildar-
, , ' C 'VUAS sunnanlands s. 1 ar var kr. 7,50
kaupendunum í Sviþ]oð, sem , ’
____hærra en til saltenda norðan-
lands, fyrir tunnur fluttar að
norðan, miðað við afhendingu
hér var á ferð í júlí og snemma
í ágúst (sennilega sá sami og
H. B. vitnar í) og sá síld þá,
ar smnar.
EIN AF FRÉTTUM TASS
Sem dæmi um fréttaflutning
, Tass er þessi klausa, sem frétta
stofan gaf út um framferðl
j bandarískra hermanna í Kó-
reu:
„Bandarísku hermennirnir
otuðu vopnu.m sínum og neyddu
ið ’sér þar tólf mílna landhelgi, 'alla íbúa héraðsins til þess að
sem hvorki Svíar né Danir við koma saman á einn stað. Þeim
urkenna. Öðru hverju; hafa var sagt, að það ætti að vera
þeir tekið danska báta innan samkoma til þess að fagna
þessara takmarkana, og farið komu bandarískra hermanna.
með þá til rússneskra hafna. Á Hernámsliðið tók því næst all-
ar ungar konur og lokkaði þær
inn í tóma birgðageymslu;.
Konunum var síðan nauðgað.
Hinir bandarísku böðlar brenní
merktu síðan konúrnar meS
heitu járm .og heitum nöglum.*4
„En konur þær, sem veittu
glæpamönnunum viðnám, voru
teknar, o'g gerðu Ameríkanarn-
ir göt í nef þeirra og settu þar
í vír og drógu þær síðan á vírn-
um um þorpið. Margar konur
voru blindaðar; stykki voru
skorin úr líkama sumra. Nokkr
ar vanfærar konur voru drepn-
ar með því móti, að rist var á
kvið þeirra.“
Slíkur er fréttaflutningur
Tass, hinnar opinberu rúss-
nesku fréttastofu, og eiga þess-
ar lygafréttir að sanna, að inn-
ræti Bandaríkjamanna veröi
svona óhjákvæmilega vegna
kynþáttahaturs og áhrifa
þeirra, sem Bandaríkjamenn
verði fyrir í skólum, kvik-
fyrir öll mótmæli. Ekki hafa
[sem um það leyti veiddist í á söltunarstöðvum í báðu,m til-
GOMUL OG NY KYNNI
AF ÍSLANDI
Ole. Björn Kraft hefur tví-
vegis áður komið til íslands.
í fyrsta sinn fyrir 43 árum,
en þá var hann sjóliðsfor-
ingjajiemi á gamila „Mands
Falk“. „Fór þá í kringum land
á þrem mánuðum,“ segir hann.
„Þá ætlaði ég mér framtíð í sjó
hernum, en skömmu síðar varð
ég fyrir því slysi að handleggs
brotna, og þar með var sá
draumur búinn. í annað sinn
kom ég hingað sem fulltrúi
nefndar ríkisdagsins á alþing- myndahúsum, leikhúsm og af
ishátíðina 1930. Það voru eftir-1 hin bandaríska úríarpi.
AB 7