Alþýðublaðið - 26.03.1953, Síða 7

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Fimmtudaginn 26. marz 1933
7
(Fully Fashion)
$
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Laugavegi 60, simi 82031.^
S
í vonbrigðum augnafcliksiris að
fara út í ævintýrápólitík, sem
gætí á skammri stundu svipt
íslendinga von um handritm
fyrir fullt og allt.
Bréfakassinn.
n
Framhald af 5 síðu.
le'ga rakið af próf. Cíylfa Þ.
Gíslasyni í útvarpseriridi á
dögunum, og var bað siðan
prentað í Aliáýðiiblaðinu, og
lauk hann réítu dómsorði á
þetta. Fáeimmi orðum vék ég
að þessu í útyarpsviStali,. sem
Jón Magnússon fréttástjóri átti
við mig s. I. laugardag, en.
það viðtal var síðan. prentaö í
Alþýðublaðinu, og lét ég þar
í ljós furðu mína um þetía.
Meiri áhrif vænti ég þó hafi
npkkrar greinar eftir lektor
Martin Larsen, sem vítti þetta
framferði af miír'Ui festu og
myndarskap. — Geta skal ég
þess dönskum blaðamönnum
til sæmdar, að þeir tala, ég
held með tölu, um xslenzk
handrit.
PvELÐI OG SKÝNSEML
. Það er enginn efi á, að þetta
framferði þeirm w'ófessoranna
Grönbechs og Rufcows er þeim
til engrar sæmdar ué heldur
háskólanum. Ff tslendingum
skyldi renna í skap. þá er það
réttlát reiði- skvidu menn
|m gæta, að láta reíðina ekki
leiða sig í gönur né láta hana
fá rúm til lenvdar í hug&kot-
inu, svo að skymemin komist
ekki að.
Það er rétt að spyrja: hafa
þeir grætt á svningunni og
framferði sínu. he<*siv til lengd
ar lætur? Því er erfitt að svara
Út hér í fiamka. Sýningur.a
sóttu 13 þúsund sem e.r
nokkur tala og bó ekki há í
milljónaborg lw mundi ekki
■flest af fcví féi'kí hafa ihaft
áhuga á ísla"'’’ eða' fornbók-
menntunum, áður, jafnvel gert
upp við sig um hanáritamálið
áður?
Geta skal é<* bér bess, ao
fyrir svo sem mánuöi
var í StudentQ”í'1'’or>iú0en um-
ræðufundur um bandritamálið.
Sjónarvottur svo frá:
margir töluðr fleiri með.
Þetta var þó =torminn.
OFG.ERT AIL ^ CTÍN HEFNIR.
Það ér áreiðprlega ofgert,
það er ’nvb-'': iwrrænum
mönnum að lá+a sem ísland sé
ekki' tiL Múu^u eVkj eiga viö
þetta orð Ofgert. allt
sín hefnir hé’*«* !T1egin. Sumir
telja, að hér mnni jfha koma
afturkast, 'ein" orr oftast þegar
of langt er Um þetta
trevsti ég mö- tii að dæma.
‘ Hitt er ví«t.. engin ástæða
er fyrir r"’ að halda,
að beir séu b’-—'- -‘-ð bíða ó;:ig-
ur. Það er an*-~+*'ð. að öldu-
gangur hlýtu’- nf í rnálum
sem bessu. áði’- úrsJitin eru
fengín.
ÞaS, sem p* síðan 1945,
bendir eindrem"* s að sú stefna
sé rétt, sam. r*"~>anii íslend-
inga hafa fyl**+ ’ bessu máli:
það er leið ski1-’-«dns. Þesar
athugað er r>"j:'-4nt'álitið frá
1951, má siá; b—-ö áunnizt hef
ur. Þegar á b»* — Jitið. er erf-
itt að trúa öð—- *>*» málstaður
íslendinga hlió+: sigra á sín-
um tíma. Vara'-t rítyldu menn
fFrh á 7. síðu.l ,
Hann hefur hins végar far.ið
sér hægt og ekki geíið út nema
tvær bækur. „Harnar og sigð“
kom út ário 1930. S4_ bók
vakti feikn-a mikla athvgli, og .
í henni er» nókkrur perlur ís-
lenzkrar IjóðFstar. Aldreínaut
Sigurður Einarsson neinnar
viðurfcennlngar við úthíutun
listamannalauna fyrir þessa
snjöllu bók En hann.........hélt
áfram a.ð ' vrkia. Loks í fyrya
kom út önnur bók hans, ..ÝriSi
unaðsstundfl." Þar kveður að
vísu nokknð við annan tón en
í fyrri bókmni. enda eru ,'árin.
mörg á miUf en í henni eru
undurfögur bóð. sem þegar ,
hafa hiot:ð viðurkeririíngu BlZOÍl iixarnir ifSðva iesfina
allra lióðvina. R’gurður riaúf'
listamanrialauna í fvrra, en nú
er hann sviotur beim.
Þétta var rniög miður farið.
og augsýn’’Iegt; að Sigúrðuritp#
hér beittur miklu ranglæt®
Þetta ve-^”" b'd betur. Ijast^.
ef samanburður er gerður, Sig-r?
urður hefur gefið út tvær
ágætar lió*'-'h—Vur, en auk*
þess er hanu landskúnriúf"
prósaisti off ritgerðir hans af-
burða sníabar. Guðmundur
Ingi Kristiánreon á
bóli er a, v>.'>i ckáld gott. Hann
hefur gefið ■>’+. tvær Ijóðabækur.
Þær eru miö» «æmilegar út af
fyrir sig, en h—r eru það eina,
sem hann hefur lagt tii bók-
menntanna. G-nðmuiidúr Hjp
hefur nú í heUan áratug irioiið
mjög bá listamannalaun. Meun
sjá, að slík' hlutdrægni og hér
er bent á, er óbolandi. í þéssu
sambandi mætti og minnast á
fleiri menn, bar á meðal Guð-
mund Böðva’—mn. pem að vísu
hefur sent frá sér fleiri bæk.ur
en S.fflurður. en Ij 5ð h'ans éru
að méstu rím og hugmyndir úr
bókum erlendra skálda.
I þá tíð, er járn-brautin var lögð um hin óbvggðu svæði
Norður-Ameríku, ar þar fyrir urmull bizon uxa. Kom
þá stundum fyrir, að stórir fíokkar Bizon uxa söfnuðust fyrir á járnbrautarteinunum og
stöðvuðu lestina. Farþegarnir, sem margir voru vopnaðir, drápu uxana svo hundruðum skipti.
Nú eru Bizon uvarnir frioaðir. enda mjög fáséðir. Myndin sýnir einn slíkan atburð frá fyrstu
dögum járnbrautai/nnar.
Það er ekki hæg't að
við þessu, og ég tel mér
að lát.a þetta koma íVam nú
um leið og úthlutun iista.man'riá-
launa er tilkynnt. ■ éri
Ská.ld i skóla.
r?T'amha!d af 5 síðu.
FLJÓTT AÐ VERIÐ.
Þegar vantrauststillagan var
samþykkt, kom bráðlega í Ijós,
að Jóshida var fyrirfram bú-
inn að tala við keisarann um
að riúfa þing og boða nýjar
kosningar, og að öll skjöl því
viðvíkjandi lágu tilbúin til und
irskriftar, enda leið ekki nema
fjórðungur stundar, þar til einn
ráðherrann færði forseta þings
ins skjölin með undirskrift
keisarans.
í yfirlýsingu Jóshidastiórn-
arinn-ar, er kom uni leið og
þingið var leyst Upp, stendur,
að nokkur hluti þingmannamia
hefði tekið þátt í flokkadrætti
á ósæmilegan hátt, sem væri
ósamrýmanlegur hagsmunum
þjóðarinnar. Verði stjórnin því
nú að snúa sér beint til hennar
til þess að biðja hana að kjósa
þá menn eina, er betur höguðu
sér en þeir, sem höfðu ætlað
að lcoma Jóshidastiórninni frá
af tómri valdastreitu. Er tekið
ser-.taklega fram í yfirlýsing-
unni, að stiórnin sé hlynnt
Bandaríkjamönnum, og virðist
það benda á. að hún á' V það
meðmæli hjá kjósendunum.
ÞUNGAR SAKIR.
Það, sem Jóshida hefur eink
um verið borfið á brýn. er, að
ráðuneyti hans virti þingið að
vettugí, ynni á móti lýðræðis-
reglum og hefði enga stefnu-
skrá. er ætti við Jaoan nú,
hvorki í innanlands- né utan-
rík’sraélom Mikil heift hefur
h'-ka orð:ð ú.t úr laaafrumvörp-
um. er .Tóshida&tiórnin hefur
undirbúið og lagt ívrir þingið,
wo sem hví. er fiallar um að
efttta glla lngreslu undir eina
*>pfr.íí. bar sem forsætisráð-
herrann er formaður, os lög
um að rera alla ('eða. f!e«taí
ken.nara að stavfsmön-num rík-
iúns, og log um ao banna.ve.rlt
íöll við frámleiðslu kola ínámu
viirrríu beirra og flutning) og
frrmieiðslu rafmagns.
Margir ætla að við í liönd
farandi kosningar í Japan geti
enginn flokkur náð meirihluta,
og verði næsta stjórn þá mynd-
uð af framfaraflokknum og
frjólslynda flokknum (eða því
broti hans, sem er á mót> Jós-
hida). Þó eru aðrir, sem l/’da
að Jóshida muni en á nv tak-
ast að ná meirihluta, bví að
hann er oft á sjö ara stiórnar-
timahili sínu búinn að komast.
í hann kraPpan, en h.e'ffir bó
haldið völdum. Þess ntiá geta.
að bessir spádómar eru skoðan
ir Evrónu- og Ameríku-blaða-
manna í Jaoan, en erriar frétt
ir hafa enn -komið um, hvernig
j-apanska þjóðin snýst við þing
rofinu.
Kosningarnar fara . fram 19.
aSríl. Jóshidastióruin uesniir
stj órn>arsta.rf inu bar til nýtt
bing kemur saman.
ErarnYiald 1 «íðu
hafa Irojmð á sió í 32 ár, en
lætur það ekki 'af. ra sér. og i
ganmi sasfðist hann ef í’J vill
verða að lifa á íiiéve'kisnill-
iim á leiðimti. ætlar
að siá sig vel um í fer&inní
©g hefur ákveoð að fara
íaugar landferðsr í AS.ríers og
Ítalíu osr sjálgsö.yí ei'S’ig >í
himim lHndunum, sem • t mið
verður til.
HÚNVETNZKUR J.ARN-
SMIÐUR
Þá verðtir m ð í förinai
járnr.mlður frá B’öiidiió?!. Jón
Benónýson, Jón ev nokkuð
við aldur, en bótt har.n hafi
farið í fyrrasumar í sk.emmti-
ferð með hóoi frá ferðaskrif-
stofu ríkisins i*ii NorðurlaiéSá,
ætlar hann nú til Miðjarðar-
hafslanda. — Þannfg er sýnt,
að almenning á íslaudi vantar
ekki viljann til að sjá sig un*
í öðrum londum, og það er
ekki síður fólk uian af landi,
sem lætur verða af feroum,
þegar tækifæri býðst.
Það eru fleiri sem hafa kirkjubyggingu á prjónunum en Sel-
fýssingar, íbúar Langholtssóknar og Óháði fríkirkjusöfnuðurinn'
í Reykjavík. — Kaþólskur söfnuöur í Austui'-Frakklandi er að reisa myndarlega kirkju og safna
fé til bygging'arinnar. Presturinn er þó duglegastur við söfnunina og sýnir í því áræðni og
hugvitssemi. Hann heitir séra Simon og aflar peninga með þvi að stökkva í falMíf úr háum;
turni niður í Signu. Á myndinni sést séra Simon og turninn, sem hann stekkur af.
Auglýsið í
Alþýðublaðinu