Alþýðublaðið - 26.04.1920, Blaðsíða 3

ALÞYÐUBLAÐIÐ
*
„Meira próflð* í stýrimanna-
skólanum hófst á laugardaginn
var. Undir það ganga 29 nem*
endur.
Próf f samvinnuskólanum byrja.
í dag og ganga allmargir undir
það.
Lúðrafélagið .Gígja" !ék fyrir
fólkið á luðra í gær kl. 3. fyrir
framan Mentaskólann. Voru mörg
hundruð manns saman komin &
Lækjargötu, að njóta hljómleikanna
og góða veðursins. „Gígja" á
þakkir skyldar fyrir þessa hugul-
semi, og vfst munu bæjarmenn
meta hana að verðleikum í fyrra
veitti bærinn lúðrafébgi 50 kr. á
viku, tií þess að leika á iúðra
Hvort mun slíkt hið sama ekki
gert nú, og þá ekki gert upp á
rnilli félaganna?
komast á svo hátt stig hjá þv/,
að þv/ detti í hug, að bera Jón
Sigurðsson saman við t. d Fm-
sen eða undirmenn hans. Hyggj
um vér að Jóni Sigurðssyni mundi
eigi getast a að líta álfadans Morg-
unblaðsms í íslenzkri pólitfk upp
á sfðkastið.
Mundt þjóðhetju vorri heldur
hafa þótt frækilegur eða hreinn
framgangur Einars svartálfakon-
ungs í sjalfstæðismálinu forðum.
Nei blaðið fer sannarlega illa
með sjálft sig og sfna menn, því
það lið eru einu svartálfarnir í ís-
lenzkri pólitík.
Þeir eru meira að segja svo
svartir og ófrýnir ásýndum að
ekki tjóar að láta þá koma fram
f dagsljósið, svo almenningur fæl-
ist eigi (sbr. það, að Emar hafði
nær eyðilagt Morgunblaðið með-
an hanm var ritstj.)
Morgunblaðið er brjóstumkenn-
legt fyrir að gera svona axar-
sköft. Menn eru t d. alment farn-
ir að kalla langsarana og áhang-
endur þeirra »svartálfac. Er þvf
miður fyrir flokkinn hætta á, að
þetta nafn festist í þjóðarmeðvit-
undinni, og t. d. verði alment
farið að kalia þingflokk þeirra
svartálfana og mátti þó vart á
bæta, því þjóðin hefir nú þegar
valið viðrini þessu mörg nöfn
háðuleg.
I dagl-gu tali er líka farið að
stytta nafnið og kalla t. d. rit-
stjórn Morgunblaðsins »álfa« og
það sem þeir »leggja af sérc í blað-
ið »álfrekc.
Líklega hafa tilfinningarnar orð-
ið skynseminni yfirsterkari hjá
þeim sem skrifaði þessa maka-
lausu grein, og er það trúlegt, ef
satt er sem hermt er, að sritdóm-
arinn* hafi skrifað hana, og því
hefir hann eigi tekið eftir hversu
berlega greinin er stíluð upp á
þá sjáifa. Nú hafa á skömmum
tíma birst í Morgunblaðinu tvær
óvenjulega heimskulegar greinar.
Lftur eigi efnilega út með fram-
tfð þess ef slíkt heldur áfram, og
vil eg því fastlega ráðleggja að-
standendum blaðsíns að kippa
í taumana áður en blaðið er bú-
ið að spilla fyrir sér með siíkum
ritsmíðum. Það er áreiðanlega
betra að fylla blaðið alveg með
auglýsingum en slíku fóðri, þvi
þær gefa þó peninga í aðra hönd,
og varla veitir af, því ritstjórnin
kvað vera þung á fóðrunum,
þótt afrekin séu ekki að sama
skapi. X
Pvottasápur
Og
Handsápur
er bezt að kaupa
í verzlun
Símonar Jónssonar
Laugraveg 12. Simi 221.
blá og mislit, saumuð á
vinnustofu minni, seljast
nú ódýrt
&uðm, Sicfurðsson
klœðskeri
Pakkarorð.
Hjartans þakklæti færum við
öllum þeim mönnum, sem á Dags-
brúnarfundi 18. þ. m. gáfu okkur
fé, sem var að upphæð 153 kr.
82 aur., og öllum þeim mörgu,
sem hafa rétt okkur hjálparhönd.
Við biðjum algóðan Guð á himn-
um að launa þeim öllum, er þeim
mest á liggur.
Suðurklöpp við Óðinsgötu,
23. aprfl 1920.
Ásmundur Guðroundsson,
Jónfna Jónsdóttir.
Fermingarkort,
Afmæliskort,
Nýjar teikningar.
Heillaöskabréf við öll
tækifæri.
Laugaveg 43 B.
Friðfinnur L. Guðjónssofi.
Unglingsstúlka um
fermingu óskast til snúninga.
Uppl. á afgr. alþbl.
Budldsi fundin. Vitjist f Gut-
enberg.
Telpu« röska og góða, vant-
ar okkur í sumar, Guðrún og
Steindór. Grettisgötu io, uppi.
Sér greíur gröf fiótt grai
Eigendum Morgunblaðsins er
vorkunn þó þeir scu ekki allir
samhuga um að styrkja það.
Gönuhlaup ritstjórnar þess eru
svo mörg, fávizkan svo mikil og
dómgreindin svo lítil á það hvort
skrif þeirra séu heppileg fyrir þá
sjálfa en koroi þeim eigi illa í
koll, að von er að sumum eigend-
um blaðsins blöskri útgjöldin til
slfkrar ritiðju. Ritstjórn hins um-
getna blaðs hefir farist bölvans
klaufalega oft og tíðum, er hún
hefir ætlað að hitta naglann á
hausinn, og er greinin »Ljósálfar
og svartáifarc einna hróplegast
dæmi um það hvernig þeim tekst
venjulega Morgunblaðsritstjórun-
um. Grein þessi virðist eiga að
vera hárbeitt vopn er veiti fjand-
mönnum þess hin verstu svöðu-
sár, ef þá ber að leggja aðra og
dýpri meiningu í hana en annað
fjálgleikaskáldskapargutl blaðsins.
fín greinin er bæði þannig valin
að efni og svo klaufalega skrifuð
að ómögulegt er annað en heim-
færa »nærri því hvert hnjóðsyrði
um svartálfanac uppá Morgun-
blaðsliðið, þý þess og foringja.
Réttilega telur blaðið Jón Sig-
urðsson hinn bjartasta Ijósálf f ís-
lenzkri pólitík. En eigi verður séð
að Morgunblaðið græði neitt á
því, því vart mun þó ósvífnin