Alþýðublaðið - 31.05.1953, Blaðsíða 5

Snnnudaginn 31. maí 1953
ALÞÝDUBLAÐIÐ
Eftirmaður Tryggva Lie hjá SS>:
ÞAÐ kom mörgmrL á óvart,
þegar Svíinn Dagur Hammar-
skjöld var kosinn framkvæmda-
stjóri Sameinu&u þjóðanna í
stað Tryggva Lie. Fáir höfðu
heyrt hans getið, og um störf
Hhans á sviði alþjóðamála var
ekki mikið vitað. Sjálfur varð
fcann áreiðanlega jafn forviða
og margir aðrir, er hann fékk
um það tilkynningu. að sam-
komulag næðist urn hann í
þetta míkilvæga embætíi. Hins
vegar gaf h.ann fljótiega sam-
þykki sitt að taka að sér
starfið. Og í rauninni var það
í beinú framhaldi af fyrri
störfum hans, þótt það væri
ekki á vitorði a'lmennings. —
En um leið og Hammarskjöld
hafði verið samiþykktur af stór-
veldunum sem eftirmaður
Tryggva Lie, varð hann á
svípstundu umiræðuefni blaða
og útvarpa um gjör\'allan heim.
HVER ER MAÐURINN?
Hver er hann þá, þessi Dagur
Hammarskjöld, sem svo s’kjót-
lega og óvænt hoppaði úr þvi
að vera lítt þekktur starfsmað-
ur sænsku ríkiissitjórnarinnar
upp í Ihið vandasama og um-
deilda embætti framkvBemda-
stjóra Sameinuðu þjóðanna?
Dagur Hammarskjöld er 47
éra gamall'. Hann er yngstur
fjögurra sona Hjálmars
Hammarskjöld, sem var for-
sætisráðhérra íhaWsflokksins í
Svíþjóð í fyrri heimsstyrjöld.
Ekki aðhylltist sonurinn þó
skoðanir föður síns í stjórn-
Btiiálum. Iíann hefur að vísu
aWrei verið flokksbundinn, en
ran langt. skeið hefur hann
veríð starfsmaður sænsku
jj af naðarmannastj órnarinnar.

Dagur Hammarskjöld (til hægri) og Dwight D. Eisenhower for-
seti Bandaríkjanna (til vinstri).
AKVEÐINN FYLGÍSMAÐUR
FÉLAGSLEGRA UMBÓTA.
Hugur hans hneigðist
snemma að félagslegum um-
bótum, og hann er ákveðinn
fylgismaður félagslegrar sam-
hjálpar qg aðstoðar við þá, er
minna mega sjn í Hfsbarátt-
unni. Þessi samúðarkennd og
samhjálparhyggja skipaði hon-
um örugglega í flokk með
þeim, sem þráðu samvinnu
þjóðanna eftir síðustu. heims-
styrjöld. Hann varð fuiltrúi
þjóðar sinnar á alþjóðavett-
vangi og sat ýmsar ráðstefnur
í alþjóðamálurn. H.mn er hag-
fræðingur að menntun, og var
um skeið prófessor í hagfræði
við Uppsalaháskóla. Trúr kenn-
ingu sinni um félagslega sam-
hjálp og réttindi öllum til
Dóttir alpýðunnar
ÞÁTTUF.INN þakkar bréf,
sem borizt hafa. Fyrstur kem-
ur hér Hallgrímur A. Val-
foerg.
Ögn þó þrengist æsku svið
ei skal drengur kvíða.
. Enn mun íengi una við
óðarstrengi að smíða.
Þessa kvað hann, er hann
þjó í Kálíórdal í Gönguskorð-
U(m:
Frost er nóg í fjallasal,
fönnin klæðir hnjúka.
Þó kaít sé enn í Kálfárdal
kvæðin læt ég fjúka.
Þá kemur hér Ijóð eftir
Andrés H. Valberg, er hann
aiefnir, Til dóttur alþýðunnar:
Ennþá kveður íslenzk þjóð,
afköst mikil hefur.
Þökk sé hverjum þeim, er
Ijóð
úr þagnardjúpi grefur.
Þú sem flytur þjóðlegt mál,
þrykkir stökur kunnar,
drekkum við þér dýra skál,
dóttir alþýðunnar.
Þá er hér einn enn af þeim
írændum og verður ekki ann-
að sagt, en þeim liggi í blóði
,folessuð lióðabráin.1
Margeir H. Valberg:
Mínar Ijóðalistirnar
SLítt hér eru kunnar.
Dæmalausir duttlungar
dóttur alþýðunnar.
Mörgum hefur orðið að á-
hyggjuefni „ástandið“ marg
umtalaða og hafa þá stúlkur
okkar þótt fúll lækifærissinn-
aðar. Þessar stökur gefa þó á-
stæðu til þess að ætla, að pilt-
ar gætu hugsað sitt, ef í það
færi. Magnús á Vöglum:
Mörg befur skagfirzk, dáð-
rík drós
dreift úr sorgum vöndum,
en beztum ilmi angar rós
austan úr Rínarlöndum.
Og lái honum hver sem vill,
þvi að rétt þokkáiegt er út-
sýnið.
Brjóstahá og mittismjó,
mjaðima ávöl línai■ ■:
Handasmá mitt hjarta sló
'hratt við návist þína,
Hér virðis’t skáldið unq vel
hag sínum, enda heima hjá sér,
Magnús á Vöglum:
Efst á hjalla bæ minn ber
bergs að stallasriöSum.
Daginn allan angar hér
ilmur af fjallagrösum.
Geislar flæða fjalls u,m skaut
fegra hæð og buga.
Hér í næði lyngs vio laut
‘leitar kvæði í huga.
Gx'óa á hjalla grösin smá,
græixka vallar börðin.
Nú er falleg sjón að sjá
sól um allan fjörðinri.
Þeir, sem vildu kveða með í
| þessum pistij, sendi bréf sín og
! nöfn Alþýðufolaðinu, merkt:
! „Dóttir alþýðunnar“.
handa hefur hann ávallt verið
talsmáður slíkrar samvinnu
þjóða í milli. Þess vegna var
hann fulltrúi þjóðar sinnar, er
Efnahagssamvinnustofnun Evr-
ópu yar sett. á laggirnar. —
Þegar hann var kallaður til
starfs sern framkvæmdastjóri
mestu tilraunar til alþjóða-
sariivinnu og samhjálpar, sem
gerð hefur verið í veröldinni,
var hann forstöðumaður félags-
málad.eildar sænska utanríkis-
ráðuneytisins.
STÉFNA SYÍA.
Engan skyldi undra. að Svíi
varð fyrir valinu í þetta emb-
ætti. Svíar eru ekki í Atlants-
hafsbandalaginu, og því gátu
Rússar sætt sig við Svia í
starfið. Hins vegar hafa Svíar
síður en svo verið handbendí
Rússa á síðustu árum Það féll
einmitt í hlút D.ags Hámmax-
skjölds að mótmiæla kröftug-
lega við stjórn Rússá, er sæns-k
flugvél var skotin niður , yíir
Eystrasálti. "Hahri Veitti þá
sænska utariríkisráðunevtinu
forstöðu, óg hann séJidi Rúss-
uiri þrisvar sinnúirii einbéítt
mótmæli. Hið langvárandi
hlutleysi Svxþjóðar oq- alþjóð-
ieg samvinnuhyggja Hanxrnar-
skjölds gáfu honum því góðan
j byr í:séglin. begar franska full-
| trúanum í Örygeisráðinu hug-
, kvæm.dist að nefna nafn bans
í sambardi. vio framkvæmda-
ístjóravalið.. ■:..
I ' :.
1MUN FARA . SÍNU FRAM.
1 Erfitt er að. spá jm, það,
hverriig. nýi íamkvæmdastjór-
irin xriuni reynast, eða 1 hvers
miegi ,af homxm vænta í starfi.
Þó má fullvíst telja, að hárin
murxi fara sínu fram og á eng-
an bátt gerast þjónn eins rikis
| fremur . en annars. Til þess er
hami of sjálfstæður, heiðar-
legur í embættisreksíri og
ákveðinn í skoðunum á hlut-
verki Sameinuðu þjóðanna.
Hans bíða mörg varidasöm
verkefni., Starfslið Sameinuðu
þjóðanna sætir mikilli gagn-
rýni hjá bandarískum þing-
niönnum íyrir komm,únisitískar
tiilhnsiglinigar. og ef ,frið|sam-
leg.t á að verða kningum störfin
í stofnuninni, þarf Hammar-
skjö'Id að gera þar hreint fyrir
sínum dyrum. I rauninni má
segja, að ekkert mannnlegt í
veröldínná sé framkvæmda-
stjóranum óviðkomandi. Stofn-
anir sameinuðu þjóðanna eru
6
Þremxingai-hátíð.
Hvítasunnan er hin síðasta af þrem stórhátíðum kh’kju- ^
ársíns og þessa hátð hefur íslenzk tunga sæmt nafni, sem (
túlkar s\7o vel kristna trúarvitund um sess hennar og gildi, \
Hún „dregur nafn af Drottins sól“. Heitið gefur tii kynna, )
að dagur sé runninn. árdegissól upp risin. Og þegar við^
lesum 2. kap. Postulasögunnar, þar . sem skýrt er frá því, ^
sem gerðist hinn fyrsta hvÁasunnudag, þá er eins og við ^
sjáum fyrir okkur rnenn, sem hafa valtnað inn í nýjan dag \
og allt blasir við augum þeirra í nýju, björtu sólarljósi. \
Jólin og þáskarnir ,boða þá viðbúrði, . sem kristin trú J
grundvallast á: Fæðingu Frelsarans, komu hans inn í þennan^
heim, og sigur hans yfiivsynd og dauða. Eilífur, góður Guð ^
kom til okkar mannanna í Jesú Kristi, „syni kærleika síns,“ ^
tók á sig harmkvæli okkar og dauðamein og ruddi okkurj
braut til sigurs með sér. Þetta voru sólhvörfin í sögu mann- S
anna, dagskoman, morguninn. ^
En nú var það ekki nóg, að þeíta gerðist blátt áfram. Við ^
þurftum líka að öðiást skyn til þess að skynja þetta. Aldrei)
hefðu nokkur ástarhót glatt þig né blessað, ef þig skorti næmi S
til þess að njóta slíks. Ef þú værir blindur, væri dagurinn^
þér sem nóttin. Sumarkoman með öllum hennar dásemdum^
væri þér fánýt markleysa, ef þú hefðir ekki skynfæri. Sá ^
sem gaf þér vin þinn, varð líka að veita þér næmi til þess)
að skynja þel hans. Sá5 sem gaf þér sólina, Ijósið, varð líka S
að gefa þér sjáandi aúgu til þess þú gætir notið geislanna, í
birtunnar. Hinar ytri gjafir lífsins gagna því aðeins, að?
innri: skilyrði séu fyrir Kéndi til þess að tileinka sér þær og ^
njóta þeirra. j
Þessi dæmi kynnu að geta hjálpað þér tíl þess að skiljal
a<5 nokkru hvítasunnuviðburðinn og erindi hvítasunnunnar. í
Hinn fyrsta hvítasunnudag gerðist það, að mönnum var gefið ^
að sjá og skynja — sjá stórmerki Guðs, skynja síaðreyndir (
jólanna og páskanna í réttui Ijósi. Jesús Kristur, frelsarinn, \
sigurhetjan, birtist hinni innri sýn í í’éttri stærð, verk hansS
í fullri dýpt, eftir því. sem jarðneskri vitund er auðið að)
rúmá þeitta. Hinar ytrx staðreyndir urðu innri reynsla, um- ^
skapandi lífsvissa. ^
Jesús hafði heitið þessu: Andinn heilagi mun bera sér j
yítni, leiða yður í ailan sannleikann, hann mun kerina yður 5
aBt og minna yður á allt, sern ég hefi sagt yður (Jóh.14,26). •
Jesús hafði á jarðlífsdögum sinum borið sér. vitni: ,.Eg er ^
vegurinn, sannieikurinn og lífið. Eg er Ijós heimsins. Hyer, ^
riem trúir á Soninn, glatast ekki, heldur hefur eilíft líf.“ )
Þettá og annað líkt höfðu lærísveinar hans beyrt af vÖrum^
hans’ óg ’a mörgu.höfðu jþeir þreifað i 'ííii sjálfra sín og ann-|
arra, sem studdi þennan yitnisburð. En á hvítasunnudag var ^
hjörtum þeirra lokið upp til fulls. Nú varð það,. eins og^
Pétur sagði, í hvítasu.nnuræðu sínni, ..óbrígðanleg vissa“: ^
Hann er Drottinn, hann er Kristur, hann er Frelsarinn fráj
G llði. .: •*
Á þeirri stundu varö kristin trú til, sú trú, sem Nýja^
testamentið er sprottið af og kirkjan lifir í, trúin á Drottin ý
Jesúm, Guðssbninn krqssfesta, upprásna og eilíflega nálæga)
ölluin þeim, sém við hánn kannast. Og þessi trú lifir frá kyn-)
slóð tíl kynslóðar vegna þess að Guðs andi starfar á sama veg ?
til þessa qg alAa tíð, í kirkju Guðs á jörð. |
í dag er hátíð heilagrar þrenningar. Kirkjan lítur umS
ökl, rifjast upp hinar stónx staðreyndir hjálpræðissögunnar.)
Þær staðreyndir eru undirstaða þrenningarlærdórnsins, trú-^
aririnar á hinn þríeiría Guð,'Föðurinn, Soninn og Andann. ^
Kristin trú er tfú á'Guð Fö.ður. En að þetta föðurheitiý
qr aixriað en nafh, það.ér Kristi ,að þakka:: Eg hefi opinberaðS
nafri þitt, (Jóh.17,6). Sonurinn kom til 'þfesS að sýna okkuir V
Föðuririn (Matt. 11,27, Jóh.14,9—10). Þar með er oþinber-^
linarsugan fullnuðj En þetta varð annað en saga, það vafð^
réyrísluyeruleiki, trú. Það er 'verk Andans, Hinn eilífi, orariö-
sakanlegi Guð hefur opinberað sig í fímanum í Jesú Kristi. \
Og harin opinberar sig irinrá með mönnum. „Guðs anda^
hræring hrein“ gefur það skýn, sefn heitir trú. En þessi samx ^
undursaxrdegi Guð lifir jáfnframt sínu eilífa lífi, öllum tíma, ^
allri sögU ofar. Hann verður ekkí það, sem hann er, fyrir það, ^
sem hann hefur gert og gerir meðal okkar og fyrir mennina, (
en hann hefur þverit á móti gildi sitt af því, að það sam-S
svanar eiHfum veruleik hans. Því játar kii’kjan trú á hei’laga ^
guðsdómsins þrenning. Dýrð sé Guði, Föður og Syni og^
heilögúm Anda. %
Sigurbjörn Einarsson. J
S
margar, og þær hafa með hönd
um svo ólí'k verkefni sem plág-
una í Yemen, dreifingu orða-
bóka í Suður-Ameríku og skiþu
lagningu rafstöðva í Pakistan.
Auk þess er framkvæmdastjór-
inn höfuð alþjóðastjórnar, sem
í rauninni er ekki til, en samt
eru gerðar til mildar kröfur.
SAMNINGAMAÐUR.
Það er því að vonum, að
xnenn líti með spurn í augnm
til hins nýja framkvænida-
stjóra. Enginn efast um starfs-
þrek hans og skipulagsgáfú;
hvort tveggja hefur hann sýnt
sig að hafa í ríkum mæli. Og
Framhald á 7. síðu„