Alþýðublaðið - 18.07.1953, Blaðsíða 6

6
ALIdÝÐUBLAÐIÐ
Laugardagxirmn 18. júlí 1953

Frú DáriSwt
IðcllielBu:
A ANDLEGUM VETTVANGI.
Ósköp er blessað veðrið gott.
Og nú er síldin komin. í sum-
ar virðist allt ætla að ieika í
lyndi, þessi mikla grasspretta
og allt það. Ráðiegast. er þó að
taka þessu öllu varlega; síldin
getur stungið af þegar minnst
varir, og svo getur tiann iagst
í óþurrka! Ég ætla engu að spá
um það. Og svo getur komið
stríð hvenær serrx er, Ég hef
enga trú á, að það sé nóg að
taka Bería úr umferð til þess
að skapa eilífan frið miiii aust-
urs og vesturs.
Nei, — ég hef oft sagt eitt
og annað fyrir og flest hefur
það ræzt, nema einhverjar ó-
væntar orsakir hafi ruglað ailt
saman. Við skuium ekki sofna
á verðinum, þótt vol gangi í
•b!1i; svo ,a.".gí «e ég rn segi
þó ekki meira. Menn setja nú
mikið traust á herra Dawson.
Ég treysti honum ekki fyrr en
ég tek á. Ég vikli óska að ég
hefði rangt fyrir mér, en tím-
inn sker úr því.
Og hvað gerir stjórnin?
Ætli það verði ekki mikið und-
:ir þessum herra Dawson kom-
ið. Ef hann reynist vel og sel-
ur fiskinn, sem ég og allir vona,
þá mætti segja mér að stjórrí-
,in sæti sem fasfast og þættist
hafa skapað mister Ðawson og
sigrað deiluna. Ef þetta reyn-
ist allt bluff, stekkur framsókn
úr stjórninni, gefur íhaldinu
langt nef og híar á það fyrir
að hafa ver.ið svo vitlaust að
trúa á mister Dawson Það
má segja mér, að svona fari.
En hvað sem því líður. bá er
biessað veðrið alveg dásam-
legt. Og kartö’flugrasið er orð-
ið svo fallegt. að það er hrein
asta unun að koma inn í garð.
Gott á meðan góðu náir, hvað
sem mister Dawson og síldinni
og stríðinu líður.
takandi og heimtandi allt af
öllum, þangað til allir voru
upp á móti þér, þangað til allir
höfðu horn í síðu þinni, nema
ég, af því að ég sá það mikil
fenglega við persónu þína. . Af
því að ég elskaði þig, Pride,
meira en þú vissir, trúðir eða
skildir sjálfur. Ekki vegna
þess_ að þú værir mikill í ann
arra augum, heldur vegna þess,
hvað þú hefðir getað verið, ef
þér liefði verið sjálfrátt, fyrir
það, sem þú hefðir getað verið,
•— og varst stundum, — mér.
Bara mér.
Hún laut höfði. Það var ekki
lengur hjarta hennar, sem grét
blóðugum tárum. Allt of lengi
innibyrgð tárin streymdu mið ennþá,
ur kinnar hennar. Þau voru bet
ur komin þar. Hún myndi ekki
hafa þolað öllui lengur að halda
þeim í skefjum.
140. DAGUR:
Esther gékk á undan inn fyr
ir. Sharon fylgdi henni eftir.
Þegjandi hélt Esther rakleitt
þangað, sem þeir höfðu lagt
hann. Sharon virti Pride fyrir
sér. Hún hélt sorg simni vel í
skefjum.
Gráttu sagði Esther allt í
einu. skipandi, hranalega. Gott
að það er þá einhver, sem syrg
ir hann.
Sharon leit upp og framan í
Esther. Sér til mikillar undrun
ar sá hún fallegt andlit hennar
var afmymdað af sárri sorg. Ó
bærilegur sárauki skein úr aug
um hennar.
Hvað? hvíslaði Sharon. Þú
elskar hann. — Þú elskar hann
Dra-vlSáerSlfe 1
Fljót og góö afgreiSsia, |
GUÐL. GÍSLASQN,
Laugavegi 83,
EÍmi 81213.
Smurt !>rasiS
oíÍ snittur.
1 ■
í andlegum friði!
Þrítugasti og annar
Icafli — 1891. .
Sharon lét á sig hatt, dró
hanzka á hendur sér og gékk
út á götuna. Hún náði sér í
vagn og ók í áttina til kastala
Prides Dawson.
Hún var sér þess vel meðvit
andi, að það var ekki hyggilegt
af henni. Hugsanlegt að heim
sókn hennar þangað myndi ýfa
upp ógróin sárin. Én -hún
mátti til. Fyrr var ekki skuld
hennar við Pride greidd. Fyrr
var ekki ást hans að fullu end
urgoldin.
Esther kom sjálf til dyra.
Hún varð hissa. Horfði lengi
þegjandi á gestimn. Gerðu: svo
vel, sagði hún að lokum lágum
rómi.
Gat þér nokkurn tíma komið
til hugar, að Joe Fairhill gæti
komið í hans stað? sagði Est
her. Ég var einungis að reyma
að hefna mín, ná mér niðri á
honum, fyrir mér vakti ekkert
annað og ég kvaldi mig til
þess. Og nú hef ég drepið hann.
Hann, sem ég elskaði svo heitt.
Þú ættir heldur að orða það
svo, að við hefðum drepið
hann, sagði Sharon blíðlega. Þú
og ég ... og heimurinn . og
líka hönd drottins. Þú ættir að
fara varlega í að ásaka þig
eina, Esther.
Á ég ekki að ásaka mig?
hvíslaði Esther. Ekki að ásaka
mig. Guð einn veit, að héðan í
frá mun ég aldrei eiga friðsama
nótt.
her. Ég veit það alls ekki ....
Rétt í þessu birtist þiónnmn
Malcolm í dyrunum. Herra
Fairhill er kominn, hvíslaði
hann.
Jóseph Fairhill gékk inn í i
stofuna. Göngulagið var stíft
og þvingað. (Hvílík lifandi eftir
mynd föður síns getur hún Cap
rice verið, hugsaði Sharon).
Hann gékk yfir gólfið og leit
á líkið. Þvínæst á Esther. Hún j 5
gékk á móti honum_ allhratt.
Þegar hún var komin hæfilega
nærri honum, dró hann að sér
hendi'na og sló hana bylmings
högg í andlitið með flötum lóf
anum.
Guð minn góður, grét Shar
on. Því hlífðirðu mér ekki við
þessu?
Sharon hugðist leggja á
flótta, en Joseph varð fyrri til.
Hann gékk hröðum skrefum
fram hjá henni og út um dyrn
ar. Sharon hægði á sér. Henni
varð litið á veslings Esther.
Hún hékk þarna ennþá, að heit
ið gat uppistandandi. Yfir ann
ars svo fölt andlit hennar
teygðu sig rauðar rákir.
Það var aðeins eitt fyrir S-har
on að gera og hún breiddi út
sér standa. Hún fleygði sér í
faðminn. Og Esther lét ekki á
faðm hennar, snökktandi eins
og kraffi, sem nýbúið er að
refsa.
Seinna, löngu seinna, þegar
Sharon kom heim til sín, þá
varð hún þess brátt áskynja,
Og hvað um Joseph? ag þag var bþjg ag kveikja á
spurði Sharon. Ætlarðu að gift
ast honum?
Ég veit það ekki, sagði Est
illlll
Reykvíkingar, athugið!
Dáríður Dulheims.
PEDOX fótabaðsa!t|
Pedox fótabaö eyðir S
) ekjótlega þreytu, sá'rind-J
^ om og óþægindum í fót- ^
) unum. Gott er «S látaS
$ dálítið af Pedox i hár-S
^ þvottavatnið. Eftir fárra^
\ d&ga notkun kemur ér-(
| angurinn í ljós. ^
$ Fœst f nœstu bóð. (
CHEMIA H.F.!
verður haldin í Tivoli, skemmtigar'ði Reykvíkinga,
í clag^ laugardaginn 18. júlí.
Skemmtigarðurinn verður opnaður kl 2 e. h.
DAGSKRÁ:
Kl. 3 Þjóðdansaflokkur Ungmennafélags Reykja-
víkur sýnir.
Kl. 3.30 Pitt og Pott, þýzkir fjöllistamenn skemmta.
Kl. 4 Hinn bráðs'njalli Gestur Þorgrímss. skemmtir.
Kl. 4.30 „Die Alardis“, þýzkir fjöilistamenn, sýna
listir sínar.
HLÉ.
Kl. 9 Úrvalsflokkur glímumanna Ungmennafélags
Reykjavíkur sýnir.
Kl. 9.30 Pitt og Pott, þýzkir fjöllistamenn skemmta.
Kl. 9.45 Þjóðda>nsaflokkur Ungmennafélags Reykja
víkur sýnir.
Kl. 10 Gestur Þorgrímsson fær okkur enn ti að
hlæja.
Kl. 10.30 „Die AlardiS1* þýzkir fjöllistamenn, sýna
listir sínar.
Að þessu loknu verður dans stiginn á pailinum.
Ferðir frá Búnaðarfélagshúsinu á 15 mín. fresti.
Veitingar.
Reykvíkingar: Munið Tivoli á laugardaginn.
Komið og skemmtið ykkur.
Bandalag æskulýðsfélaga Reylíjavíkur.
iiiiniiiiirniiiiiiiMiiiiiiiiiiiiniiiiiiniiniiimiiiTimnMMniiiimimnimiiniiiiifTmiinmrnMiimiinmnimnnniniiiffliimiinanmiiiiffliiniffliMmiiiiiumimi
- Útbreiðið Alpyðuhlaðið -
Ódýrast og bezt. ViB» g
eamlegast pantið me@ |
fyrirvara.
6IATBARINN
Lækjargðtn 8»
Simi 8034®,
Samúlarkorl
Slysavaraafélags filRr.ás |
kaupa flestir. Fást hjk ||
elysavarnadeildum am 5
land sllt. í Rvík f hann-
yrðaverzluninni, Banka-
stræti 6, Yerzl. Gunnþór-
unnar Halldórsd. og skrlf-i
stofa félagsins, Grófin l.\
Afgreidd í aíma 4897.
HeitiO á slysavaraafélagiR. |
Það bregst ekki.
Nýia sendl-
bflastö'ðlo h.F,
hefur aígreiðslu í Bæjar-
stöðinr
16. Opið 7.50-
sunnudögum 10-
Sími 1395.
arninum. Henni fannst þetta
meira en lítið undarlegt, því
hún átti ekki von á neinum
heima. Þjónustustúlku'nni
hafði hún gefið leyfi til þess
að fara út.
Hún litaðist um í stofunni.
Allt í einu kom Lilith fram und
an gluggatjöldunum. Hún hélt [ j
á vindlingapakka í annarri
hendimni. Svipur hennar var
fráburgðinn því, sem Sharon
átti að venjast. Andlitið sjálft.
eitthvað svo sjálfu sér ólíkt.
Sharon sá strax hver ástæðan
V£<r: Hún var ekkí lengur púðr
uð, ekkert máluð og enginn lit
ur á vörunum. Dökkt hárið
hewnar var greitt aftur svo
einstaklega látlaust og tilgerð
arlaust, gagnstætt því, sem
venjulegt var.
Sharon hafði ekki af henni
augun. Lilith gékk ákveðnum l
skrefum þvert 'yfir gölf-ið og
fleygði vindlingapakkanum í
eldinn.
Ég hef í rauni'nni alltaf hat
að þetta allt saman, hvíslaði
þún. í annað skipti á st-uttum
bíma breiddi Sharon út faðrn!
inn. j
Komdu hingað til mín, bar.n
ið mitt, sagði hún.
Seinna sat hún í st.óra stóln
um fyrir framan eldinn, eins
MinnSriílarsDlöíö
BarnaspítalasjóCs Hringitas S
eru afgreidd i HannyrCa-1
verzl. Refill, ACalstrætl II |
(áður verzl. Aug. Svenö-1
sen), í Verzluninni Victor,;
Laugavegi 33, Holts-Apð-1
teki, Langholtsvegi 84, |
Verzl. Álfabrekku viO Suð-|
urlandsbraut, og Þorstetnfi- jj
j búO, Snorrabraut 8*. |
I Mús og íhúðir
m
j af ýmsum stærðum I
j bænum, útverfum bæj»
; arina og fyrir utan b*-
j inn til sölu. — HÖfum
j einnlg til sölu jarðír,
j vélbáta, bifreiðir
j verðbréf.
■
j Nýja fasteignasalaxo
j Bankastræti 7.
Sími 1518 og kl. 7,30—
j 8,30 e. h. 81546. §
.............
hennar, hvort sem það voru
minningarnar um þjánirígar
bernskuáranna ástarsorgir eða
einhvers konar Ótti. þá var
henni nú borgið. Öldungis ó
hætt.
Það var bara hún, hún Shar
on, sem orðin var ein. í stóra,
Ijóta steinkumbaldanum lá
og svo oft áður með Pride, og hann dáinn, ha-nn Pride. Nei,
'ekki dáinn .... aldrei gæti
horfði inn í hann. Litlith sat a
gólfinu fyrir framan hana og
hvíldi höfuðið í keltu, henuar.
Við og' við bærði Sbaron hend
ina og strauk gegnum rnjúkt,
tinnusvart hár ungu stúlkypn
ar.
Sharon vissi, að Lilith var
borgið. Hvað svo sem það var,
sem ollað hafði óróanum í sál
andi hans að öllu slokknað.
Ekki meðan hún lifði og for
stjónin gæfi henni audlega
krafta til þess að muna hann.
Nei, hugsaði hún. — Nei,
Pride. Það eru aðeins mínir æfi
dagar sem okkur skilja.
ENDIR.