Tíminn - 04.10.1964, Side 7

Otgetandi FRAMSOKNARFLOKKURINN
Framkvæmdastióri Kristián Benediktsson Ritstjórar: Þórannn
Þórarinsson (ábi Andrés Kristjánsson. Jón Helgason og Indri'ði
G Þorsteinsson Fulltrúi ritstjórnar Tómas Karlsson Frétta
stjórí: Jónas Kristjánsson Auglýsingastj.: Steingrímur Gíslason.
Ritstjórnarskritstofur i Eddu-húsinu símar 18300—18305 Skrií
stofur Bankastr 7 Afgr.simi 12323 Augl. slml 19523 Aðrat
skrifstofur. sim) 18300 Askriftargjald kr 90,00 á mán tnnan-
lands — t lausasölu kr 5,00 eint. - Prentsmiðjan EDDA h.l.
Mestur fengur fyrir
dreifbýlið
í Degi á Akureyri er nýlega rætt um sjönvarpsmálið í
tilefni af þeirri ákvörðun ríkisstjórnarinnar að fela Ríkis-
útvarpinu að hefjast handa um undirbúning íslenzks sjóp-
varps. í framhaldi af því víkur Dagur að tillögum s]ón-
varpsnefndar, þar sem m. a. var lögð áherzla á, að sjón-
varpið næði til sem flestra landsmanna innan 5^-7 ára,
m sérfræðilegt álit bendi til, að það væri vel framkvæm-
anlegt. I framhaldi af þessu segir Dagur:
,,Við getum að sjálfsögðu um það rætt, hvort Islend-
ingar eigi á næstu árum að stofna til innlendra sjónvarps-
sendinga fyrir alla landsbyggðina eða leySa önnur að-
kalTandi vandamál fyrst. En erfitt mun að sporna við
þróun sjónvarpsins, sem er að legg]a undir sig heimmn.
Um áhrif þess í þjóðlífinu fer að siálfsögðu rnest eftir
því, hversu til tekst með hinn daglega rekstur þess. Sem
kennslutæki er sjónvarpið ómetanlegt og sem tæki til
fré"'":niðlunar má segja hið sama. Um annað efni má
ætla, að áhrifin séu hliðstæð prentuðu rnáli, útvarpi og
kvikmyndum. Veldur hver á heldur
Við finnurn með réttu að öllu saman, en viljum þó
ekki án þess vera. Hinum dreifðu byggðum yrði e. t. v.
mestur fengur að ýmsum þáttum sjónvarpsins, svipað
því sem útvarpið, er þeim nú. Verður því að leggja á
það mikla áherzlu, að hið íslenzka s]ónvarp verði við það
miðað, að öll héruð njóti þess.
Hermannasjónvarpið í Keflavík, sem núverandi vald-
hafar leyfðu mikla stækkun á, svo að íslendingar gætu
,,notið þess“, er að sjálfsögðu enginn mælikvarði á sjón-
varp yfirleitt. Sjónvarp er menningartæki, ef það er vel
rekið og í höndum góðra manna parf engu að kvíða
nema kostnaðarhliðinni. Sjónvarpsdagskrá er miög dýr
og þar hljóta íslendingar að sníða sér stakk eftir vexti.
Fyrst af öllu þarf þó sjónvarpið vel menntað fólk, eg
má ekki vanrækja þann undirbúnmg fremur en aðra
þætti málsins.“
Yngsti héraðsskóiinn
er orðinn 16 ára
í Degi er nýlega birt viðtal við Gisla Magnússon bonda
í Eyhildarholti og er þar m. a. vikið að skólamálum
Skagfirðinga Um þau segír Gísli m a.:
..Okkur vantar héraðsskóla. St]órnarvö]dm horfa á
það með hendur í skauti, að æskulýð landsins. er mis-
munað í stórum stíl. Sveitirnar sitia á hakanum. Hvað
annað9 Enginn héraðsskóli reistur á síðustu 16 árum.
Hinir gömlu fjarri því að fullnægja þörfinni. F]öldi æsku-
manna i sveit fer á mis við sjálfsagða fræðslu.11
Það eru fleiri en Skagfirðingar, sem hafa þessa sögu
að segja. Eyfirðingar geta sagt hana einnig, Snæteliingar
og Dalamenn o. s. frv. Það er mál td komið, að þeirri
kyrrstöðu linni, sem ríkt hefur í þessum efnum Þjóðin
hefur ekki efni á, að mörg hundruð ungmenna fái eKki
nauðsynlega fræðslu af þessum ástæðum.
r' « I N N. sunnvdaflur 4.~ióieWber T9C4. —
Walter Lippmann rifar um alþjóöamál:
Sannleikurinn getur oft veriö
furðulegri en allur skáldskapur
Niöurstööur Warren-nefndarinnar eru staöfesting á því.
ÉG spyr sjálfan mig, hvaða
skoðun ég geti haft og eigi að
hafa á skýrslu Warren-nefndar-
innar. Þetta mikla rit var lagt
fram um fyrri helgi, ásamt
réttarskjðlum og framburðum
vitna í 20 bindum, sem ekki
hafa verið gefin út enn. í rit-
i’nu er að finna alla greinar-
gerð um rannsóknina, sem
fram fór í máli Lee Harvey
Oswalds að honum látnum,
vegna ákæru fyrir morð Kenn-
edys forseta.
Að mínu áliti getur enginn
samtímalesandi tekið að sér
hlutverk yfirréttar og umhverft
áliti nefndarmannanna sjö Þeir
einir hafa — ásamt lögfræðing-
um sÍTium og starfsmönnum —
heyrt framburð allra vitna,
sem yfirheyrð hafa verið.
Þar sem Oswald er látinn og
getur ekki borið hönd fyrir
höfuð sér, er ekki irant að full-
yrða, að rannsóknin sé tæm-
andi, enda fullyrða nefndar-
menn það ekki. Tilraunin til
að kveða upp endanlegan dóm
yfir Oswald hvílir nú í höndum
sagnfræðinganna.
EN við getum verið viss um,
að sagnfræðingarnir finni ekk-
ert,, sem komi þeim til að efa
fullan trúnað nefndarinnar í
öllu því, sem hún hefir að sér
viðað. Nefndarmennirnir eru,
— bæði hver einstakur og all-
ir sem hópur, — hafnir yfir
allar grunsemdir um, að þeir
hafi, kunni að hafa eða gætu
hafa hagrætt gögnunum. Þetta
er endanlegur úrskurður, sem
við getum þegar látið eftirkom-
endunum í .té.
Að fenginni þessari vissu um
nefndarmennina og með hlið-
sjón af verksviði þeirra og
hinni þrotlausu nákvæmni, sem
þeir hafa viðhaft í rannsókn
sinni, er ekki ástæða til fyrir
neinn samtímamann, hvorki
innlendan né arlendan, að ef-
ast niðurstöðid*.
Niðurstaðan er, að Oswald
hafi einn myrt Kennedy for-
seta, hann hafi ekki verið þátt-
takandi í samtökum kommún-
ista, Kúbumanna né öfgamanna
til hægri, og ennfremur, að
Ruby, sem myrti Oswald, hafi
ekki verið handbendi neins
sámsæris um að þagga niður í
Oswald.
NEFND'INNI er fullkomlega
ljóst ,að sannleikurinn, sem
hún komst að raun um, er
furðulegri en allur skáldskap-
ur. Og erfitt ér að trúa honum.
Hrærigrautur fyrstu tilkynn-
inga Dallas-lögreglunnar huldi
sannleikann, og sama gerðu
frásagnir blaðanna. Sannleikur-
inn um morðið sjálft varð enn
ótrúlegri vegna þess, að Os-
wald var myrtur í fangelsinu
tveimur dögum eftir að það var
framið. Hefði verið um sam-
særi að ræða, var auðvitað
ékkert jafn aðkallandi og að
koma í veg fyrir að Oswald
segði frá.
Miklu erfiðara er að trúa
sannleikanum en kenningunni
um samsæri. Vegna þessa hef-
ur nefndin lagt sig í framkróka
um að tína mákvæmlega og
samvizkusamlega til allar stað
reyndir, sem hún komst að.
SEM dæmi má taka tilgát-
una, sem er undirstaða
evrópskra skrifa um samsæri.
Það er, að skotið háfi verið á
Kennedy forseta bæði frá skóla
bókageymslunni að bakí hon-
um og frá járnbrautarbrúnni
framundan. Sönnun þessa á að
vera, að skotgat hafi verið á
framrúðu bílsins.
í skýrslunni segir, að stað-
reyndin í þessu efni sé sú, að
framrúðan í bílnum hafi orðið
fyrir skoti, en það hafi ekki
farið í gegnum hana. Skotijarið
var AÐEINS á innanverðri rúð-
unni, og örugglega eftir brot
úr annarri eða einhverri kúl-
unni, sem hæfðu forsetann og
Connally fylkisstjóra.
Ég hafði lesið töluvert af
hinum evrópsku skrifum um
samsæri. Um helgina las ég svo
í skýrslunni um öll þau atriði,
sem höfðu valdið mér óvissu.
í skýrslunni er ekki sneytt hjá
neinu þessara átriða, og um
þau er fjallað af hlutlægni
og myndugleika.
í SKÝRSLUNNI eru gagn- I
rýndar þær ráðstafanir, sem
gerðar voru til verndar forset-
anum, og þar eru lagðar fram
ákveðnar tillögur, sem auðvit-
að verður farið eftir.
Ég held að segja megi, að
þetta hafi verið þess konar
morð, sem koma hefði mátt í
veg fyrir. Til dæmis liggur í
augum uppi, að ferill Oswald
krafðist þess, að eftirlit væri
haft með honum meðan á heim-
sókn forsetans stóð.
Einnig liggur í augum uppi,
að mikil vanræksla var að rann
saka ekki bygginguna, sem stóð
við götu, sem margauglýst
hafði verið að forsetinn færi
um.
Að lokum þetta;
Aldrei er unnt að veita full-
komna vernd, ef morðinginn
er reiðubúinn að fórna lífi
sínu í árásinni, en minni of-
stækismenn á að vera unnt að
hindra vegna ótta þeirra við
að vera teknir höndum. Oswald
reyndi að komast undan. Hann
var ekki reiðubúinn að fórna
lífi sínu. Glæpinn verður því
að álíta þess eðlis, að koma
hefði mátt í veg fyrir að hann
væri framinn.
1
Warren afhendir Johnson forseta skýrsluna.
m
z