Alþýðublaðið - 25.05.1954, Blaðsíða 4

XLÞYDUBLADID
Í»rl8judaguí' 25. maí 1S54
Útgefandi: AlþýðuflokkurlotQ. Ritstjóri og ábyrgöarmiBisr:
Hundbcl Valdimarsson Meðritstjóri: Helgi Sœmundssox.
Fréttcstjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. Biaðatoema: Loftur Gað-
mundsson og Björgvin Gnðmandsson. Auglýsingastióri:
Imnn Möller, Ritstjórnarsímar 4901 og 4902. Auglýsings-
«ími: 4906. Afgreiðslusími: 4900. Alþýðuprentsmiðjan,
Hrg. 8—10. ÁskriftarverS 15,00 á mán. 1 lausasölu: 1,00.
McCarfhy-isminn fil umræð
FYRIR nokkrum dögrnn birti,
Tíminn fregn frá norræna !
Maðamannamótinu, sem þá
stóð yfir í Kaupmannahöfn. —
I fregninni var skyrt frá nokkr
um atriðum ár framsöguræðu
Per Monsens, fonnanns norska
Maðamannasamibandisinis. Er
svo að sjá sem McCarthyisminn
og ábyrgð bláðanna á sannleiks
gildi frétta sinna hafi verið til
uinræðu. Tíminn hafði eftirfar
aiidi ummæli eftir Per Monsen:
„Mc Carthy öldungardeildár
þingma'ðiur mundi aldrei hafa
náð isvo langt, sem raun hefur
©rði® á, ef blöð Bandaríkjanna
hefða ekki hmgðizt skyldu
sinni. Amerísk blöð sjá fyrst og
fremst „gott efni“ í kommún-
Isfaveiðum og ákæram Mc Cart
hys,“ sagði Monsen cnnfrem-
ur, „og slá þeim síðan upp með
stórum fyrirsöghum á forsiðum.
felaSanna undir yfirskini blut-
lægni og hluÉley'sis.
Ef blöðin hefðu flett ofan af
ö 1 d u n gi> vde 11 d nTj'i i n gi n n n n\- lumt
og SAGT SANNLEIKANN um
starfsaðferðir hans, tnyndi það
hafa forðað bæði Bandaríkjun-
um og okkur frá margskonar
vandræðum.“
Þetta eru ummæli merks
Maðamanns, og munu flestir/
blaðamenn lýðfrjálsra landa
vera honum sammála í einu og
öllu.
Það, sem gerzt hefur í Ame-
ríku er þetta: Að blöð Republik
ana, þ. e. fhaldsmanna í Banda-
ríkjunum, hafa sífellt verið að
birta æsifregnir af störfum
rannsóknarnefndar Mc Carthys
• öídungaírd(eilda^í»ingmanns. )—
' Fréttimar vora alltaf um það,
að demókratar í þýðingarmikl-
um stöðum væra annaðhvort
‘ kommúnistar eða aðstoðarmenn
þeirra. Þannig hafa blöð Repú-
blikana hváð eftir annað haldið
feví fram, að Roosevelt forseti
hafi ekkent verið annað en
kommúnisti. A sama hátt var
• líka reynt að koma kommúnista
' Stimpli á Traman forseta, og
‘ hví haldið fram, að hann hefði
haldið verndarhendi yfir fjölda
embættismanna, sem verið
' hefðu kommúnistar eða njósn-
arar fyrir þá. Nú iseinast hafði
Mc Carthy f jölda manna í æðstu
stöðvum hersins fyrir sökum
om kommimisma, en með því
> tiltæki virðist hann hafa ispennt
bcgann heldur hátt, því að
• eins og stendur á Mc Carthy
mjög í vök að verjast, og hafa
1 tugir þúsunda kjósenda í kjör-
Ræða Asgeirs Asgeirssonar forsefa Islands:
dæmi hans krafizt þess, að hann
veri|l sviptur þingmennsku
vegna þessa ofsóknaræðis, sem
varpar skugga á Bandaríkin út
um allan heim.
En einmitt þegar Mc Carthy-
isminn er á fallanda fæti í
ÁmerÍku, er Iiann alvarlega að
skjóta upp kolljnum hér á
landi. Að vísu hefur Morgun-
blaðið lengi stundað þá iðju,
að beita andstæðinga sína
konuhúnistabrigzlum, og
reyna að tortryggja frá.. sem
föðurlandssvikara og eríndreka
erlends stórveldis.
En nú hefur Morgunblaðinu
borizt liðssíyrkur. Flugvállar-
blaðið, sem Moggi viðurkenn-
ír „að styðji J-á utanríkisstefnu,
sem mörkuð var, er sjálfstæ'ðis
menn fóru með þau mál“, hef-
ur hafið svæsna árás á sjálfan
utanríkisráðherrann, dr. Krist-
in Guðmundsson, og sakar
Fi«gv;ilfarbíað.ið utanríkisráði-
herrann um, að senda njósnara
inn í herstöð Atlantshafsbanda
lagsins og fleira af slíku tagi.
Orðrétt voru ásakanir hlaðs-
ins á ráðherrann og ráðuneyti
hans. á þessa leið:
„A íslandi eru þeir (þ. e.
kommúnistar) studdir við iðju
sína af stjórnarvöldum lands
inis, með því að ráðuneyti
utanríkis. og varnarmálanna,
sendir njósnara sem launaða
starfsmenn inn í hersíöð
j Atlantshafsbandalagsins, held
j ur þar pólitískum Mífiskildi
, sínum yfir þeim og stofnar
j samtökum frjálsra þjóða £ ó-
j fyrirsjáanlega hættu.“
| Þegar Fíugvalf arhlaðið liafði
varpað þessarj sprengju gegn
ráðherranum, spurði Tíminn,
hvort forvígismenn Sjálfstæð-
isflokltsíns legðu blessun sína
yfir þessi skrif. í fyrstu þagði
Moggi, en í fyrradag lagði hann
blessun sína yfir árás FíugvalL
| arblaðsins.
! Hefur Tíminn nú slegið þvl
föstu, að Sjálfstæðisflokkurinn
hafi tekið upp starfsaðferðir
Mc Cartþys, og telur það vera
sóma fyrir rain sóknarflokk-
Inn, að verða fyrir slíkum ©f-
sóknum. Hlýtur eitthvað sögu-
legt að gerast á næstunni í
viðureign stjórnarflokkarma út
af þessum málum. Verður sjálf
sagt að bíða átekta um það,
þar til utanríkisráðiherrann
kemur heim, en hann hefur
verið erlendis, mc-ðan þessir at
burðír gerast.
Trausfir
Góðir íslendiTigar!
Ég hef orðið við beiðni
stjórnar áburðarverksmiðj.
unnar um að leggja horn-
stein hennar, og er því lok-
ið.
...Traustir sbulu horn-
steiinar hárra sala,“ kvað
Jónas, og er það öllum vit-
að, að unddrstöðuna þarf vel
að vanda. En hér er „horn-
steinninn" lagður síðastur,
og virðist mér það jafnvel
vel til fallið, þegar urn er að
ræða fyrirtæki, þar sem
ríckkur vafi get.ur legið á
um það, hvernig tii tekst
um fyrirkomulag og afköst.
TÁKN OG VÍGSLA
Lagning „hornsteins" er
nú orðið nánast tákn og
vígsla. Og sú vígsla fer nú
íram þegar sýnt er, að allt
hið margþætta kerfi starfar
á þann hátt, sem fyrinhugað
var, tefknað og útrsiknað-
Það sýr.ir og sannar, að
traustur grundvöllur hefur
verið iagður. Það ber vott
um „hornrétt11 starf meistar
anna. og þá er full ástæða til,
að fagna og leggja hinn
táknlega hornstein. Svo
hefðj Njáll gert, sem fyrstur
hér á landi bar skarn á hóla.
.Og táknlegt er það einníg,
að þessa athöfn ber upp á
sjálfan gróandann, því að
hin hfeilaga vígsla fer fram
þar sem bóndinn dreífir á-
burðinum yfir jörðina og
hin skapandi öíl taka til
starfa.
.NÝR KAFLI HAFINN
Allur iðnaður og iðja hef-
eina
ur farið stórlega vaxandi í
landinu hina síðustu ára-
tugi. en hér er í fyrst.a sinn
stpfrað til stóriðju. Hér
hefst nýr kafli í iðnsögu
landsins, Því fö-anum vér öll
af heilum huea. Og þó er
ekki svq ýkialamgt síðan að
„stórjðja" hafði ekki á sér
sem bezt orð. Það stafaði frá
upphafstímum véiaaldarinn-
ar, þecfar starf?menn’>nir
voru réítlsusir hrælar fiár-
rnasT-'i'ns. En vaýánái rnann
fjöMí reis upp og sagði við
bsnman 1"ug?i.ma’’hát+: ,.Þú
hiéitir G:litru'tt!“ Osr nú dreg
ur entT’nn í efa, að .-átv'nnu-
vegirrir s'éu mannsins
vegna Því asttim vér i ein-
lægni ' fagn-að hir.u fyrsta
spori út á brautir st6r:ðj-
unnar. Orkan er tíl hér í
landinu. jöíunafl. Vandinn
er sá einn að finna því hæfi
leg verkefni.
GUFUNES RREYTT
UM SVIF
Vér erurn fámenn þjóð, og
völdum ekbi hinitm stærs-tu
verkefnum;, nema allir leggi
saroan. „Sterkur fór um
veg, þá var st.éini þungum
iokuð leið fyrir; ráo at hann
kunn, þó ríkur sé. og hefðu
þrír um þokað,“ Það eru
samtök allrar þjoðarinnar,
sem hafa þokað þessu verk-
smiðjumáii áfram þangað
„þar sem nú stöndum vér ‘.
Sá sem ekki hefur komið
hér tvö síðustu árin, mun
varla þekkja Gufunesið aft-
ur fyrir sama stað. Slík af-
köst í byggingariðnaði hafa
ekki þekkzt áður, hér á
1 and-i.
FYRIR EINA OG ALLAR
Að vísu er forsagan löng
og margir ágætir forustu-
menn, sem ég skal hvorki
nefna né gera upp á milli,
en það eru einhuga samtök
þjóðarirmar á a!þingi, sem
hafa reist þessa stofnun til
hagíbóta fyrir landbúnað ög
þióðar'heild. Það, sem hér ér
unnið fyrir eina stétt, kem-
ur öllum áð nótum.
LJÓS HIN LOG.ASKÆRU ■
„Bera bý bagga skoplítinn
hvert að h'úsi heim en það-
an koma Ijós hin Iogaskæra
á al-tari hins göfga guðs.“
Það finnst máske einhverj-
um full hátíðlegt, að vitna í
þetta undurfagra Ijóðalags-
vers í sambandi við áburð-
arverksinfðju, en Jónas orti
það um atkvæðisréttinn og
endurreisn alþingis, og það
á við bæði samkvæmt efni
og uppruna,- hvenær sem
vér gleðjumst sameiginlega
yíir alþjóðar átaki og af-
r-eki.
HÖFUÐSKEPNUR
BEIZLAÐAR
Áburð er ekki að foragta!
Höfuðskepnurnar, vatn, loft
og orka hafa hér verið beizi-
aðar til þjónustu við mold-
ina, gróandann, Búkollu og
Ljómalind, landsins börn og
íslenzka men-ningu.
Eg árna áburðarverk-
snxiðjunni allra heilia í
starfi fyrir land og lýð.
Islandsgíímao
Armann
m
Amerísklr
Barnahaffar
Verzl. Eros, Hafnarsíræti
Sími 3350.
ÍSLANDSGLÍMAN var háð
í 44. sinn á sunnudag í íþrótta
húsinu að Hálogalandi og hófst
kl. 4. Skráðir voru til leiks 11
keppendur, 7 úr Ungmennafé-
lagii Reykjavíkur og 4 úr Ár-
manni, en einn keppendanna,
Ármenningurinn Ingólfur
Guðnason, mætti ekki til leiks.
Annar Ármenningur, Krist-
mundur Guðmundsson, hætti
seint í glímunni vegna meiðsla.
Glíman fór ágætlega fram, og
mun þetta vera bezta glímu-
keppni, sem hér hefur sézt um
nokkurra ára skeið. Glímu-
stjóri var Guðmundur Ágústs-
son, en yfirdóm.ari Kristmund-
ur Sigurðsson og meðdómarar
Grímur S. Norðdahl og Skúli
Þorleifsson. Erlendur Ó. Pét-
ursson, formaður KR, setti mót
ið og sleit því, en Benedikt G.
Waage, forsetl ÍSÍ, afhenti sig-
urvegurunum verðlaun.
ÁRMANN f SÉRFLOKKI
Ármann J. Lárusson úr Ung-
mennafélagi Reykjavíkur bar
mjög af keppendunum. Hann
lagði alla mótherja sína og
hlaut 8 vinninga. Ármann hef-
ur- aldrei glímt betur en í gær,
glíma harís einkenndist að
þessu sinni af hraða og snerpu
og mikilli karlmennsku. Sér í
lagi vakti athygli, h.versu Ár-
mann er fjölhæfui- í vörnum
og öruggur. Hann er áreiðan-
leg.a orðinn einn snjallasti
glímumaður okkar Islendinga,
þó að miðað sé við gömlu kapp
ana. j
- Úrslit glímunnar urðu ann-
ar,s þau, að Ármann J. Lárus-
son úr XJMFR hlaut 8 vinninga
eins og fyrr getur, Gísli Guð-
mundsson úr Ármanni 7, Ánt-
on Högnason úr Ármanni 6»
Gunnar Ólafsson úr UMJ'R 5,
Karl Stefánsson úr UMF-R 4,
Guðmundur Jónsson úr UMFR
3, Erlendur Björnsson úr
UMFR 2, Hannes Þorkeissoa
úr UMFR 1 og Gunnar Guð-
mundsson úr UMFR 0. Krist-
mundur Guðmundsson úr Ár-
manni hafði hl-otið 2 vínninga
og fengið 5 byltur, þegar hann
gekk úr glímunni.
FRAMMISTAÐA
KEPPENDA
’Gísl-i Guðmundsson glímdi
af ágætum og er í augljósri
framför. Hann er snarpur í sókn
og verst frækilega, en fceitir
stundum helzt til mikilli lei|c~
fimi. Gísli er fjölhæfur og
skemmtilegur íþróttamaður og-
hefur lagt mikla og góða stund
á glímuna. Anton Högnason er
þrautvanur glímumaður og not
ar tækifæri til sigur-s flestum
öðrum betur, en er niokkuð
þungur og stundum skapríkur
um of. En brögð han eru hrein
og örugg, þegar hann vandar
sig, og maðurinn gliminh í
gömlum og góðum skilningi
orðsins. Gunnar Ólafsson gat
sér g'óðan orðstír, en er helzt
t-il hæggerður og stundum: eins
og óviðbúinn, þegar mikið er í
Framhaid á 7. síðu.