Alþýðublaðið - 15.09.1954, Síða 6

MJ>fÐUBUBH!
Mið’vikudagur 15. sept. 1954-,
Ný fiskimið
■ac.
Farmhald af 1. síðu.
hann var ferðbúinn til saltfisk-
veiða við Vestur-Grænland.
Hjnn 22. júní reyndi Ingólfur
á? svipaðri breiddar- og lengd-
argráðu og nú er verið að afla
á, og fékk um 5 tonn af karfa
í . hali eftir 45 minútna tog.
Karfi þessi var smár, aðein-s
?/3 hirðandi.
Hinn 28. júní fór b.v. Hall-
veig Fróðadóttir á svipaðar
slóðir og Ingólfur hafði verið
,að'; veiðum. Reynt var til og
frá, en meira nær landi og
sýndi það sig þá, að því nær,
sem landi dró, því minna var
af karfa og sumstaðar ekkert.
Eyddi skipið í 1-eit þessa fjór-
um dögum með mjög iitlum
árangri.
AKVEÐIÐ AÐ LEITA
KERFISBUNDIÐ.
Er Veðurstofan tilkynnti í
júlí, samkvæmt beiðni, að til-
tölulega lítill ís væri meðfram
állri ströndinni frá Angmagsa-
lík óg suður úr, var í águst-
mánuði leitað eftir því við
stjórn Fiskimálasjóðs, að lát-
inn væri í té fjárhagdegur
stuðningur við áframhaldandi
"léit við Austur-Gi'ænland. Að
fengnu samþykki sj ávarútvegs
: málaráðherra, veitti stjórn
Fiskimálasjóðs loforð um1 fjár-
liagslegan stuðning, ef afli yrði
ekki svo mikiil í fiskileitinni.
’að ferð togarans ekki svaraði
■ kostnaði, enda yrði fiskifræð-
-íngur með .skipinu og aðstoðaði
' Við mælingar á sjávarhita við
botninn og fleiri nauðsynleg-
ar athuganir.
DB. HEBMANN MEÐ.
Fyrir sérstök eindregin til-
mæli gaf dr. Hermann Ein-
arsson kost á sér íil fararinn-
ar, þrátt fyrir það, þótt hann
teldi sig vanbúinn að áhöld-
um tii slíkrar farar.
Skipi'ð fór á v.eiðar hinn 21.
ágúst og kom í höfn hinn 1.
september með farm er nam
284,7$0 kg. alls, þar af 283,
780 tíg. karfi, llö kg. lúða og
890 kg. atinar fiskur.
Samkvæmt umsögn fiski-
matsmanns er það bezti karfi,
sem iándað hefir verið frá
því á vertíð.
I gær landaði Jón Þorláks-
son í Vestmannaeyjum úr
öðrum t^ir frá þessum mið-
lim. Hafa bá 18—20 t ;arar
veitt þar með góðnm á angri
og hiiið að fiska á Jónsmiðum
í dag' rúmlega 6000 smál. af
karía.
Dr. Hermann Einarsson
kvaðst álíta að forstjórar Bæj-
arútgerðar Reykjavíkur hefðu
með þessum aðgerðum hrund-
ið í framkvæmd geysilegu
nauðsynjamáli með þessari
könnun á austur-grænlenzka
; hafsvæðínu. Gat hann þess, að
í hlýsævinu við kant Iand-
grunns Grænlands lifðu mikið
til sömu fiskar, eins og við ís-
land, enda er sjór þessi héð-
an kominn. Kvað Hermann
skipstjórann, Ólaf Kristiáns-
son, hafa gegnumfært fö,r þessa
árlæsilega, og væri það mjög
bagalegt, að enginn kort væru
til um bafsvæði þarna, en
þungur straumur Þá kvað hann
Dani í Angmagsalik hafa veitt
xnikla aðstoð með framleng-
íngu á sendingum til miðana.
MÖGULEGT UTAN
ÍSRANDAR.
Að lokum skaut dr. Her-
mann bví fram. að möguleiki
kynni að vera á því, að veiða
lengur á þessurn miðum, utan
ísrandarinnar í hlýsævinu við
kant Jándgrunnsins.
8. Franke:
Hjákona hðfðingjans
þú myndir koma. Seztu þarna
á minn baleh-baleh og borðaðu
gf mínum rís. Talaðu, ef þú
hefur eitthvað að segja, en
vertu þögul, ef þú hefur ekkert
að segja.
Sarína fer inin aftur og sezt
á baleh-balehinn, þar sem hún
hafði svo oft áður setið og talað
við gömlu Ma.
Gekkó hefur klemmt sig
fasta neðan á loftið, gleymir
því rétt sem snöggvast að
hryggurinn hangir niður og
íosar um takið, með þeim af-
leiðmgum að hún fellur á
gólfið og það kemur dálítill
smellur. Dýrið liggur kyrrt og
glápir á Sarínu stórum augum,
raknar svo við sér og hleypur
sína leið.
Rotta gægist út. úr holu og
þefar með trýni sínu í allar
áttir. Og þegar hún sér að kon-
an þarna á rúminu hreyfir sig
ekki, gerist hún hugrakkari,
læðlst fram á gólfið og snuðr-
ar af krúsum og pottum í leit
að æti.
Húsbóndálaus kamphundur
klórar sér upp við grimdverkið
umhverfis kofaskriflið, og þeg-
ar hann hefur lokið við það,
sezt hann á afturendann, teygir
fram álkuna, hringar rófuna
og spangólar sykjulega.
Hani tnágrannans stenzt
ekki óhljóðin, og til þess að
vega upp á móti þeim stekkur
hann upp á ryðgaðan og brengl-
aðan olíubrúsa og galar óaflát-
anlega.
Hún bíður klukkutíma og
annan .til og við og við litur
húin í sprungna spegilinn.
Sú Sarína, sem hún sér þar,
er öðruvísi en hún bjóst við.
Hún starir í spegilinn eins og
sjái hún þar manneskju, sem
hún ekki þekkir; hafi að vísu
séð hatna einhvers staðar en
geti ekki komið því fyrir sig
hvar og hvenær.
Það hlaut að vera voðalega,
46. DAGUR.
Næsta morgun vefur Sarína
sjalinu sínu um höfuð sér og
fer út.
Hún lokar kofadyrunum
vandlega.
Ma er ekki lengur.
Sarína kemur heldur ekki I
hingað oftar.
Hún virðir þennan tómlega,
yfirgefna stað fyrir sér í síð-
asta skipti.
Hænsnin työ, sem áður böð-
| uðu si
Því fylgir að vísu dálítill
böggull. Það þarf að fylla tunn-
ima daglega, og það verður
ekki gert nema með því að
sækja í hana vatn neðan úr á.
Það gerir Den Bels einstaka
sinnum sjálfur, en oftast fær
hann aðra til þess.
sig í moldinni undir grind-
verkinu umhverfis kofann.- þau
eru líka farin.
Nágranninn. hefur víst hirt
þau, eftir að þeir fóru neð Ma
í sjúkrahúsið. En hundurinn
situr þarna stöðu'gt og sþarig-
ólar. Hann nuggar hárlitlum
hryggnum upp við annan hlið-
■arstaurinn og þefar af berum j
fótleggjum Sarínu um leið og j
hún gengur fram hjá honum.
Henni hryllir við snerting-
una; kalt og þvalt trýnið er svo
ónotalegt,
Nú stendur hún á kampus-
stígnum og veit. ekki til hvorrar
handarinnar halda skal.
Sólargeislarnir gneista í kol-
svörtu hárinu hennar; iitrikar
myndirnar í sjalinu hennar
glitra í skínandi birtunni.
Hún hefur elzt, hún litla
Sarína, en hún er ennþá fögur.
Það les hún í augum hvíta
mannsins, sem slyttist letilega
fram hjá henni.
í útjaðri kampungsins,, niðri
við fljótið, þar býr Den Bels.
Hann er mjög virðulegur,
gamall maður með langt, hvítt
hökuskegg og þykkt yfirskegg.
'Tftir vinstra auganu er .stórt,
rautt ör, vinstri handleggurinn
hans er lamaður.
‘ Fólkið í kampung Tidor- hef-
ur sætt sig við hann méð tím-
anum, hann er búinn að eiga
heima hérna svo lengi. Ef ein
ósköp langt síðan hún átti hver spyr hann, hversu lengi,
heima í Dessa Biru. J svarar hann út í hött: Ja,
Já, þar hafði hún séð þessa j pað eru víst meira en tuttugu
konu; kannske í pollinum við og þrjú ár, held ég. •« j,.
hið heilaga Varingintré, þegar
hún laut fram og bað andana
að ‘gefa sér son. Eða á skurð-
bakkanum við bambuslimgerð-
ið, þar sem hún hafði svo oft
hvílt í faðmi mannsins síns, —
hins fagra Sonoto.
Og hugur hennar leitar enn
lengra aitur í tímann og hún
sér litía Sarínu, hún treður rís
fyrir móður sína og stór, óskilj-
anleg og ómælanleg prá býr í
brjósti hennar.
Hvar er sonurinn minn, sem
mitt hjarta biður um? tauta
skrælnaðar varir hennar. En
hér er engm Ma til þess að svara
þeirri spurningu.
Það er bara
kamphundur.
—o-
Honum segist svo fró, áð
hann hafi iyrr á árum urifTÍð Á"
sykurplantekru, hafi orðið fyrir
slysi og síðan átt heima víða a:
eyjunum. Hátíðlega tekur,hann
fram og sýnir papp.íra. sem
samia að hann ennþá hefur rétt
til þess að ferðast endurgjalds-
j laust, á þriðja farrými, heim tiþ
Iíollands. En gamli Bels ætlar
að vera hérna framvegis, segir
hann.
Hann býr í rúmgóðu bambus
húsi, sem hann hefur bygg.fc.
sjálfur. í garðinum bak við hús
ið befur hann byggt háan pall
úr timbri og þar uppi bpí’úK
hann komið fyrir stórri t.unnu.
spangólandi s Þannig er húsið hans alveg ein-
J stætt að þægindum: Það er í
því vatnsleiðsla.
KlæÖnaður hans er að vísu
hvorki fugl né fiskur, eftir hon-
um að dæma gæti hann verið
hvort heldur sem er: Indversk-
úr- fursti eða feitur slátrari; þó
er það svo, að einmitt klæðn-
aður hans veldur pví, að þeir,
sem sjá hann og umgangast,
bera ósjálfrátt takmarkalausa
lotni’ngu fyrir honum; en það
er ekki að sjá, að hann verði
þess var. Að minnsta kosti
fcnerkir það enginn.
Hann er orðinn svo samgró-
inn umhverfinu og hinum inn-
fæddu nágrönnum sínum, að
hann virðist hafa gleymt því að
hann sé Evrópumaður.
Andlitið er lítið og sést varla
í það fyrir skeggi. Þó er hör-
pndið, þar sem til þess sést,
orðið brúnt og eins og sútað
í hitabeltissólskininu.
Væri skeggið hans svart,
gæti maður haldið að þar færi
óvenjulega glysgjarn og spjátr-
ungslegur Arabi. En skeggið er
riú sem sagt hvítt og þó með
rauðleitum blæ, og undir tveim
Ijósrauðum bimnabogum glittir
í tvö barnsleg, blágrá augu.
Hann á eina kú og svolitla
landsspildu, og þar ræktar hann
kál og baunir. Og skattayfir-
völdunum, sem við og við fá
?huga á einkamálum hans, seg
ir hann statt og stöðugt að hann
lifi af þessum eignum sínum og
afrakstri þeirra en^engu öðru.
• Og engar aörar tekjur.
Nei, herrar mínir. Gamli
Bela kemst af án þess.
Og fulltrúar skattayfirvald-
anna yppta öxlum tortryggnis-
lega en láta hann pó í friði, því
hann gerir engum neitt og hef-
ur aldrei þurft að sækja peitt
til annarra.
: En fólkið i kampung Tidor
veit betur.
Eldra fólkið man enn þá vel
hvernig hann einn góðan veð-
urdag fyrir inörgum, mörgum
árum byrjaði að byggja sér hús
ón þess að biðja nokkurn mann
hjálpar.
Ua! Totok (hvítur maður), er
sjálfur byggir sér hxis. Úa.
Það man líka eftir konumxi
hans, yndislega fallegri njaí frá
Menado, og hún og hin núver-
andi Ma, sem hefur fullt hús af
stúlkum, er ein og sama per-
sónan. Það veit líka að hún
er ennþá kona Den Bels, enda
þótt hún sé orðin gömul sem
Methúsalem, og ljót eins og nótt
in.
S
> Dra-vlðger'öír. b
ý Fljpt og góð afgreiðsla. (
S GUÐLAUGUR GÍSLASON, )
Laugavegi 65
Sími 81218.
Samúðarkort
s
s
s
s
SlysavtmaM’ftg* fdaft&s
kaupa flestir. Fáat hjÉS
ílysavarnadeildum omS
land allt l Rvik f haux-S
yTðaverzluninni, Baaka->
ftræti ð, Verzl. Gunnþór- í
uxmar Halldórsd. og, gkrlf--
*tofu félagsins, Grófin
Afgreidd 1 síma 4897.
HeitiB á Klysavamafélagll, |
H
ÞaB bregst ekkL
DYALARHEIMILK
ALL.RAÐRA
SJÓMANNA
s Minnfngarsplöld
• fást hjá:
S Veiðarfæraverzl. Yerðandl,
SBÍmi 3786; S jómannaf élagí S
S Reykjavíkur, síml 1915; Tá- S
^ baksverzl Bosten, Laugav. 8, S
(súni 3383; BókaverzL FróBS, í
S Leifsg. 4, BÍmf 2037; VerzL;
S Laugateigur, Laugateig 24,5
Ssíml 81666; Ólafur Jóhann*-)
Sson, Sogabletti 15, liml)
S3096; Nesbúð, Nesveg 39.^
) Guðm. Andrésson gui’smið- ^
• ur Lugav. 50. Sími 3769. s
SÍ HAFNARFIRÐI: BókaJ
Sverzl. V. Leng, simi 9288. j)
\
i
s
hefur afgreiðsln í Bæjar- ^
bílastöðinni í Aðalstræfci ^
1«. OpiB 7.50—22. As
sunnudögum 10—18. —> S
Sími 1395. S
Nýja sendf- -
bílastöðin h.f.
s..
s
s
s
s
s
s
s
s
s
r
$
s
s
s
V
s
s ^
í Minningarspjöld ^
^ Barnagpítalasjóð* Hringfing^
> eru afgreidd i Hannyrða- >
S verzl. Refill, Aðalstraetí II ^
S (áður verzl. Aug. Svená- ^
S sen), í Verzlualnni Victox: s
S Laugavegi 33, Holfce-Apó-s
S teki, Langholtivegi 84, S
) Verzl. Álfabrekku við Suð-S
urlandsbraut, og Þor#teinfe* S
búð, Snorrabraut 61.
Smurt brauð
og snittur.
Nestlspakkar.
s
s
s
*
V
s
s
s
ódýrast og bert. Via-^
samlegas: pantið mei?
fyTirvara. ^
S
s
s
V
MATBABINM
Lækjargotn
Simí 8034».
0
S
V
«f ýmsum atærðum ri
bænum, útver+um l«j.s
arlns og fyrlr utan b*é. S
inn til »ölu. —■ HðfuœS
•inníg til ftölu Jarðir.S
vélbóta, biir»í3lr «gS
verðbréf. $
Ifýja hstelfOftMlna }
Baekastrætí 7. )
Sími 161«. >