Alþýðublaðið - 13.10.1954, Blaðsíða 4

Alþýðublaðið - 13.10.1954, Blaðsíða 4
4 ALÞYÐUBLAÐIÐ Miðvikudagur 13. október !§54, Ötgefandi: Alþýðuflokkurinn. ÁbyrgSarmaður: Haraldur Guðmunds- son. Ritnefnd: Benedikt Gröndal, Jón P. Emils, Magnús Astmarsson, Óskar Hallgrímsson. Fréttaritstjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. Meðritstjóri: Helgi Saemundsson. Blaðamenn: Loftur Guðmundsson og Björgvin Guðmundsson. Auglýsingastjóri: Emma Möller. Ritstjómarsímar: 4901 og 4902. Auglýsingasími: 4906. Aígreiðslusími: 4900. Alþýðuprent- smiðjan, Hvg. 8—10. Askriftarverð 15,00 á mán. í Iausasölu: 1,00. Varnarmálin NORÐUR-ATL.4NTSHAFS- BANDALAGIÐ er varnar- bandalag lýðræðisþjóða til þess stofnað að tryggja þeim. frið, sjálfstæði og öryggi. Island er a'ðili að þessum samtökum, vegna eigin öryggis, vegna samstöðu sinnar með lýðræðis þjóðunum og til þess að styrkja þá varnarkeðju, sem bandalag ið myndar. Varnarsamnlngurinn frá 1951 milli fslands og Bandaríkj- anna var bví í raun réttri af Bandaríkjanna Káífti gerður fyr.ir 'íhönd Atlantóþafsbanda- lagsins. Á síðasta Alþitigi bar AI- þýðuflokkurinn fram þingsá- Iyktunartillögu um endurskoð un varnapsamníngsins. Tillag- an náði ekki fram að ganga, en við umræ'ðu um hana, lýsti 'utanríki-sráðherra því yfir, að ríkisstiómxn mundi taka unp viðræ'ðu við Btiórn Bandaríkj- anna um breytingar á samn- ingnum og framfcvæmd hans. Munu þessar viðræður hnfa hafist snemma á þessu ári. Var þess vænzt af ýmsum, að rík- isstjórnin mundi kosta kanns um að fá fram þær breyting- ar, sem áherzli var lögð á x þingsálvktxmartillögxmni. Fullir átta mánuðir cru mt liðnir síða-n þaxsar viðræður hófust. ot enn m.á heita. að á- standið sé óbrevtt. Ekki er kunmivt um. fiveviar brevting- ar ríkisstiórnin hefxr lagt kann á að fá gevðar á samniníruum, oít ekkj heldur. bvað af he’tn stiórn BanrlB'ríkianna hefir fallivt á. Fkkí er heldur vitað, að rífc’sstióvnin hafi sníi’ð sér til vá'ðls Norður-Atlantshafs- bandalaivcins. sem bó ev binn raun/vevule.'vi liamnin'vsaðtH. þeð er vitað og viðijrfcennt, að • vtó’-lroctlecrar rniríelltJv bafa orðið á f»an)Vy»jn<l samninsrs- jjjc ef T,áXf,i ícletizfcva stjóvnev ■Ví<I<ia. S’’ hívttfl be’v erftð- Te’fcar. !ee»v> ítt/fnnn bf’óta að fvív’a dvöl evXen'Xva hercvfl’ffl qo1 vevXrím-ennefXeVfce mo?S fó. inennvi T»fóð. bef’v X.»rf sf é *-.«m meiví r.y nvð’ð I. v r.\ í ef •'Tr/jíl (fyo* Tvvfffrcia’nnJ/t/rp ***** 5 mr»íiiir» TiiííIuIí?? íjf fTr^r- VPfonfTí o<r piívíipan^i rílfis* TMfn»rJvx fvfrfí |?njííiri* A Hnkk víue Tt'lnrt^Xv>erpv> fi’nmTrxrmxv* ^'** cn»vj ólrTrr»?K*i» íir Vn«»n í cnwfl vtin nrxiifni n vor ÓT/'1-*'': Tiofftrí* cTrví'TJ Kjfifíq jjíálf mi ocr spi'memitmi ís- rr /■ Þihgsetningarræða forseta Islands - ÁFRAM LIGGJA SPORIN rr Itnzkra manna, svo að þeir gætu tekið að sér rekstur, gæslu og viðhald mannvirkj- anna, AÐ sá hluti vallarins, sem eingöngu er notaður í þágu varnarsveitanna, skyldi girtur, ÖIl almenn umferð um hann bönnuð og ráðstafanir gerðar til að ■stemnia stigu við ferð- um og dvöí, varnarliítimanna utan varnarsvæðisins. Og loks, að þegar Islendingar hefðu sér menntað og þjálfað nægilegan fjölda starfsmanna til þessara starfa, skyldi Alþingi geta á- kveðið einhliða með þriggja mánaða fyrirvara, að varnar- sveitirnar skyldu hverfa af Iandinu. Með þessu móti taldi Alþýðu flokkurinn að unnt væri að sníða stærstu annmarkana af varnarsámningnum án þess að veikja varnarkeðju Nor’ður- Atlantshafsbandajlagsnns. þess- um tillögum hefir ekki fengizí fiamsrens't. Ennhá er ástandið svo til óbrevtt. Alþýðuflokkurinn. vill þó enn rc.yna samningsleiðina til brautat, meðan ástand albjóða málfl er iafn tvísvnt og enn er. Hann íes'ffur því til nxi, að enn verði revnt að knvia fram nanðsvnlegar brevtinsar á xamninsnxxm og framkvæmd bar>K. o” að Albinsi leggi fyr- ít rífcríst’ÓTrnnf, að be'í'in íinni fl?i cn/.fl cév hflínt til ráðs Norð ur-A^TantsfiafsbandfJ1 f' sins ’ með ósk um. að bað taki til at- fiuvunar og endursko'ðunar, b’.nTt lensur burfi á að halda aðstöðu beirri, sem Bandaríj- unnm er veitt hér á landi með sflmninirniim. Við fiexsa endur skoðun skal ríkisstiórnin leggja m. a. áfierzlu á þau atriðí, er fram vnm tekin í þingsálykt- iir>f>rx;TTöo-”nni. Fáíst ekki fullnægiandi sam fcorn’iTao- nrn fiessar firevting- ar jnnan hess tíma, sem samn- ’no-iirinn jrerir ráð fvrir, fi. e íoofln sex mánaða. sfcal rikis- st’órnin frlgia málinu eftir moð hví að iseo-ia samningnum nnn cnrnfc\-mmt 7. crein fians i>« fnTX’ir hiimi bá úr o-iTdí eft- ’r xólf mónnðí. ef iivir samn- ínoor efcki takast innau þcss ATK/r9^iAirir^|.{nT| var ein- Kíinrr, nrr, j vo»*ti{»i*címin?n'rinrL | pr BÍm^Tof f^nloio'a |>i|. J l'anc pru aHir canj- nUinTno-q íl’flíviTv, o-c:mpnn fíHÖoT j iir»v»o*fl n'r Kib framlialfl * nP ÓTfliTrfun Sendisvein vantar nú þegar ^(J>(}ðtiMaðið F’RÁ því er alþingi var stofnað, eru nú 1024 ár. Frá því er alþingi var endurreist og kom saman að nýju fyrlr 109 árum, ér þetta 89. sam- koma þess, en frá því að það fékk aftur löggjafarvald fyrir 80 árum er þetta 'þiii'g" h'ið' 74. í röðinni, en 57. aðalþing. Á þessu ári heíur verið minnzt fimmtíu ára afmælis heimastjórnar og þingræðis á íslandi. Það er vel til fallið að ; minnzt sé rækilega merkra at- Iburða í sögu þjóðarinnar. Bar- ; át.ta brautryðjandans má ekki | falla í gleymsku, og því síður ! megum vér vanmeta þann arí, I sem sigrar feðranna hafa fært oss í heridur. Vér þurfúm að vinna á móti þeirri tilhneig- ingu, að meta það lítiLs, sem áunnizt hefur og ekki er ler.g- ur iháð flokksbaráttu. Þó að hillingar hverfi, þegar marki er náð, þá þarf hver kynslóð að gjörþekkja þann grundvöll, sem hún byggir á. VONIR OG ÁRANGUR. íslendingum þótti að vísu m'ikið til um, þegar þeir heimtu hina æðstu stjórn sér- málanna inn í landið, og voru þá einhuga að kalla á alþingt, eins og oftar á úrslitastundum. En þó virðist mér að oss, sem nú lifum, og lítum aftur á þessa hálfu öld, megi finnast enn meir til um árangurinn. Því er ekki alltaf að fagna að árangur fari fram úr glæstum vonum. Mig grunar eð fögnuð- ur þeirra, sem voru í broddi fylkingar fyrir fimmtíu árum, mundi þó mestur cg beztur, ef þeim hefði sjálfum verið unn- að að líta yfir þennan áfanga með oss. SPROTINN VAltÐ STOFN. Það er erfitt að segja, hvort hafi verið mikilsverðara, bú- seta ráðherrans í iandinu eða ábyrgð hans gagnvart alþingí, 1 en samanlagt nálgast það sjálf stjórn, þótt fullveldis yrði enn að bíða í hartnær fimmtán ár. Það virðist næstum vorkunn, þótt sumum eldri mönnum, og þó sérstaklega dönskum stjórrs málamönnum dytt; í hug, að hér væri stigið lokasporið í sjálfstæðismáli íslendinga. En um þetta leyti skýtur úr jörðu grænum sprota, sem dafnaði vel og átti fyrir höndum að verða að sterkum stofni hins endurreista lýðveldis. Þess höfum vér einnig minnzt í ár á viðeigandi hátt. NÝ LANDNÁMSÖLÐ. Það má svo segja, að með heimastjórninni hefjist hin síð ari landnámsöld íslands, og skal þeirri öld ekki lýst frekar en búið er að gera á tvennum afmælum. En það er skemmti- legt til athugunar. að hvergi er þessu tímabili betur fyrír- fram lýst en í Aldamótaljóð- um þess manns, sem fyrstur Islandsráðherra talaði íslenzka tungu —■ ..með búsetu í Reykja vík“. Þar ræðlr um ólgandi fossa, auðlindir sjávov móðnr- moldina frióu, stritandi vélar og stjórnfrjálsa þjóð. Þetta kvæði fékk ekki fyrstu skáld- skapar verðlaun á sinni tíð. En það er ávarp t.l þjóðarinnar, stefnuskrá- nýrrar aldar í bundnu máli, og andagift og skáldflug nóg til þess, að ,það lifir fram á. þennan dag. Tjl einskis kvæðis heyn ég oftar vitnað af alþýðu manna á ferð um mínum um land.lð. SJÁLFSTÆTT RÁÐU- NEYTI. Búsetu ráðherrans á íslandi fylgdi það tvennt, að ráðherr- Hrm bar ábyrgð gagnvart al- þingi og varð óháotTr stjórnar- skiptum í Danmörku. Hann er því nár.ast, um öll sérmál ís- lands, sjálfstætt ráðuneyti, einn síns liðs. He'mastjórnar- afmælið er jafnframt þingræð isafmæli. Mig grunar að á þeim tíma hafi ekki ailir gert sér Ijóst, hversu örlagarík að þessi skipun yar, jafn rí.k á- Ásgeir Ásgeirsson Forseti íslands. herzla og þá var lögð n ríkis- ráð og ríkiseining. Þessi sk;p- un hlaut að leiða t.l átaka um hvorttveggja. Um hvorngt var samið berum orðum og enginn lagaibókstafur fyrir. En við skipun hins fyrsta ráðherra fór , konungur að réttum þingræð- isreglum og jafnan síðan. Og við hin fyrstu stjórnarskipti í Danmörku eftir þetta lýsir kon ungur yfir því, að þau bafi engin áhrif á ákvarcanir hans um ráðherraskipti á Islandi. Hélzt það og jafnan síðan, þótt konungaskipti yrðu. Er þería allt því eftirtektarverðara, að Danir telja ekki, að fullkomið þingræði hafi komizt á hjá þeim sjálfum fyrr en eftir hina fyrri heimsstyrjöld. Einn af sólskinsblettunum í íslenzkri stjórnmálasögu er hið góða samstarf við hina síðustu kon- unga landsins, þó að ytr: á- stæður réðu því, að lokaviðræð ur gátu ekki farið fram. FIMM OG FIMMTAN. Þingræði hefur því staðlð á íslandi í samfleytt hálfa öld. Á þessum tíma hafa setið firhm íslandsráðherrar og fimmtán ráðuneyti, ef talið er fram til þeirrar stjórnar, sem nú situr. Samkvæmt því er meðalaldur íslenzkra ríkisstjórna tvö og hálft ár, en þegar miðað er við for-ætisráðherra, sem surhir h'a!‘a myndað fleiri én eina stiórn, er meðalaldurinn þrjú ög' hálft ár. Þess má og geta, að margir einstakir ráðherfar hafa setið mikið lengur að vpld um, og allt upp í samtals finxm tán ár. HEFUR GEFIZT VEL. Ég hygg því að enginn geti mælt því í gegn með rakum reynslunnar, að það þingræði, sem vér foúum við, hefur gef- izt vel í aðaldráttum. Vér get- um litið kinnroðalaust framan í hverja þingræðisþjóð. Um meðalaldur ríkisstjórna verður ekki kvartað. í þetm flestum eru menn, sem hafa langa reynslu í stjórn eða á þing'. Samhengið er meira en rneðkl- aldurinn segir til«um. Sú við- ureign, sem er háð um málefni bjóðarlnnar, nær yfirleitt ekki til stjórnskipulag^ins sjálfs. Og það skyldu menn vel varast að blanda saman andstöðu sinni við menn og málefni og telja það vera andstöðu við skipulaglð sjálft. i TENGT FORTÍÐI^ÍNI. | Þjóðkjörið þing og þing- j bundin stjórn á vel við íslend- | inga. Hin nýja stjórnskipun I mun hverg: fastar tengd við | fortíðina en með vorri þjóð. j Þar var ihugarangur í þessum I orðum Jónasar: ,,Alþingi er jhorfið á braut.“ En frækornið I lá fólgið í jörðu yfir hið svart- asta skairrmdegi og hefur varð veitt það samhengi sögunnar. sem gefur þjóðskipulaginu styrk í stormum. lífsins. Braut ryðiendunum hefur ekki skjátlazt. Það má lengi úm bæta og halda áfram á þeirri braut, sem þe'r ruddu. Það 'ár- degi, sem íhófst með heima- stiórn og bingræði, ..kallar, og áfram livgja sporin“. | Að svo mæltu árna ég al- þingi allra heilla í störfum sín- um og bið albingismenn að minnast ættiarðarinnar rneð íþví að rísa úr sætum. Laus sfaða Starf teiknara hjá Bæjarsíma Reykjavíkur er laust til umsóknar. Eiginhandarumsóknir um menntun og fyrrí störf sendist Bæj arsímanum. fyrir 20. október n.k. Laun samkvæmt laurialögurn. á bifreiðinni R-4890 fer fram við bifreiðaverkstæði BL Ottóssonar, Kársnesbraut, Kópavogshreppi, föstud. 15. þ. m. kl. 4 e. h. — Greiðsla við hamarshögg. Sýslumaðurinn i Gullbringu- og Kjósarsýslu 11. okt. 1954 Gitðm. I, Guðmundsson.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.