Alþýðublaðið - 13.10.1954, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 13.10.1954, Blaðsíða 5
MíSvikudagur 13. október 1934 ALÞYÐUBUS''r"»l - rj Sigurjóns L Oiafssonar minnzf á alþingi VIÐ þingsetningu á laugar- dag flutti aldursforseti, -Jörund ur Brynjólfsson, svofelid minn íngarorð um Sigurjón Á. Ólafs son fyrrverandi alþingismenn: „Frá því er síðasta þingi sleit á þjóðin á bak að sjá merk úm fyrrv. þingmanni, Sigur- jóni Á. Ólafssyni, sem andað- ist hér í bænum 15. apríl síð- astl., á 70. aldursári, og vil ég nú, áður en þingstörf hefjast, minnast þessa þjóðkunna manns nokkrum orðum. Sigurjón Árni Ólafsson íæddist 29. október 1884 að Hvallátrum á Rauðasandi, son- ur Ólafs, síðar bónda í Króki á Rauðasandi Jónssonar og konu hans Guðbjargar Árnadóttur bónda í Hvallátrum Thorodd- sens. Ungur að árum tók hann að stunda sjóinn. fyrst á opn- um bátum og síðar á þilskip- xun, hóf nám i Stýrimannaskól anum 1904 og lauk þar al- mennu stýrimannaprófi að 2 árum liðnum, réðst þá aftur á skip ög gegndi ýmist háseta- eða stýrimannsstarfi í sigling- um og á fiskveiðum næstu 12 árin, til 1918, og á árunurn 1918—1919 hafði hann .skip- stjórn á hendi. Siðan stund- aði hann ýmis störf hér í bæn- um, var afgreiðslumaður Ai- þýðublaðsins 1919—1927, fá- tækrafulltrúi 1922—1927 og af greiðslumaður og verkstjór: !njá Skipaútgerð rikisins 1930 -—1942 auk fjölmargra trúnað- arstarfa, er á hann hlóðust. í al menningsþarfir og of langt yrði hér öll upp að telja. Hér skal þó getið nokkurra hmna 'helztu þeirra. Hann var íoiseti Aiþýðusambands íslands 1940 -—1942, átti sæti í Félagsdómi 1938—1944 og í sjó- og verz^- unardómi Reykjavíkur frá 1930 til æviloka, var yfirskoð- unarmaður ríkisreiknlnganna 1938—1943 og fra 1947 til dauðadags. sat í landsbanka- nefnd 1936—1953 og í eftiriits- nefnd með opinberum sjóðum frá 1934. Hann átti og sæíi í eig! færri en átta milliþinga- j nefndum, er flestar fjölluðu um ýmsa þætti siglinga-, at ■ vinnu- og féiagsmaia. Þing- maður Reykvíkinga var hann á árunum 1928—1931 og 1934 —1937 og landskjörinn bing- maður 1937—1942 og 1946— 1948, sat aíis á 22 blngum. I Ótalið er þó það starf, sem lengst mun geyma minningu Sigurjóns Á. Ólafssonar. Hann kynntist írá blautu barnsbeini af eigin raun. eins og fyrr seg- ir. lífi o<r Starfi sjómanna, fyrst sem undirmaðu-r og síðar yfir- maður, og bóf snemmj braut- ryðjandasíarf fyrir bættum kjörum þeirra og örygg', bæði með samningagerðum og íhlut ! un um og undirbúningi að laga | seiningu þeim til hagsbóta. Hann gerðist oddv'ti stærstu samtaka þeirra, Sjómannafé- lags Reykjavíkur. og gegndi formennsku í bví félagi í meira en 30 ár, 1917—1918 og 1920 —1951, eða þar til hann baðst undan endurkosningu. Um þá starfsemi hans farast einum forustumanna Albýðuflokksins og samherja Sigurións um Framhald á 7. síðu. „Eining” kommúnista í Ijósi söguímar OÐRU VISI MER MIKIÐ þyklr þeim Þjóð- viljamönnum nú við liggja að sannfæra almenning um vilja sinn til ,,samfy]kingar“ og „sameinlngar“ við Alþýðu- flokksmenn. • Hver einstakur Verkakvennafélagið ,,Fram(iókn“. Það er staðreynd, að í höfúð stað landsins er nú eltt lægsta témakaup verkakvenna, sem þekkist hér á landi. Jafnvel af- meðlimur stórskotaiiðsherdeild ! skekktir smástaðir, eins og arinnar á Þórsgötu 1 hleypur! d. Grundarf jörður. eru komnir nú fram á ritvöllinn til þess að upp fyrir „Framsókn" í samn- sannfæra Alþýðuflokksmenn ingsbundnu grunnkaup!. Þet.ta um ,,e!nlægan“ viija sinn. jásíand í höfuðstað landsins, En það er eins og menn sem hefur ver'ið áður fvrr á minnist þess, að þessir sömu , u.ndan, í flestum greinúm hags- menn hafi áður stjórnað Al-‘munabaráttunnar, hefur gert þýðusamban^inu og þá ekki þetta félag, og þó einkum for- haft alveg eins mik.ð álit á Al- usíu bess, að fargi á hagsmuna þýðuflokksmönnum og þeim baráttu verkakvenna um iand verkalýðsfélögum. er þeir þá allt. stjórnuðu og stjórna enn við góðan orðstir meðlimá sinna. Verkalýðs- o» sjómannafélag •• Árið 1948 sendu Þjóðvilja-~Ger-ða- og Miðneshrepns. menn frá sér selnustu .skýrslu! Á síðasta aðalfundi þessa fé- sina fyrir hönd miðstjórnar lags komst að sem formaður, ASÍ, sem lá til umræðu og af-! við mikinn fögnuð Alþýðu- greiðslu á ASÍ-þingi, sem hald blaðsmanna, maður úr þeirra ið var í nóvember það ár. Það hónj. er því ekki úr vegi að komm- I Á undanförnum árum hafði únlstum sjálfum sé gefið orðið okrið í Sandeerði á beitusíld- um álit þeirra þá á A'jþýðu- inni verið hið mesta vandamál flokksmönnum, en þar segir orðrétt á fcessa leið: sjómanna. og leiðrétting hessa e'tt he]zta áhuga- og hags- munamál siómanna bar. Fyrir ötula frarnkomu íyrr- verandi formanns, sem er sam- Sjómannafélags einingarmaður, og stjórnar unnið markvisst hans, fékkst bví m. a. fram- að því að halda niðri hagsmuna gengt. með 18 daga verkfalli. „Sjómannafélag Reykjavíkur, Svo sem að framan er sýnt hefur stjórn Reykjavíkur II andi þar heíur, svo vitað só, ihánúðum saman 'þverbrdtið fjölda mörg mikilvæg atriði í gildandi kjarasamningum :án, þess að stjórn Verkalýðs og sjómannafélags Keflavíkur hafi fengizt til að sinna þessu verulega af ótta við það, að binn erlend'i taxtabrjótúr ’á- skiltíi ■ sér rétt t'l að lækka kaupið úr Dagsbrúnarkaupi niður í Keflavíkurka'up (þ. e. úr kr. 2.80 í kr. 2.65) — ;ef hann gengi inn á að fylgja ai- mennum ákvæðum að því er snertir vinnuskllyrði svo sem kaffitíma, rriatartíma, virinu- dag o. fl. Þarmig supu Keíiavikur seyðið forústumannanna.; vefkamemii syndum baráttu sjómanna. t. d. ekki sett slg úr færi að undjrbjóða önnur félög í samningum, þannig. að ef stefna hennar hefði fengið að ráða óhinöruð, er augljóst að kjör sjómanna væru Iftið sem ekkert breytt nú frá þvi fyrir stríð. Trúa beir hvor öðruni ÞAÐ hefur vakið talsverða athygli nú um skeið, hve grunnt virðist á því góða milli stjórnarflokkanna. Varla haía höfuðmálgögn þessara aðila verið opnuð svo, að ekki hafi blasað við lesendum skamma- og brigzlyrðarunan - um sam herjann í ríkisstjórninni. Ó- sjaldnast hefur Tíminn haft fyrirleikinn, en þá ekki staðið á svörum hjá Morgunblaðinu og Vísi, enda ekki skort sak- arefni á báða bóga. Það er sannast mála, að báð- ír stjórnarflokkarnir munu gera sér þess fulla grein undir nlðri, að þeir 'hafa orðið alger- lega gliðsa á tveim aðalmálum líðar.di stundar: sjálfstæðri efnalhagslegri viðreisn þjóðar- búskapsins og harstöðvamál- inu. Höfuðviðfangsefni þessara heiðursflokka virðist því orðið það að hugsa upp kænlega að- ferð til að kenna samstarfs- flokknom um öll mistökin, og sannast nú á þeim hið spak- kveðna: Trúðu þeir hvor öðrum ília. enda trúðu fáir báðum. Sá kvittur er nú kominn upp, að vísast rofni stjórnar- samstarf Framsóknar og Sjálf- stæðis á komandi vetr! og kosningar verði látnar fara íram að vori. Tíminn gerir bennan kvitt nýlega að umræðuefni og er harla framláfur, enda mu;i blað'nu ekki ókunnugt um, að tiltrú flokksins hefur enn minnkað frá síðustu kosning- I um, en þá beið flokkurinn veru legan hnekki. | Það er nú svo komið, að aí- menningur segist engan mun sjá á „ihaldsflokkunum“ í rík- isstjórninni,. og draumur Jóns á Akri um samruna þessara tveggja flokka ætti því senn að geta orðið að veruleika. Menn segja sem svo: Sizt hefur Framsókn tekið Sjálf- stæðinu fram í herstöðvamál- inu, ekki þarf þar að gera muninn. Ekki fer mikið fyrir dugnaði hennar til að koma á ..íafnvægi í byggð landsins“. Hún virðist þar jafnsinnulaus og Siálfstæðið og því ekkert við hana að virða bar. Siðspill- ing hennar i verziun og við- skintum er orðin jafnsvört og Siálfstæðisins, gvo að ekkÁer bar eftir hreinleikanum að slægiast. Og ekkert gefur hún Siáifstæðinu eftir í lilutdrægni i stöðuveit.ngum eða bitlinga- græðgi. Þar er sarni grautur í sömu skál. Sjálfstæðið mun hafa gert sér að fuílu Ijóst, að vígstaða Framsóknar er nú hín hörmu- legasta: Þinglið fiokksins er langt niðri í hlíðum meðal- mennskunnar, kjósendur flokksins hafa orðið fyrir sár- um vonhrigðum með störf fcans. trúðleikar utanríkisráð- herrans í varnarmálunum, háfa hrundið enn lið: frá flokknum vfir til Þióðvarnar os samhue- ur A’hvðufíokksmarma til lí’ramcófcnar hefur aftur horr- ið, af fc'ví að þeim hefur skilizt, að ekkert er með samstarfs- vilja hans gerandi. Auk þessa mun svo Sjálfstaeðio ekki haía legið á liði sínu með að, láta lánveitingar, víxla og alls kon- ar fyrirgreiðslur tala máii sínu í tvísýnum kjördænxum. Það er því ekki ósennilegt, að Sjálfstæðið hugsi nú sem svo: | Að vori er hið mikla tæki- færi okkar. Yið skulum gera , .... . Framsókn ólíft í síjórnarstarfi Dagsbrún hefði eigx íengið að- með okkur í vetur og neyða. urnefndar kjarabætur. að sjóirýnnúm var tryggt með samning'i læg-ta almennt gang veT-ð á beitusíldinnö Við fyrstu samninga hins nýja formarms vai%þetta dýr- mæta ákvæði látið niður falla og sjómenn aftur ofursejdir hlr.u gamla okri síldarkaup- mannanna. Flejri hlunnindi, sem fengizt höfðu fram með samningum áður, voru og látin niður falla,' enda samið hér á bak við AI- þýðusam’bandið. Yerkalýðs og sjómannafélag Keflavíkur. I Keflavík voru verkamenn til skamms tíma með óleiðrétt kaup þrátt fyrir dýrtíðina, meira en ári eftir að Dagsbrún braut ísinn. Sama væri hægt að segja um Akranes, Borgar- nes og Vestmannaeyjar, ef hana til að rjúfa samstarfið, en síðan brigzla henni um að sker ast úr leik á hættustund og þora ekki að bera ábyrgð. Síð- an núum við henni upp úr öil- um ávirðingunum, sem hún hefur vissulega ekki legið á liði sínu að fremja með okkur, og þá má mikið vera, ef við getum ekki bætt við okkur allt að 3—4 þingsætum við næstu kosningar. Auðvitað verðum við að básúna það út; a.ð við getum unnið hreinan meiri- hluta. Nú er eftir að sjá, hvernig Framsókn tekst að verjast þess um leik. Flokkurinu hefíir nú í seir.ni tíð ekki brugðizt reiðari við en þegar Alþýðuflokks- menn hafa bent honum á, hví- líkan feigðardans Iiann er að stíga með Sjálfstæðinu. I faðmi þess bíður hans ekkert Á Keflavíkurflugvellinuxn hafa keflvískir verkamenn not ið tímakaups Dagsbvúnar (2,80 í dagv.). Hinn ameríski atvinnurek- A.S.Y.- Aí því. sem hér er íyrr sagt, má Ijóslega sjá, að engai’ þeirra kjarabóta, serri. fengust með kaupdeilunum og vegnn þeirra. víðs vegar nm landið, hefðu náðst fram, ef þeir Al- þýðúhlaðsmenn, Hannibal Yaldimarsson, Helgi Hariri'es- son o. fl. hefðu fengið vilja sinn í'ram. -— Sjálfir voru þess- ir rnenn meðal stuðnings • Jnamia þess; að með tollalögun • urn og lögunum um stýfingu vísitölunnar er vixmandi fólk rænt ea. 100 millj. króna áv ■ lega aí kaupi sínu. I eigin pei’- sónu bera þeir ábyrgð á því, að verkalýður ailra Yestfjarða hefur erm. um hálíu öðru ári eft.ir giidi.stöku toilalaganna, ekki fer.gið, neina leiSréttingu é kjörum sínum.“ Þessi skýrsla þeitra þá fékk eftirmínnanlega afgreiðslu alls þess frjálshuga fólks, er bá var mætt á þingi A.SÍ. Við atkvæða gTeiðslur þar var því yfir lýst að íslenzkur verkalýður óskaði ekki eftir ítökum beifra lengur um stjórn alþýðusamtakanna. íslenzkur verkalýður á enn fjölda frjálshuga fólks, sem enn mun mæta á Alþýðueam- bandsþingi og dæma að feng- inrxi reynslu öll skrif og af - skipti kommúnista af málum. alíþýousamtakanna — þrátt fyr ir bá 'breytingu, sem þeir hafa nú í Ijós látið í orði. Því f'rjálst og raunhæft hugsandi fólk sér í gegrmm þessi blekkingaskríf kommúnista. sem nú eru vio • höfg — veit aji.þó fagurt sé rnælt er flátt hugsað. Áttræður Jón ÞonÍetBisson iðiasmii í HANN er fæddur 11. októ- Qg hreinskilinn við hvern sem ber 1870 að Velli í Hvolhreppi, i hlut á. Starfsamur mun hann en hefir búið í Reykjavík síð- {ætíð hafa verið, enda þrekið an um aldamót. Hann nam ’ mikið, og enn heldur hann söðlasmíði hér og stundaði gömlum vana, rís úr re'kkju kl. fyrstu árin þá iðn og sjó-, 5 morgun hvern og skundar mennsku jöfnum höndum, en i til ’rinnu sinnar. síðar iðnina einvörðungu. Jón J Á afmælisdaginn sinn í fyrra var flestum Reykvíkingum dag var Jón þó ekkj að hitta kunnur á fyrri árum, og marg í vinnustofu sinni við Lauga- , ir lögðu leið sína inn í vinnu- J vegirm. Hann hafði tekið sér stofu hans og gera raunar enn,! afmælisfrí 'og að sið reykvískra nema feigðin, því að honum er sumir til að kaupa sér hnakk | höfðjngja flúið bæinn. Dvelst það hofuðnauðsyn að kjósend- ' eða gvipu, aðrir til að spjalla hann iþessa dagana í góðu yfir- við hann um daginn og veginn; læti að Söðulsholti vestra hjá vel vitandi að farið er út í j syni sínum, séra Þorste'ni L. léttara skapi en þegar inn var j Jónssyni. ur glati ekki frjálslyndistrúnn. á hann. En hvern:g geta þeír haldið henni, ef flokkurinn ger ist aðeins sporgengill Sjálfstæð isins, eins. og verið hefur í seinni tíð? Alþýðnmaðuriim. kornið. Jón Þörsteinsson er þéttur á velli og þéttur í lund, hressi- legur í viðmóti .og hispuxslaus Heill þér áttræðmn, Jón. Eg , lít inn. á verkstæðið ’ til þín seinna. A. G.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.