Alþýðublaðið - 20.11.1954, Blaðsíða 6

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Laugai'dagiu' 20. nóv 1954
utvarpið
18.00 Útvarpssaga barnanna:
„Fössinn“ eftir Þórunni Elfu
Magnúsdóttur; IV. (Höfund-
ur les).
18.30 Tómstundaþáttur barna
og unglinga (Jón Pálsson).
18.50 Úr óperu- og hljómleika-
sal (plötur): a) Annie Leifs
leikur á píanó lög eftir Phil-
ip Emanuel Baeh, Graener
og Chopin. b) „Ástin er.gædd
töfravaldi11 (E1 Amor Brujo)
söng- og hljómsveitarverk
eftir de Falla. c) „Sköpun
i^éimisins“, svíta eftir íMjil-
íhaud.
20.30 Úr gömlum blöðum. —
Hildur Kalman leikkona býr
dagskrána. til flutnings,
22.10 Banslög (plöíur).
24.00 Dagskrárlok.
KROSSGATA.
Nr. 760.
V
Lárétt: 1 stórhátiö, 5 gefa
frá sér hljóð, 8 gler, 9 tveir
eins, 10 á fing'ri, 13 lézt, 15
sorg, 16 menn, 18 gegnsæjar.
Lóðrétt: 1 sselustaður. 2 blóð
stillandi efni, 3 hljóð, 4 nokk-
uð, 6 meltingarfæri, þf., 7
fæddur, 11 tíða, 12 fela, 14
títt, 17 tveir eins.
Lausii á krossgótu nr. 759.
Lárétt: 1 óskylt, 5 efar, 8
rita, 9 SI, 10 lull, 13 nn, 15
raup, 16 nögl, 18 sælan.
Lóðrétt: 1 ógrynr.i, 2 spil, 3
ket, 4 las, 6 fala, 7 rispa, 11
urg, 12 luma, 14 nös, 17 11.
1
S
S
s
s
s
s
s
HýkomiÉ
ULLARGARN
(Hu'ndamerkið)
Smargir litir á kr. 7,85 hespan
$ NÁTTKJÓLAR
S á kr, 44,50,
^Plastic
S IIILLU BORÐAR
GRAHAM GREENE:

J Dra-vSðgerSlr.
S Fljót og góð ®fgreiSsl&. J
SGUÐLAUGUR GÍSLASON, i
NJOSNARINN I i&—
40
margar gerðir á Icr 8,00 m s
1
5 H. Toft \
S ^
iSkólavörðust. 8. Sími 10.35. }
l 5
-i.*
ég er yfirheyrður, sagði hann, Ef um það er að
ræða að rekja ferðir mínar síðustu tímana, þá
kann að vera að vitneskja þess um það efni
gæti orðið yður að liði_
Rose greip fram í: Hvernig ætti hann að hafa
gert nokkuð? Hann getur fært að pví vitni hvar
nann heiur verið siöan í morgun_
Leynilögreglumaðurinn varð þungui á brún
ina. Þetta er mjög alvarlegt. mál, herra minn.
Ég held að það yæri bezt fyrir okkur að koma
á stöðina.
Takið mig þá fastan .
Ég get ekki tekið yður fastan, hérna, herra
minn. Auk þess, . . _ auk þess erum við enn
ekki komnir svo langt_
Svona þá. Spyrjið þá einhvers, maður_
Ég geri ráð fyrir því að þér, herra minn, pekk
ið konu hér í London, ungfrú Crole að nafni?
Ég hef aldrei heyrt það nafn svo ég muni til.
Ujú. Það haíið þér. Þér búið sem stendur á
gistihúsinu þar sem hún vann_
Þér meinið þó ekki Else? — Hann þaut á fæt
ur og fórnaði höndum í ofboði. Þeir hafa ekki
gert henni neitt? Ekki getað gert henni neitt.
— Eða hvað?
Ég veit ekki hvaða „þá“ þér eigið við, herra
minn; en stúlkan er látin_
Hann sagði: Ó, guð minn góður. — Það er
mér að kenna.
Aðstoðarmaðurinn vék sér að honum vin-
gjarnlpga, líkt og læknir að þjáðum sjúklingi_
Mér ber að aðvara yður, herra minn; sérhvert
orð yðar verður notað gegn . ..
Var það morð?
Tæknilega, kannske, herra minn_
Hvað eigið þér við mið tæknilega?
Þaö skiptir ekki máli, sem stendur, herra
minn. Það, sem máli skíptir í augnablikinu, er
það, að stúlkan virðist hafa fallið út um glugga
á efstu hæð gistihússins. _ . . Hann minntist
pess, hversu hátt hafði verið að líta þaðan nið
ur á götuna, gegnum þokukafið, og steinlögð
gangstéttin undir. _ . Hann heyrði Rose segja:
Þér ættuð að hætta að reyna að flækja hann.
Hann var hjá pabba mínum um hádegið. _ .
.... Hann minntist þess nútia,, livernig hon
um hafði á sínum tíma borizt fregnin um
dauða kouu sinnar. Hann hafði haldið að frétt
ir af því tagi myndu aldrei eiga eftir að hryggja
hann né særa, En þetta var eins og að missa
einkabarn sittj sína síðustu von í lífinu. Hversu
hræddur þessi vesalingur hlýtur að hafa verið
áður en hún lét sig falla. — Hvers vegna? Hvers
vegna? Hvers vegna?
i Höfðuð þér mök við þessa stúllcu, herra minn?
Nei. Alls ekki. Hví segið þér þetta? Þetta var
barn. Það störðu allir viðstaddir fast á hann.
Leynilögreglumaðurinn í genfi smákaupmanns
ins virðulega beit á jaxlinn. Ilann sagði við
ungfrú Rose Cullen: Þér ættuð að fara héðan,
ungfrú. Þetta er ekki staður fyrir yður til þess
að hlusta á það, sern sagt verður.
Hún sagði: Þið hafið rangt fyrir yður_ Ég
veit það, að yður skjátlazt, öllum saman upp
til hópa. Herra Forbes' tók undir handlegg
henni og leiddi hana fram fyrir. Leynilögreglu
maðurinn sagði við sendiráðsritarann: Betra að
pér væruð kyrrir, herra minn. Herrann þarna
jkann að þurfa á að halda fuEtingi sendiráðs
síns lands.
D. sagði: Þetta er ekki sendiráð míns lands.
Auðsjáanlega ekki. En hvað um það? Það skipt
' " líMU onru
; . . •. V , < >"/;
■'ÍHt* ,9ÍÍSíÍHÍ0 .M i ,
» Vr ; V
ir engu máli. Haldið þér bara áfram, maður
minn.
Það dvelur maður á þessu gistihúsi ásamt
yður, herra D.; Jndverji nokkur, sem sagður
er heita herra Muckerji. Hann hefur gefið
skýrslu í málinu, samkvæmt framburði hans
sá iiann pessa somu stuiku vera aö aikiæöa
sig í herbergi yðar snemma í morgun.
Það er fjarstæða. — Hvernig getur hann
sagt það? ----
Ila'iin skamma.st sín ekkert fyrir að segja
það, já játar það hreinskilnislega, að hann hafi
staðið á gægjum; segist hafa verið að leita sér
sannana eða staðfestingar á einhverju, sem ekki
skiptir máli í þessu sambandi. Hanm segist hafa
séð stúlkuna setjast á rúmstokkinn yðar, og
byrja að klæða sig úr sokkunum.
Já. — Nú skiúég —
Neitið þér enn að hafa haft mök við hana?
Já.
Hvaða skýring er þá á þessum framburði
herra Muckerji, sem ekki er ástæða til þess að
rengja?
Það er til skýring á pví, herra minn. Svo ei’
mál með vexti, að ég bað hana að varðveita
fyrir mig skjöl, sem ég var hræcldur um að ég
myndi rændur, ef ég gengi með þau á mér.
Hún faldi þaú niðri í sokknum sínum. Ég hafði
gilda ástæðu til þess að ætla, að herbergið mitt
yrði rannsakað, meðan ég 'væri úti við, og þar
porði ég ekki að geyma þessi mér ómissandi
skjöl. Heldur ekki þorði ég að bera þau á mér,
af ótta við að ég yrði rændur þeim.
-Hvers konar skjöl voru þetta, herra minn?
Skjöl útgefin af ríkisstjórn minni, staðfest
andi að ég væri trúnaðarmaður hennar í vanda
sömmum erindrekstri, þar sem mér var meðal
annars og alveg sérstaklega ætlað að gera vissa
samninga, svo mikilvæga, að viðsemjendur
mínir urðu að geta verið alveg vissir um að ég
væri sá, sem ég sagði mig vera.
Leynilögreglumaðurinn sagði: En þessi herra
hérna, — og hann benti á sendiráðsritarann, —
neiíar því, að pér séuð sá, sem þér segizt vera.
Hann heldur því fram, að þér notið vegabréf
látins manns, og siglið undir fölsku flaggi.
D. sagði: Ojá; hann hefur sínar ástæður til
þess að halda því fram. Það stóðu á honum
spjót úr öllum áttum, Hringurinn virtist vera
farinn að þrengjast heldur óþægilega.
Leynilögreglumaðurinn sagði: Get ég feng
ið að sjá þessi skjöl?
Þeim var stolið frá mér,
Hvar?
í húsi Beneditch lávarðar. Það var að vísu
ekki trúleg saga, en hann varð að halda þv
fram, af því honum fannst. að annað gæti ekki
komið, til greina. Og hann varð að halda
fram, segja það sem honum fannst rétt vera:
Það var þjónn Beneditch lávarðar, sem stal
þeim frá mér. Það var þögn. Leynilögreglumað
urinn í gerfi hins virðulega smákaupmanns
hafði ekki svo mikið við að krota petta niður
eftir honum; þótti það víst ekki svo mikilsvert
Aðstoðarmaðurinn gretti sig fyrirlitlega og
virtist ekld lengur hafa áhuga á lygasögunum,
sem þessi glæpamaður fyrir framan þá léti út.
úr sér. Leynilögreglumaðurinn dæsti. Jæja þá
sagði liann. Við skulum koma að efninu aítur.
Það var með þessa stúlku, já. Ilann þagnaði eins
og til þess að gefa D. betra næði til i»ess að
rifja málið upp fyrir sér_ Getið þér varpað
Í.Í. , ..
Laugavegi 65
Sími 81218.
>
)
V
Slysiiv*rna£#',fcgs Iihm&sc
kaupt flestir. Fást hjfe;
fllysavarnadeildum sm S
land alít. 1 Rvík S hans-
yrðaverzluninni, Bsnk&»
stræti 8, Verzl, Gunnþó*-)
unnar Halldórsá. og skrif-J
stofu félagsins. Grófic 2.)
Afgreidd í aíma 489V —
Heitið á fllysavamiafélag.i®. i
Það bregst ekki. ]
Dva!3É@!íHíff'siMra >
sjomanna
Minningarspjöld fást hjá:
(Happdrætti D.A.S. Austur j
S stræti 1, sími 7757 y
^ Veiðarfæraverzlunin Verð \
^ andi, sími 3786 s
^Sjómannafélag Reykjavíkur,^
} sími 1915
(Jónas Bergmann, Háteigs y
S veg 52, sími 4784 y
ÍTóbaksbúðin Boston, Lauga?
y veg 8, sími 3383
S Bókaverzlunin Fróði, Leifs j
S gata 4 ý
^Verzlunin Laugateigur, .
^ Laugateig 24, sími 81666 y
SÓIafur Jóhannsson, Soga y
} bletti 15, sími 3096 $
(Nesbúðin, Nesveg 39 |
SGuðm. Andrésson gullsm., y
} Laugav. 50 sími 3769. $
’ l HAFNARFIRÐI: >
S Bókaverzlun V. Long, 9288 y
S Bam&spItalasjóSs Hringsinsý
^ eru afgreidd í HannyrSs-y
^ verzl. Refill, ASalítræti 11 y
( (áöur verzl. Aug. Sveníéy
S aen), í Verzlunioni Víctor,i
) I.augavegi 33, Holt«-Apé-(
t tekl, Langholtívegl M,
^ Verzl. Álfabrekteu vi8 Su®-^
^ urlandflbraut, og Þojretetoffi^
IbúS, Snorrabraut 81.
*
Smurt Brauð |
ög snittur. \
jWestispakkir. |
ödýrast &g besrt. Vtorí
■amlegast panti® taaSf.
gyrirvart. . l
MATBARINN S
Lækjargöfc* «a >
Efcni 80149.

jHús og íbúðir

j af ýmsum stærðum í
) baariúm, úthverfum bæj |
• arins og fyrir utaú bæinn
[ til sölu. — Höfum einnig
) til sölu jarðir, vélbáta,
) bifreiðir og verðbréf,
[ Nýja fasteignasalan, «
} Bankastræti 7. y
l Sími 1513.