Alþýðublaðið - 14.12.1954, Blaðsíða 10

10
ALÞVÐUBWIfHB
Þriðjudasiur 14. d-'-.r^her 1954
Esja
vestur um land tii Akureyrar
ihinn 18. þ. m. Tekið á móti
' flutningi til áætiunarhafna
vestan Akureyrar í dag og á
morgun. Farseðlar seldir á
fimmtudag.
SkaftfeHmgur
fer til Yestmannaeyja í kvö'.d.
Vörumóttaka í dag.
KUOSSGA'f A.
Nr. 772.
Í3 V 1
¥ 4 7
2 4
1 " n U
12 IS
1 (> • A n I
J
Lárétt: 1 gætinn, 5 tírna-
mark, 8 maðixr, 9 forsetning, 10
slíta, 13 forsetning. 15 bíta, 16
óræktað land, 18 gefa frá sér
hljóð.
Lóðrétt: 1 lofa, 2 gróðurland,
3 höfuðborg, 4 smádýr, 6
ganga, 7 sæmir tign, 11 gælu-
nafn, 12 gimsteinn, 14 lim, 17
tveir samstæðlr.
Lausn á krossgátu rir. 771.
Lárétt: 1 skatna, 5 móar, 8
krap, 9 ge, 10 róar, 13 ós, 15
klók, 16 kaun, 18 gæran.
Lóðrétt: 1 saksókn, 2 korr, 3
ama, 4 nag, 6 ópal, 7 reika, 11
óku, 12 róta, 14 sag, 17 nr.
ORÐSENDING
TIL FÉLAGSMANNA
Á s. 1. 14 árum hafa iélagsmenn hinn*
crr sameiqinlegu útgáfu Þjóðvinafélags-
ins og Menningarsjóðs fengið alls 73 bæk-
ur fyrir aðeins 396 kr. Á þessu ári iá
þeir 5 bækur fyrir 60 kr. gjald; hverja
bók á, 12- kr. til jafnaðar. Samanlagt
Jausasöluverð þessara bókar er 161 kr.
Félagsmenn iá þannig bækurnar fyrii
rúmiega þriðjung venjulegs bókaver&s.
Fnnfremur eiga þeir kost á eftir eigin
vali 5 nýjum aukafélagsbákum við 20—
30% lægra verði en utanfélagsmenn. —
Petfa sýnir, að útqáian hefur boðið og
býður enn einsfœS hlunnindi um bóka-
fcaup. — En vegna þessa lága bókaverðs
útgáfunnar er ijárhaqur hennar erfiður.
*— Félagsmenn, sem vllja styðja útgáfuna
í viðíeifni henncxr tiJ að seþ'a ódýrt, geta
férstaklega hjálpað henni með þrennu
fnótL’ 1) Með því að vitja félagsbókanna
ffem fyrst. 2) Með því-að kaupa auka-
félagsb&jpvr útgáfunnar, m. a. til tæki•
iærí3gjcfa. —r 3) Með útvegun nýrra ié-
laqsmqnnq. Útqáian þarf að iá marga
tiýja félagsmenn átfegq. Félagsmenn geta
því gert henni mikinn grejSa með því að
Begja öðrum iiá þeim kjörum, sem hún
býður, og bvefj'a þá til að gerast einnig
íélagar. — Áskritt að félagsbókunum er
digæt tækUærisgiof. Ótgáfan hefur látið
fgera smekkleg giqfaspjölöt fyrit þá, ei
vilja senda áskrxft að félagsbókunum sem
gjöf.
Bókaútgáfa Menningarsjóðs
og Þjóðvinafélagsins.
GRAHAM GREENE.
N JOSNARINN
58
Harmleikur dagsins: Sjálfsmorðið í Blooms-
bury! Stúlka fieygir sér út um glugga á veit-
ingahiisi.
ANNAR KAFLI.
-- — 1 v vw.— -.0
K. Hann steig út úr bílnum án þess að segja
ejtt einasta orð, gekk niður tröppurnar að
kjallaraíbúðinni við toi’gið að bendingu D.
Hann fór inn á undan, kveikti ljósið sjálfur
og opnaði fyrir gasið. Þar sem hann stóð með
eidspýtuna á milli fingranna og bar hana að
gasinu, þá velti hann því fyrir sér, hvort
hann yfir höfuð hefði í hyggju að fremja morð.
Óheppni fyrir þessa frú eða ungfrú Glover, sem
hér átti hér heima, eftir því sem stóð á nafn-
spjaldinu á hurðinni: Þetta var frjðsamasta
heimili eins og þau flest í raun og veru eru.
Þegar sprengja rýfur framhlið húss og maður
sér inn í það: rúmin, stólana, mejra að segja
myndirnar á veggjunum, þá minnir það gjarn,
an mann á konu, sem tekin er með vaidi. En
svona var maður alltaf rekýnn til þess að fremja
hið sama og óvinurinn, nauðugur, viljugur.
Maður varpaði sams konar sprengjum, rébsc
óboðinn inn í einkalíf saklausra og óviðkor^.
and|, skipti ekki máli hvort fórnardýrið hec
Glover eða eitthvað annað. Hann snéri sei
snöggt að herra K. og sagði hvatskeytsleg<u
Þú hefur kallað þetta yfir þig, nánast beðiú
um þetta.
Herra K. settist á legubekkinn, seinlega.
Beint fyrir ofan höfuð hans var lítil bóka-
hilla úr grófum vjði, nokkrar innbundnar bæk-
ur, sumar í kápu. Enskar einstæðingskonur
eiga að jafnaði ekki mjkinn bókakost. Þessi
hafði einhvern áhuga á bókmenntum. K.
sagði: Eg sver pað, ég var þar ekki.
Þú nejtar því væntanlega ekki, að þú og hún
höfðuð ráðagerðir um að ná af mér skjö'.unum?
Það var búið að setja þig af og annar tekinn
við af þér.
Eg veit það allt saman. Hann gekk að hon.
um, beint framan að honum; hér átti við að
slá hann í andlitið, æsa s{g upp til ákafrar,
blindrar reiði. Hann vissi alveg hvernig átti
að fara að því. Auk þess höfðu þeir sýnt hon.
um það hérna úti á þjóðvegjnum hérna á dög-
unum; þeir voru engir viðvaningar heldur. En
hann gat það ekki. Að snerta þennan mann var
í augum hans pað sama og að stofna til kunn.
jngsskapar við hann....Það voru krampavjpr-
ur umhverfis munninn af viðbjóði. D. sagði:
Það eina, sem orðið getur þér tjl' lófs, er að
vera hreinsklnn. Þer mútuðu ykkur báðum,
ekki satt?
K. missti gleraugun, þau hrukku af iiefinu
og duttu niður á legubekkinn. Hann þrejfaði
eftir þeim; svo sagði hann: Hvernig áttum við
að vita nema þér væruð búnir að selja skjölin?
Þeir treys'tu yður heldur ekki, annars hefðum
vjð ekki verið ráðin.
Hann hlustaði, studdj fingrinum á gikkinn
og var reiðubúmn. Hér var það hann, sem var
áht í senn: Rétturinn, dómarinn, ákærandinn
og verjandirm. Ekki flasa að neinu, ekki rasa
um ráð fram; gefa honum tækifæri, vera sann-
gjarn og óhlutdrægur. Haltu áfram, sagði hann.
Herra K. óx kjarkur. Hann beindi rauð-
hvarma augunum að D., reyndi að skoða hann
Vel, en var of nærsýnn tjl þess. Það komu
11 ? ? » í i
S Á
$ Dra-vfðgerðlr. v
í Fljót og góð afgreiðsla. J
SGUÐLAUGUR GÍSLASON, *
( Laugavegi 65 3
^ Síxni 81218
viprur í kringum munninn, átti víst að vera
tiiraun til þess að brosa, algerlega misheppnuð
tilraun, brosið varð að grettu. Hann sagðj: Og
svo höguðuð þér yður einkenniiega, óneitan,
lega dálítið einkennilega. Það gerður þér. Hvern
\cf ct-'\' ~T'^- '7)4,0^ v-’-'Tio ->.?? r>nv v-- • - " ?
háttarmaöur að selja þau hæstbjóðanda? Við
vissum að húsbændur yðar treystu yður ekki
Hvrs vegna skyldum vjð hafa borið meira
traust til yðar en þeir?
Það er satt.
Sérhver verður að sjá um sig. Það er hver
tjálfum sér næstur. Ef þér yrðuð á undan
að selja, hvað myndum við þá bera úr být-
um? Ekkj nokkurn skapaðan hlut.
Mannleg niðurlæging opinberaðist D. í furðu
legu ljósi: Það var auðveldara að umbera þenn
an vesaling, þegar hann var skelfdur, niður
brotinn. . . Nú var hann að fá hugrekki sitt
aftur. Tjl hvers skyldum við láta skjóta okk
ur ref fyrir rass? Þegar allt kemur til alls, þá
höfum við hvort sem er enga von.
Enga von?
Þér þurfið ekki annað en lesa kvö'.idblöðin.
Við höfum þegar tapað. Þér æltuð að vita,
hvað margir ráðherrar hafa flúið. Þér skuluð
ekkj halda að þeir hafi farið tómhentir.
Mér þætti gaman að vita, hvað þeir hafa
borgað þér.
K. fann gleraugun sín og hagræddi sér á
legubekknum. Hann var óttalaus orðinn, næst
umpví. Gamall, útsmoginn refur. Hann sagðj:
Að því munið þér komast, fyrr eða síðar.
Bezt fyrir þig að segja mér það alift saman
strax.
Ef þér hafið í hyggju að ræna mig, þá er það
til einskis. Það er ekkert af mér að hafa. Ég
hef ekkert á mér, og gæti ekki einu sjnni
unnið mér mér til lífs að láta yður hafa pen-
inga.
D. var um það bil að gefast upp. Þú meinar
að píf hafir ekkert haft í aðra hönd?
Bara sku!darviðu|kenningu. Undirskrjfaða
af L.
Slíkur asni hélt ég ekki að þú værir. Lát-
irðu þér nægja loforð, þá gaztu fengið nóg af
þeim hjá okkur.
Það er ekkert loforð, það er úlnefning.
Undirrituð af rektornum. Þér vitið, L. er orð
inn reklor við háskólann heima. Hann varp
aðj öndinni léttar af tilhugsuninni einni sam
an.
Ég er ekki alveg með.
Nú, L, er rektor háskólans heima. Og hann
hefur gert mig að prófessor. Ég er þegar kpm
inn á laun. Nú get ég farjð heim.
D. rak upp skellihilátur; hann gat ekki að
því gert. Það var fyrirlitning í h.látrinum. Svo
þetta skyldi þá verða framtíð menningarinrL
ar, þessi yrðu þá vistindi framtíðarinnar. . . ,
Hann sagði: Dálítjl sárabót að hugsa til þess,
að eí ég drep þjg, þá er ég að drepa prófessor
K. Hann sá þá fyrir sér í halarófu, skáld fram
tíðarinnar, hljómlistarmennina, vísindamenn.
ina, lislamennina, méð svjp og yfirbragði þessa
vesa'dngs K., rauðhvarma augu, lyddumenni,
sviksöm og mútuþæg dusilmenni, þá ejnu, sem
eftir yrðu og af ljfðu átök borgarastyrjaldar-
innar, og veldust til þess að kenna saklausum
sálum ungmenna framtíðarinnar undirferli,
njósnir og skemmdarstarfsemi, kenna þejm að
S~
| Samúðarkfírt $
$ SIysavjma&í«*'itg» ísl*n*aj|
S kftupt flestir Fiurt
) ilysavamadeilduixf aan
b land allt f RvOt * tiana
í yrBaveralnninni Banka-«
/ stræti 6, Verzf Gunnþór- 'í
í nnnar Halldörsd. ag skrif-^
i stofu félagsins, Grófie 5L,
? Afgreidd i símt 4897, •—■
\ Heitið á alysavarssfálafiS.
{ ÞaS bregst *kki
sjomanna

\
{ Minningarspjöld fást hjá:]
* Happdrætti D.A.S. Austur
S stræti 1, sími 7757
■ Veiðarfæraverzlunin Verð
^ andi, simi 3786
1 Sjómannafélag Reykjavíkur,^
í sími 1915
í Jónas Bergmann, Háteigs
* veg 52, sími 4784
Tóbaksbúðin Boston, Laugay
/ veg 8, sími 3383 i
i Bókaverzlunin Fróði, Leifsf
V gata 4
í Verzlunin Laugateigur,
{ Laugateig 24, sími 81666
V Ólafur Jóhannsson, Soga
^ bletti 15, sími 3096
{ Nesbúðin, Nesveg 39
íGuðm. Andrésson gullsm.,
) Laugav. 50 sími 3769.
í HAFNARFIRÐI:
Bókaverzlun V. Long, 9288?
\ Mlnntngarspiðld
í Bftxn&spítftlarj óBa Hrtngaloa i
r eru afgreidd í Hannyrðft- !
S verzl. RefiU, A3al*træti 11 I
S (áður verzl. Aug Svené-
$ s*b) r i Verzlunlanl Víctme
S Laugavegl S3, Holta-Apér
S teki, Langholtavegi »«, ’
S Yerzl. Alfabrekku vi8 Su8-'!
S urlandftbraut, og t<>rat*laS>
) oúB. Snozrahrau* 8i ■'
Smurt hratið
og snittur.
Nestfapakkar.
ödýrajt t,g bait. VI*-
tamlegat* panti® «*(]
fyrirvarr.,
aaATBARÍNA
Lækjargtt* t,
Sinrt 8634».
Hús og íbúðir
af ýmsum stærðum I)
bænum, úthverfum bæj)
arins og fyrir utan bæinuí
til sölu. — Höfum einnig^
til sölu jarðir, vélbáta,]
bifreiðir og verðbréf.
Nýja fasteignasalan, íi:
Bankastræti 7.
Sími 1513. ~v