Alþýðublaðið - 04.01.1955, Page 5

®TÍðjudagi!r 4. janúar 1955
ALI»ÝBUBLABEÐ
58
memormm
ÞÓ AÐ SEINT SÉ langar
snig tll þess að skrifa nokkur
fátækleg minningarorð um frú
Ellu Hedtoft.
Ég var staddur á fundi sam-
Vinnunefndar norrænnar al-
þýðuínreyfingar, sem . hófst' í
Qsló laugardagsmorguninn 4.
desember s.l. Rétt'- í fundar-
foyrjun kom H. C. Hansen, ut-
anríkisráðherra Dana, tll mín
mjög alvarlegur og sagði: Ella
er dáin. Mér varð hverft við
og áttaði mig ekki strax á orð-
uim hans. En því miður voru
þau raunalegur sannle'kur.
Ég innti hann eftir því hve-
naer dauða hennar hefði borið
að höndum og hvorf hún áður
hefði legið lengi. Hún hafði
látizt fyrir hálfri annarri
stundu síðan, en aðeins legið
áður rúmföst tæpa tvo sólar-
hringa.
Ég settist niðúr í sæti mitt á
ný. Um skeið vék athygli mín
frá fundarstöríunura. Ilugur
minn varð bundinn við Eliu
Hedtoft. Hún hafði að vísu
verið veik um sex ára skeið,
en fyrir tveimur árum þö feng
ið verulegan bata. Vin.r henn-
ar, og þeir vorn margb’ og
víða, höfðu þá vonað. að hún
íiefði komizt yfir örðugasta
Iijallann í veik'iídura sínum,
svo mjög leið henni betur, og
ótlit hennar allt var mikið
frísklegra. En þeir, er, bezt
vissu um he'lsufar hennar,
gerðu sér þó ljóst, að lítið
mætti út af bregða, til þess að
Siætta gæti vofað yfir. En
ílestir höfðu þó vonað, að enn
gæti hún alllengi lifað og
foreitt 1 j ós og yl í kringum sig.
eins og hún alltaf gerði, hvar
sem hún var og hvert sem hún
fór.
Ella Hedtoft var dásamleg
kona. Hún var fögur í Iátleysi
sínu, ástúðleg, inn.leg, síglöð
Og hrífandi í allri umgengni.
Svo hafa sagt mér nánustu vir,
ir hennar, allt frá bernskudög-
ttnum, að þannig hafi hún ver-
5ð frá öndvérðu. Hún kynnjist
manni sínum, Hans Hedtoft
forsætisráðherra, í æskulýðs-
hreyfingu jafnaðarmanna í Ár
ósum þar sem þau bæði voru
fædd og uppalin. Þau bundust
þá ung tryggðaböndum, og
liélzt svo alla tíð eftir það, með
an hennar naut við.
Bæði voru þau Ella og Hans
Hedtoft fátæk í æsku að fjár-
munum. En þau áttu bmði
þann auð, er hvorld mölur né
ryð fekk grandað. Þau áttu
sameiginlega fagra hugsjón,
Og böndin, sem í upphafi
foundu þau saman, voru und-
ttrsamlega saman slungin af
djúpri og óbifandi lífsskoðun
og innilegum kærleika hvort
til annars. Þegar Ilans Hed-
toft sem ungur iðnnemi fór í
skóla í ÞýzkalandL sat Ella,
kærasta hans, heima í Árósum
0g saumaði. Hún sendi honum
svo alla þá liflu aura, er hún
gat án verið. Og hann þarfn-
aðist þeirra vissuiega. og tók
siiyrMiir
fc«f« ft ttom &rs».
nnniS wét lýðhylIS
vm Imé allt
\Nýja, Bí/h
Ella Hedíoft,
einnig á móti þeim sem kær-
leikspanti, sem þeir og sannar
lega voru.
Ella og . H.ans Hedtoft gútu
sig. Áfram héldu þau barátt-
unni, hvort við annars hlið. á-
nægð, djörf. lífsglöð og áhuga-
söm. Hedtoft varð formaður
flokks síns og síöar tv'.sva.'
sinnum forsætisráðherra og er
það. enn í dag. Við hhð hans
stóð hin sama, Ella, óumbrevt-
anleg. töfrandi, trygg og fögur.
Hún var Hedtoft eins og Berg-
þóra var Njáli. Tlgn forsætis-
ráðherrafrúarinnar sté henni
ekki til höfuðs. Hún var eins
og áður, góður félagi, ástúðleg
móðir, trúr v'.nur. Heimuið í
Fuglsangsallé 63 var griða- og
ánægjustaður fjölskyldunnar
og fjöld'a vina, bæði danskra
og frá öðrum löndum. Þangað
voru menn velkomnir. IIús-
freyjan var aðlaðandi, ljúf og
látlaus, viiitul og vinsamleg.
Yflr þessu beimili hvíldi blær
samræmis, fegurðar cg glað-
værðar. Hans tledtoft var
hrókur alls fagnaðar, áhuga-
samur, allt að því ákafur, glað-
vær og innilegur. Ella sveií
eins og fagur engill á milli gest
anna. Hún sveipaði umhverfið
með unaði sínum, hógværri
glaðværð og innilegri gestrisní
og falslausri vlnsemd. Margar
kærar minningar mínar eru
bundnar við þetta unaðslega
heimili o.g húsráðendur þar.
Nú er Ella Hedíotf horfin.
Það er elns og skugga hafi bor
ið á skæran, fagran danskan
himin. Með henni slokknaði
ljós, er lýsti umhverfi hennar,
skært, fagurt og tindrandi.
Birta og ylur fylgdi fótsporum
hennar.
Við hiónin höfum. orðið
þeirrar miklu ánægju aðnjót-
andi að hafa Ellu og Hans
eins og þau alltaf vorn nefnd í
vinaihópi — sem gest okkar
hér á landi og njóf-a marghátt,-
aðrar gestrisni þeírra og vin-
semdar í Danmörku. Þeim á-
nægjustundum munum við
aldrei gleyma. Og siðast bitt-
um við Ellu og Hans Hedtoft
á hélmili vinar' ókkar í Dan-
mörku. Ella var þá, eins og áð-
ur, fögur og hrífandi, glöð og
unaðsleg. Sú fagra mvnd mun
ekki fölna,, þó að hið dásam-
lega blóm sé hnigið til moldar.
Hinn stóri vinahópur Ellu
Hedtofts varð hnípinn við frá-
fall hennar. Sörgin er sár, en
minningarnar eru mætár.
Harmur Harts Hedtofts og
barnanna er mikill. Þe.m hef-
ur borizt víðá að innileg sam-
hryggð. Við vinirnlr á íslandi
sendum hrærðar hngsanir, ósk
Ur og. kveðjur yfir hafið.
^ Stefán Jóh. Síefánsson,
^CALL ME MxLDAM***
\ Þessi mynd er einhver
^ skemmtilegasta dans- og
S söngvamynd, sem ég hef
iséð, síðan ég var á ,,jazz-
^aldrinum". Má reyndar með
^nokkrum sanni segja, að
)„vörumerkið“ irving Berlin
■sé svo þekkt og viðurkennt,
*að menn geti verið nokkuð
' öruggir um hljómlistina.
jEn auk þessa eru í mynd-
^ inni skemmtileg samtöl og
vyf'irleitt mjög góður leik-
) ur. Þá verður það að
Jteljast mjög skemmtilegt
j og óvænt að heyrg. þann á-
' gæta leikára George Sand-
• ers. syngja í myndinni með
; Sem sagt góð mynd, ef mönn
^ um er sama, þótt þeir horfi,
^mjög geðslegri barítón-rödd. :
léttmeti.
S
/Bœjarbíó.
V ANÞAKKL ATT
I HJARTA. ** Mynd þessa er
^ ekki hægt að segja, í flokk
^ með öðrum ítölskum úrvals
j myndum, sem Bæjarbíó hef
S ur sýnt á árlnu 1954. Mér
S fannst hún ekki ne.ma rétt
S sæmileg, en leiðinlég og
S væmin á köflum.
S Leikurinn fannst mér
S hreint ekki standast saman
) burð við leik í öðrum ítöisk-
) um myndum og efnið svo
^ reyfarakennt og oft væmið,
^ að það verkaði þókstafle.ga
^hlægilega.á mann. Þá virð-
S Ist manni myndin hafa ver-
S ið hálf-skrýtilega klippt. a.
S m. k. eru skiptlngar í henni
S óvenjulega snöggar, s> o að
S oft er iilt að xylgjast fuil-
^ komlega með. ».>
s \
s
s
Góð óperu-S
áströlsku ó- S
hún ekki góð, hvorki sem
venjuleg kvikmynd né sem
kvikmyndun á sögu Lax-
ness.
Þetta er sænsk mynd
fyrst og fremst. Sænsk
sveita-,,rómantík“ yfirfærð
á mölina í Grindavík.
Þrátt fyrir þeíta er sjálf-
sagt að sjá myndina, því að
mörgum finnst hún góð,
þótt ég geti ekki mælt ^ér-
staklega með henni.
Tjarnarbíó.
GLEÐIDAGUR í RÓM.
■ **** Mynd þessi, sem á
ensku nefnist Rorhán Holi-
day, er einhver bezt gerða
ameríska myndin, sem hér
. héfur sézt í háa herrans tíð.
Myndin er öll tek;n í Róm,
ýmist úti í borginni eða i
Cinecittá, kvikmyndaver nu
mikla þar í borg.
Aðalihlutvérkin eru i
höndum Audrv Hepburn,
sem fékk Oscar-verðlaumn
1954 fyrir leik s:nn í mvnd-
inni, og Gregory Peek. sem
er hár, mýndarlegur og
,,sætur“ að vanda.
Leikur Audrev Hepburn
í þessari mynd er einhver
hinn jafnbfezt: leikur, sem
'sézt hfefúr á hvíta tjáldiriu,
auk þess sem Iiún hefur til
að bera meiri vnclisþokka
en ég minnist að hafa séð
hjá kv:kmynda-,.stjörnii“.
Allur umbúnaður mynd-
arimnar er óvenjú-góður.
þar eð hún er öll tekin í
Róm, á þeím stöðurii, sem
atburðirnir eiga áð gerast á.
Auk þess er ósvikjnn, ítalsk-
ur blær yfir rnyndinni, þar
eð allir „statistar" eru, ít-
alskir.
Myndin er óvenjulega
skemmtileg á að horfa, auk
þess sem einhver sérst*kur
,,sjarmi“ hvflir yfir henni.
— Sem sagt mynd, senx eng
inn er svikinn af.
Gamla Bíó.
ÆVINTÝRASKÁLDIÐ
H. C. ANDERSEN. ***
Mynd þessi er ekki um
skáldið H. C. Andersen,
e'ns og nafnið bendir til,
heldur er Dannv Kaye lát—
irin leika skáldið og segja
nokkur af ævintýrum hans,
ýmist með því að syngja
þau. segja þau eða sjá þau' í-
hugarheimi sínum.
I myndinn; eru afar-fagr-
ar ballett-sýningar, og. dans.
ar franska bailett-mærm.
Jeanmaire sérlega fallega.
Fannst - mér dansinn vera
eitthvað það bezta í iriyntí-
inni.
Hlns vegar fundust mér
margar ;,senurnar“ í mvnd-
inni óþarflega uppstilltar
og óeðlilegar oft og litírnir
óþægileglr. einkum í þorps-
„senunum". Auk þessa virt-
íst allt benda heldur á Hol-
land en Danmörku. Er það,
merkilegt mú, þgear svo
margir amerískir ' kvik-
myndaframleiðendur leggja
áiherzlu á að taka myndir,
sem gerast eiga í Evróþu, í
Evrópu, að Sam Goldwvn
skuliTiafa látið sig haía það,
að taka alla þessa mynd inn
amhúss í Hollywood, að því
er’bezt verður séð.
Annars er myndin góð og
þó sérstaklega dansinn.
s
s
%
s
;
íi
$
>
i
1
f
§
\Tripolibíó.
í MELBA***
mynd um líf
Nellie'5
^ perusöngkonunnar
^Melba, þar sem viðkvæmni^
^ og væmni gætir varla, og^
Smá það þó teljast harla ó-)
S venjulegt um slíka mynd. ^
S Hijómljlstiiij, sem er ágæt,^
Ser aðalatriði myndarinnar^
^ og er vel valin og skemmtis
ileg. Að vísu má segja, aðs
• ekki hefði sakað, að meiraS
S hefð: verið tekið af surn-S
|um lögunum, en það kem-)
úlka óskast

í Kópavogshæljð nýja.
Upplýsingar gefur yfirhjúkrunarkonan. f sinca
3098.

ur þó tæpast að sök. Séró
..,u minnast á)
^ ,,brjálæðissenuna“ úr Lucia-
• di Lammermoor, sem var^
'gerð af Patrice;
• staklega má
jálæðissenu
^ u.i Lammermoor,
^ príðilega-.gerð át ratria^
^Munsel, sópran frá Metro-^
Spólitan óperunni í News
SYork, en hún le:kur MelbaS
S sérstaklega vel. S
S Leikurinn í myndinni er>
S allur mjög góður, enda ekkiS
) sparaðir kraftarnir, er DameJ
Si'byl Thorndyke
lelikuiÁ
^Viktoríu drottmngu, sem-
^ þó er örsmátt hlutverk. — ^
^Sem sagt ánægjuleg mynd.^
V N
S
■*
S
s
s
s
s SALKA VALKA. ** Ný-S
'Jársmyndin f Hafnarfjarðar-^
• bíói var hin umdeilda mynd)
:*Er;
karl eða konu, sem náð heíur flýti í vélxitun, ög 'foefuí'
próf frá Verzlunar- eða gagnfræðaskóla, vantar í opin
bera stofnun. . .
Umsóknir merktar „opinber stofnun" óskast &£~d
afgreiðslu blaðsins fyrir 3. þ. m. (
í Haínarí jarðar
) híó.
Salka Valka. Gagnrýnend-
V“““ - £
^um hefur ekki borið saman^
\um myndina, en mér fannst^
arsf jóri
Umsóknarfrestur um starf sveitarstjóra í Borgarnesi
hefur verið framlengdur til 15. jan.' 1955,-Umsóknir
sendifet oddvita Borgaj’rieshrepps, Siguj^óri Halldórs
sym.