Alþýðublaðið - 08.01.1955, Blaðsíða 6

ALÞYÐUBLAÐIÐ
Laugardagur 8. janúar 1955
UTVÁRPIÐ
12.15 Óskalög sjúklinga (Ingi-
'björg I>orbergs).
13.45 Heimilisbáttur (Frú Elsa
Guðjónsson).
18.00 Útvarpssaga barnanna.
18.30 Tórostundaþáttur barna
og unglinga (Jón Pálsson).
18.50 Úr hljcmleikasal, plötur.
20.30 Kórsöngur: Hollenzki
•karlakórinn .,Maastrechter
Staar“ (plötur).
20.45 Einar Sveinn Frímanns,
— austfirzkt skáld: Nokkur
orð um höfundinn og _ smá-
sögur, kvreði og lausavísur
eftir hann. — Flytjendur:
Bjarni Þórðarson og Jón
Lundi Baldursson (Hljóðrit-
að í Neskaupstað s. 1. vor).
21.30 „Suður um höfin“. -—
Hljómsveit undir stjórn Þor
valds Steingrímssonar leik-
ur suðræn lög.
22.10 Danslög t:l kl. 24.00.
GRAHAM GREENE:
NJOSNARINN
71
s
s
> Fljót og góð afgreiðsl*.^
GUÐLAUGUR GÍSLASON,
S Dra-v!ðgerS!f.
Hlsjðfn afli
Framhald ,af 1. síðu.
]rað, að beita-n var orðin göm-
ul. Var aflinn þetta 4—-7 tonn
á bát. Alls munu róa héðan 40
báta.r á vertíðinni, þegar allir
eru byrjaðir. Guðfinnur, hinn
nýi bátur, kom hingað í dag og
byrjar veiðar í kvöld.
EINN BYR.TADUÍJ
í GKINDAVÍK
Gríndavík í gær. — Aðeíns
einn bátur reri í nðtt. Var það
Hrafn Sveinbjarnarson og
fekk hann 6 tonn. Var beitan
orðin gömul. og má aflinn því
teljast dágóður.
Hafnarfirði í gær. — 5 bátar
héðan voru á sjó í nótt. Var
aflinn frekar lélegur, eða að-
eins 3—5 skippund hjá hve|j
Uffl.
Leiðrétting. Sú prentvilla
var í frétt í blaðinu nýlega
frá aðalfundi Félags barna
kennara á Reykjauesg að þar
stóð kennarafélag barnakenn-
ara en átti að vera Kennara-
félag Hafnarfjarðar.
RIKISINS
Esi
a
vestur um land í hringferð
Mnn 12. þ. m. Tekið á móti
flutningi til áætlunarhafna vest
an Akureyrar árdegis í dag og
á mánudaginn. Farseolar seld
ir á þriðjudag.

JÓN P-EMILSwt.
Jngó! fsstfa>ti 4 - Sitni 1116
Hann kom að númer 17, drap á dyr. Það
var ekki komið strax ijl dyra. Hann drap
aftur á dyr, öllu fastara. Enginn svaraði. Fólk
þyrptist fram hjá númer 17, allir á leið upp
eftir. Karlmennirnir brettu frakkakragana
upp í háls. Frakkamir voru víst líka það eina,
sem hélt á þeim hita, því skyrturnar voru
snjáðar og slitnar af því að pær voru orðnar
svo gamlar og oft búið að því þær. Þetta var
fólkið, sem hann var að berjast fyrir, og þó
hafði hann það á meðvitundinni, að einmitt
þetta fólk væri óvinir hans: Hann var hér og
myndi að þess áljti standa milli hans og von-
arinnar, Ijfsvonarinnar og lífsbjai|garinnar.
Hann barði og barði á dyrnar, árangurslaust.
Hann reyndi á númer 19. Dyrnar voru opn-
aðar áður en hann átti von á. Hann leit upp
og parna var Else. Það var svo furðulega líkt
henni, þelta stúlkuandlit.
Hvað fyrir yður? spurði síúlkan; hún steig
með annan fótinn út á pall, grönn og sýni_
lega mjög vannærð og alltof ung. Honum
hnykkti við, þær voru svo líkar. Hann svar-
aði ekki strax, heldur virti hana fyrir sér,
orðlaus. Svo sá hann, að þetta var ekki hún.
Hún var með ör á hökunni og hana vantaði
eina framtönn. Vitanlega gat það ekki verið
Els’e. Þau drápu hana. Bara enn ein steypt
í sama mót óréttlætis og illrar meðferðar.
Eg var að leita að herra Bates.
Hann á heima í næsta húsi.
Ég barði að dyrunr þar, en það anzaði enginn.
Þá hefur hann farið upp að „Rauða ljón,
inu“, — alveg áreiðanlega.
Hvað er um að vera þar?
Þeir segja að það eigi að fara að vinna í
námunum.
Ætlar þú ekki þangað?
Eg má varla fara frá eldinum, það verður
að fara svo varlega með eldinn í svona hjöll-
um. Hún virti hann fyrir sér með athygli og
forvitni. Ert þú útlendingurinn, sem komst
hingað í lestinni áðan með honum George
Jarvis?
Já. Hann hefur vísí ekki mikla frú á að pú
komir til neins góðs hingað. Honum rann
kalt vatn milli skinns og hörunds. Hvernig
vissi hann það? Og satt var það, ekki hafði
hún haft mikið gott af að kynnast honum,
hún Else litla. Hvað var hann annars að flækj
ast hérna? Því var hann að bera sýkla ofbeldis
og haturs til þessa friðsæla lands? Betra kann
ske að vera ofurliði borinn heima, heldur
en flækja aðra inn í sín eigin vandræði. —•
Flokkurinn han's hafði rétt fyrir sér: Hon_
um var ekki að treysta. Svo bætti hún við:
Ekki svo að skilja, það taka fáir mikið mark
á því, sem hann gamli Jarvis sgeir. Hvað
viltu annars Bates?
• Já, því ekki að segja henni það? Það átti
hvort sem var að verða á sem flestra vit-
orði, og því fyrr, því betra. Einhvers staðar
varð að byrja, hví ekki hér? Hann sagði: Eg
ætlaði bara að segja honum, hvert kolunum
er ætlað að fara. Þau eiga að fara til upp-
reisnarmannanna í Iandi minu.
Ó, sagði hún þreytulega. Þú ert þaðan?
Já.
Hvað kemur það Bates við?
Eg ætlast til pess að námumennirnir neiti
að vinna, þegar þeir frétta hið sanna í þessu
efni.
Neita? — Við?
Já.
Það var skrítið. Hvað kemur það okkur við,
hvert Icolin fara?
Hann snéri sér undan. Það var vonlaust,
Hann fann það, var reyndar þegar sannfærð-
ur um það .... taka bitann úr munni vesa-
lings barnanna.....Ertu vitlaus? heyrði hún
hann kalla. Hvað varðar okkur um Vhvert
kolin fara? .... Hann stikaði upp götuna.
Hann ætlaði ekki að gefast upp. Fyrr yrðu þeir
að þagga niður í honum, hengja hann, skjóta
hann, veita honum hvíld.
Fólk var farið að syngja fyrir utan Rauða1
íljánið. Rás atburðanna vifet Verið allhröð.
Það hlaut þegar að hafa' verið gefin út á-
kveðin tilkynning. Fólkið var farið að syngja
hástöfum. Ekki sama lagið; það voru að
minnsta kosti tveir söngvar sungnir sam-
tímis og hljómaði ekki sem bezt. Brátt varð
þó annar peirra alls ráðandi, mest vegna þess
að fólkið kunni betur textann. Það var ver-
ið að selja blöð. Þau gengu frá manni til
manns. Skammt fyrir ofan Rauða Ijónið stóð
bíll með palli, og á honum var stór stafli af
dagblöðum. Fókið þyrptist þangað og blöð.
in voru bókstaflega rifin út. D. vék sér að
vörpulegum manni í verkamannafötum. Hvar
er herra Bates? spurði hann.
Hann er uppi hjá umboðsmanninum.
Hann ruddist gegnum mannþröngina. Ein
hver stakk blaði í hönd hans. Hann komst
ekki hjjá því að sjá fyrirsögnina: „Síórkost-
legur kolasamningur. Námurnar opnaðar.“
Hann komst um síðir að dyrunum. Það var
ekki margt fólk í innri forstofunni. Bráð
nauðsyn að láta eitthvað gerast áður en aL-
menningur' á’ttáði sig og áður en pví fyndist
vonirnar orðnar að veruléika. Éftir það yrði
engu um þokað. Bann þaut upp stiga. Það
var langur gangur og engan mann að sjá. —-
Hann heyrði fólkið útí fjrrir reka upp fagn-
aðaróp. Eitthvað hlaut að hafa gerzt, eitth.vað
óvænt og stórfenglegt. Þarna stóð máláð á
eina hurðina: „Setusiofa“. Hann þangað. — ■
Hrinti upp hurðinni. Það fyrsta,. sem hann
sá á veginum andspænis, ,var sjálfur hann,
í gríðar stórum spegli. Það var langt síðan
hann hafði séð sig í spegli, og honum hnyklcti
við. Hann var órakaður og það stóðu baðm-
Mlla'rhnökrar út.. undan plástrinum á kinn.
inni, plástrinum, sem átti að hylja örið. Stór,
franskur gluggi, maður að tala. Stórt borð
á miðju gólfi. Við það sátu tveir menn og
snéru að honum baki.
Við erum helzt í vandræðum með vana
lyftumenn, heyrði harm annan peirra segja.
Þeir hafa flutzí burtu, vegna þess að hér var
ekkert að gera. En einhvern veginn verðum
við að bæta úr því. En þú þarft ekkert að
Laugavegi 65
Sími 81218.
Bmsirt
oM snittur.
Nestlspak&ar.
MATVASINIV
Læfcjargðia t>
nixtú 3934».
Samúðarkorí
v
s
s
s
s
s
s
s
s
Odýrtst &« bext Vtfr S
samlegast pastiS i
?yrirv*r*. ^
S
s
S
s
s
s
Slyaavamaié.iag* IsIaaís s
k&upa Sestír. Fást kfá s
alysRvamadeildum «w S
land aUt. I Kvík I hana- S
yrðavenduninni, Bankfé- S
stræti 8, Verzl. Gmmþér- S
mmar Halldórsð. og *krif»^
S atofu félagsins, Gróflo l.
Afgreidd í síma 4897,
Hsítiö & alysavantattlAgi*. ?
Það bregst ekM.
sDvalarheimili aldrafíra i
S J
) sjémanna s
V 7
• Minningarspjöld fást hjá:s
S Happdrætti D.A.S. Austur ‘j
S strætí 1, sími 7757 •
^ Veiðarfæraverzlunin VerS s
^ andi, sími 3788 S
S Sj ómannafélag Keykj at íkux, ^
b sími 1915 s
^Jónas Bergmann, Hátelgi S
S veg 52, sími 4784 S
b Tóbaksbúðin Boston, Lauga^
> f«g 8, líxnl 3383 S
S Bókaverzluuin Fróði, Leifi'í
• S
s
s
s
s
-»
s
s
i
s
$
S gata 4
^Verzlunin Laugateigur,
^ Laugateig 24, sími 81666
SÓIafur Jóhannsson, Soga
j bletti 15, sírni 3096
^ Nesbúðin, Nesveg 39 ’ ^
SGuðm. Andrésson gullsm.,
) Laugav. 50 sími 3769.
jf HAFNARFntÐI:
^ Bamaspítalasjóð* flringtócs^
^ eru. aígreídd f Hr<.tmyr2A \
S verzl. Refili, Aðalstræti 21$
S táður verzi. Aug. feven^- S
S sen), í Verzluniami ViciœrtS
S Laugavegí 83, HoItc.Ápá-S
S tekl, Langholtsvegi M,)
S Verzl. Alfabrekku við 8u8-S
) urlgndsbraut og 'PoywfA
^ i>ú8, Snyrrabraii* €1,

S
S
s
$
af ýmsum stærðum
bænum, úthverfum bæj ^
arins og fyrir utan bæinn$
til sölu. — Hofum einnig S
til sölu jarðir, vélbáta,-
bifreiðir og verðbréf. s
S
. : s
5 Bankastræti 7. s
S
I
S
s
s
1
s
s
s
M
s
S Nýia fasteignasalan,
Sími 1513.
SfP