Alþýðublaðið - 30.04.1955, Blaðsíða 5

Alþýðublaðið - 30.04.1955, Blaðsíða 5
jLaugartlagiir 30, apríl 1955. ALÞÝÐUBLAÐIÐ s Sigurður Einarssori: r^1^- r ■ f: Fyrri grein reiðaferðaiög á megin í SLENDIN GAR eru þegar orðnir mi'kil ferðabjóð. Fjöldi fólks fer utan árlega og ferð- ast víða um lönd. Ennþá fleiri eru þeir, sem langar að hlevpa heimdraganum, en kcmast það ekki einhverra hluta vegna. Hitt er augljóst, að ferðalög ís- iendinga munu færast í vöxt á komandi árumt ef vér berum giftu til að halda í horfi um atvinnuvegi vora og afkomu almennings. Og íslendingar munu hafa á ferðalögum sín- um allan hátt, fara í hópferð- um eða einir sér, ferðast með ciim sci, iciudai jueu . ; íramræri vio íesenuur swa.^ skipum, flugvélum, leigubif- | ) Upplýsi’ngarnar munu áreió \ reiðum. járnbrautum og ) C S GREINAR þessar eru út-^ V vornc.fvrirlíkcínr SGlTl SGl'íl ^ varp sf y r irl gsí u r, ) S/gurður E/narsson í Holl/^ 1 flutti fyrir alllöngu og \ . m/kla a/hygli vakti. Hafa \ ^ Alþýðublaðinu borizt marg- \ ^ ar óskir um áð verða sér út/ S ý um erind/ð t/l b/rtiiigar og S ý það reynzt auðsótt rnál viðS S höfundinn. Nú íer sá /ínri í) V hönd þegar íslendingar ^ S gera mes/ að ferðalögum. og ^ S vill Alþýðublaðið í t/lefni^ V þev>s koma greinunum á ý S framfær/ v/ð lesendur sína. anlega mörguin k;ierkomnar\ einkabifreiðum. Og é.nhvern j ^ 0g koma í góðar þarfir. veginn segir mér svo hugur' um, að einkum eigi bifreiða-í ferðalög fyrir sér að fœrast í! margháltaðrar þekkingar, sem vox , þegar ver t> en ’ngar hópferðalangurinn hefur enga ferðumst um meg nlar.d Norð- , .. t f , ,, f -K ... . . .. þorf fynr. en er margfalt froð- uralfunnar. að mmnsta kosh f , . 0. , • , . , .. legra og skemmulegra. Sa, pegar um hreinar skemmh-, , * * farir er að ræða 'S8m Þ nn,g fe8ast’ verður að v- r, v , . • læra að reiða sig alfarið á sjá]f Fjoldi folks hefiir spurt :n;g - . ■ , o * ,, / . , , •* m . t vm an sig. 'kunna að aila ser upp- um ymislegt viðvikjandi bi’a- ferðalögum í Evrópu, og þá ekki hvað sízt, hvað það ko.sli. lýsinga. vera vel fær í málum, , skjólur að ráða fram úr vanda að ferðast í bíl. Og um fjöl- vera leikinn í að varðveila margt annað, sem Mferðamað •lafnVægl ^apsmunanna a ur þarf að vita. Nú skal ég leit ast við að svara nokkrum af hverju. sem gengur. Ekkert vit er í aíf vera færri en tveir eða , . ~ ivö á slíku ferðaiagi, aka ó pessum spurnmgum, að visu . , , . , ... ., , , , , ,x , i vixl. en hmn haf. gal a lemar- ut fra dalitnli reynslu siðast-1 liðið sumar, en þó allt of tak- markaðri til þess að fullnægj- andi geti heitið. E’gi að síður, , „ . , 'gæta vegar og umferðar, ef ma vera að sumt af þvi. sem f , > % , •_ , ’ V . ... hann a rifnframt að gela notið her segir. geti orðið þeim til nokkurrar leiðbeiningar, sem hyggjá á bílferðaiög. merkjum og landabrófi og viti ; jafnan hvar verið er. Öku- manni er það nógur starfi að KOSTIR BÍLAFERÐAEAGSINS landslags að nokkru ráði. Enn- þá belra er að vera þrír eða fjórir saman, og þó ekki svo mörg. að ekki sé nægilegt rúm í vagningum fyrir nauðsynleg- an farangur, og að sitja megi Einfaldast og áhyggju- Þrengstalaust iBezt er, ef svo minnst fyrir þann. sem ferðast . mafSlr. eru’ fð einhver se far- vill erlendis sér til fróðleiks og arstj0”’ Segl fyrir um .broU' hressingar, er að afhenda sig fararhmf °§ syildarstaði og og alll sitt ráð einhverri ferða-'ra8* um le,ðir 0§ tllboS skrifslofu. Hún st.kar þá ú! un ferðalagsins. Og þa vitan- leiðina fyrir manu, að sjálf- leSa £a’ sem kunnugastur er, sögðu eftir eigin óskum. ræður ferðavanastur eða færaslur i ferðalangnum fararWð og malum' Ef tvo eru- 1 f hfon’ gististaði. Ef um hópferð er að erJltanlcga sjalfsagt að konan ræða, er oftast í meginatr'ðum .ra l’ etns 0f> vant.,.er' svo „að gengið frá því í upphafi, hvaði£em minnsl þu.m að rasita skoða skuli. Skemmtanir og'veniulegum heimiMshattum' hvíld er skipulagt fyrirfram að erðasl er þannig i e.gin verulegu leyti. Maður greiðir|bn 1erxlinnt að ráða ^algerlega allan kostnað brotalaust í gjaldeyri síns lands, áður en að heiman er far'.ð. Veit r.okk- urn veginn upp á hár hvað fyr- irtækið kostar. Þarf aðeins að eiga ofurlítinn skilding fyrir frímerkjum og minjagripum og því sem hugurirm girnist að kaupa. sem fæst reyndar stund um eins gott og eins ódýrt heima. Slíkar ferðir geta verið góðar lil yfirlits og hressingar, ef vel tekst til, en menningar- leg og persónuleg kvnni verða nokkuð lakmörkuð. Svlgrúmið til þess að hreyfa sig og litast um að eigin geðþótta er mjög lítið, og ferðahraðinn vill oft- ast verða meiri en fleslir mundu kjósa. Mik.ð bætir það á í hópferðum, að ferðamaður- inn á alllaf vísan félagsskap, dágleiðum sfnum, taka ser hvíld þar sem unaoslegt er að vera, hagnýta sér rækilegar margt óvænt, sem að höndum ber og siá fleira en komið verð ur vúð í hópferð. Auk þess eru vegir yfirleitt svo góðir, að fólk finnur ekki t'l þess sam ferðalags þó að það aki 1—2 hundruð' kílómetra á dag. Þannig er það í lófa lagið. e£ maður hefur fundið stað þar sem maður kann vernlega vei við sig, að fara í smærri ferða- lög þaðan og hverfa lil sama nátlstaðar að kvöldi. HEIMANBÚNAÐUR Ef farið er með bíl héðan að heiman er þess fyrsl og fremst að gæta, >að láta rannsaka það svo sem auðið er. að hann sé í t sem oft getur leilt til vinátlu( fullkomnu lagi. Það er yfirleit og varanlegra kynna, sem , ekkert vit í að ætla sér að ferð margur minnist með ánægju síðan. Þetta þrennt: Félags- asl erlendis á bíl, sem ekki má alveg treysta, og hörmung að skapurinn áhyggjuleysið og þurfa að eyða sínum lakmark- fyrirfram vissa um útgjöldin eru ótvíræðlr kostir slíkra ferðalaga. Það er langtum erfiðara að ferðast á eigin spýtur í þíh krefur allt annars undirþún- íngs, sífelldrar ávvekni og aða gjaldeyri í aðstoð og við- gerðir. Ég þekki dæmi þess, að fólki hefur ekki orðið annað en raun og erfiðleikar úr slíku ferðalagi. Svo er sjálfsagt að hafa bíiinn í fullri kaskótrygg- ingu að minnsta kosli fyrir þann líma, sem ferðalagið á að standa og tryggmgarskjölin þarf að hafa með. Þess verður krafizl að siá þau á hverjum landamærum, og viðbúið el!a að verða að taka skyldutrygg- ingu erlendis. Ég veil ekki hvorl íslenzk vátrvggingarfé- lög Iryggja að auki fyrir bí'.a- þjófum. bruna og hvers kvns óhöppum öðrum en kasko- trj’gging tekur til. En slíkar tryggingar er unnl að kaupa erlend's, t. d. hjá Adriatische Versicherungsgesellschaft í Hamborg og víðar og vitan- lega er belra að hafa slíka tryggingu en ekki. ef íólk tel- ur sig hafa efni á. Hún °r eklti sérlega dýr, einkum af maður tekur hluta af áhætlunni sjilf ur, t. d. 25c'c eða allt að heím- ingi, og sættir s'.g þá við ef illá fer. að belri er hálfur skaði en allur. Þá þarf að hafa alþjóð- legt umferðarleyfi og Carnet de duane fyrir bílinn, sem Fé- lag íslenzkra bi freiðaeigenda annasl að útvega mönnum, og hvorttveggja verður alltaf að sýna á landamærum. Loks þurfa þeir, sem ætla að aka að hafa alþjóðaö’kuskírleini, er lög reglustjóri í Reykjavík gefur út. Þessi skjöl, vátryggingar- skjöl bílsins, alþjóða u.mferðar leyfi og Carnet og ökuskírteini verður ferðamaðurinn að passa eins os sjáaldur auga síns og vera jafnan viðbúinn að sýna. Viðvíkjandi persónulegum heimanbúnaði væri kannski á- stæða til að segja nokkur orð. Fyrst er nátúrlega vegabréf frá viðkomandi lögreglusljóra og síðast í sumar var það svo, að íslendingar þurftu að sýna vegabréf á Norðurlöndum, þrátt fyrir alla norræna sam- (Frh. á 7 síðu.) Drengjahlaup Ármanns DRENGJAHLAUP Ármanns fór fram s.l. sunnudag kl. lOVá f. h. Alls voru skráðir 35 kepp- endur og mæltu allir og einum belur. Var mjög ánægjulegt að sjá þennan fjölmenna og glæsi lega hóp. Veður var ekki sem bezl. frekar kalt og suðausian strekkingur. Það kom engum á óvart, að Svavar skyid.' sigva. eftir hinn glæsilega sigur hans. í víða- vangshlaupinu, en það sem er eftirlektarverðast við sigur hans er, að þetta er í 5. skipti í röð. sem hann sigrar í drengjahlaupinu og verður það met víst se nt slegið. Keppnin um annað sæti v,ar mjög hörð og var Ingimar í öðru sæli um tíma í Hljóm- skálagarðinum, en Guðfinnur var sterkari síðustu metrana. Sveitakepnnin var mjög hörð mill'. ÍR og UMFK í 3ia manna sveitakeppni og hlutu sveitirnar jafmörg st'g. I slíku lilfelli sigrar sú sveit n, sem á sinn þriðja mann á undan í mark og þriðji ÍR-ingurim var sjöund'. en Keflvíkigurjnn ní- undi. í 5 manna sveitakeppni sigurðu ÍR-ingar aflur á móli með miklum yfirburðum. Keppl var um tvo bikára, sem. gefnir eru af Jens Guðbjörns- syn! og Eggert Krisljanssyni og vann ÍR þá nú í fyrsía sinn. ÚRSLIT: Svavar Markússon, KR fT-10,2, Guðf. Sigurv.s., ÚMFK 6:15,0 Ingimar Jónsson, ÍR 6:18,0 Guðm. Hallgrímss.. UÍA 6:19,0 Marg. Sigurbj.s.. UMFK 6:25,0 Árni Njálsson, ÍR 6:33.0 Örn Jóhannsson, ÍR 6:35,0 Ólafur Gíslason, KR 6:3'7:9 Þórh. Stígsson, UMFK 6:39,0 Pétur Bjarnason, A 6:41.0 Sigurður Bjarnason, Á 6:42,0 Gunnl. Hjálmarsson, ÍR 6:43,0 Örn Insólfsson, TR 6:44.0 Helgi Ólafsson. ÍR 6:47,0 Jens Jónsson. KR 6:48.0 Alls luku 31 keppni. 3ja manna sve/takeppni: 1. Sveil ÍR 14 stig. 2. Sveit UMFK 14 stig: 3. Sveil KR 22 stig. 4. Sveit Ármanns 34 slig. 5 mavna sveitakeppni: 1. Sveil ÍR 37 slig. 2. Sveit UMFK 58 'slig. 3. Sveit KR 59 slig. 4. Sveit Ármanns 70 stig. ÍR-ingarnir sem idgruðu í Drengjahlaupinu. Tailið frá v. Gur.n laugur Hjálmarsso, Örn Jóhannsson, Ingimar Jónsson, Helgi Ólafsson, Árni Njái'sson og Örn Ingólfsson. Bandaríkjamaður í Rússlandi ÞEGAR Harrison E. Salis- bury var drengur heima í Mlnnesola, þráði hann að ger- ast blaðamaður; það átti líka fyrir honum áð liggja. Hann varð brátt frægur blaðamaður. Hann kom heim síðaslliðið haust eflir sex ára dvöl í Mosk vu sem fréttaritari. Það hefði ekki verið nema eðlllegt, að hann hefði tékið sér nokkra hvíld eflir svo erfitt starf, en hann var ekki á því; hann hóf þegar í slað að semja iangan greinaflokk, er birtist í „The New York Times“, og þegar þeim greinaflokki var lokið, tók hann að skrifa bók. Greina flokk sinn nefndi hann: „End- urminningar. frá Rússlandi", og vakli hann mikla athygli einkum þelrra, sem ekki höfðu lesið fregnir hans þaðan jafn- óðum og þær birtust. Bókm fjallar um dvöl hans 1 Moskvu, nefnist: „Bandaríkjamaður í Rússlandi“ og er fyrir skömmu komin út. Og eins og við var að búast, er þetta ágætbók. Þarna er um að ræða per- sónulega frásögn háns af dvöl hans í Moskvu, „útlegð“ hans á þessari „siðfræðilegu og and- ,legu eyðimörk“, 0g um leið lýsing og skilgreining á rúss- nesku þjóðinni og rússneskum stjórnarháttum. Keir.ur hvar- vetna í ljós, að þar heldur glöggskyggn blaðamaður á pennanum. Stíllinn er hnitmið aður og frásögnin af hverju al- riði „slutt og laggóð“. Mörg orðrétt tilsvör viðkomandi mánna krydda frásögnina; per sónulýsingar eru stutlar og gagnorðar; staðarlýsingar bera vitni þekkingu og athygli, og skilgreining hans á högum og háttum í Kreml sýnir, að hann hefur fylgzt þar vel með mönn um og málefnum. SAGÐI FYRIR ATBURÐI Nokkrum dögum áður en bókin kom út, gerSust þeir al- burðir í Rússlandi, að Malen- kov sagði af sér embætti for- sætisráðherra. Yar um hríð allt á huldu um örlög hans. En Salisbury kvað aðeins um mannaskipti að ræöa, Malen- kov myndi verða ..settur á“ og halda nokkrum völdum bak við tjöldin. Hann sagði og fyrir hver verða mundi eflirmaður Malenkovs, og kom það á dag inn. Salisbury telur, að eft.ir dauða Slalins hafi það verið veigamikið atriði í slefnu þeirra, er við völdum lóku, að reyna að létta af fólki því hræðsluoki, sem þjáði það sí- fellt í sljórnartíð gamla mannsins. Reyna að koma þeirri skoðun in,n hjá þjóðinni, að leynilögreglan réði þar ekki lögum og lofum eins og áður. í eingon^u rauninni hafi það verið blek'king. Salisbury fe'rð aðist um Mið-Asíu, til Samar- kand, Bukhara og Tascherit. Þegar hann fór um Slberíu, þóttist hann hvarvetna komást að raun um, að það voru fyrst og fremst fangabúðirnar og þvingunarvihnan, sem seltu svipmót sitt á allt atvinnu'iíf og þjóðlíf á þeim slóðum. Hin. svonefnda þegnskyiduvinna 'er að hans sögn engu betri. Sú vinna fer einnig fram við hin lökustu starfsskilyrði og undir umsjá vopnaðra hermana. Tilgáta Salisburys varðandi dauða Stalins mun þó eflaust vekja mesta athygli. Sú tilgáta verður aldrei sönnuð, segir hann, en margt bend r til þess. að Slalin hafi verið myrtur af þeim mönnum, sem nú fara með völdin í Rússlandi. Þeir höfðu sínar góðu og gildu á- stæður lil slí'ks verknaðar, þar eð gamli maðurinn var að und' irbúa nýja stórhreinsun, og er þá ekki loku fyrir það skotið, að hún hefði náð til æðsía manna, ef dauði hans hefði eigt komið í veg fyrir framkvæmd- irnar. Það voru mlstök hjá Ber ia, segir Salisburv, að lála; lögregluhersveilirnar ganga fylktu liði um götur Moskvu þessa nótt. Með því rnóti aug- lýsti hann helzl lil skýrt valdi (Frh. á 7. síðu.) J

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.