Alþýðublaðið - 20.07.1955, Qupperneq 4

4
ALÞÝÐUBLAÐiÐ
MiSvikudagur 20. júZf 1955
Útgefandi: Alþýðuflokl{urinn.
Ritstjóri: Helgi Scemundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsingastjóri: Emma Möller.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgötu 8—10.
Ásþriftarverð 15,00 á mánuði. í lausasölu 1,00.
Ein árásin enn
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
ÍHALDIÐ í bæjarstjórn
Peykjavíkur hefur sam-
þykkt að Ieggja á íbúa höf-
uðstaðarins aukaútsvör, sem
pema 8,6 mllljónum króna.
Reynt er að verja þessa ráð-
stöfun með þeirri fullyrð-
jngu, að hennar sé þörf
vegna aukinna útgjalda bæj
arins efiir úrslit verkfalls-
ins í vetur. Slíkt er þó von-
laus tilraun af tveimi/r á-
stæðum: Tekjur bæjarins
hafa undanfarin þrjú ár far
ið 25 milljónir króna fram
úr áætlun, og í fyrra nam
þetta fundna fé 7.7 milljón-
um. Enn fremur hafa ýmis
bæjarfyrirtæki þegar hækk-
að þjónustu sína af sömu á-
ptæðurn og íhaldið þykist
stjórnast af, þegar það á-
kveður aukaniðurjöfnunina
á Reykvíkinga. Rökin eru
því engin. En íhaídið hefur
á að skipa át!a höndum í
bæjarstjórn Reykjavíkur og
nýtur auk þe.ss þeirrar á-
liægju, að Þjóðvarnarfull-
trúinn Bárður Daníelsson
situr hjá, þegar Reykvíking
um er gert að bæta nær níu
milljónum við í eyðsluhít-
ina, sem aldrei fyllist. Bær-
inn og mátturinn er íhalds-
ins, þó að lítið fari fyrir
dýrðinni.
Með aukaniðurjöfnuninni
og öðrum álögum sama eðlis
er íhaldið að gera alvöru úr
þeirri hótun sinni að gera
allar kjarabætur verkalýðs-
ins að engu. Hér er bersýni-
lega um skipulagða herferð
að ræða. Verð á vörum og
þjónustu hækkar og oft og
tíðum mun meira hlutfalls-
Jega en nemur fengnum
kjarabótum vinnandi stétta.
En afsökunin á að vera sú,
að alþýðan hafi knúið fram
kjarabætur sér lil handa.
Bæjaryfirvöldin hafa enga
sérstöðu í þessu efni. Þau
hlýðnast fúslega, þegar í-
haldið mælir svo fyrir, að
lagt skuli til atlögu við
verkalýðinn og hann rænd-
ur bróðurhlut f'ínum. Og
þessir aðilar þurfa ekki að
heyja verkföil til að fá fram
vilja sinn. Þeir framkvæma
grlpdeildirnar með því að
breyta tölustöfum.
Aukaniðurjöfnun útsvar-
anna, sem íhaldið hefur á-
kveðið gegn atkvæðum full-
trúa minnihlutaflokkanna
nema Bárðar Dam'elssonar,
sem varð máttlaus í báðum
höndum, er ráðstöfun, sem
ekki verður varin. Hún er
ein árásln enn á verkalýð
höfuðstaðarins og tilgangur
hennar að auka dýrtíðina og
verðbólguna til að sv.pta
vinnandi fólk fengnum
kjarabótum. Afíurhaldið
hefur ekki viðþol í sínum
beinum, þegar það sér ör-
lítið stærra brauð á borði
vinnandi manns. Það Itesir
tönnum sínum í brauðið
elns og hungraður úlfur, þó
að því sé ómótt af fitu og
gangi frá leifum við sér-
hverja máltíð. Afturhaidið
ímyndar sér, að því sé allt
óhætt af því að kjósendur
hafa blekkzt til að iryggja
því meirihluta á alþingi og í
bæjarstjórn Reykjavíkur.
En vissulega er því hollt að
minnast þess, að verkalýður
inn sættir sig ekki við ofrík
ið og yfirganginn. Hann
svarar hverri atlögu með
gagnsókn. En ábyrgð barátt
unnar er hjá þeim þjóðfé-
lagsöflum, sem reyna að
hrifsa til sín með hægri
hendinni það, sem sú
vinstri hefur orð ð að láta
verkalýðnum í ié — og
meira en það eins og atburð
irnir undanfarna mánuði
sýna og sanna. Hönd aftur-
haldsins verður skamma
stund höggi fegin.
En óheillaþróuninni verð
ur ekki breytt til -iúðunandi
úrslita fyrr en íslenzk al-
þýða hefur gert ráðstafanir
til þess að loka úlíinn úti og
fá að vera í friði með brauð
sitt. Og það verður bezt gert
með því að fækka íhalds-
höndunum á alþingi og í
bæjarsíjórn. — Það er
hneyksli að krumlur ræn-
ingjanr; séu látnar greiða
atkvæðl þar.
Trausfar
Óruggar
raffmikla
Reynsla síðustu 30 ái« .sannar að FORD vörubifreiðin er sem byggð
fyrir íslenzka staðhætti,
Þér fáið ekki befri bi! en FORD
24 i 111,
Burðarmagn allt að 14 tonnum
FORÐ-UMBODIÐ
«4*
KR. KRISTJAN5SON %
1
Laugavegi 168—170 — Reykjavík
Símar 82295 — tvær línur
Hver er maðurinn?
Jóel Slgurðsson fþrótfamaður
Dodge-bifreið

tveggja dyra, notuð, vel með farin, er til sölu,
Upplýsingar veitir Sverrir Þorbjörnsson, sími
82300,
Tryggingastofnun ríkisins,
UM margra ára skelð hefur
Jóel Sigurðsson verið í hópi
fremstu íþróttamanna lands-
ins. í tilefni landskeppninnar
við Hollendinga í írjálsum í-
þróttum, þar sem Jóel er með-
al þáttakenda fyrir íslands
hönd, og eins vegna þess, að Jó
el mun nú um það bil að hætta
keppni, finnur Alþýðublaðið
tækifæri til að rekja hér ævi-
atriði hans og ágætan árangur.
REYKVÍKINGUR
Jóel Kristinn Sigurðsson
fæddist í Reykjavík 5. nóvem-
ber 1924, sonur Sigurðar Jóns-
sonar, Hannessonar írá Tungu
í Flóa og Halldóru Bjarnadótt-
ur formanns Nikulássonar frá
Söndum á Stokksevri. Föður
sinn missti hann, þegar han,n
var fimm ára gamall. Ungur
varð hann því að vinna fyrir
sér, fyrst var hann sendi-
sveinn, síðar fór hann í verk-
smiðjuvinnu og verkamanna-
vinnu. Síðast liðin !íu ár hef-
ur hann ver'.ð lögregluþjónn í
Reykjavík. 1946 kvæntist hann
Sigurdísi Sæmundsdcttur Krist
jánssonar, og eiga þau tvö
mannvænleg börn.
ÍÞRÓTTAÁHUGINN
VAKNAR
Tíu ára gamall hóf Jóel að
æfa íþróttir, fyrst leikfimi og
sund. Hann var heldur heilsu-
veill, þegar hann var ungling-
ur, svo að það var eiginlega að
læknisráði, að hann tók að
æfa. Telur hann sig hafa vefið i Hann keppti fyrst á drengja
mjög heppinn með íþróttakenn móti 14 ára gamall. Byrjunin
ara, en Baldur Kristjánsson lofaði góðu, hann sigraði í
var þjálfari hans fyrsiu árin.1 spjótkasti (43 m.) og varð
Fjórtán ára gamall byrjaði Jó- fjórði í kúluvarpi. Spjótkast
jþykir, sem kunnugt er, með
erfiðustu íþróttagreinum, en
hér var þegar sýnt, að sérstak-
Ijir hæfileika bjuggu í þessum
. unga pilíi.
Seytján ára gamall brákað-
ist hann á hægri handlegg um
olnboga, og varð að skera
burtu beinflís úr liðnum. Eftir
það gat hann um: skeið lítið
sem ékkert æft spjótkast, en
æfði þá kúluvarp og aðrar
greinar.
fc.., Jóel segir sjálfur, að hann
hafi ekki getað kastað sp.ióti
eins og sig hafi langað til, fýrr
en 1948. Þá hóf hann að kasta
með nýrri aðferð, sem reyndi
minna á olnbogann.
' ð' I ■
| KONUNGUR ÍSLENZKRA
SPJÓTKASTARA
Jóel Sigurðsson.
el fyrst að æfa frjálsar íþrótt-
ir, einkum köstin. Annars heL
ur Jóel alla tíð verið mjög fjöi-
hæfur íþróttamaður. Enda var
það svo, að í fyrstu var hann
óviss, hvaða grein hann ætli
að. leggja aðaláherzlu á. Einna
mestur var þó áhugi hans fyrir
kúluvarpi. Hann hafði einnig
afar gaman af að kasta spjót-
inu, en kenndi svo til í hand-
leggnum, þegar hann kastaði,
að hann æfði spjótkast ekki af
jafnmiklum áhuga og aðrar
greinar.
Árið 1946 varð Jóel íslands-
meisiari í fyrsla en ekki síð-
' asta sinn í spjótkasti. Síðan þá
hefur hann verið í hóp: mestu
íþróltamanna landsins og lágt
grundvöll að traustum vinsæld
um. Sumarið 1946 keppti Jóel
á Bislet leikvanginum í Osló á
Evrópumeistaramótinu og varð
líundi, kastaði 58,01.
Næsiu árin fór aldrei hópur
i'íslenzkra íþróttamanna svo til
útlandá, að Jóel væri þar ekki
sjálfkjörinn til farar. Og það
(Frh. á 6. síðu.) ,