Alþýðublaðið - 22.07.1955, Blaðsíða 4

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Fösíudagur 22. júlí 1955
Útgefandi: Alþýðuflok\urinn.
Ritstjóri: Helgi Scemundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsingastjóri: Emma Möller.
-Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgötu 8—10.
'Ásþriftarverð 15,00 á mánuði. 1 lausasölu 1,00.
TSíundi íhaldsfulltrúinn
s
s
S
S
S
S
S
S
s
s
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
s
€
V
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
£
BÁRÐUR DANÍELSSON
hefur hagað störfum sínum
í bæjarstjóm Reykjavíkur
með þeim hætti undanfarna
mánuði, að hann er almennt
kallaður níundi íhaidsfull-
trúinn þar. Þjóðvíljinn ger-
ir þetta fyrirbæri að um-
ræðuefni í gær í stóryrtri
greln, sem nefnist: „Hverra
fulltrú; er naglaframleiðand
inn? Fylgir ýmisí íhaldinu
eða hefur engar skoðanir á
síærstu ágreiningsmálun-
um.“ Þessari ályktun til rök
stuðnings er þess getið, að
Bárður hafi aðstoðað full-
trúa íhaldsins við að fella
tillögu um byggingu 100
bæjaríbúða í stað óhæfra
braggaíbúða og samþykkt
að hækka fargjöld strætis-
vagnanna um 100% á hetg-
um dögum og á kvöldin. Síð
an víkur Þjóðviljinn að af-
stöðu Bárðar til aukaúf-
svarsálagningarinnar á
Reykvíkinga og segir orð-
rétí:
„Þegar íhaldið samþykkti
9,4 millj. kr. aukaútsvarsá-
lagningu á Reykvíkinga
þann 18. þ. m. algjörlega að
þarflausu og henni var harð
lega mótmælt af fulltrúum
Sósíalistaflokksins, Alþýðu-
flokksins og Framsóknar,
hafði bæjarfulltrúi Þjóð-
varnarflokksins ekkert til
málanna að leggja nema
kvörtun um skamman fyrir-
vara (vissutega rétmæta) og
sat síðan með hendur í
skauti meðan íhaldið vann
óhæfuverkið gegn hagsmun
um alþýðunnar og launa-
stéttanna.“
Að þessu sinni skýrir
Þjóðviljinn satt og rétt frá.
Bárður Daníelsson er ýmist
handbendi íhaldsins í af-
greiðslu mála á bæjarstjórn
arfundum eða liann verður
máttlaus í höndunum og
fær ekki greilt atkvæði.
Það er því engan veginn að
ástæðulausu, þó að Þjóð-
viljinn reki feril hans, enda
er greinarhöfundinum mik-
ið niðri fyrir. Hann segir
orðrétt, þegar lokið er upp-
talningunni á þjónsverkum
Bárðar í þágu íhaldsins:
„Þannig mæíti áfram
halda, en hér skal staðar
numið að sinni, þótt af nógu
sé að taka um íhaldsþjónk-
un Bárðar Daníelssonar. En
þeir, sem kusu fultrúa Þjóð-
varnarflokksins ‘ í bæjar-
stjórn, skulu spurðir: Var
það ættun þeirra að frammi
staða hans yrði með þessum
hætti? Kusu þeir lista Þjóð-
varnarflokksins lil þess að
fulltrúi hans hiypi undir
bagga með auðstétiarfull-
trúum íhaldsins í flestum
þeim málum, sem alþýðu
manna varða mestu?“
Þjóðviljinn svarar ekki
beinlínis spurningunni,
hverra fulltrúi naglafram-
leiðandinn sé í bæjarstjórn
inni, en gefur svarið hins
vegar rækilega í skyn.
Hann spyr hins vegar ekki,
hverra fulltrúi Bárður Dan-
íelsson sé í bæjarráðinu. A1
þýðublaðið skal þess vegna
rifja upp það atriði málsins.
Bárður Daníelsson er full-
trúi Guðmundar Vigfússon-
ar og kommúnista í bæjar-
ráði. Sósíalistaflokkurinn
taldi bráðnauðsynlegt, að
eini starfandi fullirúi verka
lýðshreyfingar höfuðstaðar-
ins í bæjarstjóm Reykjavík
ur, Magnús Ástmarsson,
viki úr bæjarráði fyrir
Bárði Daníelssyni. Og kosn-
ing Bárðar í bæjarráð var
túlkuð í Þjóðviljanum sem
stórkostlegur vinstri sigur
og tíðlndin boðuð undir jafn
stórri fyrirsögn og stofnun
naglaverksmiðjunnar í
Frjálsri þjóð á sínum tíma!
Og nú er spurningin
þessi: Kusu kommúnistar
Bárð Daníelsson í bæjarráð
til þess að hann hlypi undir
bagga með auðstéttarfulltrú
um íhaldsins í flesíum þe.m
málum, sem alþýðu manna
varðá mestu? Álþýðublaðið
hefur ástæðu til að ætla, að
vinnubrögð Bárðar séu hin
sömu í bæjarráðinu og bæj-
arstjórninni. Það er hárrétt
hjá Þjóðviljanum, að „nagla
framleiðandinn finnur 11
skyldleikans með fulltrúum
auðstéttarflokksins í bæjar-
stjórn og gleymir skyldfun-
um við umb j óðen durn a“.
En í bæjarráðinu gerisl
sama sagan, og þar situr
Bárður fyrir náð Guðmund-
ar Vigfússonar og flokks-
bræðra hans. .Viil ekki Þjóð
viljinn rekja bæjarráðsstörf
Bárðar Daníelssonar í nýrri
gein og játa afdáttarlaust,
hver dró þennan kopar-
hring á hönd bæjarstjórnar-
íhaldsins? Sannariega hefur
fleirum skjátlazt en kjós-
endum Þjóðvarnarflokksins
í síðustu bæjarstjórnarkosn
ingum, sakleysingjunum,
sem kusu Gils Guðmunds-
son, en fengu Bárð Daníels-
son.
Samfal við dr. Jakob Magnússon -
Karfinn fæðir lifandi un
NÝLEGA er kom.nn hingað
til lands dr. rer. iiat. Jakob
Magnússon fiskifræðíngur, að
loknum glæsilegum námsferli
í Noregi og Þýzkalandi.
Hann brautskráðist stútfent
frá Verzlunarskóla íslands vor i
ið 1948 og hóf nám við háskól- I
ann í Osló í ársbyrjun 1949 og
lagði aðallega stund á ýmsar
grelnar náttúrufræðinnar. Það
an fór hann tií Þýzkalands og
hélt áfram náminu við háskól-1
ann í Kiel frá hausli ársins
1952 að telja, Aðalviðfangsefni
hans þar var fiskifræði með
sérstöku tilllti til karfarann-
sókna, en auk þess lagði hann
stund á haffræði, dýrafræði og
f ersk vatnsf ræði.
Doktorsprófi lauk Jakob vor
ið 1955 með miklum ágætum.
Dr. Jakob varð við beiðni Æg-
is að skýra í stórum drátlum
frá eðli rannsókna sinna og
fleiru því, sem athyglisvert er,
en væntanlega biriir Ægir
bráðlega meginniðurstöður
rannsókna hans, er fram komu
í doktorsritgerðinni.
Prófritgerð Jakobs fjallaði
aðallega um tímgun karfans,
en sem kunnugt er fæðir hann
iifandi unga, og höfðu verið
uppi ýmsar tilgátur um þessi |
mál, en fyrri rannsóknir voru,,
eigi fullnægjandi og mikið.
vantaði á, að sú vitneskja, sem|
fyrir hendi var, gæti gefið ^
rétta heildarmynd þessara við- .
fangsefna.
Jakob kvað karfarannsóknir,
enn vera á byrjunarstigi, enda
hefði það ekki verði fyrr en á
árunum milli heimss.yrjald-
anna, að fiskveiðiþjóðir fóru að
leggja verulegt kapp á karfa-
veiðar, er náðu hámarki sínu
á árunum 1935—1939. Voru
Dr. Jakob Magnússon.
Þjóðverjar brautryðjendur á
þessu sviði, en aðrir fylgdu á
eftir, m. a. vér íslendingar.
Ýtarlegar og reg.ubundnar
rannsóknir á lifmiðarháttum
karfans hófust því ekki fyrr en
á síðustu árunum fyrir heims-
styrjöldina síðari.
Mikið kapp var samt engan
veginn lagt á athuganir þessar,
og lögðust þær að sjálfsögðu
niður á, stríðsárunum. Þjóð-
verjar hafa og verið brautryðj
endur á þessu sviði, en karfa-
rannsóknir eru nú siundaðar
af Bandaríkjamönnum, Dön-
um og Rússum auk Þjóðverj-
anna, svo að segja íná, að veru-
.legur skriður hafi komizt á
þessi mál. að lokimii styrjöld-
| inni.
| Eins og bent hefur verið á,
i eru karfarannsóknir að heita
I má enn á byrjunarstigi, enda
j vandamálin mörg, sem leysa
| þarf. Eitt hið mest aðkallandi
, er að geta á öruggan hátt ald-
, ursgreint karfann. Uppi eru
tvær andstæðar tilgáíur um
þetta; sgeir önnur, að karfinn
: vaxi hægt og nái mjög háum
aldri, en hin segir hið gagn-
stæða. En segja má, að fram-
gangi krafarannsókna séu tak-
mörk sett, unz þetta vandamál
i hefur verlð leyst á öruggan
i hátt.
| Annað mjög aðkallandi verk
iefni er að greina mismunandi
karfaslofna og að. rannsaka,
hvort hver stofn um sig hafi
sérstaka útbreiðslu.
Gagnsemi rannsókna sem
þessara vill oft fara fram hjá
fólki; en fullyrða má, að fyrir
flskveiðiþjóð sé góð þekking á
göngum, viðkomu og magn-
sveiflum nytjafiska mjög mik-
ilvæg og raunar sú undirstaða,
er byggja verður á allar á-
kvarðanir, sem fjalla um frið-
un einstakra veiðisvæða eða
| uppeldisstöðva og þar af leið-
'andi hversu mikið þar má
1 veiða, án þess að um ofveiði
verði að ræða.
I ÆGIR.
Ungversku knatfspymukapparnir hyggja djarft en -
Freislingin er vín, víf og söngur
LEÐIÐ ósigrandi, ungverska
knattspyrnulandsliðið, hefur
svo að segja engum breyting-
um tekið hvað skipan manna
snertir síðan 1950, og það mun
að öllum líkindum ekki heldur
taka nelnum breytingum hvað
styrk snertir næsia árið, eða
jafnvel næstu tvö, þrjú árin.
Ættu því sigurmöguleikar þess
að verða mjög mikhr, bæði á
Ólympíuieikjunum 1956 og í
keppninni um heimsmelstara-
titilinn 1958.
Talsmaður liðsins kveður ó-
sigurinn í síðustu heimsmeist-
arakeppni hafa valdið liðinu ó-
segjanlegum vonbrigðum, og
enginn liðsmanna vilji því
kveðja leikvanginn fyrr en því
hafi tekizt að hefna ófaranna
og vinna keppnina.
HIDIGKUTI 36 ÁRA
Frægustu einstakl.ngar liðs-
ins, sem leikið hafa með því ó-
sliiið síðustu fimm árin, verða
á þessum aldri 1958: Bozsik 33
ára, Kocsis 29, Puskas 31 og
Hidigkuti 36 ára. Með öðrum
orðum, samkvæmt þeirri
venju, er gilt hefur um knatí-
spyrnumenn, verða þeir þá
ekki lengur á „bezta aldri“. En
Ungverjar benda á það, að
Stanley Mathews sé orðinn
fertugur, og Fritz Walter, sem
mestan þátt átti í sigri þýzka
landsliðsins í heimsmeistara-
keppninni, hafi þá verið orð-
inn 34 ára.
Hidegkuti ætti því að geta
Jeikið það hlutverk Waiters í
næstu heimsmeistarakeppn.,
aldursins vegna, segja Ung-
verjar.
Þess utan verða Ungverjar
að treysta á þetía lið, eins og
það er, vegna þess að eins og
stendur fyrirfinnst enginn
meðal hinna yngri knatt-
spyrnumanna þar í iandi, er sé
þess umkomlnn, að taka við af
snillingunum, þeim, er nú hafa
verið taldir. Forustumaður liðs
ins hefur hvað eítir annað
reynt ýmsa unga knattspyrnu-
menn, sem efnilegastir voru
taldir, en enginn þe.rra hefur
uppfyilt vonir hans, þegar til
aivörunnar kom.
Ekkert getur komið í veg
fyrir það, að knattspyrnumenn
imir verði svifaseinni, þegar
þeir eldast, en þegar um það
tvennt eitt er að velia, að láta
sömu mannaskipan haldast,
eða minnka sigurlíkur liðsins,
er ekki nema eölilegt. að
seinni kosturinn sé valinn.
VÍN, SÖNGUR OG VÍF
Samt varð ekki hjá því kom-
izt, að láta yngri mann taka
við af Czibor, enda þótt þessi
yngri maður væri Czibor ekki
jafn. „Czibor hefur eyðilagt sig
á áfengi,“ segir forustumaður-
inn. „Hann drekkur að
minnsta kosti hálfpott af
rommi -dag hvern, og enginn
heldur líkamskröftum sínum
og snerpu til lengdar með því
framferði.“
Vín, víf og söngur var líka
einu sinni í þann veginn að
eyðileggja annan af frægustu
knatispyrnusnlllingunum í lið
inu, Sandor Kocsis. „En nú er
,hann giftur, og hin.unga kona
hans hefur mjög góð áhrif á
hann. Meðal annars sér hún
svo um, að hann neyti áfengis
ekki neitt að ráði, eða ekki
neitt svipað því og hann gerði
áður.“ .
Hjartans þakkir fyrir blóm og gjafir, ‘heimsóknjr, og
annan vinarhug á 60 ára afmæli mínu 19. þ.m,
Haf/dóra Bjarnadóttir
nú til heimijis Hálogalandi.
Gerist áskrifendur biaðsins.
Álþýðublaðið