Alþýðublaðið - 21.12.1955, Side 3

Miðvikuclagur 21, des, 1955
AlþýSublaStg
3
• •

LEIKSYIÐSTOFRÁR
LEIFÉLAG REYKJAVÍKUR
hefur nokkrum sinnum í vetur
sýnt leikrit Agnars Þórðarson-
ar: „Kjarnorka og kvenhylli“.
Sá, er þessar línur ritar, átti
þess kost að sjá leikrit þetta í
Iðnó, er það var síðast sýnt þar.
Margt er vel um leikritið og
ýmsar ádeilur þess hitta vil í
mark. Flestir leikendur skiluðu
hlutverkum sínum mjög sóma-
samlega. Aðalhlutverkin' léku
Þorsteinn Ö. Stephensen, Guð-
hjörg Þorbjarnardóttir, Bryn-
jólfur Jóhannesson og Árni
Tryggvason. Þorsteini tókst vel
að sýna heldur rislágan stjórn-
málamann, sem í raun og veru
er listamaður, en blekkir bæði
sjálfan sig og aðra á ýmsa vegu.
Guðbjörg leikur prýðilega konu
þessa- mann, sálarlitla daður-
drós, sem leitar ekki annars í
lífinu en hégómlegra skemmt-
ana, mannvirðinga og nautna.
Leikkona þessi reynist vaxin
hverju því hlutverki, er hún
tekur að sér, og er hún tvfmæla
laust í hópi allra snjöllustu leik
k%ænna vorra. Mjög fögur rödd,
góður skilningur og tilgerðar-
laus framkoma eiga sinn þátt
í leiktöfrum hennar. Brvnjólf-
ur leikur í leikriti þessu góðan
°g' gegnan bónda af ,,gamla
skólanum", dálítið frumstæðan
en heilsteyptan sómakarl, og
tekst frábærlega vel að leiða
slíka manngerð í ljós. Er það
ekki í fyrsta sinn að honUm
„tekst upp“ á leiksviði. Þessi
galdramaður meðal íslenzkra
leikara hefur nú árum saman
skapað þar hverja minnisstæðu
. manngerðina (,,týpna“) á fætur i
J annarri og virðist jafnvígur á
1 allt. Mætti eiginlega segja, að
hann geti brugðið sér ,,í allra'
1 kvikinda líki“! Hann er leikari ,
„af guðs náð“. — Árni Trvggva '
son leikur „vísindarónánn“, {
uppskafning, sem notar „vísfnd
in“ sem skálkaskjól, og er sú j
manngerð til, jafnvel í voru
litla þjóðfélagi. — Leikur Árna
er góður og minnisstæður.
Ér gott til þess að vita, að til i
(Frh. á 7.. síðu.)
Ulvarp
vikuna
Sunnudagur.
NÚ HEFUR Helgi J. Halldórs
son Iokið erindaflokki sínum um
nýjungar í íslenzkri Ijóðagerð
og virtist mér svo sem honum
dapraðist flugið, þegar á leið.
Upplestrar úr nýjum bókum
gerast nú nærgöngulli við hlust-
endur en nokkru sinni fyrr, og
er stundum hörmulegt á að
hlýða. Það kemur jafnvel fyrir,
að upplesararnir séu drukknir,
og er það að vissu leyti afsakan-
legt. Góðir og allrar virðingar
verðir voru þó kaflarnir úr ævi-
sögu Thors gamla Jensens og
Suðureyjabók Hermanns Páls-
sonar, en að öðru leyti finnst
mér þetta vera orðið nokkuð
grátt gaman.
Mánudagur.
Sjálfur jólasveinninn talaði
um daginn og veginn og kallaði
sig Guðmund Jósafatsson frá
Austurhlíð. Hann valdi sér að
umtalsefni fépynd og Ijóðagerð
og virtist dável heima í báðum
þessum listgreinum. Margir
höfðu af þessu hina mestu
skemmtan og vonandi lætur
hann til sín heyra öðru sinni, ef
hann má því við koma.
Það er mikið lán fýrir útvarp-
ið að hafa slíkt tromp á hendi
sem Björn Th. lisífræðingur er.
Sannast að segja eru myndlist-
arþættir hans með meiri menn-
ingarbrag en flest annað innlent
efni dagskrárinnar, og svo hefur
lengi verið. Þó mun þetta síð-
asta erindi. hans um Guðmund
heitinn Thorsteinsson eitt hið
bezta, sem ég hefi frá höiium
heyrt.
Þriðjudagur.
Smásaga frú Elínborgar Lárus
dóttur var ekki ólagleg, þó
jmyndi ég, ef mér væri sjálfrátt,
telja þetta hálfgert léttmeti.
j Vökulestur er það kallað, þeg-
ar Helgi Hjörvar eða dr. Broddi
Jóhannesson þylja yfir okkur
kafla úr gömlum bókum og ann
að sjálfvalið efni, eftir hátta-
I tíma. Báðir eru þeir merkis-
■ menn, og oft er gaman að þessu.-
; Hinu skal ég ekki leyna, að mér
finnst dr. Broddi öllu skemmti-
legri og uppbyggilegri, sem slík
ur, enda mun hann allt í senn
i hugkvæmari, gáfaðri og um
fram allt miklu menntaðri mað-
ur.
MiSvikudagur.
j Nú er fátt að frétta. Gamlar
sveitalííslýsingar úr ýmsum átt-
um voru fluttar í nokkurs kon-
ar leikritsformi. Þetta var svó
sem nógu gott, en mestur leik-
arinn var dr. Björn Sigfússon
eins og við mátti búast.
• Fimmtudagur.
Um náttúrlega hluti og aðra
slíka fræðsluþætti útvarpsins
------------1--- * - i
, gott eitt að segja, enda eru þeir
í umsjá færustu manna, en nokk j
juð leiðigjarn verður mér þ.ó J
hinn endalausi upplestur hól- ;
bréfanna frá hlustendum til
þeirra sjálfra.
Föstudagur.
Efni kvöldvökunnar var all
fjölskrúðugt að þessu sinni. Er-
indí Jóns bónda Sigurðssonar á
Reynistað var að vísu framúr-
skarandi leiðinlegt, en aftur á
móti var söngur verkalýðssam-
takanna éða hvað það nú heitir
nokkuð góður. Þættir Þórólfs
Smiðs úr æviminningum Geirs
Sigurðssonar voru einnig sæmi-
legir, þótt litla hugmynd gefi
þeir okkur um persónulega töfra
hinnar munnlegu frásagnar þess
ALLT
Áskurður:
Hangikjöt
Rúllupylsa
Steik
Skinke
Malakoff
Tungupylsa
Tepylsa
Hamborgarpvlsa
Hamborgarhryggur
Kindakæfa
Lifrakæfa
Mjólkurostur
Mysingur
Gráðostur
Reyktur lax
Salöt:
Ávaxta
Ítaískt
Franskt
Rækju
Humar
Laxa
Síldar
Aspargus
Alikálfakjöt:
Steikur
Vienersnitzel
Beinlausir fuglar
Fuglar:
Kjúklingar
Rjúpur
Gæsir
Svið
Hangikjöt:
Læri
Frampartur
Svínakjöt:
Steikur
Kótelettur
Hamborgarhrj-ggir
Dilkakjöt:
Læri
Kótelettur
Heilir hryggir
Súpukjöt
Léttsaltað
Hamborarhryggir
Hamborgarlæri
Nautakjöt:
Buff
Gullach
Steik
Nýtt grpenmeti:
Hvítkál
Rauðkál
Gulrófur
Niðursoðið
grænmeti:
Grænar baunir
Blandað grænmeti
Rauðrófur
Sýrðar agúrkur
Nýir ávextir:
Epli
Appelsínur
Sítrónur
Niðursoðnir
ávextir:
margar tegundir
Þurrkaðir
ávextir:
margar tegundir
Sulta:
Jarðarberja sulta
Blönduð ávaxtasulta
Súpur:
Blá band
Knórr
Honig
Tex Ton
Búðingar:
Erlendir og innlendir
Blá band, kaldir
búðingar
Avaxtahlaup, Jell—O
Kjötkraftur í glösum
Súputeningar
Alatarlím
o. fl. o. fl.
skemmtilega gamalmennis, sem
þeir eru kenndir við.
Það er eitthvað mjög geðslegt
við kvæði Þorgeirs Sveinbjarn-
arsonar, þó held ég ekki að þau
séu svo góð sem þeir Helgi Sæm
undsson og Vilmundur Jónsson
vilja vera láta. Auk.þess voru
þau hálfleiðinlega flutt.
Laugardagur.
Og enn lesa þeir. Að þessu
sinni var lesið úr fimm nýjum
íslenzkum bókum. Vitanlega var
Hagalín beztur. Ennfremur virð
ist skáldsaga Jóns Björnssonar
allspennandi. Hinar þrjár lízt
mér ekkert á.
A.K.
Jarðarför
SÆMl’XÐAE G.UÐMUNDSSONAR
fyrrverandi ljósmyndara fer fram írá Fossvogskapellu fimmíu-
daginn 22. þessa mánaðar kl. 1.30 eftir hádegi.
Fyrir hönd sýstkyna og annafra ættingja
Agúst Sæmundsson.