Alþýðublaðið - 12.03.1928, Qupperneq 4

4
ALÞYÐUÐIIAÐIÐ
arliðadóttir, Vesturgötu 23, og
Guðmundiu' Bjömssion, Laufáis-
vegi 41,
stóð s. I. föstudagskvöld. Aðsókn
var göð og skemtu álieyrendur
sér vel. Ait, sem inn kom, pennur
W í samskotasjóðinn.
I kvðld
ætlaði Stúdientafélagið að halda
fund í Bárunni. Jóannes Paturs-
son, foringi iæreyskra sjálfstæð-
ismanna, ætlaði að flytja þar er-
indi um stjómmál Færeyimga, en
sökum láts Haralds prófessors Ní-
elssonar er fundinum frestað.
Þýzkur togari
kom hingað í ’morgun, lítils-
háttar bilaður.
„Gullfoss“
kom í dag að vestan.
„Nova“
fór kl. 11 í morgun vestur og
norður um land.
„Kyndill“
blað ungra jafnaðarmanna fæst
S bókaverzlunum og í Alþýðu-
húsinu.
i •
Leiðrétting.
500 kr.,' en ekki 50 kr., átti að
standa í smágrein sjómanns hér
l blaðinu á laugardaginn um
styrkinn, sem rikisstjómin hafði
Jagt til sjómannanna, er komust
lífs af úr „Jóns forseta“-strand-
5nu.
Togararnir.
„Geir“, „NjörðUr‘“ og „Skúli fó-
„Karlsburg“
þýzki togarinn, sem „Þór“ tók
að IandhelgiSveiöum og fór með
til Vestmannaeyja, hefir nú ver-
ið dæmdur í 12 500 kr. sekt, og
afla- og veiðarfæra-missi.
Dánarfregn.
Jófeanh Kr. Guðmundsson bóndi
á Iðu í Biskupstungum, andáðist
á Lanidakotsspítala 9. þ. m. 38
ára að aldri. Lík hans verður
flutt austur á morgun frá dóm-
kirkjunni kl. IOV2.
geti“ komu af vetðum í morgun
með 100 tn. hver.
Guðmundur Friðjónsson skáid.
frá Sandi er staddur hér í bæn-
um. Hann kom hingað með
„Novu“.
Sig. Birkis
söng i fríkirkjúnni eins og til
Samskotin.
Sjömaður kr. 5,00, starfsfólk í
Gutenberg kr. 100,00, cnefnd kr,
5,00, S. B. kr. 10,00, skiþshöfnin
á Rán kr. 345,00.
Lagleg blaðamenska
er það, sem Jón Þorláksson læt-
ur Valtý viðhafa í „Morgunblað-
inu“. Þegar Jcn Þorl. getur ekki
er búin til úr beztu efnum, sem fáanleg eru, og algerlega óskaðleg
jafnvel fínustu dúkum og viðkvæmasta hörundl.
birgðir af
naukins-
fötum.
51 MAR I5S-IS58
svarað dómsmálaráðherranum,
lætur hann Valtý snúa út úr orð-
um hans og síðan hrópa upp um
hvílíkt orðbragð dómsmálaráð-
herrann viðhafi. Nýlega hefir Val-
týr orðið sér og , Jóni Þorláks-
syni meir til skammar' en vana-
lega, því nú hefir þingskrifur-
unum ofboðið útúrsnúningarnir,
og hafa tveir þeirrá beðið „Vísi“
leiðréttingar, sem sýnir vel hvern-
ig Valtýr býr til „þuigtíðindi".
Hafði dómsmálaráðherrann um
daginn í ræðu Itailað Ingibjörgu
og Jóhannes bæjarfógeta „flokks-
systkin" Jcns Þórlákssonar, og
höfðu báðir þingskrifaramir ritað
það orð hjá sér. En Valtýr hafði
ekki verið lengi á sér að breyta
þessu í flokkshyski og birta það
með stórum stöfum í „M,gbl.“.
Mikil má vera valdagræðgi Jóns
Þorlákssbnar úr því hann lætur
Valtý ganga svona Langt.
Einkennileg samgöngumóta-
nefnd.
Meirihlutinn í samgöngumáia-
nefnd neðri deildar viil ekki bætt"
ar samgöngur, og er á móti því
að bætt verði við einu strand-
ferðaskipi. I meirihlutanum eru
ílialdsmennirnir Jón Auðunn og
Hákon Barðstrendingur, og svo
Gunnar frá SelaLæk; hinn síöast-
nefndi er að sögn á móti nýju
strandferðaskipi af því Rangvell-
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstrœtí
18, prentar smekklegast og ódýi-
Bist kranzaborða, erfiljóð eg aík
emáprentttn, síml 0170.
Sokkaa*—Sokkar— Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Otsala á brauðum óg kökum
frá Alþýðubrauðgerðinni er á
Framnesvegi 23.
ingar hafí ekkert gagn af bæítum
strandfexðum.
fi IMi '•'
Ritstjóri og ábyrgðarmaðui
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Wiillam le Queux: Njósnarinn inikli.
höll í nágrenni við borgina, ef einhver byð-
ist til kaups, sem væri við hennar hæfi.
„Ég hefi Fiore-höllina á tveggja ára leigu,“
sagði hún, „og ef föðursystir njin sendir
yður áritun okkar rneð beiðni um, að þér
heiðrið okkur með nærveru yðar, þá vcwi-
ast ég eftir því, að þér auðsýnið okkur þá
virðingu að heimsækja okkur við tækifæri.
Af því að þér eruö vinur Loœnizios, þá get
ég fullvissað yður um og ábyrgst yður það,
að þér eruð hjartainlega velkomíinn, og að
vel m,un, verða á móti yður tekið. Hann tal-
aðji jnikið um yður í gær. Honum þykir mjög
anikið ,varið í yður. Hann dáir yður og segir,
að þér séuð mjög æskiiegur félagi í sank-
kvæmislífinu."
„Ég fullvissa yður um, að' ég verðsfculida
ekklj slikt hrós,“ sagði ég og hneigði mig.
„En mér þætti ,það mjög miikU ánægja að
heimsækja yður, ef það er vjlji yðar, náð-
uga .madeynoiselle!“ sagði ýg.
Hundruð ungra manna þráðu slíkar haim-
sóknár sem þessa. Þess vegna ákvað ég að
þiggja boðið, enda yissi ég, að það var gert
að undtirlagi eða að minsta kosti með fullu
satnþykki Lorenzos liðsforingja.
Litiu síðar kom, fööursystir hennar vagandi
og vaggandi á jnóti mér. Hún var feit og
klunnaleg. Hárið var litað af elli og skegg
ékki aii-llítið á efri vör. Ekki var ofsögum
sagt af því, hvaö hún var skelfilega jeiðin-
leg. Hún var mjög skrækróma. Orðin komu
út úr henni með skvettum. Hún var ýmist
óðamála eða stamandii. Hún líktist eigiinP
lega hræðiiegu skríms!li. En auðvitað urðu
aliir að reyna að þola hgna vegm nærveru
C.lementine. Og umdir .eins fékk ég grun um,
að ekki væri ait imeð fildu, hvað fveru
sjáifrar heamar og skjólstæðings hennar
snerti á ítaliu.
12. kapituli.
Hinir lifandi og dauðu.
Þegar ég var nýkominn til hótels roíns
eftir morgungöngu þremur dögum síðar,
beið min vinur minn, Seymour Lucas yfir-
foringi og einn af sendlum hans hágöfgi,
utanríkisráðhgrrans brezka.
„Ég er hér með áríðandi skeyti til þín,
ar enginn heyrði til okkar. „Láttu mig fara
með þér til herbergis þíns og undirrita við-
tökuskírteinið þar.“
Við fórum með lyftunni upp til herbeirgis
mín,s, og þegar við vorum búnir að rammi-
læsa okkur inni, tók hann innsiglað bréf
upp úr vasa sínum og fékk mér í hendur.
Bréfið var tii mín og rithönd Clintons lá-
varðar utan á því.
„Ég kem beint heiman að með gögn og
skjöi og skiiríkii til Claucares lávarðar. En
foringinn bað mig að.fá þér sjálfum þetta.
En hvað ert þú eiginiega að gera hérna
og það undir fölsku nafni ? í sérstökum
erindiagerðum fyrir for.ingjann, býst ég við ?“■
„Rétt til getiðí,“ svaraði ég. Skeytið var
aft ritað með leynistöfum og alt annað en
iétt að geta stafað sig fram úr því.
Lucas tók eftir þessu. „Það er annars dá-
indis félegt eftirmiðfdagsv’erk fyrir ,þig að
feysa af hendi,“ mælti hiann. „Þú ættir að
fara með bréfiö upp á sendilherraiskri&tofu
og nota ieyniteiknabókiná par. En meðal
annara orða: Er whiskyið hérna á hótelinu
drekkandi?“
„Alt whisky er slæmt nema það, sem Eng-
Að svo mæitu hringidi. ég bjöllu. Vjka-
drengur kom að vörmu sþori. Ég pantaði
whisiky og sódavatn. Borðalagður þjónn í
rn.jög fögrum búningi færði okkur hressing-
lendingar, sem hér búa, fiytja sjálfáir inn í
gaimli kunningi!“ hvíslaði Jiaam-að mér, iand.ið eða panta beint að heiman.“