Alþýðublaðið - 14.06.1956, Blaðsíða 4

'4
AlþýSublaðið
Fímmtudagur 14. júní 195(5
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Helgi Sæmundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsingastjóri: Emilía Samúelsdóttir.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Auglýsingasími: 4906.
Afgreiðslusími: 4900.
Áskriftargjald kr. 20.00 á mánuði.
Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgötu 8—10.
Svíknir og sœrðir
MORGUNBLAÐIÐ birti í
gær grein um Súðavík í til-
efni þess, að hún sé fyrsta
kauptúnið á Veg.tfjörðum,
sem fengið hafi raforku sam-
kvæmt rafvæðingaráætlun-
inni. Tilgangurinn er sá að
telja burgeisunum trú um,
að Súðvíkingar séu einstakir
hamingjuhróifar, enda slíkir
gæfumenn að vera búsettir í
kjördæmi Sigurðar Bjarna-
sonar frá Vigur. Þetta er
táknræn blekkingartilraun
eins og greinin sannar sjálf,
ef hún er lesin ofan í kjölinn.
Og Súðvíkingar verða Morg-
unblaðinu áreiðanlega ekki
sammála um farsæld sína.
Ihaldskaupmanninn Aka
Eggertsson vantar Ieikni
hins æfða stjórnmála-
manns, og fréttaritari
Morgunblaðsins hefur eftir
honum þennan athyglis-
verða sannleika: „Það er
varla hægt að segja, að við
Súðvíkingar höfum þekkt
raforku nema af afspurn,
því að þessar stöðvar, sem
hér hafa verið, hafa aðeins
verið til þess að fullnægja
brýnustu þörfum.“ En nú
eiga að vera þar hrærivél-
ar, þvottavélar og önnur
rafknúin heimilitæki. Færi
betur að satt væri. En svo
er áreiðanlega ekki um
heimili verkamanna og sjó-
manna í Súðavík. Staður-
inn er sem sé í hróplegri
niðurníðslu vegna van-
rækslu íhaldsins og ódugn-
aðar Sigurðar Bjarnasonar.
Sérgæðingarnir í Sjálfstæð
isflokknum hafa gleymt
Súðavík á undanförnum
árum. Þar ríkir ekki hag-
sæld og bjartsýni, heldur
fátækt og úrræðaleysi.
Morgunblaðið ætti vissu-
lega að muna, hversu komið
er fyrir kjördæmi ritstjóra
þess, Sigurðar Bjarnasonar.
Víðlendar og blómlegar
byggðir eru nú í eyði. Fólkið
hefur flúið burtu í aðra lands
hluta. Jarðir og eignir eru
verðlausar og litlar eða eng-
ar horfur á, að hinar mann-
lausu sveitir verði byggðar á
ný. Og öfugþróunin heldur
áfram. Flóttinn er engan
veginn tsöðvaður. Örlög upp
gjafarinnar vofa yfir kaup-
túninu við Álftafjörð, og
þeirri staðreynd verður ekki
breytt með Morgunblaðsá-
róðri.
Súðvíkingar hafa ekki að
eins verið sviknir um raf-
magn á undanförnunt ár-
um. Þeim hefur ekki verið
séð fyrir nauðsynlegum
framleiðslutækjum og lífs-
þægindum, svo að staður-
inn riðar til falls. Það er
engu líkara en samfélagið
hafi gleymt Súðavík. Og á-
byrgð þess hlýtur að fær-
ast á reikning íhaldsins og
Sigurðar Bjarnasonar. Forð
um var íalið, að engin óár-
an megnaði að draga kjark
og dug úr Vestfirðingum,
sem Iöngum hafa þótt
hraustastir, djarfastir og
sjálfstæðastir allra Islend-
inga. Nú er þetta breytt.
Ostjórn íhaldsins og þing-
mennska Sigurðar Bjarna-
sonar rná sín nteira en allt
mótlæti liðinna alda.
Morgunblaðið ætti ekki að
minnast á Súðavík eða Norð
ur-ísafjarðarsýslu yfirleitt.
Því sæmir ekki að særa fólk
ið, sem Sjálfstæðisflokkur-
inn hefur svikið.
Óþjóðhollar undirlœgjur
HELZTU staðreyndirnar
um afstöðu Sjálfstæðisflokks
ins í varnarmálunum eru
þessar: Þingmenn íhaldsins
börðust eins og ljón með flís
í löppinni gegn samþykkt al-
þingis frá 28. marz. Bjarni
Benediktsson hefur forustu
um þann áróður að reyna að
telja íslendingum trú um, að
ályktun þingsins brjóti í
bága við 7. grein varnar-
samningsins! Og nú síðast
reyndu ráðherrar Sjálfstæð-
isflokksins að hindra það, að
orðsendingin um samþykkt
alþingis yrði send stjórnar- (
völdum Bandaríkjanna. _ re 1
Þetta minnir á athæfi”
mannanna, sem forðum daga *
voru réttilega kallaðir dansk (
ir íslendingar. Munurinn er (
aðeins sá, að hinn óþjóðholli (
undirlægjulýður er nú orð- (
inn amerískur. Mekka íhalds (
ins í dag er Washington, en \
áður var hún Kaupmanna- (
höfn. Og foringinn er Bjarni <
dómsmálaráðherra — sonur (
Benedikts heitins Sveinsson- 1
ar!
Fátt er frá Dönum, sem gæfan ©ss gaf —
r
Danskersönnen Olafur Thors,
sem æiti að heifa Jensen
ÞA£> ER HAFT eftir einum mesta gáfu- Þeir veita stöður aðeins eftir pólitískum lit-
manni, sem ísland hefur alið, að engir menn um til að tryggja sér valdaaðstoðu, en skeyta
hafi reynzt óþarfari íslenzkum málstað og ís- engu um hæfni manna eða fortíð. Allt þetta
lenzkri þjóð en danskir biskupar og danskir nægir til að torvelda umbótaflokkunum að taka
kaupmenn. Þegar vér rennum huganum til for- við þrotabúinu. En þessi ábyrgðarlausa stefna
ystu Sjálfstæðisflokksins nú, og starfs og stefnu hefur frá því fvrsta einkennt alia stjórn Ölafs
þess flokks, hljóta þessi orð að koma upp í Thors hins danska.
hugann. En þar situr nú við stýrið „dansker- Forysta Ólafs Thors í tveimur mestu vanda-
sönnen“ þ.e. danski kaupmannssonurinn Qlaf- málum þjóðarinnar landhelgismálinu og hand-
ur Jensen Thors. ritamálinu sýnir betur en flest annað hversu
Nú um 30 ára skeið hefur þessi maður ver- gjörsamlega ábyrgðarlaus maður þessi er. Það
ið umsvifamikill í íslenzkum stjómmálum. Svo þýðir ekkert fyrir hann að gefa yfirlýsingu á
umsvifamikill, að hann hefur með tilstyrk hátíðarstund um það hversu vel hann hafi unn-
nokkurra samstarfsmanna innleitt nýja starfs- ið. Alþjóð veit, að svo óhönauglega hefur verið
háttu og stefnu í íslenzk stjórnmál, lar.di og unnið í landhelgismálinu, að því hefur ekkert
,þjóð til óþurftar. Þrennt er það, sem einkum þokað áleiðis árum saman, enda hefur það ver-
hefur markað stjórnmálaferil Ólafs Thors: ið rekið sem einkamál Thorsfjölskyldunnar en
skrumið, ábyrgðarleysið eða öllu heldur glanna ekki sem líísspursmál alþjóðar. Þá er flestum
skapurinn og ættarhyggjan. Ekki hafði hann enn minnisstæð framkoma þessa manns í hand-
lengi setið á þingi, þegar flokkur hans hóf ritamálinu. Danir gerðu íslendingum tilboð,
skrumauglýsingastarfsemi, sem engan sinn líka sem allir voru sammála um að neita. En hins
á í allri sögu íslands. Þá um nokkur ár hafði hefði mátt vænta, að forsætisráðherra stílaði
flokkurinn komið ódulbúinn fram fyrir þjóð- svar sitt með virðuleik, er sæmdi gamalli menn
ina undir nafninu íhaldsflokkur. Danska kaup- ingarþjóð og málefni hennar, og héldi um leið
mannssyninum, sem þekkti refilstigu kaup- opinni samningaleið við Dani. En Ólafi Thors
mennskunnar, þótt lítið auglýsingabragð að því þóknaðist hvorugt. Hann svaraði með eindæma
heiti og lítt líklegt, að kjósendur ginntust á strákslegri ræðu, sem í senn torveldaði mjög
vörunni, og því var flokknum valið. heitið allar frekari viðræður og hiaut að setja ómenn-
Sjálfstæðisflokkur. Það nafn átti góðan hljóm- ingarstimpil á þá þjóð, sem hefði slíkan mann
grunn meðal íslendinga, og ef til vill hefur það að forsætisráðherra.
átt að fá menn til að gleyma hinum danska En út yfir allt tekur þó sérdrægni og ættar-
uppruna hins verðandi foringja. En slíkt ,er hvggjan. Allt frá upphafi valdaferils Ólafs
jafnan einkenni þjóðleysingja, að þeir reyna að Thors hefur hann og frændur hans unnið mark
nudda sér upp við fósturþjóð sína með því að víst að því að sölsa undir sig og niðja sína og
drita í hreiður feðraþjóðar sinnar, og sannað- tengdamenn allar mikilvægustu stöður þjóð-
ist slíkt átakanlega á Thorsurum. Aleð nafn- félagsins. Hvarvetna, þar sem um lykilaðstöðu
breytingunni hófst síðan óslitin skrumauglýs- er að ræða í fjármálum, atvinnumálum eða
ingahríð, sem loks náði hámarki sínu í ferða- utanríkismálum í þjóðfélagi voru, rekast menn
sögu Morgunblaðsins af ferð „danskersönn- á Thorsara, í bönkunum, sendiráðunum, at-
ens“ til Þýzkalands. virinustofnunúm og hamingjan má vita hvar
Ólafur Thors hefur hvað eftir annað skipað þessir menn eru, hálaunaðir og alltaf rekandi
hinar æðstu stöður í landi voru. Ailtaf hefur erindi fjölskyldu sinnar. Svo er þessi fjölskylda
forysta hans verið einkennd af hávaða og leik- nú búin að hreiðra um sig, að einsdæmi mun
araskap. Þegar sem verst hefur horft hefur vera meðal siðaðra þjóða, að ein ætt leggi svo
hann gefið út hástemmdar yfirlýsingar um, að undir sig stöður. og störf. Enda gægðist það
allt.væri í bezta lagi, sem við kæmi siglingu upp í ræðu Óiafs Thors á_nýafstöðnu þingi
þjóðarskútunn.'.r, en lokið hefur leiðsögn hans Sjálfstæðisflokksins, að þar yrði fyrst og fremst
á einn og sama hátt, meS strandí. Síðar hafa barizt fyrir hagsmunum ættar hans. Síðan kom
andstæðingarnir orðið að bæta fyrir afglöp flokkurinn og loks þjóðin. Svo er nú komið í
strandkapteinsins. En þetta er í raun og veru þjóðfélagi voru, að stærsta stjórnmálaflokkn-
hin síendurtekna saga allra sérhagsmuna- um í landinu er beitt til þess fyrst og fremst
flokka. Þeir fleyta rjómann af erfiði þjóðar- að tryggja einni ætt völd og auð meðal þjóðar-
innar, meðan þeim er stætt við stýrið, en þeg- innar.
ar í óefnið er komið, þá verða umbótaflokk- Fátt er frá Dönum, sem gæfan oss gaf, segir
arnir að taka við. Og meðan þeir heyjá bar- skáldið. Marga ógæfuna höfum vér af þeim
áttu sína við þá drauga, sem íhaldsöflin hafa hlotið, en fátt mun þó skaðsamlegra en sá, sem
upp vakið, hefja sökudólgarnir upp sinn fyrri dönsku blöðin segja að hefði eiginlega átt að
skrumauglýsingaóð, og því miður 'láta of marg- heita Jensen.
ir blekkjast af flærð þeirra og fagurgala. Stjórn Látum kosningarnar 24. júrií n.k. losa oss
málastefna Sjálfstæðisflokksins hefur verið undan áhrifavalai hins danska kaupmannsson-
með þeim hætti að skara eld að köku gæðinga ar.
sinna og kaupa sér kjörfylgi með fjáraustri. Örvar-Oddur.
\ SamúSarkort i
• Slysavarúafélags ísla-*ds )
> kaupa fíastir. Fást hjá •
? slysavarnadeildum om ?
S land allt. | Reykjavík 1:
S Hannyrðaverzluninnl f ^
S Bankastr. 6, Verzl. Gurm Á
S þórunnar HaUdórsd. og ii
S skrifstofu félagsins, Gróf- (
S in 1. Afgreid^ í síma 4897, S
S Heitið á Slysavarnafélag- S j
S ið. — í»a8 bregst ekki. — S
cskast nú þegar í eldhús Vifilsstaðahælis til að leysa af
í sumarfríum. Upplýsingar hjá ráðsmanni milíi kl. 2—4
©g eftír kl. S. — Sími 9332.