Alþýðublaðið - 09.04.1957, Blaðsíða 4

Alþýðublaðið - 09.04.1957, Blaðsíða 4
AlþýSublaglg Þriðjuclagiu* 9. apríí 1957 ÍJtgefandi: Alþýðuflokkurinn. Ritstjóri: Helgi Sæmundsson. Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson. HkSamenn: Biörgvin GuðmUnddsson og Loftur Guðmundsson. Auglýsingastj óri: Emilía Samúelsdóttir. Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902. Afgreiðslusími: 4900. Hreotsmiðja Alþýðublaðsins. Hverfisgötu 8—10. GóScir og vondar sprengjur \ s \ s s s s \ * s s \ V s s s s s § s s 5 > s s n ALÞYÐUBLAÐIÐ ræddi á dögunum kjarnorkuvopnin o-g kapphlaupið um fram- leiðslu þeirra. Jafnframt var bent á hina einkennilegu af- stöðu Þjóðviljans í þessu samhandi. Hann ætlar að springa af vanþóknun, ef fréttist um tilraunir Vestur- veldanna með kjarnorku- vopn og telur þær spá dauða og tortímingu, en fagnar sams konar fréttum austan af Rússlandi og kann sér naumast læti af hrifningu. Hefur kommúnistablaðinu runnið í skap af þessu tilefni og þykist nú eiga góða sam- herja úti í héirni — aðra en Rússa. Þeir eru forustumenn brezka Alþýðuflokksins, sem rita um stjórnmál í New Statesman and Nation. Því til staðfestingar prentar Þjóðviljinn ritstjórnargrein úr nefndu tímariti, þar sem fjallað er um afvopnunarmál in. Það er alveg rétt, aS brezkir jafnaðarmenn gagn rýna iðulega stefnu Vest- urveldanna í afvopnunar- málum. — En það bætir hvorki málstað valdhaf- anna í Kreml né Þjóðvilj- ans hér. Jafnaðarmennirn- ir á Bretlandi hafa sem sagt margt og mikið við af- stöðu Rússa að athuga í þessu efni og fara ekki dult með þá skoðun sína. Þeim tókst heldur efcki í valdatíð sinni að tryggja nauðsyn- lega og tímabæra satn- vinnu við Rússa um betri samskipti þjóðanna. Þjóð- viljinn ætti því sannarlega að fara varlega í að líkja sér við Harold Wilson, Hugh Daiton, R. H. S. Crossman, Tom Driberg, John Strachey og G. D. H. Cole. Þessir brezku jafnað- armenn yrðu kannski ekki sérlega hrifnir af félags- skapnum. Og sama daginn vill svo til, að Þjóðviljinn hefur frétt að fivtja af kjarnorku- sprengingu í Sovétríkjunum. Hann nefnir ekki dauða og tortímingu í því sambandi. Kommúnistablaðið víkur ekki aukateknu orði að hætt unni, sem fylgir því, að Rúss ar leiki sér með eldinn, eins og þegar Vesturveldin eiga í hlut. Þjóðviljinn lætur sér tíðindin vel líka af því að þau koma úr réttri átt að hans dómi. Fréttin er svo- hljóðandi: „Enn ein kjarn- orkusprenging í Sovétríkj- unum. í opinberum tilkynn- ingum, sem gefnar voru út í London og Washington í gær, var skýrt frá því að enn ein kjarnorkusprenging hefði orðið í Sovétríkjunum. Engin tilkynning hafði bor- izt frá Moskvu í gærkvöldi um þessa sprengingu, sem er nítjánda kjarnorkusprenging in í Sovétríkjunum, sem orðið hefuri vart við utan þeirra. Sú síðasta var snemma í síðasta mánuði.“ Hér kennir einskis ótta. Fréttin er hófsöm, en bak við býr samt hrifning á dugn aði Rússa. Mennirnir hafa komið nítján kjarnorku- sprengingum í verk! Jafnaðarmenn aðhyllast ekki þessa skoðun. Þeir vilja, að stórveldin liætti að framleiða kjarnorku- vopn og dragi úr öðrum hernaðarútgjöldum til að geta varið því meira fé til friðsamlegra starfa. Sú krafa túlkar sannarlega viðhorf smáríkjanna um allan heim. Þau vilja frið öryggisins, en ekki mál- fundi, þar sem deiluaðilar hampa kjarnorkusprengj- um livor framan í annan. Jafnaðarmenn hugsa held- ur ekki eða tala um góðar og vondar kjarnorku- sprengjur eins og komm- únistar. Þeir vilja, að mannkynið hætti að leika sér með eldinn. Þjóðviljinn fjölyrðir blaða mest um frið og örvggi. En þau orð eru innantóm, með- an blaðið leggur ekki að líku framleiðslu Rússa og Vestur- veldanna á kjarnorkuvopn- um. Kommúnistablaðið ber auðvitað ekki ábyrgð á víg- búnaðarkapphlaupinu. Það má sín yfirleitt lítils á heims mælikvarða. En sök þess er sú að telja rússnesku kjarn- orkusprengjurnar góðar, en hinar vondar. Þjóðviljinn lif- ir í villutrú í stað þess að horfast í augu við veruleik- ann. V s s s 'S s s $ S s s I i s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s s S s s N s s s s { < s s s s s s s s s s < s s s Ungamóðir og vikugamlir ungar. FRIÐRIK ÓLAFSSON skák- meistari, telfdi íjöltefli s. 1. sunnudag við 50 manns í Sjó- mannaskólarium í Reykjavík. Hann vann 40 skákir, gerði 5 jafntefli og tapaði 5 skákum. Hlaut hann þess vegna 85% vinninga, sem er afbragðs ár- angur. .... ........ ,wl NÝLEGA-heyrði ég í útvarp- inu er ég hlustaði á hinn vin- sæla þátt, Brúðkaupsferðina, að einn tilvonandi brúðgumi ósk- aði sér, að hann ætti hænsna- bú. — Snillingarnir voru ekki lengi að geta upp á því. — Hænsnabú hlýtur því að vera mjög eftirsóknarvert til eignar. I. Kuningi minn, Matthías Ein- arsson, er nýlega búinn að koma sér upp hænsnabúi uppi í Mosfellssveit. Ég færði í tal við hann, að gaman væri að skreppa upp eftir og líta á búið. Sunnudaginn 24. marz síðast- liðinn gerði ég svo alvöru úr að fara. Matthías hafði hringt til mín daginn áður og sagði að nú væru ungarnir að koma úr eggjunum, en þeir höfðu verið í útungun undanfarnar vikur. KOMIÐ í HÆNSNABÚIÐ. Þegar ekið er nýja veginn, sem liggur upp að Reykjalundi, er hænsnabú Matthíasar Ein- arssonar sunnan við veginn. Það ber nafnið Teigur og er í tveim rúmgóðum tveggja hæða húsum, sem byggð eru úr timbri, að mestu leyti. Þegar inn kom, var Matthías að huga að ungum, sem voru að skríða úr eggjunum, í annarri útung- unarvélinni. Útungunarvélunum er kom- ið fyrir í herbergi á neðri hæð í eystra húsinu. Þar eru tvær útungunarvélar. í aðra er eggj- unum raðað, í þar til gerðar skúffur með hólfum fyrir egg- in, og eru 126 egg í hverri .skúffu. Vélin tekur alls um 4500 egg. Vélin er þannig út- búin, að hægt er að halla skúff- unum um 45° til hvorrar hand- ar, en breyta verður hallanum 3— 9 sinnum á sólarhring. Vél- arnar báðar eru hitaðar með rafmagni, því að hitinn verður að vera jafn (37,7 C.). Ég spurði Matthías hvers vegna rugga þyrfti skúffunum. „Hænurnar snúa eggjunum alltaf, þegar þær liggja á“. Vikulega þarf að fjdgjast með eggjunum á meðan á útungun- inni stendur, og fjarlægja egg, sem eru ófrjó. Þegar búið er að hafa eggin í 18 daga í fyrri vélinni, eru þau sett í aðra vél, sem er í herberginu. í hana eru eggin sett stuttu áður en ungarnir koma úr eggjunum, og eru djúpar skúffur í henni. Nú stóð þannig á, eins og áður er getið, að ungarnir- voru að koma úr eggjunum og voru skúffurnar fullar af tístandi, gulleitum ungum, en eggja- skurnin innan um. í þessum skúffum verða eggin að vera í 4— 5 daga þar til ungarnir koma úr þeim, og eru þeir hafðir einn sólarhring eftir að síðasti unginn kemur úr egginu. Þá Urigarnir skríða úr eggjunum. eru þeir fluttir í vestari húsið, ! en í því fer ungauppeldið fram. UNGARNIR KYNGREINDIR. Ég spurði Matthías, hvernig j hann færi að því að vita, hvað j væru hanar og hvað hænur. — j Áður sást það ekki fyrr en ung- arnir tóku að vaxa upp. — „Það er gert með þessu áhaldi hérna“ sagði hann og benti á lítinn kassa, sem stóð þar á borðinu. Matthías Einarsson bragðið af súrmjólkinni verða þeir mjög sólgnir í hana, og fá þeir nokkrar flöskur dag hvern, auk korns og méls, sem er auð- vitað aðalfæða þeirra. Súrmjólk er mjög heppileg fæða fyrir þá. Utan við unga- móðurina er nokkurra fermetra svæði umlukt með járnplötu- girðingu, 25 cm. hárri. Á gólf- inu eru höggspænir. Þarna var hlýtt og loftgott inni. í fyrri ungamóðurinni voru vikugaml- ir ungar, en í' næsta herbergi var önnur ungarnóðir, og voru ungarnir þar tveggja vikna gamlir. Því næst var farið niður á neðri hæðina, en þar voru eldri ungar, sem voru nú orðnir hvít- ir. Öll hænsni þarna í búinu eru hvítir ítalir, og er álitið, að það séu beztu varphænsnin. — Þeir voru þarna á ýmsum aldri og þeir elztu átta vikna, en þá eru ungarnir nægilega gamlir til sölu, og eftir það þurfa þeir ekki eins mikla hlýju né ná- kvæmt eftirlit. Þegar hver kynslóð fer úr vélinni, er vélin sótthreinsuð og ryksuguð •—■ og sá ég þar kröftuga Nilfisk ryksugu í her- berginu. Áður en nýir ungar eru látnir í ungauppeldishúsið er allt ryksugað og sótthreins- að. Það er lítið rafmagnsáhald — nokkurs konar kíkir með sterku ljósi innan í. UNGAMÆÐUR. Úr skúffunum fara ungarnir í ungamæðurnar, en þær eru í vestara húsinu uppi á lofti. Ungamæðurnar eru einskonar hlemmar, útbúnir úr krossvið, og standa þeir á fótum. Venju- lega er rafmagn notað til þess að haía hlýju undir þeim, en Matthías notar heitt vatn, sem leit er í gegnum rör — húsin eru einnig öll hituð með heitu vatni. — Við lyftum hlemmnum, og fengu ungarnir aukaskammt af súrmjólk, en flöskurnar eru settar í grind og haíðar á hvolfi. Þegar ungarnir komast upp á VARPIÐ. Auk ungauppeldis, sem getið hefur verið um hér að framan, er hægt að hafa um 1900 varp- hænur á búinu, en varphænsnin eru í eystra húsinu eingöngu. Eg'gin eru seld í vezlanir og í veitingahús o. fl. Á sumrin þegar vel viðrar, fá ungarnir að vera úti, en land- rými er mikið. Umhverfis búið eru nokkur skýli úr masonit, lík tjöldum, og leita ungarnir sér þar skjóls þegar rignir. NÆSTU ÁFORM. Matthías er nú bvrjaður að byggja sér íbúðarhús austan við hænsnahúsið, og einnig hefur hann í hyggju að byggja viðbót- arbvggingu við búið. Ég óskaði honum til ham- ingju með hinn góða árangur hans í starfinu, og að búið mætti d.afna og blómgast á næstu árum. S. N.

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.