Alþýðublaðið - 18.04.1957, Síða 11

11
Fimmtudagur 18. april 1S57
AH?ýSub?aff!3
Ensk úrváls kvikmýnd í eðlilegum litum.
Aðalhlutverk: Maria Shearer, er hlaut heimsfægð fvr-
ir dans og leik sinn í myndunum „Rauðu skórnir11 og
„Ævintýri HoffmansA í þessari mynd dansar hún
„Þyrnirósu baliettinn.“
Sýnd annan páskadag kl. 5, 7 og 9.
Myndin hefur ekki verið sýnd áður hér á landi.'
Danskur texti.
TEIKNIlVÍÝNDASAFN. ^
Nýjar rússneskar dýra- og teiknimyndir.
.__________Sýnd annan páskadag kl. 3. ________
Ingólfscafé
Oötnlu dansarnir
annan páskadag ki. 9.
> ,
Aðgöngumiðar s.eídir frá kl. 5 saiuá dag.
SÍMI 2823.
Framhald af 7. síðu.
valta og skrælþurr moldin þyrl
aðist úpp undan valtaranum..
Nokkrir mexikanskir kaup-
menn voru hsima við á einurn
bænum, því að í Saeramanto-
dal íá bændur kaupafólk sunn-;
an úr Mexíkó, rétt eins og tiðk-:
aöist fyrrum á íslandi, að menn 1
af Suðurnesjum leituðu norður |
í land í kaúpavinnu. Á öðrum I
bæ voru nokkrir japanskir;
menn nýhættir störfum við að!
pakka asparagus og flytja af
búi húsbónda síns, en þeir gripu
í verkið aftur tii að sýna gest-
unum handtökin.
. Meðan sólin var að síga til
viðar, á bak við hæðirnar, sem
skilja Sacramentodal frá út-j
hafinu mikla, var ekið niður!
með ánni-, sera nú í æ ríkara j
mæli er Igtin vökva hina þurru j
en annars fi'jóu jörð. Hún hafði
verið flutningáieiðin á tímum
hinnar fyrstu byggðar hér, er
ævintýramenn og garpar sóttu
upp í fjöllin til að höndla þar
gæfuna á einni svipstundu á
gulllandinu víðkunna. Og enn
er hún til stórmikillar nota, þótt
með öðrum hætti sé.
SAMKOMA MJÖEKUR-
FRAMLEIÐSLU BÆNDA.
Þeir komu ekki ríðandi, held-
ur á bifreiðum, mjólkurfram-
leiðslubændurnir, sem ætluðu
að halda samkvæmi um kvöldið
í Rookfield, og þeir voru ekki
margir í vherri bifreið, en
vandamáln, sem þeir ræddu
voru svipuð og bændanna
heima á íslandi. Þeir þurfa að
keppast við að hirða þannig
um kýr sínar, að mjólkin verði
sem bezt, og þeir ræddu um
DAGRENNING
Febrúar —- Apríl heftið 1957 er komið út.
í heftinu eru eftirtaldar greinar eftir ritstjóraata:
1. Árið 1957 —’ formálsgrein —
2. Liðast Atlantshafsbandalagið sundur á árinu
1957?
3. ísland og Grænland eru hernaðarlega mikilvseg-
ustu staðir á jörðinni.
Þýddar greinar eru:
4. Hversvégna skilja hjón? Viðtal við danskan
prófast.
5. Talita Kúmi. Kafli úr bókinni „Tlie Story
of Jesus“.
6. Claritumálið á Filippseyjum. Frásögn af einni
mestu undralækningu þessarar aldar.
Kaupendur cru minntir á, að þessu hefti fylgir póst-
krafa - 75 krónur - of þess er vænzt, að hún verði
innleyst sem allra fyrst.
Lesið Dagféúningu um páskana.
Nýir kaupendur fá tyo síðustu árganga Dagrenn-
mgar í kaupbætir meöan upplag endist.
Skrifið eða símið. ~
Tímaritið Dagrenning
Rcynimel 28 — Sími 1196.
Reylcjavík.
ar. Hér ávörpuðu menn hvor
annan með skírnarnöfnum, og
það var eitthvað látlaust og
hreint sem éinkenndi hópinn,
aðalsmerki erfiðisvinnandi
mánna um víða veröld, því að
bóndinn 1 Sacramentodal þarf
að rey-na á vöðvana, þótt hann
hafi komizt að raun um, eins
og bent var á um kvöldið, að
það borgar sig, að eyða meiri
tíma í skipulagningu og kerfis-
bundna viðleitni en gert hefur
verið, og með hverju ári evkst
framleiðslan þótt þeim hafi
fækkað til muna, sem við land-
búnaðarstörfin vinna.
SIGGRÓNAS IÍENDUR.
Fóikið í kringum mig var,
að bví er mér sýnist. ósvikio
sveitafólk. — Sólbrennd andlit,
siggrpnar hendur. — Hinum
megin við borðið sitja ung hjón.
Hann er frá Texas. Hún er ætt-
uð frá Þýzkalandi, Ijóshærð,
biáeyg og hefur enn sinn upp-
runalega svip, hefur sem sé
ekki keypt nýjan svip í snyrti-
stofu. Hún gæti alveg.eins verið
ættuð úr Húnavatnssýslu. Hann j
þarf að by:ja að miólka kýrn-
ar kl. háií tvö eftir miðnætti, og j
allur er hans vinnutími sund- j
urslitinn. „Svefntíminn verð-1
ur ekki mikill í nótt“, segir j
hann. „ og hann er stundum j
stopull. Vinnutíminn er þetta j
10—11 kiukkustUndir á dag. j
Hann talar með sérkennilegum j
hreim, sem ef til vill einkennir
þá frá Texas. Þau eiga þrjú
börn, og hún spyr, hvort það
sé siður í Evrópu, að hjón beri
giftingarhrmginn á hægri
hendi. Hennar áhugamál er
heimilið og börnin.
hundrað kúm. Það er hægí að
finna gullnámuna með ýmsu
móti.
Að samkomun.ni lokinni tóku
bændurnir og konur þeirra að
tínast heim. Það er kominn
háttatími, og býlin á hinni
breiðu og frjósömu sléttu eru
hljóð og kyrr. Það er sums
staðar ljós í glugga, og suras
staðar marrar í hurð. En úti á
ökrunum er undur gróandans
að gerast einu sinni enn. Það
er komin nái á mörgum akrin-
um, og annars staðar er sáð-
kornið að spíra. — En útlendu
blaðamennirnir halda til stór-
borgarinnar.
Kýrnav á beit.
það, að lánsfjárskortur til j Hið næsta ungu hjónum sátu
framkvæmda væri eitt þeirrr,: ítali og kona hans onkkuð við
helzta vandamál, þ. e. a. s. j aldur. Hann Iiafði unnið sig'
skortur á lánsfé, sem þeir geta j upp, ein sog það er kallað. Ung-
fengið með nægilega góðum j ur drengur var hann félaus og
kjörum. Ætli það sé ekki eitt- j umkomulitill, en. nú stjórnar
hvað svipað víðast annars stað- j hann kúahúi með á annað
Framhald af 5. síða.
væhir að sjá til þess, að. þeir
hey.rist ekki framar“.
Eg er viss um, að þeir fara
ekki að standa uppi í. hárinu á
ráðherra sínum út af þessu. En
geri þeir það, þá erjmál til kom-
ið, að hann skrifi þeim tii. —
Annars þarf ekki ráðherra ráð
að kenna.
Nei, það er bölvuð ómynd, aS
útvarpið skuli hlúa að þessu
smekkleysi. Og hvers vegna
trássast það viS svo sjálfsagöri
kröfu allra vitiborinna raanna?
Leirburðártextarnir fái fjúk!
HÖGG — HÖGG — HÖGG?
í útvarpinu eru mikiir iðju-
menn, og má segja, að þeim
gangi aldr-ei verk hendi firr. Má
það bezt marka af höggum þeim,
sem heyrast ailtaf öð'ru hverju
á ólíklegustu tímum í útvarps-
dagskránni, hvort heldur í söng
eða hátíðlegum ræðum, harm-
leik.jum og kvæðaupplestri. Gef-
ur bang þetta stundum allein-
kennilega áherzlu, ekki sízt þeg-
ar ílugvéladynur samtemprast
hamarshöggunum. Er þessa
skemmst að minnast er Jón
Auðuns dómprófastur minntist
Ólafar skáldkonu frá Hlöðum í
góðu erindi. Vildu smiðir út-
varpsins auðheyriiéga gefa orð-
hans áherziu af sinni hálfu,
að þegar prestur var að
ljúka ræðu sinni með við-
kyæmni og stemningu, sem vel
át-ti við, þ-á dundu við hlunkár
, og dró sá ekki af sér,
sem hamarinn mundaði. Minnir
mig, að hamarshögg þessi væru
þrjú, og hafa ef til vill verið í
miiiningu heilagrar þrenningar,
þeim sölcum, að sjáifur dóm-
prófasturinn taiaði, en sú sem
bann minntist, var trúkona mik-
il. Má vera að þetta hafi þótt
ikil kurteisi-með útvarpsmönn
um og iðnaðarmönnum þeirra.
En ýmsir hlustendur eru nú
samt þannig gerðir, að þeir
niundu fremur kjósa, að þessari
barsmíð á víð og dreif i dag-
skránni væri safnað saman £
t. d. 15 mínútna hamarshögga-
þátt, sem síðan yrði útvarpað
sem fastaþætti einu sinni í viku.
Komið gseti til mála að útvarpa
Andrarímum um leið.
R. Jóh.
i lega
FLÚRA þ.
25 ára 25 áí frá sfofaun Flóru
í lilefni afmælióins bjóðiim vér yður sér-
staka páska blómvendi.á laugardaginn, sím-
ar 2039 — 5039.
Gjörið-sv-o vel og lííið í gluggana um
belgina.
FLÚRA
2 5 ára
Sérstök símaþjónusta
Heimsending