Vísir - 12.03.1911, Blaðsíða 3
V í S I R
55
Mtaw aj latvd\.
lsafirði 6. mars.
Hjer vestra hefur verið fremur
stirð tíð í vetur, talsvert skárri þó
en í fyrra. — Sjaldan gefið á sjó
vegna storma og afli lítill það sem
af er vetrarins. Nú sem stendur
fiskilaust. Hafíshroði oft í Djúp-
mynninu og jakar nú á stangli hjer
og hvar í Djúpinu. — Verslun er
hjer yfirleitt ill og óhagstæð, láns-
verslunarlagið gamla o’g nauðsynja-
vara dýr. —
Bæjarlíf dauft, samkvæmislíf lítið.
Þó hefur nokkru meira verið um
skemtanir nú en í fyrra. Qood-
Templarar hafa leikið »Æfintýr á
gönguför« nokkur kvöld. — Söng-
fjelagið »Glymjandi«, erJónasTóm-
asson organisti stofnaði hjer í haust,
hefur sungjð opinberlega og sung-
ið vel, enda er söngstjórinn áhuga-
mikill og vandlátur. — Söngfjelag-
ið »Svanur« frá Dýrafirði sönghjer
til ágóða fyrir nýreista kirkju á
Þingeyri, mjög vandaða steinkirkju.
—; Ungmennafjelag er hjer og held-
ur fundi. Glímur voru tíðar í vet-
ur en fóru út um þúfur vegna þess
að 2 glímumenn slösuðust. Voru
það ungmennafjelögin hjeðan ogúr
Hnífsdal og Bolungarvík, er þar
keptu. Tvö kvenfjelög eru hjer:
»Ósk« og »HIíf« og þar að auki
»Kvenrjettindafjelagið«. Hin fyr-
nefndu hafa líknarstarfsemi að mark-
miði. Hefur »Ósk« látið mikið
gott af sjer leiða í því tilliti. Auk
þess hefur hún fengið skógarsvæði
afgirt til græðsluverndar, skemtireit
hjer inni í Tunguskógi. Hún hef-
ur og staðið fyrir kenslu í handa-
vinnu fyrir börn á sumrum. For-
maður er frú Camilla> Torfason.
Kvenrjettindafjelagið hefur gengist
fyrir kenslu í hússtjórn og matartil-
búningi. »Hlíf« er yngri, eh hef-
ur lika tekið að sjer hjálp við fá-
tæklinga og staðið fyrir skemtisam-
komum fyrir gamalmenni einusinni
á vetri. —
Heilsufar sæmilegt, nema kvef og
magaveiki alltítt hvorttveggja. —
Nýdáin er í Bolungarvík húsfrú
Eleónóra Kr. Pjetursdóttir, dóttir
Pjeturs Oddssonar kaupmanns þar, úr
tæringu. Myndar kona, nýgift, um
tvítugt. — í Hnífsdal er látin Elín
Össursdóttir, háöldruð köna, móðir
Ingibjargar konu Guðm. Sveinssón-
ar kaupmanns í Hm'fsdal, nijög
merk kona. — 1
Piltur leið nýlega bana af skoti,
er hljóp úr byssu í hendi annars
manns, bróðir síns. Hann hjet
Gestur Oddleifs Kolbeinsson,son Kol- l
beins sýslunefndarmanns og hrepp-
stjóra í Unaðsdal við ísafj.djúp, —
efnis piltur, 14 ára.
Iðnsýningu er áformað að halda
hjer 17. júní. Væntanlega verða
hjer hátíðahöld þann dag. Á Rafns-
eyri er allmikill viðbúnaður; þann
dag á að afhjúpa þar minnismark.
Hugsíminn.
(Eftir Fox Russel).
—— Nl.
Við erum búnir að finna vjelina
prófessor, sagði Stollway, og höfuni
yfirvegað málefni þetta mjög alvar- i
lega. — Og þó við í fyllsta máta
viðurkennum þá hugvitssemi, er þjer |
. hafið sýnt með því, að,. geta með !
'"vjel þessari birt hugsanib <^ornar-
yiSmijsms' einstakRf^mt'^5Vildi I
eg sagt hafa, þá álítum við það |
samt sem áður óheppilegt undir j
ýmsum kringumstæðum að birta |
hugsanir manna — það mundi ekki |
verða til blessunar fyrir nokkurn
qkkar hjer -rf-> fyrir nokkurn mann í
yfirleitt — flýtti hann sjer að leið- ;
rjetta sig. — Eg segi skýláust fyrir j
nokkurn mann yfirleitt — að þjer j
fullgerðuð þessa fláráðu — þessa j
vegsamlegu uppfundningu yðar kæri j
prófessor miríii: — j
En hvers vegna sKyldi eg hætta
við hana, sagði prófessorinn.— Hún
er hugvitslega gjörð, það er víst, og
ffieð aðstoð þéírrá uppskrifta sem
eg hef, get eg látið vjelina segja
mjer allt.
Fyrirgefið þjer — greip Bulpett
franjmí — þjer segið að með að-
stoð uppskriftanna geti vjelin sagt !
yður allt. — Er þar með sagt að
án þeirra sjfe vjelin hættulaus — ónýt,
vildi eg sagt hafa. —
Já! vissulega — svaraði prófess- j
orinn — þessar uppskriftir eru i
margra ára erfiði mitt. —
Það er gott — það er gott —
sagði Bulpett. — sem virtist liggja
inikið á. — Viljið þjer Ieyfa mjer
að tala eitt augnablik við þessa vini
niína hjer. —
þeir hneigðu sig báðir aftur, og
Stolway. snjeri sjer undan og and-
varpaði. — i.
Bulpett snjeri sjer því næst að
prófessornum og sagði. —- Við
höfum ákvarðað okkur ffterra pró-
fessor og þó vjelin, í því ástandi,
sem bún nú er í, hafi alls ekkert
verðmæti, lítur þó. út fyrir að hún
geti átt framtíð fyrjr sjer. — Þess
vegna viljum við kaupa af yður
uppskriftirnar og einkaleyfi yðar. —-
Eins og vjelin er nú er hún. Jítils
virði. — Eg efast um að hún geti
gert það, sem þjer voruð að raupa
af í gærkvöldi. — Hjerna er koffort-
ið, eruð þjer reiðubúinn til að
sanna að það sje rjett, sem þjer
hafið sagt. — Gjörið tilraun á mjer
— á Stolway ætlaði eg að segja —
Sjálfsagt — svaraði prófessorinn.
Eg skal undireins gera tilraun á
honum. —
Nei! — Nei! — flýtti Stólway
sjer að svara — néi Bulpett, þjer
segist ekki trúa prófessornum. —
Látið þjer hann þá gera tilraunina
á yður. —
Já gjarnan fyrir mjer, svaráði
Bulpett og setti á sig alvörusvip. —-
Hann stóð upp og sótti öræstis
vjelina þangað, sem hún vár geymd,
og Foffenstein byrjaði tafarlaust á
tilrauninni. Hann festi hinum næmú
þráðum á vjelinni um strýtuniynd-
aða hausinn á Bulpett og srtjeri
svo svéif á vjelinni og ho ði fast
á hana. —
Svo tók hann til máls. — Þjer
eruð að hugsa um hve ódýrt þjér
getið keypt þessa litíú vjel, eftir að
hafa þegar afráðið að kaupa hana. —
Ha! — Ha! — hló Bulpett háðs-
lega. —
Prófessorinn styggðist að því er
virtist. — Hann snjeri sveifinni
hiatt og blaðaði í uppskriftunum
sem láu á borðinu hjá honum og
sagði: —
— Seinasta fjelagið sem hann
hefir komið á fót er stofnað aðeins
í eigin hagsmuna skyni. — Gróða-
brall á kauphöllinni. - Harin te|-
ur sjálfur vini sína á að kaupa
blutabrjéf sín. — Veit þó vel sjáff-
ur að það. eru bata fjeglæfrar. —
Foffenstein hneigði sig tíí sam-
þykkis og gekk útaðglugganum.—
£n þeir þurftu ekki að hálda
neinar ræður — Bulpett hnyklaði
brýrnar og leit spýrjandi á Stollway
og FÍitterby, sem báðir hneigðu sig
samþykkjaudi. — Bulpett rjetti upp
þrjá fingur á hægri hendinni,, og
Þakka yður fyrir herra prófcssor,
sagði Bulpett. —r. Sannariega — já
— trúi eg ekki einu orði af þessu
— en réýnið þjer nú á Stólway. —
En það kæröi Stolway sig ekkert
um. — Því iniður kæri vin sagði
haqn — eS er önnum kafinn. —
Hann stóð snöggt, upp og bjóst til