Vísir - 29.09.1911, Blaðsíða 2

18
V 1 S 1 R
Verslunin
Björn Krisíjánsson
hefur nú með Hamborgar-skipinu fengið talsverí af nýjum,
ódýrurn og vöndtiðum
VEFNAÐARVÖRUM
þará meðal hin alþektu Vaskaíau sem allir kaupaer reynt hafa.
Ennþá er nóg úr að velja af
sem þrátt fyrir sitt afar lága verð eru nú um tíma seld tneð
20o afslætti.
Einnig eru nýkomnar
l^dlningar- og leðurvörur
stórt úrval.
;J|appírs- og ritfangaverzlunin
er nú vel byrg af aliskonar ritföngum, mjög ódýrum.
Áreiðanlega hvergi betri kaup á vefnaðarvörum,
máiningu og leðurvörum en hjá
Versíunin
Björn Kristjánsson
-------- Reykjavík ---------------—
Raddir
aimennings.
Trjáræktin í basnum.
Það er hörmulegt að sjá hvað
áhuginn fyrir trjárækt er lítill hjer
í bænum. Allir blettir sem bærinn
á eru auðir og hvergi gróðursett
hrísla. Áreiðanlega er skógræktar-
hugmyndin tiltötulega lengra á veg
komin sumstaðar út um land. Menn
hafa þó víða viðburði til að útvega
sjer trje og gróðursetja þótt kunn-
áttan sje lítil. Hjer höfum við 1 :nds-
skógfræðinginn og getum notið
hans tilsagnar. Og hví ekki að
gjöra þaö? Er nokkur von til þess
að skógræktarmálinu fleygi nokkuð
áfram í landinu, ef höfuðstaðurinn
skeytir því ekki vitund. Og til
hvers er það að landssjóður sje að
ausa út fje til skógræktar handa
áhugalausum lýð, kosta einn og
einn mann lijer og þar, sem ekki
eru notaðir? Það er hrein og
bein vandræðasjón að sjá Austur-
völl svona úttroðinn og sparkaðan
eftir fólk. Það væri þó munur að
sjá hann, þó ekki væri nema nokkrir
reitir í lionuni settir trjám og runn-
um. Sama er að segja um Arnar-
hóistúniö Bærinn getur sóma síns
vegna hreint ekki verið þekktur fyrir
það að hafa enga tilburði til þess
að hylja hjer nekt sina, úr því að
það er líka fyrirfram víst að trje
geta koinið til hjer og vaxið með
góðri pössun.
Þctta verður skilmálalaust að tak-
ast til athugunar hið allra fyrsta og
ekki láta hvert árið líða og sleppa
inn í eilífðina án þess að hróflað
sje við svo sjálfsögðu máli.
Auglýsingar
er sjálfsagt að setja í Vísi
&
þær eiga að útbreiðast vel
þær eiga að útbreiðast fljóit
þær eiga að lesasf almennt
S T I M P L A R
eru útvegaðir á afgr. Vísis
Sýnishornabók llggur
framml.
Sag&u s\áA$txm
\n\rw
Eftir Tom Murray.
(þýtt úr ensku.)
Það er mjög sjaldgæft, að menn
sem hafa komist vel áfram í lífinu,
geri sjer nákvæma grein fyrir hvernig
það liafi skeð, og enn fágætar er
að lýsing þess hvernig þeir hafa
komist áfram komi fyrir almennings-
sjónir.
Hjer verður í nokkrum blöðum
sagt frá æfi Torn Murrays, sem byrjaði
að vinna fyrir sjer í fátækt á barns-
aidri, enn er nú eigandi einnar stærstu
verslunar Cliikagoborgar. Vonum
vjer að sagan verði öllum er lesa
til fróðleiks og gamans, en ungum
mönnuni til uppörfunar.
Það var þörfin, sem ktiúði mig
af stað.
Móðir mín og jeg áttum heima
í litlu þorpi í Canada. Þorpið er
svo lítið, að það er ekki nefnt í
nýrri tíma landabrjefum. Við vor-
um ákaflega fátæk. Fátæktina mátti
sjá á því að við liöfðum að eins
eitt leiguherbergi og var það okkur
alt í einu, dagstofa, svefnstofa, borð-
stofa, saumastofa og búð. Móðir
min hafði atvinnu af saumum, með
því að setja upp hatta, og nieð því
að selja efni til sauma. — Móðir
mín átti mjög erfitt, það gat jeg
skilið þótt jeg væri lítill drengur,
að hún átti bágt.
Það var meðvitundin um þettað,
sem fyrst vakti gróðahug í mjer.
Mjer fannst jeg sjá ráð til að hjálpa
mömmu. Jeg negldi tóman brauð-
kassa á sleða og dró sleðann upp
í sveit til bónda, sem jeghafði heyrt,
að fengið hefði góða eplauppskeru
um haustið.
Hann seldi mjer epli á sleðann
og jeg fór heim með þau. Daginn
eftir áttu kosningar aðfara fram, og
jeg var þann dag allan úti fyrir
kosningastaðnum, írá því kosningin
hófst og þangað til henni lauk.
Á viðskiftunum græddi jeg 3
dali (c. kr. 11,00) og hefi jeg til-
tölulega aldrei grætt meira á einuin
degi; Jeg skil það nú að gróða
minn átti jeg mikið að þakka góð-
um mönnum, sem vissu að jeg var
»sonur ekkjunnar«, enn þá hjelt jeg
að gróðinn væri því að þakka hve
vel jeg hefði lialdið eplunum fram
við kaupendurnar. Frh.