Vísir - 24.10.1911, Page 2

86
V I S 1 R
Þann 1. nóvember byrjar undirriiuð kenslu f handa-
vinnu (fegurðarsaum) fyrir ungar siúlkur, ef
hæfilega margir iaka þáii f náminu.
Til viðials kl. 7-8 sfðd. á Laugavegi 11.
Vínsala í Maine.
Um miöjan þenna mánuð fór
fram a'menn atkvæöagreiðsl.i í rík-
inu Maine í Bandaríkjum um vín-
sölubann. Þar hefur það verið
mjög lengi, en var að þessu sinni
staðfest að afnema það. Ekki var
mciri hluti vínsölumanna þó nema
30—40 atkvæði.
Orsakir þess, að vínsölumenn
hafa sigrað eru ugglaust mjög marg-
ar. Þeir hafa unnið af mesta kappi
og neytt allra bragða til aö ónýta
vínbannið. Lögunum hefur ekki
verið stranglega framfylgt seinustu
árin, og mun það hafa snúið mörg-
uni gcgn banninu. Fjöldi manna
hefur og flust þangað á seinustu
árum, bæði úr Quebec fylki í
Canada og víðsveger úr Bandaríkj-
unum, og eru þeir menn allir
óvanir bindindi og vínbanni og
hafa snúist í lið með vínsölumönn-
um. — Áfengisnautn er mesta böl
Bandaríkjanna og það getur ekki
hjá því farið, að breyting þessi
vcrði Maine ríkinu til stórtjóns.
Bindindismenn hafa þó ekki látið
hugfallast við þessi úrslit Atkvæða-
munur er svo lítill, að þeir gera
sjer góðar vonir um sigur, þegar
næst veröur gengið til atkvæða.
(Lögberg 28. sept)
Chr. Junchers
Klæðaverksmiðja
i Randers.
Sparnaðurinn er vegur til auðs
og hamingju, og því ættu allir
sem vilja fá gott og ódýrt fata-
efni (einnig færeyskt húfu klæði)
og láta ull sína og ullartuskur
verða að notum, að skrifa klæða-
verksmiðju Chr. Junchers í Rand-
ers og biðja um hið margbreitta
prufusafn har.s. Það er einnig
til sýnis á afgreiðslustofu Vísis.
PRENTSMIÐJA D. ÖSTLUNDS
‘Jtá úttondum.
Strfðið milli
ítala og Tyrkja.
Frá Tripolis.
Þess var síðast geíið er ítalir tóku
Tripolis viðnámslítið. Ekk hafði
verið skotið neitt á borgina sjálfa,
heldur að eins virkin og landstjóra-
bústaðinn. Enginn ítalskur hermað-
ur særðist í þeirri viðureign.
Borgin var nærri tóm, er ítalir
komu í land. Menn höfðu flúið
áf ótta fyrir því að hún yrði eyði-
lögð.
ítalir settust í virkin oggerðu að
þeim. Nokkrir Arabar komu nú
ofan úr landi og óskuðu að verða
ítalskir þegnar þaríborginni ogvar
ekki amast við þvi, en það sýndi
sig þá að aðaltilgangur þeirra var
aö geta gengið milli hinna tómu
húsa og ruplað þau og rænt, en þetta
var þeim ekki leyft.
Nú voru send boð til þeirra er
fiúið höfðu og þeir beðnirað koma
aftur og þáðu margir fegins hendi
þar sem hungur var mjög farið að
sverfa að þeim. En tyrkneski herinn,
sem farið hafði úr borginni, ljet ekki
sjá sig fyr en um kvöldið þess 9.
þ. m. Þá gerði hann tilraun til þess
að ná borgintii aftur og var barist
alla nóttina. Orustan var hin snarp-
asta, en svo fóru leikar að Tyrkir
urðu að hörfa frá og skildu eftir
marga menn fallna og særða svo
og nokkuð af byssum.
Daginn eftir kom fyrsti liösauk-
inn frá Ítalíu og var fagnað hið
besta af öllum borgarbúum.
Tyrkir' hafa þarna í fjöllunum
suöur af Tripolis um 4000 manns
undir vopnum. Þeir eiga þar hina
verstu æfi, sökum skorts á öllum
nauðsynjum og er búistviðað þeir
gefi sig á vald ítölum bráðlega.
Áður höfðu þeir vonað að fá hjálp
frá Tyrklandi, en við því búast þeir
ekki lengur.
Eggert Claessen
yfirrjettarmálaflutnings.naður
Pósthússtræti 17.
Venjulega heima kl. 10—11 og 4—5.
Talsími 16.
Magnús Sigurðsson
Yfirrjettarmálaflutningsmaður
Aðalstrœti 18
Venjulega heima kl. 10—11 árd.
kl. 5—6 síðd.
Talsími 124.
Austurríkismenn leggja af stað.
Altaf eru smáskærur á Adriahaf-
inu milli ítala og Tyrkja og sím-
skeyti koma stöðugt frá Konstantino-
pel um árásir ítala á Prevesa. Hefur
þetta orðið til þess að Austurríki
hefur sent af stað allmikinn flota
frá flotastöð sinni Pola (Hún er á
Istríuskaga yst, hefur um sig 28
kastala en íbúar eru þar 46 þúsund-
ir) til þess að hafa rjettar fregnir
af viðburðunum.
Frá Tyrkjum.
Tyrkir hafa tekið nokkur ftölsk
kaupför og eru farþegjar teknir til
fanga.
Stjórn Tyrkja hótaði því um eitt
skeið að reka úr landi og gera upp-
tækar eigur allra ítala er í landinu
búa og jafnvel þeirra annara, sem
eru af ítölskum ættum.
Þessu mótmæltu sendiherrar stór-
veldanna í Konstantinopel tnjög kröft-
uglega og þorði stjórnin ekki að
framfylgja þvi. Aftur segist hún
ekki gefa ráðið við, þó hin æsta al-
þýða ráðist að ítölum og drepi þá.
Tyrkir hafa nú og snúið mjög
bakinu við Þjóðverjum, sem lengi
hafa veriö þeirra bestu vinir og
þykir þeim þeir hafa verið mjög
tvöfaldir t Tripolis niálinu og róið
undir ítölum í laumi. Nýlega rjeð-
ust tyrkneskir hermenn á þýska
verkfræðinga er voru að brúargerð
og drápu tvo þeirra, en þrír komust
undan nauðuglega.
Hið nýa ráðuneyti Tyrkja eraftur
(eða læst vera) mjög vinveitt Eng-
lendingum og hefur beðið þá að
miðla málum ntilli sín og ítala áður
en Georg konungur leggur af stað
í Indlandsför, sem er í ráði að hann
takist á hendur bráðlega. Þeir vilja
ganga að því að ítalir fái Tripolis,
nema hvað soldáninn sje að nafn-
inu yfirráðandi landsins (með ítölsk-
um landstjóra) og ítalir greiði sjer
annars 60 miljónir króna.
Niðurl.