Alþýðublaðið - 30.03.1928, Blaðsíða 4

4
ALÍ?ÝÐUB£JAÐÍÐ
j Nýkomið: j
m
I
og

i
m
I
■n
! Ferminiarkjólaéfii, ■
m bu
j Fermmgarslðr j
| margar tegundir, j
= IMatthildur Björnsdóttir. =
Laugavegi 23,
lætur giera eyðublöð undir skýrsl-
urnar.
Stjórnin notar siðan, ef henn!
jjykir ástæða til, hinar fengnu
niðurstööur sem grundvö.11 fyrir
lagasetningu um húsaleigu í
Reykjavík, og leggur fyrlr næsta
a.l{3ingi.“
Erlend
Khöfn, FB„ 29. marz.
Óeirðir í Pólska pinginu.
Forsetaefni Pilsudskis fellur.
Vald Jafnaðarmanna eykst.
Frá Berlín er símaö : Þegar þiing
Póllands var sett, tóku kommún-
istar og Ukrainar, er sæti eiga
á þinginu, á móti Pilsudki með
hæðnishrópum, Lét Pilsuidski
hándtaka fimm af þingmönnum
þes.suin. Forsetaefni Pilsudskis
féll við kosning þingforseta.
Jafnaðarmaðurinn Daszynski var
kosinn forseti þangsins. Gengu þá
iráðherrarnir af þingfundi í mót-
mælaskyni. : j
Mussolini smjaðrar.
Frá London er símað: Eigandi
stórblaðsins Daily Mail hefir átt
viðtal við Mussolini, sem mintist
á vináttu ítala í garð Ungverja,
Áleit hann ekkert til hmdrunar
því, að breyta einstökum atriðum
Trianon-friðarsamningsins.
Um dagiiiM og ¥@ginn.
Næturlæknir
er í nótt Jón Kristjánsson Mið-
stræti 3, simi 506.
Alþýðublaðið
kemur út næst komandi sunnu-
dag fyrir hádegi.
Tii aðstandenda
þeirra, er fórust af ,Jóni Forseta'
hafa blaðinu borist kr. 25.00 frá
H. P.
Togárarninr.
,.Þórólfur“ kom i nótt af veiðum
með 40 tn. lifrar. Gengur nú treg-
lega hjá togurunum, en línuveið-
ararnir fiska mæta vel.
Hólmfriður Þoriáksdóttir
kveður „stemmur" í Bárunni í
kvöld. Að gefnu tilefni skal þess
getið, að það er ekki Hólmfríður
Þorláksdóttir Bergstaðastræti 3.
Stubbur
-viefður ekki leikinn í kvöld, en
verður leikinn á sunnudaginn í
síðasta :s.inn, alþýðusýning. Að-
göngumiðajr, sem keyptir haía
ve(rið fyrir kvöldiið í kvöld ,giída.
á sunnud.
Stúdentafusdurii
í gaHveldí va,r fremur fásótt-
u;r og umræður injög* bragðdauf-
aff, enda voru sárafáir þingmenn
eða- leiðandi stjórnmáiamenn á
fundimum. Vap eitthvað um það
talað, að fresta umræðum og
reyna að ná sem flestum þing-
Dívanar og Dívanteppi. I
Gott úrval. Ágætt verð. 8
Húsgagnaev,zlnn
Erllngs Jónssonar,
Hverfisgötu 4.
mönnum á frajmhaldsfundinn, en
ekkert var þó um það ákveðið.
Er illa farið, að jaifn merkilegt
mál og ný kjördæma,skipun er,
skuli fá ja;fn daufar undirtektir.
«-■*: jjj
Veðrið.
Heita/st í Vestmannaeyjum, 5 st.
hiti. Kaldast á Blönduósi, 0 stig.
Lægð yfir Bretlandseyjum og
Norðursjó. Horfur: Stilt og gott
veður.
Mannslát.
Sigriður Einarsdóttir, Ber-g-
staðastræti 12, hefir orðið fyrir
þeirri sáru sorg að missa son
sihn, Ragnar Valgeir Sigurðsson,
17 ára gamlan. Dó hann í nótt.
„Fálkinn“
kemur út á morgun og verður
seldur í lausasölu á götunum.i
Hvert blað kostar í lausasölu 40
aura.
Bæjarstjóm
heldur aukafund í dag kl. 5.
Verða þar kosnir forsetar og fast-
ar nefndir, rætt um kaup á
franska spítalanum,, um íyrirspurn
frá Sigurði Jónassyni um vatns-
réttindi í Soginu o. fl.
Landhelgisbrot.
í fyrradag tók „Óðinn“ togara
að ólöglegum, veiðum og fór
með hann til Vestmannaeyja.
Togarinn er enskur og heitir
„Sea King“. Hann er frá Grimis-
by. Sektaður var hann um 12500
kr. Afli gerður upptækur og
sömuleiðis veiðarfæri. Dóminum
var áfrýjað.
fappalans tékaksbauknp
týndur, skilist í Lögregluvarðstofuna
gegn fundarlaunum.
Mmstæði á SSkr.íForn-
sðlunni ?ið Vaínstíg 3.
Hðlaprentsmiðjan, Hafnarstræfí
18, prentar smekklegast og ódýr-
est kmnzaborða, erfiljóð ®g aiis
smáprentsti, síxni 0Í7O.
Ljósmyndavéiar eru nýkomnar
í stóru og miklu úrvali. Verðið af-
ar lágt. Amatörverzlun Þorl. Þor-.
leifssonar.
ffiei-lð svo vel og athuglð
rörurnar og verðlð. ffiuðm.
B. Vikap, Laugavegi 21, sími
658.
Kvenvettiingar f undnir. Geymd-
ir við Skólavörðustíg 24 A.
íslenzk egg er bezt að kaupa í
búðum Mjólkurfélags Reykjavíkur.
Fástdaglegaglæný áaðeins 20aura.
Divanar og rúmstæði til sölu
með tækifærjsverði í vinnustof-
unni, Laugavegi 31. (Baikhús viði
verzlun Marteins Einarssonar.)
Notað reiðlnjól tekin til söiu
og seld. ¥©psasaIisiM Hverfis-
götu 42.
So&kap—^ekkar—•• Sofekar
írá prjónasíofunni MaJin era ía-
ienzkir., endingarbezíir, hlýjastir.
Nýjar hjólbörw til sölu í
Slippnum.
MssBslð eftls? hinu fölbreytta
úrvali áf veggmymdiam ís-
lenzkum og útlendum. Skipa-
lítyimdip og fl. Sporöskjurammar
Freyjugötu 11, sími 2105. Myndir
innrammaðar á sama stað.
Ritstjóri og ábyrgðarmaðm
Haraldur Guðmundsson.
Aiþýðuprentsmiðjan.
William le Queux: Njósnarinn mikii.
kunnug og svo góðir vin,ir, að íég megj
dirfast að spyrja, hvað herrann heitír ?“ sagðl
ég, en ekki án þess að finna til titrandi
hræðslú.
„Vissulega getur yður ekkert varðað það.
Hvers vegna skylduð þér hafa iöngun til
að vita það?“ sagði hún og einblíndi á miig
tindrandi, dökkum augunum.
„Ó! Mig langar svo mikið til að vita það.
Ég skal skoða það sem leyndarmál, og ég
skal vera eins hljóður um það jeiinis og
gröfin.“
„Leyndarmál —! Ó!“ stundi hún. Svo hélt
hún á nistiinu hrayfingarlaúsu i lófa sínum
og var hugsi fáein augnablik. „Ef þér viss-
«ð, hvernig á þessu nfsti stendur, — sögu
þess alla, mynduð þér verða mjög undrandi.
— En það er órjúfanlegt leyndarmál, sem ég
segi ekkii, — sem ég mú ekki segja. En
þetta nisti er harmsaga mín.“
Ég undraðist orð hennar og látbragð. I
augum hennar skinu tár, er hún bahnaði
með viljakrafti útgöngu. í þeirri von, áð
hún myndi fást tíi að segja mér eitthvað
meira um þetta, lét ég rigna yfir hana þéttri
og þægílegri skúr af huggunar-, hughreyst-
ingar- og hvatnings-orðum, en hún kunni
að sjá við mér. Ég gat ekki veitt hana,
fremur en hún gat veitt mig, og iiún geröi
enga frekari játmingu. Það virtist nú reynd-
aT svo, að hún væri að því konvin að trúa
Snér fyrir sögu nistisins og leyndarmálinu
því viðvíkjandi, en eftir nákvæma yfirvegun
dæmdi hún það óhyggilegt aö treysta mér,
— manni, sem hún þekti mjög iítið, — fyrir
því.
Hún iét nú nistið á sinn stað. Mátdáme
Dúmont kom nú inn til okkar, og við hófum
samtai um hitt og þetta og vorum mjög kát
og glöð — éða svo virtist það.
Ráðgátan var tryllandi. Hérna í Rómaborg,
í þúsund mílna fjarlægö frá undirhorginni,
er rnorðið var framið í, sem Gíare Stan-
way eignaði sér, bar ung og heillandi stúlka
nisti með mynd mannsins, er. myrtur va:r í
Sydenham, geymandi myndina sem minjagrip
frá trygguim vini og elskhuga, en þó jafh-
framt neitandi því, — staðfiæfði, að þaö væri
djúpri sorg saimfara. Hverniig í ósköþunum
stóð á þessu? Ég gat álls ekki botnað í
heinu. Ég var eins og stjórniaus kæna á
stórsjó erfiðíeika. Ég tók þátt í samræðun-
um svona út í bláinh. En ek'kert í fram-
komu minni gat gefið til kyrina, að ég væri
annars hugar, heldur þvert á móti, að ég
væri í samræðunni með lífi og sál. Ég var
að hugsa um, hvað af því myndi ieiða að
segja henni frá hinum váveiflega dauða Hen-
ry Whites, — af þessum vini henhar, sem
hún virtist syrgja svo mjjöig. Já, ef ég segði
hénni frá því, — hvernig myndi hanni verða
við? Hvað myndi áf því leiða?
Ef til vill vissi hún alt um það. Hún
hafði talað um það eins og harmsögu iífs
síns, — hveruig sem þéirri hármsögu va:r nú
annars varLö.
Ég stóð upp og kvaddi En öli hugsun min
og skilninigur voru á huidu, — í Imtnleysu.
Samt var ég ákveðinn í því, að komast
fyrir samband Clementine við hinn myrta
Henry White, sem, sumir fullyrtu að væri
Austurlandamaður, en ég þekti sem Englend-
ing.
Daglega, riei, á hverjum klukkutíma var
ég lostinn þeirri hugsun með heljarafli, að
ég til óbætanlegrar óhamingju vanrækti
sky'ldur mínar fyrir konung minn og ráð-
herra hans. Fyrir mörgum árum hafði ég
gers’t eiðsvarinn þjónn þfeirra og hafði dyggi,-
lega rekið erindi þeirra ög koriiið vilja þeirra
frarn í mörgum ilöndum. En jafnVægi mínu
var raskað. Ég var i andlegu ólagi, svo að