Vísir - 03.10.1912, Blaðsíða 3

T
v i s i :j.

I
sm5m&lík5S®l
“iil
í£
& 1
REI
HORNINU A HOTEL ISLAND.
Nýkomið mikið úrval af ,
NÝTÍSKU FATAEFNUM
í alfatnað, yfirfrakka og stakar buxur,
Ennfremur er nú afarmikið úrval af
REGNKÁPUM
af bestu gerð.
Altaf er nægilegt úrval af
HÖTTUM OG HÚFUM,
og munið, að hvergi annarsstaðar í bænum geta menn fengið
hattana lagaða eftir höfðinu.
HÁLSTAU,
slipsi og allt annað, er til -kiæðnaðar heyrir.
Hvergi betra að versla, því hjer er allt vandaðast og ódýrast, eftir gæðum.
Komið, meðan úr nægu er að velja, á
H O R N I Ð Á HÓTEL ISLAND.
REINH. ANDERSSON.
m ...
SE 1$
fi
11
Sl
1 i
1 1
1 I
fejKKsssj mmm
Sófea^svevslun £c\í\
er eina sjerverslun bæarins í þeirri grein; þar er því stærst og
fjölbreiltast úrval, enda kaupa flestir þar Tóbak —Vindla—Cigar-
ettur og það, er að því lýtur.
Verslunin hefur orð á sjer fyrir vöruvöndun.
1
selt með miklum afslætti
I hiá i
I Jönatan Porsteinsssyni, I
1 B
Reyktóbak. » I verslun Jóns Zoega
The „Sailor Boy”, sem í miklu afhaldi er nú hjá ýmsum reyk- fæst: Ofnsverta,
endum bæarins, er ávalt til í tóbaksverslun R. P. Leví. Skósverta, Feitisverta o. m. m. fl.
Utgefandi : Einar Gunnarsson, cand. phi).
Östlunds-prenlsmiðja.
Skólatöskur
mjög góðar eru komnar
í verslun
Jóns Zoega.
Bankastræti 14.
Egyptsku
Cigaretturnar
Cousis M 3
Mondiale
Macedoine
Prince of Wales
Dybec
eru almennt viðurkendar þær
bestu.
Fást aðeins í tóbaksverslun
R. P. Leví.
30 aura kexið
s
er komið aftur í verslun
Jóns Zoega.
Líkkistur og líkklæði
er best að kaupa í verksnrðjunni
á Laufásveg 2. hjá
EYVINDI ÁRNASYNI.
Teppi lánuð ókeypis í kirkjuna.
að fara tneð »Fram« út úr ísnum
til Buenos Ayres, er þeir hefðu af-
fermt upp á ísinn það sem við
þurftum með. 2. Landdeildin.sem átti
að taka við því sem hin ljet upp
á ísinn og flytja það til stöðvar-
innar, búast iil vetrarselu og svo
halda suður á bóginn.
Við vorum ekki lengi að venj-
ast við svona vinnu, jafnvel þótt
við höfðum stirnað á sjóleiðinni. Og
svo voru sífeldar, óvæntar ferðir
fram og aftur milli skipsins og
heimskauts-bústaðar okkar, »Fram-
'beimur«, sem við höfðum farið
með altilbúið og með hvert borð
tölumerkt frá Noregi, og nú var
það sett saman eins og »byggingar-
leikfang« af trjesmiðum okkar tveim-
ur. Til þess-að standast þástorma,
sem við bjuggumst við, var húsið
rammlega fest í gröfnum holum, 4
feta djúpum. 28. jan., 15 dögum
eftir að við komum, var húsið til-
búið — hið mesta kappasmíði —
en tíminn líður og nú er að læra
að færa sjer það í nyt.
Landsdeildinni var nú skift í
tvent, átti önnur að flytja afgang-
inn af vistunum til »Framheims«,
en hin að rannsaka grendina og
flytja vistaforða suður á bóginn
(suðurdeildin,. samsett af 4 mönn-
um, 18 hundum og 3 sleðum, v
hlöðnum vistum).
Hinn 10. febrúar lögðum við af
stað. En hvaö jeg man vel eftir
þeirn morgni, þegar við stefndum
fyrst suður á leið: Veðrið kyrt og
lofíið ljettskýað. Langt fram und-
an okkur þessi endalausa heljar snjó-
auðn. En að baki okkar Hvalfló-
inn, þar sem vort kæra skip »Fram»
lá með blaktandi fána — hin síð-
asta kveðja fjelaga okkar. Hver ætli
viti, hve nær við fáum að sjá þá
aftur? Vafalaust verða þeir farnir,
þegar við komum aftur, ogármun
líða, áður en við getum vænt að
sjá þá aftur. Eitt augnatillit aftur
á við — og svo suður á leið.
Við spurðum sjálfa okkur, hvern-
ig sleðar okkar mundu reynast, hvort
við liefðum hinn æskilegasta útbún-
að og góð dráttarfæri. Englend-
ingaruir höfðu mótorsleða og hesta,
en við höfðum hunda og skíði. Á
sljetíunni gekk ferðin greitt; 14.
febr. komum við að 80. gráðusuð-
urbreiddar og höfðum þá farið 85
mílur og lagt niður vistaforða handa
okkur á úrslitaferð okkar að vori
komanda. Þungi þessara vista, sem
við fluttum, var 1200 pund. Heim-
ferðin tók aðeins 2 daga.
Þegar við komum aftur, var
»Fram« lögð til hafs. Flóinn var
auður og óyndislegur— en selir og
mörgæsir höfðu lagt staðinn undir
sig.
Þessi fyrsta ferð suður á við
færði okkur heim sanninn um það,
þótt hún væri stutt, að útbúningur
okkar var ágætur. Alt reyndistfyr-
irtaks-vel, skíði, hundar og hvað-
eina. — — Þann 22. vorum við
tilbúnir í nýa ierð, með nýar vistir.
Það var áformið, að reyna að xoma
þeim svo langt suður, sem mögu-
legt væri. Við vorum 8 rnenn
með 7 sleða og 42 hunda. Mat-
sveinninn var einn eftir.
Frh.