Vísir - 16.05.1913, Blaðsíða 2

V ( 8 1 R
Yerslun Englendinga.
----Niðurl,
Það getur vel verið, að breskir
verksmiðjueigendur sjeu ófúsari á
að veita lítt þektum mönnum lán,
heldur en keppinautar þeirra á meg-
inlandinu, en hvers vegna ættu þeir
að sækjast eftir því, þar sem þeir
geta selt allar sínar vðrur skilvís-
um mönnum? Breskir verksmiðju-
eigendur neita oft að búa til dúka
úr gömlum tuskum. Þeim er fyrir
öllu að búa til sem bestan varning.
Fyrir nokkrum árum safnaði mað-
ur, sem jeg þekti, sýnishornum af
þýskum og japönskum bómullar-
Ijereftum í hjeraði nokkru í Asíu
og sendi til Manchester og vildi
vita, hvað sams konar dúkar kost-
uðu þar, því að eftirspurnin var
mikil þar eystra. Hann fjekk svo
látandi svarfrá verksmiðjunni: »Vjer
viljum ekki búa til dúka úr sama
efni eins og er í sýnishornunum.
Vjer trúum ekki, að menn geti til
lengdar orðið ánægðir með dúka
úr svo ljelegu efni, hversu lágt sem
verðið er, og vjer viljum ekki tengja
nafn vort við slíkan iðnað.« Bóm-
ullardúkar þeir, sem nú eru seldir
á þessum sömu slóðum, eru aðal-
lega breskir. Hvers vegna? Vegna
þess, að breskir verksmiðjueigendur
og kaupmenn hafa einhverja virð-
ingu fyrir gæðum og endingu varn-
ingsins. Það eru þessi einkenni,
sem hafa gert oss faert að njóta ávaxt-
anna af verslunargenginu, sem nú er.
Tilmæli.
Á sunnudaginn ætla jeg, ef veður
Ieyfir, nálægt Skólavörðunni að tala
um framtíð jarðarbyggja og lífið á
öðrum stjörnum. Jeg mun hefja
ræðu mína kl. 5^2 (ekki kl. 5).
Fyrir nærfelt 2400 árum sagði
gríski heimspekingurinn Demokrítos,
einn af vitrustu mönnum, sem verið
hafa á jörðinni, að á öðrum linött-
um mundu vera til lifandi verur
líks eðlis og á jörðinni ;cg hjerum-
bil 2000 árum síðar, sagði annar
undramaður að viti (þegar miðað
er við þá skynsemi, sem algengust
er hjer á útjaðri vitheims) ,að heim-
urinn væri óendanlegur, og bvgð
á öörum jarðstjörnum en þeirri,
sem mönnunum er kunnust. Jeg
hygg að trúin á guði, engla og
anda, byggist á því sem menn hafa
fjarskynjað um íbúa annara hnatta.
Að fjarskynjun á sjer stað er víst,
enda ekki erfitt að gera grein fyrir
í aðalatriðum, hvernig slíkt geti átt
sjer stað. Verður þá heldur ekki
vandskýrt, hvað það muni vera, sem
menn hafa nefnt opinberun og inn-
blástur, og mestum misskilningi hefur
valdið.
Jeg mun í ræðu minni skýra frá
sumu af því, sem ráða má að lík-
indum um framþróun Iífsins á
stjörnum sem eru miklu stærri og
eldri en þessi jörð, og því næst
minnast á nokkrar athuganir mínar
og annara, sem jeg tel standa í sam-
bandi við lífið, ekki hinumegin, held-
ur annarstaðar og framundan.
Og að endingu verð jeg að mæl-
ast til eins. f rúma þrjá mánuði
hefur svefni mínum, sem ekki var
m
VBX
m
hefur stærstu og vönduðustu
Vefnaðarvöru
birgðir á Iandinu.
Yerð og gæði alkúnn.
"\3evsW\w *}C\vst\áxvssotv,
Húsgögn allskonar
í stærsta úrvali eins og vant er hjá
Jónatan ÞorsteinssynL
Oltegund
• ■
Olgerðarhussins
,Reykjavík‘
eru mótmælaust bestar.
Þær eru gerðar úr besta efni og fást
í öllum verslunum bæarins.
Þar kaupa sjúkrahúsin eingöngu.
Kaliið í síma 354.
Læknar osr husmæður
mæla með einkaleyfðu kaffi
ungfrú Dannebergs, sem
heilnæmu, bragðgóðu og
geymist vel.
75 au. pd.
Ágætt handa skipum.
Einkasali á íslandi:
Smjörhúsið.
Hafnarstræti — Reykjavík.
Sími 223.
m
Altaf bætist við
í nýu versluninni
Bankastræti 8
nýar vörur með hverju skipi
og
nýir viðskiftamenn með degi hverjum.
Kaup á allri
Vefnaðarvöru
best hjá
3ot\\ í&\ö*tvss\^\\ & Co.
m
og notið ekki cement, nema þetta
skrásetta vörumerki
sje á umbúðunum.

drekka allir þeir,
AJvUu er vilja fá góðan,
óskaðlegan og ódýran karfi
drykk. Fæsf hjá Sveini
Jónssyni, Ttmplarasundi
1. á aðeins 80 au. pundið.
of mikill áður, verið spilt svo með
bjölluhringingum á nóttunni og
snemma morguns, að nærri hefur
legið fullu svefnleysi stundum ; leiddi
þetta, með atvikum sem jeg hirði
ekki að greina bjer til þess að jeg
veiktist og lá rúmfastur 9 daga í
aprílmánuði; hef jeg ekki náð mjer
síðan, ekkert getað unnið tnjer og
öðrum til gagns og skemtunar, og
m. a. ekki getað farið austur að
skoða gosið. Og ekki hef jeg getað
fengið ljett af þessum hringinga-
pindingum — Iiggur mjer við að
segja — sem eru þó engri skepnu
til gagns. Nú vil jeg biðja þess
að bundið verði um þcssar óþörfu
aktýgjabjöllur, eða þær teknar af,
svo að jeg þurfi ekki að heyra þenna
leiða og svefnspillandi heimskuhljóm
sunnudagsnótt eða morgun. Er það
eigi einungis í mína þágu, heldur
einnig þeirra sem kynnu að vilja
hlýða á ræðu mína, að ekki verði
hringdur frá mjer svefninn þá nótt,
eins og nú hefur átt sjer stað svo
lengi. Það er auðvitað ekkert gaman
að þurfa að segja frá sifkri svefn-
stygö, en það verður að segja hverja
sögu eins og hún er, og mjer er
nær að halda, að fleirum en mjer
sje bagi að þessum hringingum, þó
að minni brögð sje að.
15 — 5.
Helgi P/elurss.
S&emtaww \
5U\^k\a\n&
fyrir 40 árum.
(Úr »Ýms atriði úr lífinu í
Reykjavík fyrir 40 árum.«)
Eftir Klemens Jónsson.
Að skifta iiði var venjulega gert
á dimmum kveldum. Tveir foringj-
ar skiftu drengjunutn milli sín, og
átti svo annar flokkurinn að fela
sig, — til þess hafði hann nokk-
urt svigrúm — en þegar í íylgsn-
ið var komið, átti að geía þaö til
kynna með háu hrópi. Var það
gert þannig, að einn varð eftir úti
á götu og rak upp afarhátt óp, og
skaust að því búnu inn í fylgsnið.
Oft skifti flokkurinn um stað, og
var þá farið yfir girðingar og skúra,
og altaf Iostið upp miklum ópum,
því það var skylda að gefa til kynna
hvar flokkurinn hjeldi sig, hjerum-
bil. Þegar leitarflokkurinn nálgað-