Vísir - 19.09.1913, Side 2

V í S I R
z
I
Lakaljereft tvíbreið frá 0,70, Ljereft esnbr. frá 0,14, Fiðurheld Ijereft frá 0,32, Flúnel fleiri
litir frá 0,22, Tvisítau að mörgum gerðum frá 0,22, Vaskatau fl. litir frá 0,45, Lastingur
margir litir frá 0,32.
Kjólatau með bekkjum og bekkjalaust frá 1,40, Undir- og yfirsængurdúkar frá 1,25.
Borðdúkar, Serviettur, Glasaþurkur, Handklseðadregill, Gardínutau.
F y r i r
0$ fc'ÓYtl*.
Sokkar af öllum gerðurn, Prjónafatnaður, Kvenmiliipils, Náttkjélar, Nátttreyur, Skyrtur,
Lífstykki, Prjónaundirlíf sjerlega góð í kulda, Silkisvunfuefni, Klútar merktir, Silkisiæður,
Vaxdúkshaftar, Vasaklútar, llmvötn.
F y r I r
Sokkar, Prjónafatnaður, Prjénapeysur, Prjónabrjósthlífar hvítar og mislitar, Vasaklútar,
Erfiðisföt svo serr.; Jakkar, Buxur, vinnuskyrtur og margt og margt fleira.
Græddur er gæddur eyrir.
Það sannast best með því að versla í landsins Eangédýrustu verslun.
■G. 3^- ú
Um þvera Brasilíu.
---- Frh.
Nesti og úibúnaður.
»En þetta og þvílíkt kiingir við
alstaðar þar sem Iagt er upp í lang-
ferðir um ókunn hjeruð.
Jeg hafði hugsað fyrirfram fyrir
flestum hlutum til ferðarinnar, og
fáar hafa verið farnar betur úr
garði gerðar. Jeg hafði nesti mik-
ið og gott til heils árs, niðursoðið
ket og ávexti allskonar, þurt kál-
meti, 1000 sardínudósir, sætindi
á flöskum, kex, kaffi, súkkulaði
og te o. s. frv., tvö tjöld er vatn
vann hvergi á, og svo gerð, að
maurar unnu ekki á þeim; tvenn
áhöld til stjörnufraeðisathugana og
loftmælinga og öll önnur áhöld til
að mæla landið, er fara skyldi um.
Jeg hafði fjóra Ioftþyngdartnæia,
er smiðaðir voru til fararinnar,
rakamæli og sex hitamæla, og var
það alt reynt til þrautar af vísinda-
mönnum. Kompása hafði jeg sex,
krónometer með Greenwich tíma,
ljósmyndnvjelar með sjerstakri gerð
til að þoia vonda meðferð, ásamt
1400 myndaplötum, sumar til lit-
aðra ljósmynda. Ailir munir, sem
hiti eða raki mátti granda, voru í
loftheldum málmstokkum, með um-
gerð af sterkum viö. Ennfremur
hafði jeg áhöld til að mæla menn
og málaraáhöld til þess að gera
myndir ef ljósmyndavjelinni yrði
ekki við komið.
Skóflur hafði jeg vitaniega nóg-
ar og jarðhögg, stórar sagirogaxir
og skálmir álnariangar til að höggva
Bækur

innlendar jog erlendar, PAPPÍR og RITFÖNG
kaupa menn í
BÓKAVERSLUN SIGFÚSAR EYMUNDSSONAR,
/ Lækjargötu 2.

brautir í skógum og öll nauðsyn-
leg áhöld til að smíða báta, fleka
eða brýr, ef á þyrfti að halda. Með-
öl hafði jeg fá, aðeins^ þau nauð-
synlegustu, svo sem nokkra potta
af laxerolíu, kínin og fáein önnur
til hreinsunar. Jeg hafði tólf byssur,
hinar allra bestu, og skammbyssur
nokkrar ásamt skotfærum, og voru
þau vopn ætluð fylgdarmönnum
mínum; Sjálfur bar jeg aldrei vopn
á feröinni, nemá rjett á meðan jeg
elti dýr á veiðum.*
Hann fór nú fyrst með járnbraut
eins langt og komist varð, en síð-
an um fagurt land, en nálega óbyggt.
Ljóít þótti honum það fáa fólk,
sem hann sá, og stakk það mjög í
stúf, hve landið var fagurt en fólk-
ið ófrítt og óburðugt. Sjaldan mætti
hann fólki á förnum vegi, og þá
helst í kerrum er uxar gengu fyrir,
frá tíu og upp í tuttugu og þaðan
af meira; í þeim kerrum var mat-
vara handa landsfólkinu, er ella
mundi verða hungurmoröa. Öllu
vesalli lýð segist hann varla hafa
hitt: heilsulausan, húðlatan og fá-
tækan. Þar voru nálega öll manna-
verk hrörleg. Aldrei sá hann neinn
brosa, enginn kastaði kveðju á hann,
hvorki á förnum vegi, nje í hús-
um inni. Þeir ljetu af við hann
fyrir borgun, það sem þeir gátu
við sig losað, en höfðu enga hug-
mynd um, hvers virði það var, er
þeir seldu. Á einu býli kostaði hæna
meö eggjum aðeins fáein cent, en
á því næsta var álíka greíði seldur
fyrir afarverð. Húsakynni voru hrör-
leg og óþrifaleg og ægði öllu sam-
an í þeim, fólki, svínum, fuglum
og hundum — með skrykkjóttu
samkomulagi.
Leiðin lá nú um víð beitiiönd,
en stundum um gisna skóga, og
tók að gerast líkara því sem í hita-
beltinu gerist af pálmavið, er hver-
vetna sprettur, þar sem vatn er í
jörðu, og bregst það aldrei, að þar
má fá vatn, sem pálminn er Marg-
ar stórar elfur eru á þeirri leið, svo
sem hið mikla og krókótta Parana-
fljót, Corumbafljótið, er reyndist 300
yards á breidd þar sem sögumað-
ur fór yfir það, um 2000 fet yfir
sjávarmáli. Norður þaðan var há-
sljetta mikil og ágætt graslendi með
lágum ásum og dældum og nægu
vatni í hverju daladragi. En þar
sem skógur óx fundust margar
plöntur er nota má til margra nyt-
samlegra hluta, til sútunar, lækn-
inga og margs annars. Því Iengra
sem ferðinni var haldið áfram, því
strjálli varð byggðin og mannavirki
ósjálegri.
Þann 12. apríl fór hann yfirþann
fjallgarð sem nefnist Santa Rita og
eru þar vatnaskil meðal þeirra fljóta,
sem renna norður í Amazon og
suður í Parana. Hvar sem farið var
fram hjá mannabyggð, bar jafnan
trjekrossa við sjóndeildarhring, en
maður var grafinn undir hverju
krossmarki, og hafði hver og einn
dáiö af mannavöldum. Manndráp-
arar fá enga lagarefsing þegar langt
dregur inn í land í Brasiliu.
Hann hjelt nú leiðar sinnar ríð
andi um 530 kílómetra, áleiðis til
þeirrar borgar sem nefnist Goyaz,
yfir mörg stór vatnsföll, en borgin
er á 2800 feta hæð yfir sjávarmál.
Þar hafði hann ætlað sjer að fá
fylgdarlið, eina 30 manns yfir þær
óbyggðir, sem þá urðu fyrir, en
ekki dugði þaö, þó að hann hefði
hin sterkustu meðmæli frá landstjórn-
inni til fylkisstjórans. Eftir hálfs-
mánaðar bið fjekk hann loksins tvo
menn til fylgdar, fyrir um 5 dala
kaup á dag, og átján múlasna tókst
honum að fá keypta á endanum.
Loksins útvegaði fylkisstjórinn hon-
um sex menn í viðbót, og Ijet það
fylgja, að þeir væru »óbótamenn«.
Þetta sýndi sig brátt, með því að
tveir þeirra struku undir eins með
það sem þeir gátu komist með af
farangri síns nýa húsbónda. »Eftir
það hafði jeg tveimur óbótamönn-
um færra«, segir hann. Frh.
Magdeborgar-Brunabótafjelag.
Aðalumboðsrnenn á íslandi:
O. Johnson & Kaaber.